van lennep schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 23:26:


ehm ik denk Guyfo?? maar ik heb veel van Afra geleerd dus dat zou ook nog kunnen of Alano. Eigenlijk alle drie goede les paarden. (Kiyasa was en is trouwens helemaal verliefd op Kaioni en die liefde is wederzijds.)

Arina Bezemer schreef op woensdag 21 oktober 2009, 21:32:


Afra is degene die begint te mompelen als je iets goed doet , en zij ook merkt dat ze haar spieren moet gebruiken.
Hoe de andere paarden waar jij over schrijft het doen , weet ik nog niet.
Morgen weer les , en ik ben benieuwd welk paard er dan aan moet geloven.

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 22 oktober 2009, 9:58:


Afra heeft niet tegen mij gemompeld dus je bent in een bevoorrechte positie! (of ik heb het niet gehoord)

Arina Bezemer schreef op donderdag 22 oktober 2009, 12:20:


He , je hebt goed werk geleverd daar , heb ik gehoord!!! Je moog nog een keer komen!!!

De afgelopen keer met die magere schimmel gewerkt , hun ''project'' zoals ze die noemen.De echte naam is mij ontschoten.
Dat paard doet te pas en te onpas de spaanse pas.
Paard heeft een paar dingetjes die hij erg leuk vind om te doen , bv zijwaarts over een balkje heen , en die spaanse pas.
Jammer genoeg dat ik teveel oplette , en met mezelf bezig was , want achteraf had ik het een en ander anders willen doen.
Ik hoop dat ik nog een kans krijg met dit paard.
Het probleem was dat hij draf zo moeilijk vindt , of saai , dat hij moeilijk in draf te krijgen is , maar het is helemaal moeilijk om hem in draf te houden.!
Als hij dan uit zichzelf een keer is stilgevallen , is hij niet meer te motiveren , en moet ik hem aantikken met de zweep.
Ik wil dit niet!!!

Als ik nog een kans krijg met hem , dan wil ik hem weer motiveren door een paar keer de spaanse pas te vragen , en hem daarvoor te belonen , zodat hij weer gemotiveerd raakt.
Ik hoop dat het werkt!

Met Namkje gaat het prima!
Ik was erg bang dat ze moddervet zou worden van het in de wei staan , maar dat valt reuze mee.
Ik denk dat dat komt omdat er tich ruinen rondlopen , en maar 2 merries.
Ze heeft aandacht genoeg.

Gelukkig vinden ze dat Namkje goed is opgevoed , en kunnen ze duidelijk merken dat het geen groen paard meer is.
Afgelopen keer is er over haar heen gehangen , en al meerdere rondjes met haar gelopen.Er gebeurde helemaal niets , behalve dan dat ze het wel spannend vond.

Naar aanleiding van de andere topics heb ik donderdag , als ik weer les heb , wel een aantal vragen voor mijn lesgeefster... Ik ben nu veel bezig met gymnastiseren , paard rondjes om mij heen te laten lopen met goed achterbeen gebruik , maar...
Ik snap niet waarom ik korte rukjes moet geven aan de lijn die op de neus vastzit , en waarom ik elke keer tegen die schouder aan moet duwen.
Zoals ik er nu tegen aan kijk , ben ik voortdurend bezig om het paard uit balans te halen..Door me bezig te houden met hoofd hals schouder , en dat achterbeen moet vanzelf gaan volgen. Dat doet het dan ook wel , maar volgens mij moet het ook anders kunnen....
Wordt vervolgd.

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 18:45:


kan ook anders

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 18:45:


Hahaha ... zo te lezen wordt Namkje goed in beweging gehouden! Wordt ze al een beetje in de kudde geaccepteerd of probeert ze daar ook een beetje de boel naar haar hoef te zetten?

