Aafke schreef op zaterdag 12 juni 2010, 22:13:
> Mijn behoudende gedachte is....
>
> * je echtgenoot (die het niet leuk gaat vinden)
Ach.... voorlopig was het wel diezelfde echtgenoot die met dat veulen met een bal liep te keten! Zo gek is die echtgenoot dan tijdelijk wél!
> * het risico wat je neemt, hij is 'gevaarlijk' (wat vind jou echtgenoot
> daarvan?)
Tsja... we zijn het gewend? Gevaarlijk... nou, ach. Feit dat wij beiden met het dier hebben gespeeld, en ik zelfs z'n voeten opgetild heb zegt wel dat wij het dus niet zo gevaarlijk vinden. Klinkt een beetje beleerderig... ik bedoel gewoon dat je wél moet weten waar je mee bezig bent. Het dier op zich is niet gevaarlijk, het mist gewoon opvoeding en daardoor is hij gevaarlijk voor onervaren mensen.
Ja, paarden hebben is altijd een risico! En tuurlijk... deze kan leuk stuiteren!
Ik hoop dat ik nog altijd sneller kan denken en reageren als dit hengstje.
ALS het al doorgaat..... en hij zou hierheen komen.... denk ik dat het een wandeling gaat worden van toch zeker 15 km. Tegen de tijd dat ik hier ben met hem.... kan ie vast netjes aan een touwtje meewandelen hoor.... Prachtige training!
Lijkt me wel gaaf om te doen trouwens....
> * de kosten, hij moet eten, castratie(?), etc....
YEP..... altijd dat rottige geld..... Dat is zowat het grootste struikelblok.
Als je iets doet... moet je het goeddoen. Nou ja... we hebben heeeeel toevallig veels te veel hooi ingeslagen.
Krachtvoer gaat ie echt no way krijgen!
> * wat brengt het jou op, is het jou 'dat' waard
Bedoel je financieel? Heb geen flauw idee of het iets met papieren is... of niet.
Zelf vind ik dat niet belangrijk. Mocht het zover komen wil ik wel z'n ouders zien.
En dat schijnt mogelijk te zijn.
Paarden, als het crusado's zijn, kosten hier weinig. Als je nog vier jaar verzorging, training, aanrijden etc.etc. gaat rekenen... kan het simpelweg nooit uit. Financieel gezien dan. Kost alleen maar geld. Financieel gezien zou ik hier never nooit aan beginnen.
Wat het mij opbrengt is de training an sich, de uitdaging om er een fatsoenlijke knol van te maken... later eventueel geschikt als rijpaard. Een keetkameraadje voor Catcher, dat vind ik wel heel belangrijk. En misschien weer een terugkerend pubermeisje op het erf die de draad weer wil oppakken, waardoor ik ook weer veel gemotiveerder wordt. Dit doe je uit liefhebberij..... en anders echt niet.
> * een puber... praat me er niet van (heb 3 pubermeiden, alhoewel de oudste
> is er doorheen)
> * reken erop dat het je heel veel tijd gaat kosten (heb je dat of gaat dat
> ten koste van '....'?)
Haha.... tsja... minder vaak op dit forum aanwezig zijn?
>
> Moeilijk hoor, herken de kriebels... kriebels waar ik tot nu toe niet aan
> heb toegeven omdat de 'tegens' sterker waren....
Jaaaaa... die waardeloze kriebels.....
>
> Succes met het maken van een goede keus!
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
