Piet schreef op dinsdag 11 mei 2010, 23:36:
> Ik denk dat dit paard een historie heeft van
hoefbevangen zijn.
> Bijna genezen en meteen weer bevangen.
> "Chronisch bevangen" zogezegd. Niet omdat een paard wat die narigheid
> eens heeft daar altijd gevoelig voor is, maar omdat de omstandigheden
> waarin het paard gehouden wordt niet veranderen.
> Als dat paard nou maar goed bekapt zal worden en op een juiste manier
> beweging en te vreten krijgt kan het probleem voor een paardenleven lang
> opgelost zijn.
En zo is dat Piet. Toch, de omstandigheden voor Chaser zijn wél veranderd.
We maaien nu zelf weer overal vers gras, andere samenstelling als in NL, veel meer kruiden etc. erin. En tóch wordt z'n manenkam weer harder!
Nee, niet knoerterig hard... helemaal niet. Maar het veranderd wél weer.
Zou je toch zeggen.... ander gras, langstengelig, bloeiend... veel meer kruiden erin.
Dus tussendoor weer dagje op oud hooi..... want ik denk als ik doorga met halfgedroogd of vers gras voeren ik hem verdraaid toch weer
HB zou kunnen krijgen.
Dus idd, je hebt gelijk... chronisch
HB. Ze zijn en blijven gewoon gevoelig.
En daar komt het rottige om te hoek kijken, wat iedere paardeneigenaar meemaakt: je gunt het die dieren zo graag!! Dus maak je de fout en laat ze weer op 'n weiland... of zoals ik: vers gras voeren... want hier is maandenlang geen vers gras meer voor ze... In feb/maart snákken ze naar vers gras.... Ik snij echt dagelijks een paar kilo langstengelig vers gras nu voor ze... maar ik hou 'm ook dagelijks strak in de gaten.
En hij is superslank Piet.... echt, nog maar de helft van hoe jij 'm ooit gezien hebt.
Tsja... laminitis....
Wil.
Hoefijzers..... het einde!!!
Warboel
