Hans van Keeken schreef op donderdag, 3 februari 2005, 22:04:


********************
Mijn Belgje hoeft niet echt in training natuurlijk , dus dat is een iets ander verhaal. Maar te gokken op 2 jaar en dan iets lichts laten trekken, dat is dus niet ver bezijden de mogelijkheden, als ik jouw verhaal zo hoor.

Ik weet dat Belgen in de bosbouw jonger beleerd worden, met ca. 18 maanden. En dan al echt aan het werk gaan. Maar die paarden schijnen al heel jong versleten te zijn. Dus ik doe het liever iets te rustig aan dan iets te snel.

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 3 februari 2005, 22:36:

***************

Ja, bij ons zit er ook wel een poort naast , maar dat is dan weer zo'n zwaar klaphek. Dus hoe ik dat dan zou moeten doen, met paard en wagen in m'n eentje en dan door zo'n zwaar hek, dat moet ik nog even bedenken. Er zit geen sleutel op (waarom moet er nou een slot op, dat heeft toch geen enkele zin als er een wildrooster naast zit?).

Ik denk dat ik dan maar een ijzerdraadje meeneem en het hek even goed vast bind, dan met paard en wagen erdoor, en hek weer dicht doen. Zoiets.

HannahFroukje schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 9:21:


Laatst nog een gesprek gehad met een oude boer. Hij verbaasde zich erover dat de paarden waar mee op de olymische spelen gesprongen werd allemaal zo oud waren, allemaal boven de 10 jaar!
Zijn werkpaarden die altijd met 18 maanden beleerd werden, werden allemaal verkocht naar de slager omdat ze rond hun 10 de jaar oud en versleten waren.
Natuurlijk is het zo dat een karretje trekken niet te vergelijken is met zwaar werk als hele dagen ploegen natuurlijk, maar waarom zou je je haasten he. Alle tijd!
Piet

Piet schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 10:02:
***************
Ja, dat hoor je over Belgische trekpaarden dus ook, dat ze met 10 al versleten zijn. Ik vind dat echt vreselijk. 10, dat is nog geen 3e van wat ze normaal gesproken zouden kunnen worden. Nou, dan liever maar wat kalmer aan hoor!

We zullen sowieso al een hele tijd bezig zijn om haar vertrouwen te winnen, want anders dan haar leeftijdgenootjes is ze zo schuw als een wezeltje (ze staat nog niet hier). En zolang ze angstig is, ben ik natuurlijk alleen nog maar bezig met haar vertrouwen te winnen. Ik wil sowieso 100% haar vertrouwen hebben voor ik er iets op- of aanhang. Dat geldt voor m'n ruin altijd al (hij is nu 12 of 13 of zo), maar gaat zeker ook voor een veulen gelden. Ik heb geen haast, ik heb zelf nog nooit een veulen beleerd, dus doe het liever wat te rustig dan te overhaast.

Echt werken doe ik met zo'n kleintje voorlopig niet hoor (ook al is het een mammoet-kleintje)! Het blijft voorlopig bij wandelen en spelletjes doen, en we nemen haar mee in de bak als we met Torop aan het oefenen zijn, kan ze toekijken, heen en weer wandelen en er aan wennen dat ze bij ons is.

Nee, ik heb geen haast met haar, er zijn zoveel leuke dingen die we kunnen doen zonder dat ze echt hoeft te werken: beetje clickeren, Parelli spelletjes doen, lekker samen het bos in te wandelen, we verzinnen wel wat. Het liikt me ook leuk en praktisch om Torop te leren dat Neleke er als handpaard naast loopt, dus dat is een van de eerste dingen waar ik me op ga richten. En eerst moeten heer en kleine dame met elkaar leren opschieten natuurlijk! Want Torop zal heus wel jaloers zijn als de kleine een deel van de aandacht gaat opeisen!

Piet schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 10:02:


Je zegt het goed, het is inderdaad niet te vergelijken. En vroeg beginnen is niet hetzelfde als haasten.
Groet
Hans

Hans van Keeken schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 10:46:
************
Dat klopt.
Een keertje een licht karretje erachter om te wennen (als ze zover is), is natuurlijk wat anders dan het paard meteen zwaar in training zetten. Het zal in ons tempo niet snel te gek gaan denk ik.