Die oefening die jij moet doen is er volgens mij één om de spiertjes aan beide zijde van je knollie te trainen ofwel recht richten. Paard moet het binnen achterbeen in een korte cirkel goed onder zijn lichaam zetten, minimaal op het spoor van het buiten achterbeen en mag niet over de binnenschouder vallen (vandaar dat je tegen de binnenschouwer moet duwen). Dat rukje aan de lijn op het hoofd moet je waarschijnlijk geven om buiging in de hals te krijgen. Best een goede oefening, maar ik doe hem anders. Ik doe hem met een halstertje en loop eerst rustig in rechte lijnen. Als paard lengte geeft, want ik heb geleerd dat je lengte moet hebben alvorens je om een buiging kan vragen, dan haal ik met mijn hand aan het halster het paard iets naar mij toe (ik loop dus net achter de binnenschouder) en terwijl het paard dan afwendt kan ik én de schouder corrigeren als het nodig is én op goed ondertreden van het binnen achterbeen letten. Het is wel de bedoeling dat je zelf rechtdoor blijft lopen, dus niet opzij stappen of met de buiging meelopen. Pfffff ... lastig uitleggen met lettertjes zeg! Ik doe deze oefening bij elke grondwerksessie en ook onder het zadel.
Ik hoop dat ik jouw oefening goed heb geïnterpreteerd en de mijne in ieder geval correct heb uitgelegd.

Kun je dat beschrijven hoe het anders kan?
Zelf denk ik dat het met vragen [ met doorhangend touw , vragen met het touw in je hand op de goede hoogte , of het paard daar zijn hoofd wil houden ] ook moet kunnen , zonder de rukjes aan het hoofd , en belonen als hoofdhals zonder rukjes ook op de goede hoogte gehouden wordt.
Zoiets?

Gr Esther

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 20:04:


Helaas , ze weet ze allemaal om haar hoefje te winden...op de leidende ruin na.
Maar die raakt steeds meer paarden kwijt aan Namkje , die hij vervolgens ook gaat lopen najagen....
Jemig , toch een echte leidende merrie?


Ja precies!!!
Ze willen dus weer te snel...mmmm , daar moet ik even verandering in brengen hoor , want dat wil ik niet!
In ieder geval bij Namkje , want wat ze met de rest van de paarden doen moeten ze zelf weten...
Ik ga er eens over praten , en ben benieuwd naar hun mening.
Ik heb niet voor niets aangegeven dat ze er 8 weken langer over mogen doen dan de 8 weken die er normaal voor staan...
He bah , heb nu weer erg het gevoel overrompeld te zijn.

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 20:53:


Wat ben ik benieuwd naar Namkje! Dat lijkt me een portret

Nou, Es, of ze te snel gaan, dat heb je mij niet horen zeggen hoor. Ik doe hem alleen anders. Maar wat is een rukje? Echt KNAL of licht vragen? Licht vragen is dan toch geen probleem? Ik longeer wel eens in een soort van slangenlijn in een volte ... dan vraag ik aan de longeerlijn het hoofd naar binnen en laat hem weer op mijn lichaam naar buiten lopen. Dat is toch geen rukken aan het hoofd? Hoe moet jij het dan doen?

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:04:

Een keertje meenemen naar Jeen?

Trouwens , het trappen naar Maike is misschien inmiddels wel verklaard , jaloers...
Daar duwt ze alles en iedereen omver , van de paarden dan he , zodat ze vooraan staat als er iemand aan komt lopen. Ze speelt even tankie , en als er niet snel genoeg op gereageerd wordt , dan begint ze hier ook al te dreigen....
Ben ik met haar bezig en er is een ander paard in de buurt , en ik probeer naar dat andere paard toe te gaan , dan gaat ze ertussen staan. Als dat niet lukt , dan loopt ze met de oren in de nek weg , of gaat het andere paard lopen bedreigen.
Lief paard he?!!!!


Klopt , maar de kwartjes vallen nu weer op hun plek...

Ik doe hem alleen anders. Maar wat is een rukje? Echt

Echt korte rukjes aan de kaptoom , waarmee ik het gevoel heb , het paard niet zelf de kans te geven om het goed te doen , maar continu corrigerend bezig ben , en misschien wel continu uit balans haal. Dit moet ik doen op het moment dat het hoofd niet ver genoeg naar binnen komt.

Ze deden het bij Namkje ook , en wat ik zag was dat ze haar hele hoofd hals aan het kantelen was , niet continu , en ze is ook nog zoekende naar wat er nou precies van haar gevraagd wordt , maar volgens mij kan dit nooit gebeuren als je het langzaam opbouwt...
denk ik nu he...

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:27:


Jeen is gek op merries!


