e m kraak schreef op woensdag 28 september 2011, 18:41:
> Zover ik geleerd heb, moeten (sporen-)mineralen opneembaar zijn. In
> minerale vorm worden ze vaak net zo hard uitgescheiden als ingenomen.
Ok, dat is waar je mee zit.
Voor een groot deel klopt dat. De opname lukt wel zolang het om een bescheiden hoeveelheid gaat. Ga je de hoeveelheid mineralen verhogen, dan wordt de opname slechter, en voorzover er al van opname sprake is draaien de nieren wel de kraan open zodra die vinden dat het te gek wordt. Helaas wordt daarbij weinig tot geen onderscheid gemaakt omtrent het soort mineralen. Stop je er teveel calcium in, dan wordt de boel geloost, samen met magnesium en andere mineralen, zelfs als daarvan een tekort is.
Daarom is mineraal-suppletie bij een tekort ook zo'n lastig punt, zolang het totale aanbod mineralen nog steeds aan de hoge kant is. Dan wordt er al snel gezegd "het wordt niet goed opgenomen".
Bij een liksteen waarbij met tussenpozen aan wordt gelikt zal MgO in dergelijk geringe hoeveelheden wel redelijk worden opgenomen. MgO is dan leuk als aanvulling op ruwvoeder dat een beetje arm is in magnesium. Het wordt anders wanneer je er grote hoeveelheden van wilt voeren, na een tijdje treedt er een soort verzadiging op.
> Je hebt ook niet voor niets je best gedaan, toch, om een chelaatvorm te
> vinden om je Mg in te stoppen?
Inderdaad. Met behulp van een chelaat kun je meer Mg naar binnen smokkelen dan via een minerale vorm zou kunnen; het is geen zout meer en wordt ook niet meer door het lichaam als zodanig herkend en behandeld. Je krijgt het zelfs nog naar binnen in een milieu van mineralenoverschotten.
Maar Magnesium-chelaat is dan weer minder geschikt voor een liksteen. Regen, vorst, zonlicht, etc. zijn niet echt bevorderlijk voor de houdbaarheid van dat chelaat.
>> Wel wil ik u vragen om de
>> mogelijkheid te onderzoeken of KNZ paard niet goed genoeg is voor uw
>> paarden."
>
> Nou, die is bij deze toch onderzocht?
Dat was dus als antwoord op een lang mailtje van mij waarin ik uiteenzette waarom de huidige formule niet goed aansluit op een ruwvoerdieet. Maar goed, het werd ook ondertekend door een sales-manager....
> Mijn vraag blijft toch of de stoffen die o.a. in KNZ, maar eigenlijk in
> alle zoutblokken voorkomen (het kristallijne himalayaprodukt is het
> mooiste voorbeeld; dat krijgt die mooie kleurtjes echt niet van NaCl!),
Je hebt echt maar ontzettend weinig "verontreiniging" nodig om die kleurtjes te veroorzaken. Een enkel afwijkend ion is voldoende om de kristalstructuur te verstoren en de verandering van hoek veroorzaakt allerlei gekke diffracties van licht.
> Ik kan me, nogmaals, moeilijk voorstellen dat stoffen die we niet willen
> zoals tevelen aan ijzer en mangaan, er door akzo of anderen expres
> ingestopt worden.
Dat dacht ik dus eerst ook niet maar daar lijkt het nu wel op.
> Maar we hebben het over al dan niet nuttige sporenelementen en daarbij
> vraag ik het me af; je gaat als fabrikant (ook als je doel als zoutmagnaat
> simpelweg is: "zoutstenen maken en verkopen") toch geen ongewenste
> stoffen toevoegen terwijl je wel gewenste laat liggen?
De ervaring die ik nu heb bij die fabrikanten is dat er altijd wel een dierenarts rondloopt, die zich vooral bezig houdt met allerlei koeien-dingen (de allergrootste afnemers van stenen) en de samenstelling van stenen voor paarden, herten, geitjes, etc. is ooit zo eens uit de hoed getoverd en de betreffende dierenarts doet er alles aan om zowel naar het management als naar de klant toe de indruk te wekken dat het het eindresultaat is van belangwekkend research, en houdt zich voor de rest bezig met de koeien-industrie want dat vormt 99% van de afnemers. Zoals Akzo ook al min of meer zei: "Neem 1000 ton per jaar af en dan willen we er wel eens naar kijken". De paardenindustrie is gewoon niet belangrijk en als ze de stenen willen wijzigen dan moeten ze ook de labels en etiketten veranderen, allemaal gedoe en daar hebben ze geen zin in. Terecht, want het gros van de kopers snapt er toch geen bal van en gelooft het allemaal wel zolang er maar een plaatje van een paard op de steen staat.
Frans
Warboel