HannahFroukje schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 9:19:


> Da's wel handig dat je paard stil kan staan voor het aanspannen.

Heel rustig aandoen, je moet maar denken dat je alle tijd in de wereld hebt,
Als je het tuig heb, optuigen en dan in de bak werken en eventueel ook aangespannen in de bak als die groot genoeg is, dat geeft nog wat extra zekerheid.

Loes

Spirithorses schreef op dinsdag, 1 februari 2005, 23:33:


Hoi hoi,

Nou, hier is dat mens van die Mexicaanse neusriem.
Een reactie van mijn kant is hier denk ik wel op zijn plaats.
Marianne, wat flauw dat je mij erbij haalt om wat je zelf doet te verdedigen. Maar goed, het levert wel een leuke en interessante discussie op.

Ik ben van mening dat niet het bit of de neusriem , maar de ruiterhand bepaald of iets vriendelijk is of niet. Ik kan met een filterdun bit heel vriendelijk rijden hoor, want ik heb een zeer zachte hand...eigenlijk te zacht.
En om nu meteen te concluderen dat iemand met een neusriem en bit zijn paard niet op een normale manier onder controle kan houden, vind ik erg kortzichtig...Ik rijd ook weleens met halster en touw(over controile gesproken!), maar ik vind een hoofdstel gewoon veel mooier staan. Daarom heb ik ook die mexicaanse neusriem genomen, omdat ik hem mooi vind. En dat hij hard inwerkt is kul, want ik heb hem hooggeplaatst en hij zit erg los. Paard heeft alle vrijheid om zijn mond te openen...

En dat een bit niet natuurlijk is, is een feit, maar dat er mensen op zijn rug zitten is ook niet natuurlijk toch???? Beetje soepel en realistisch blijven.

Groetjes, Esther

Ivanhoe schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 16:51:


Met de discussie bit, geen bit enz. wil ik me niet bemoeien hoewel ik daar zeker wel een mening over heb. Daar hebben genoeg mensen iets over gezegd, plus wat er nog zal volgen........
Maar de laatste zin is een dooddoener. We gaan niet uit van paarden waar niets mee gedaan mag worden. Ten eerste waren er dan geen paarden en ten tweede hebben we het altijd over zo natuurlijk mogelijk. Dat betekent zo natuurlijk mogelijk rijden en ons paard verzorgen. Er zijn maar weinig mensen die, zoals postzegels, een paardenverzameling aanleggen om alleen naar te kijken.
Piet

Ivanhoe schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 16:51:


Wat is een "normale" manier? Daar verschillen de inzichten zeer over. In delen van Zuid-Amerika vindt men het normaal om de paso's te leren tölten met een prikkeldraad optoming, om maar wat te noemen.
En kortzichtig? Misschien juist niet, want je hebt helemaal gelijk dat de initiatior van actie de kracht van de impuls bepaalt, maar aan de andere kant is de hele diversiteit aan bitten, riemen, spijkers zelfs en meer van dat SM spul wel degelijk bedacht voor een extensie in de richting van mechanische tortuur. Dat kan ik onmogelijk anders zien.


Zo kun je ook, ongehinderd door enige kennis, een ijslander een "ijslands bit" in doen omdat je het mooi vindt of ervaart dat dat bij "het plaatje" hoort. En ongehinderd door kennis daar inderdaad, want niemand uitgezonderd enkele barokdressuur-fanaten neemt vandaag de dag zelfs maar de moeite te onderzoeken hoe oorspronkelijk de bedoeling was met zo een optoming te rijden. Die historische link is totaal verbroken, zodat er nmm weinig anders dan erosie tot tortuur overblijft die een eeuwenlange culturele isolatie (IJsland) weerspiegelt.

Wat het "mexicaantje" aan gaat kun jij dat best mooi vinden, maar dan moet je er niet verbaasd van staan dat anderen, die weten waar zo een ding voor uitgevonden is, daar anders over denken.

Groeten, Egon

Hoi Egon,

Ik ben het helemaal met je eens dat wat je tegenwoordig in de winkels ziet
aan martelwerktuigen niet meer normaal is. Op je vraag wat is normaal. Onder
normaal versta ik: doe maar gewoon...dat ik al gek genoeg.