Volgens mij best wel een lief paard ... met een gebruiksaanwijzing! Had vanavond hetzelfde een beetje in de wei. Ik stond tijdens het mestruimen een beetje met Jeen te kloten ... Doe mijn hand open, hij komt ... steek mijn hand op, hij blijft staan ... wijs met mijn vinger naar zijn borst, hij doet keurig een paar stapjes naar achteren ... enne eventjes vrijen (niet verder vertellen) ... Goke was nieuwsgierig geworden en wilde er gewoon eventjes bij komen staan. Jeen gaat met één voorbeen een aantal keren staan graven, met zo'n gekrulde hals. Leek wel een begin van een compliment, weet je wel? Dus ik sta er zo met mijn krui naar te kijken en ineens ... loopt hij achterste voren naar Goke ... dus met zijn kont dreigend naar haar toe. Goke zag je kijken en was foetsie ... met andere woorden: Goke moest weg, Jeen had een momentje met de vrouw! Nou ja zeg!

Moet je hem niet eerst rustig in stap leren dan?

van lennep schreef :


Soms, Esther, gaan dingen heel snel, zonder dat het belastend voor het paard hoeft te zijn. Dat is met name zo als het paard er al heel erg aan toe is. Iets rekken of ergens in blijven hangen (eindeloos herhalen) leidt dan alleen maar tot verveling dus moet je verder. Wees blij als dat zo gaat, het is een goed teken (en waarschijnlijk een compliment aan je eigen voorwerk).

Enne, wat die rukjes betreft, ik weet welhaast zeker dat ze bedoelen dat je in een pulserende beweging moet werken. Jij legt dat misschien uit als rukjes maar het is een soort van meegaande beweging met het paard waarin je lichte druk geeft wanneer je de teugel naar je toe haalt in een pulserende beweging. Da's een heel prettige manier om te werken, je hindert het paard er niet mee terwijl je toch lichte druk geeft om aan te geven wat je bedoelt.

Groetjes, Pien

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 18:45:


Ja het daar heel leuk alleen zo ver weg voor mij. Ik kom er vast weer.
Alano is die magere schimmel. Die is wel leuk maar je moet hem echt motiveren ja. Wel leerzaam he die verschillende paarden!

Ik begrijp je verwarring met ophoudingen en tegen de schouder duwen.
Ik doe het nu ook anders met Kiyasa door te yessen als ze het goed doet. En alleen te wijzen met mijn vinger of hand voor de schouder. Met het halstouw komt er pas druk op als Kiyasa dat zelf doet en dat is als ze over haar buitenschouder wegloopt. Je kunt je clikervaardigheid vast op die oefeningen toepassen!
Wel goed dat je Namkje zo netjes hebt opgevoed dat scheelt enorm. Vraag maar eens hoeveel werk ze aan Kiyasa hebben gehad. haha. Kiyasa was haar hele leven verwend door haar vorige eigenaresse. Kiyasa had daar geleerd dat als ze het ergens niet mee eens was dat je dan gaat steigeren en het nare houd op. En toen mochten Trudy en Josien haar inrijden.

Ik vind het heel leuk om de vorderingen met Namkje te lezen! Zo te lezen heeft Namkje het daar erg naar haar zin!

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:39:


Alles wordt alleen nog maar in stap geoefend bij haar.

Wat een portretten he die friezen...
Gisteren weer geweest , en het gaat allemaal erg snel.
Ik heb al aangegeven dat als het zo snel blijft gaan , ze haar maar wat moeten doorrijden.
Ze lopen al zittend op de rug zelfstandig de bak door , en zijn bezig om op het paard de oefeningen die ze naast het paard doen aan te leren , dus inbuigen ed.
Ze doet het gewoon allemaal....
En ze is heel soepel in haar lijf , zeggen ze.Ze kan met ruiter op haar rug zeer gemakkelijk ver instappen.
Het enige minpuntje was , en ja dat had ik al voorzien , is haar reactiesnelheid.
Ze reageert nog niet snel genoeg op het been , en wil daar nog wel eens tegen in gaan.
Maar ik zie dat allemaal als zoeken naar wat er nou eigenlijk gevraagd wordt , het is allemaal nieuw voor haar!
Namkje luistert erg goed en is zeer volgzaam....ik vraag me echt af of we het hier over hetzelfde paard hebben maar goed...alles wat nieuw was pikte ze hier ook met veel interesse op , maar zodra het ''gesneden'' koek gaat worden , raakt ze haar motivatie kwijt.
Ik ben er nu wel achter dat ik alles voor haar in een veel te langzaam tempo heb gedaan.
Dat heeft alleen maar geleid tot controlevragen , die ik geleerd heb te weren , maar waardoor ik elke keer het gevoel had dat ''iets'' er nog blijkbaar steeds niet goed in zat.

