eddy DRUPPEL schreef op maandag 9 november 2009, 16:24:
> Schouder binnen en schouder voor zijn eigenlijk twee maal
> dezelfde oefeningen .Ik rijd de schouder binnen door mijn
> binnenbeen iets naar achter en te leggen en met mijn buitenbeen
> aan de singel de voorhand naar binnen te vragen .Gelijkertijd
> schuift je buitenteugel mee maar houd contact . Je stelt je
> paard terug recht door de druk van buitenbeen te lossen en
> gelijkertijd je binnenbeen terug naar voren te laten schuiven
> ,je hand moet gewoon volgen
Wanneer je de schouderbinnenwaarts rijdt zoals Eddy dit uitlegt -en zo zie ik het Ilias ook doen op de foto's-, dan zet je niet de schouder op de binnenhoefslag, maar druk je de achterhand naar buiten. Gevolg: geen buiging, maar wel een soort pootje over. Dit is geen correcte schouderbinnenwaarts en heeft dus ook geen verzamelend effect.
Schouderbinnenwaarts gaat in de klassieke leer over 4 sporen. Wanneer je ervoor of erachter staat, gaat het paard over 4 hoefslagen. (Schoudervoor kan daarom ook nooit over 4 hoefslagen gaan, hoe komen jullie daarbij?!) In de moderne rijderij is men met 3 hoefslagen tevreden: binnenachterbeen in spoor van buitenvoorbeen. Zo mag Anky het doen.
Gevaar van 4 sporen willen bereiken is dat je toch stiekem gaat duwen met je binnenbeen. Fout! Gaat ten koste van de buiging, je maakt dan slechts een plank die schuin over de hoefslag gaat.
Schouderbinnenwaarts zet je in alsof je een wending in zet, het beste is hij dan ook aan te leren vanuit een kleine volte, aangezien het paard dan al buiging heeft en met behoud van die buiging voorwaarts gaat. ahw schouderbinnenwaarts, daarbij druk je met de buitenteugel de voorhand iets naar binnen. Je zit op je binnenbil, binnenbeen is lang en op de singel om het lijf op de hoefslag te houden, buitenbeen mag iets naar achteren om te voorkomen dat de achterhand uitzwaait (dan verlies je immers de buiging en wordt het pootje over). De binnenteugel onderhoudt eventueel stelling, ik los hem vaak om te checken of mijn paard zuiver aan de buitenteugel "is".
Schoudervoor gaat kwa moeilijkheidsgraad vooraf aan schouderbinnenwaarts en geschiedt op 2 sporen. Hierbij is het paard niet gebogen zoals in de schouderbinnenwaarts, maar zet het zijn schouders iets van de bakrand af. Het is eigenlijk een vorm van aan de buitenteugel rijden om te voorkomen dat de smallere voorhand tegen de bakrand 'plakt' omdat de ruiter zich alleen op de voorbenen richt.
Warboel