Ik ben ook tegen dunne bitten en strakke neusriemen, omdat de mensen die ze
aanschaffen dit meestal doen omdat het met een normaal bit en zonder
neusriem niet lukt. En in plaats van bij zichzelf te raden te gaan en hun
gevoel verder te ontwikkelen, zoeken ze hun toevlucht in dit soort dingen.

En nee, ik sta niet te kijken van het feit dan men hier op mijn neusriem
reageert, maar wel van de manier waarop....

Maar bij mij is de reden dus heel anders. De vergelijking met een ijslands
bit omdat het mooi gevonden wordt, is niet terecht, omdat bij mij de
neusriem absoluut geen druk uitoefent.

Groetjes Esther

Ik lees al een hele tijd dat verhaal over die neusriemen mee

Als een neusriem dan zoveel verschil zou uitmaken, en zo hard zou inwerken, waarom merk ik dan eigenlijk helemaal geen verschil als ik met een enkele neusriem, een dubbele neusriem, of helemaal zonder neusriem rijd?

In het begin dat ik paardreed reed ik met een dubbele neusriem (leek wel op een mexicaanse). Op aanraden van een ander zat die ook nog vrij strak (anders zou hij het "bit kunnen vastpakken"). In het begin deed ik dat dan ook maar, maar al snel vond ik dat een beetje overdreven, dus dat ging al snel 1 a 2 gaatjes losser, en heb nooit gemerkt dat hij het bit daardoor ging vastpakken dus ik liet het zo. Op een gegeven moment was het dunne riempje dat onder het bit doorging doorgesleten, en het brak. Omdat ik even geen tijd had om meteen een nieuwe te halen, liet ik het er af ... en merkte eigenlijk weer helemaal geen verschil. Vandaar dat ik dat er afgelaten heb. Ik hield dan nog de vrij hoge brede neusriem over. En dat reed ook prima.

Wat later kreeg ik een Parelli hoofdstel. Dat heeft helemaal geen neusriem (wel een bit). Eigenlijk merkte ik tussen wel of geen neusriem het verschil ook helemaal niet (behalve dan dat ik zonder mooier vind). Tegenwoordig gebruik ik dat hoofdstel alleen nog maar als ik echt wat meer wil doen met dressuur, want dan vind ik een bit wat fijner qua communicatie. Normaal gesproken vind ik een halster makkelijker rijden.

Wie heeft er WEL echt wat van gemerkt, in de praktijk, dat het verschil maakt met of zonder neusriem? Hoe merk je dan dat die neusriem scherp inwerkt? En uuuh ... is dat wel ECHT zo? Merk je dan b.v. dat je'm MET neusriem beter aan de teugel rijdt met dressuur en dat dat zonder niet lukt? Of dat hij "beter luistert"? Ik heb er eerlijk zelf dus nooit wat van gemerkt. het lijkt mij eigenlijk dat die dubbele riem wat handiger is als je het bit goed op z'n plaats wilt houden maar een ander nut zie ik er eigenlijk niet van. Ik heb het zelf dus ook nooit als "zielig" ervaren, en zo zie ik het nu nog steeds niet, juist omdat ik er niets van gemerkt heb toen ik het ding uiteindelijk wegliet.

(toch lees je het overal wel, die termen als "werkt scherp in" en dergelijke).

Ivanhoe schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 16:51:


Ah, kijk 's an.. je bent ingeseind.
Ik weet niet wat er flauw aan is Esther Ivanhoe om de forumlezers, die het wellicht allemaal al wel gezien hadden, maar er niks over zeiden op jouw foto te wijzen. Ik geef meestal geen commentaar op mensen die een bit of hoofdstel gebruiken - anderen zijn mij vaak voor.
Nu bleef het stil en aangezien ik meen over genoeg 'marteltuig-ervaring'te beschikken om te weten dat een mexicaanse neusriem dubbel inwerkt ( als t mondje opengaat, krijgt de neus ook wel weer een douwtje) leek het me een punt om eens op te merken.
Tot mijn verbazing komt daar een felle reaktie van Ilona op, alsof ik een valse streek uithaal. Ik begrijp het al helemaal niet meer als dan nog blijkt dat Ilona jou nog blijkt te kennen ( kennelijk sta je in het Hoevenboek, dus behoor je tot de kennissenkring) - als ik jou zou kennen en jij zou met een Mexicaanse neusriem mijn terrein opkomen, dan zou ik a) twijfelen aan je rijkunst en b) je verzoeken een ander hoofdstel op je paard te zetten. Maar goed, ik ben wellicht wat mndiger en direkter dan iemand anders.