Ik moet zeggen dat dit soort commentaar mij een goed gevoel geeft.
Ik ben altijd onzeker over of ik dingen wel goed doe ed , maar het lijkt erop dat ik Namkje in ieder geval niet verknalt heb!
Toch ben ik blij dat ik het uit handen heb gegeven.
Misschien mag ik er zaterdag al zelf op?!!!

Gr Esther

Spirithorses schreef op maandag 26 oktober 2009, 21:39:


Ik denk dat je gelijk hebt Pien!
Zie ook mijn vorig schrijven...
Maar dan lees ik weer in het topic western versus engels dat je moet rijden op je zit , en niet het hoofd moet willen sturen , en dan begin ik weer zo te twijfelen...
Dat is wat ik uiteindelijk wil , rijden met mijn zit , en niet aan de teugels te hoeven komen.
Maar als ik dan nu zie , en zelf moet doen , dat getrek aan het hoofd... Ik blijf daar moeite mee houden.
Ze legde het mij als volgt uit; voordat je gaat rijden wil je je paard los in de spieren hebben. Dat lukt je niet als je gewoon met het paard aan de hand wat rondjes gaat lopen in de bak , nee , dan moet je er voor zorgen dat je duidelijk maakt aan het paard wat nou de bedoeling is , en dat moet je vragen door het hoofd naar binnen te vragen dmv kleine rukjes. Doet het paard dit goed , dus met voorbenen naast elkaar en niet voor elkaar, dan draai je je wat meer naar de achterhand toe , en vraag je of hij zijn binnenbeen meer en verder onder zijn lichaam wil plaatsen. Het paard moet wel vooruit blijven lopen , en niet gaan wijken , die voorbenen moeten naast elkaar geplaatst blijven , maar daarbij mag je de achterhand wel laten wijken etc etc...
Veel verder ben ik nog niet gekomen.
Ik merk wel dat ik door veel met de paarden te hebben gedaan vanaf de grond , ik ook veel beter in de gaten heb hoe je een paard kunt sturen met je lichaam. Wat dat betreft heb ik al een kleine voorspong op de echte beginners.
Maar voordat alles een automatisme wordt , zijn we nog wel een paar lesjes verder vrees ik...
Gisteren gewerkt met een paard wat maar zeer moeizaam ontspant , zodat ik kan leren te kijken naar de spieren , en zie waneer die spieren soepeler bewegen , om welke spieren het gaat , en wat er gebeurd als een bepaalde groep loslaat.
Hier mag ik nog wel duuzend lessen in krijgen!!!
Geweldig leerpaard trouwens weer , want zodra ik het idee had dat het van voren goed ging , en me bezig kon houden met de achterhand , viel hij trouw over zijn schouder naar binnen toe...pffff autorijden ging mij een stuk makkelijker af! Al die automatismen die je jezelf aan moet leren , en vooral ook de release op tijd. Het is nog een heel project dat paardrijden zeg!


Dan moet je wel in de beweging van het paard meegaan , en dat lukt mij nog niet hoor.
Mijn correctie's , want dat zijn het , komen dus altijd te laat , en worden daardoor rukjes die irriterend werken. Dat moet het wel zijn lijkt me....
Ik doe momenteel ook twee dingen tegelijk , en met paardrijden bezig , wat me erg bezig houd in mijn hoofd , en solliciteren. Als het laatste is afgelopen , dan kan ik misschien hier Maike eens mee gaan pesten , zodat ik wat meer automatisme kan gaan ontwikkelen. Maar nu nog even niet...

Gr Esther.

PS; Als het ooit zover mocht komen dat ik met haar kan rijden , en dat gaat redelijk goed , zeg over een jaar of twee , dan zou ik het erg leuk vinden om met haar een weekje te komen lessen bij jou ,.....ooit!...als dat mag....