e m kraak schreef op woensdag 19 oktober 2011, 15:51:


Hey, ik ben het volledig 100% eens met jouw stelling hoor, over die cyclusonderbreking. Dat is de beste oplossing. punt.

Waar het mij om ging is dat er weer eens voor de zoveelste keer de onjuiste stelling naar boven kwam dat kruiden een goed middel kunnen zijn waarbij geen resistentie kan optreden.

Het enige punt wat ik wil maken is dat wormen geen onderscheid maken tussen "chemisch" gif en "kruiden" gif. Gif is gif. Sommige gaan er dood van of vluchten naar buiten, maar sommige die-hards die net wat sterker zijn trekken zich er niks van aan. De zwakkelingen zijn verdwenen en kunnen zich niet meer voortplanten, de sterkere zijn gebleven en hebben het rijk alleen en planten zich ongegeneerd voort. Na een tijdje heb je alleen nog maar nakomelingen van die sterke wormen en trekken ze zich geen moer meer van het middel aan. Dit is resistentie.

Jij weet dat, maar ik schrijf het expres weer opnieuw uit omdat dit verschijnsel op een of andere manier niet door iedereen evengoed te bevatten is. (Ik begrijp niet helemaal waarom het voor sommigen zo moeilijk te zien is, maar ik blijf het gewoon steeds weer opnieuw uitleggen tot het kwartje valt.)

Dus: Het liefst zorgen dat wormen weinig kansen krijgen door cyclusonderbreking, maar als je er voor kiest om "iets" te gebruiken tegen wormen, gebruik dan iets dat grondig werkt want anders kweek je alleen maar sterkere wormen. Resistentie treedt onherroepelijk op bij elke aanpak die zich richt op doden of verjagen.

Eens met deze formulering?


Nee. Ik wil ALS ik een middel gebruik dat het effectief is. Net als bij antibiotica. Daar hou ik ook niet van, maar als ik een kuur gebruik dan maak ik hem wel af en ga ik niet onderdoseren, want anders versnel ik het ontstaan van resistentie. Maar dat betekent niet dat als ik een antibioticakuur gebruik dat ik wereldwijd de boosdoeners wil uitroeien.

Uiteraard blijven er een paar endoparasieten over na een ontwormkuur. Het zij zo. Maar als ik er teveel in leven laat (door een te lage dosering, of door een slecht werkend middel) dan versnel ik het resistent worden van de parasieten.

Dus, ik wil bij een ontwormkuur niet omwille van het paard zoveel mogelijk parasieten doden, maar omwille van het uitstellen van resistentie.

Frans

Frans Veldman schreef op woensdag 19 oktober 2011, 17:41:


En de vraag is nog maar of zelfs dat lukt.
Omdat je er zoveel mogelijk om zeep helpt maar heel goed weet dat het niet 100% is, maak je je selectie alleen maar strenger. Dus: nog véél "betere" beessies overleven het en daar heb je de volgende keer dan last van.

Ik vind de maatschappelijke beleving van medicamentgebruik (en dat geldt niet alleen paarden!) totaal ontspoord. In plaats van er zuinig mee te zijn en het te bewaren voor als er echt onverhoopt iets fout gegaan is, kwakken we de zooi in de rondte alsof het niet op kan in plaats van over oorzaken na te denken en of daar iets aan te doen is.
Nou ja, binnenkort "werkt" er niets meer en zullen we wel terug moeten naar oorzaken aanpakken.

Ok, allemaal prachtig en mijn complimenten voor de discussie aan iedereen die er aan deelneemt.
Nou héb ik eigenlijk nog een klein beetje een vraag.
Ik controleer een paar keer per jaar mijn paarden en dat al een jaar of 4 lang.
Ach het verdict varieert wel eens iets maar altijd is het beneden de norm, beneden de 100, of 50 ofzo. Dus ik hoef nooit meer te ontwormen. Niks chemisch en niks met kruiden.
Tóch blijven er wormen in mijn paarden. We vinden dat normaal omdat er dan een soort evenwicht is, zoals men zegt.
Maar hoe ontstaat die balans? Waarom blijven er toch wormen? Ik neem aan dat die wormen ongelooflijk veel eieren leggen, waarom stikt het na een paar jaar dan niet van de wormen in mijn paarden die op postzegelweitjes staan en waar de stront nooit opgehaald wordt.? Dus welk mechanisme zorgt daarvoor?

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:17:


Volgens mij de kern van je vragen... en ik zou het niet weten. Ik zou inderdaad verwachten dat je in die situatie dik aan de beurt komt met verworming.

Nu is het wel zo dat je twee ruinen hebt. Schijten ze soms netjes op een grote hoop zoals echte hengsten betaamt en komen er verder niet aan? Dat zou een verklaring kunnen zijn.

e m kraak schreef op woensdag 19 oktober 2011, 18:29:

Ik vraag me al een tijdje af hoe het dan met die boerenpaarden van vroeger ging.. ik heb nooit gehoord dat ons Mina ontwormd werd .. die "traditie" gaat voort.
Ik haal trouwens wel de stront op ... ook een kwestie van ontstressen :) én compost maken - waar de beroemde pieten nooit in lijken te komen... alleen die lange pieten dan.
Zou het zo kunnen zijn..(behalve bij bedrijven dan- of veel contact met andere paarden) dat je het paard "gewoon " niet ontwormt- tot het vermagert of je merkt iets abnormaals....
Is ontwormen óok niet iets wat de mensen is aangepraat.................
Wij werden als kind ook ontwormd! :) lekker zoet was dat goedje... maar we speelden dan ook nog in de modder ................tóen!! in een andere eeuw.
Myriam