Je opmerking dat ik 'er iets bijhaal om te verdedigen wat ik zelf doe..'
dat begrijp ik niet. Ten eerste weet jij helemaal niet wat ik doe ( maar ik neem aan dat je denkt dat ik met stang&trens rij of nog meer van dat soort zaken) en ten tweede zal ik mij nimmer over de rug van een ander verdedigen. Ik sta voor mijn eigen zaken en zal niemand de grond in zetten om te laten zien hoe goed ik het wel doe.

Mijn huidige paard Pauli heeft van mij in de bijna drie jaar dat ik haar nu heb, in de rijbak nog nooit een bit ingehad. Ik vind het een enorme uitdaging om dit paard zonder bit ( enkel of stang/trens) op te leiden naar een hoger dressuurniveau. ik rij haar thuis gewoon met een goedkoop stalhalstertje en knip daar gewoon een losse teugel aan, Als we buiten rijden heb ik tot nu toe wél een watertrensje gebruikt, misschien uit valse verwachting dat ik haar dan wat beter onder controle zou kunnen houden. Ik heb me - ook dankzij de informatie van o.a. Egon op dit forum behoorlijk verdiept in het verder bitloos rijden en heb me ook voorgenomen dat zodra Pauli weer beter is, en terug in conditie is, ik ook die laatste stap ga nemen door mijn paard ook buiten zonder bit te rijden.


Ach, ik kan jouw rijkunst zonder je te kennen niet beoordelen en ik kan alleen maar hopen dat als je zo'n mexicaanse neusriem gebruikt, je inderdaad erge zachte handen hebt, en niet aan je bit en hoofdstel sjort. Maar het is ook een bekend gegeven dat juist dit hoofdstel gebruikt wordt voor sterke paarden ( die dus dóór-trekken) en het ligt dan ook voor de hand dat ik iemand er dan van verdenk dat je je paard op een andere manier kennelijk niet goed beheerst. Dat is misschien voorbarig, maar ja.. zo is het leven nu eenmaal.

Ik rijd ook weleens met

Ja en dat vind ik dus 'kul' als je me niet kwalijk neemt. Want 'mooi' is voor mij niet aan de orde - tenzij je iemand bent die van het type penny-meisjes is en bijpassend zadeldekje en bandages bent - en als je, zoals je zegt het toch allemaal los hebt hangen, dan kun je net zo goed het niet gebruiken. Het blijft gewoon een feit dat een mexicaanse neusriem op de neus inwerkt en dat als het paard de mond opendoet, hem dat belemmerd wordt en ook nog eens de neusriem extra aantrekt. Of-ie nou hoog of laag zit, maakt niet uit. Alle mexicaanse neusriemen zitten zo hoog als op jouw foto, als het lijkt alsof de neus toch vrij is, dan is dat schijnvrijheid. Bovendien: met een 'los' hoofdstel loop je ook nog eens de kans om het bit door de mond te trekken - dat is nóg veel onaangenamer voor het paard.

Ik ben best soepel hoor, maar wel terdege realist. Maar als soepelheid moet betekenen dat ik niet kritisch ben, okay, pech, dan ben ik het tegenovergestelde. Juist omdat ik als dressuurruiter zo verdomde goed weet hoe al het ijzerwerk een paard kan kwellen. En ja, eigenwijs en zelfoverschattend als iedereen mij mag vinden: ik denk dat ik heel behoorlijk goed rij en de zachtste handen van de wereld heb. Dat was toch wel het minste wat ik kon ontwikkelen toen ik nog met bitten reed.

Ik zou zeggen: probeer het eens - mijn knolletje beheerst inmiddels de oefeningen uit het Z. Het is alleen schandalig jammer dat ik dat nooit op een wedstrijd zal kunnen tonen. Maar je bent welkom om hier 's te komen kijken als m'n paard weer beter is hoor.
en groeten terug, Marianne