Unartica schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 9:59:


De extra magnesium in de steen bedraagt bij een gemiddeld likgedrag ongeveer 10% van de dagelijkse behoefte. Met het magnesium-chelaat probeer je veel meer dan dat te laten opnemen. Dat beetje extra magnesium uit de steen is dan fijn, maar eerlijk gezegd denk ik dat de opname van het magnesium uit de steen in die omstandigheden slecht zal zijn.

Frans

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 10:24:


Nee, ik schreef dat de likbehoefte niet toeneemt bij gebrek aan andere mineralen dan Natrium. Paarden krijgen geen likdrang als ze, noem maar wat, bloedarmoede hebben wegens een ijzertekort.
Als een paard verzot is op de liksteen dan mag je er gerust vanuit gaan dat hij op jacht is naar Natrium, en niks anders.


Dat hoef je niet van me aan te nemen hoor, de betreffende informatie over de giftigheid van mineralen is niet geheim maar openbaar beschikbaar.


Ehm, in die hoedanigheid wordt het wel in een andere hoeveelheid dan 3 gram per dag gebruikt (en dan hebben we het ook nog eens over mensen in plaats van paarden, die bij kleinere hoeveelheden al aan de limiet zitten). Bijna alle mineralen (inclusief zout) zijn bij zwaar excessive hoeveelheden laxerend. Magnesium-sulfaat dan nog meer dan Magnesium-oxide.

Frans

Ik ben absoluut geen chemicus, maar 10% van een mineraal, namelijk magnesium lijkt me veel te veel, in ieder geval voor de meeste paarden. Misschien is het voor insulineresistente paarden te weinig, maar dan is 10% ook te weinig en zou er toch magnesiumchelaat bijgegeven moeten worden.
Nu lijkt de toevoeging van chromium me wel een goed idee. daarom zou ik gaan voor een steen met 4% magnesium en met toch ook chromium.

Moniek

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 1 oktober 2011, 9:07:


Ik heb mee gedacht en hoewel ik achteraf de indruk heb dat dat niet geheel welkom was, deel ik je voorbehouden en heb er nog veel meer vragen bij.
Met alle respect voor de initiatieven, maar ik vind de magnesiumwinkel van Frans eigenlijk kwakzalverij waarin niets getest noch solide onderzocht is. Dat doet andere, veel betere PN activiteiten nmm schade aan geloofwaardigheid.

Het enige dat we echt weten is dat dieren zoals paarden een structureel natrium-probleem hebben. Daarom stellen we zout(blokken) beschikbaar. Moeilijker is het niet.
Andere minerale chemie, zoals Mg, Cu, Zn, Cr, Se, etc ... kunnen het beste via (kunst)mest aan het hooiland "gevoerd" worden. Planten zijn erop ingericht met mineralen om te gaan en geven de gehaltes daarvan vervolgens door aan planteneters. Zo moet het... volgens mij dan, maar ook hier is voorzichtigheid geboden. Ik herinner me nog veel te goed de paniek omdat er teveel koper in o.a. varkensmest zat. Voor je het weet zit je weer in de "tevelen" die dan ineens chemische verontreiniging genoemd worden.
Als uit serieus onderzoek en metingen blijkt dat die gehaltes in de dieren, gecorreleerd aan die in de fourage niet goed zijn, dan is de fourage niet goed. Als dat euvel algemeen is, dan is dat nmm een zaak van wellicht betere wetgeving (precies zoals er geen kruiskruid in hooi mag zitten omdat dit het product ongeschikt maakt voor het beoogde doel) want er wordt maar wat aangekloot met paardenhooi!
Wat eigenlijk wel vreemd is, want het merendeel van de hooiverkoop betreft volgens mij tegenwoordig verkoop aan particuliere consumenten zodat het consumentenrecht van toepassing is. Als consument/eindgebruiker hoef je geen vakkundig verstand van een product te hebben om aanspraak te kunnen maken op een wettelijke garantie dat je een voor het doel geschikt product koopt! Of weten jullie allemaal hoe je computers precies in elkaar zitten en werken?

Ik heb nog wel even nagezocht wat zout (NaCl) zonder de (o.a. ijzer-) verontreinigingen van broer akzo kost: rond de 2,50 euro per 10 kilo en dus nog een stuk (50%!) goedkoper dan... jawel, diezelfde verontreinigde akzo-zoutblokken waar "paard" op staat wat zoals gewoonlijk weer bevestigt dat je eigenlijk helemaal niets moet kopen waar "paard" op staat als je niet met open ogen bedonderd wil worden.
Dus toch wel weer iets wijzer geworden van deze hersenpijnigingen