Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


Ja, weet ik Frans. Jullie zijn er lang mee bezig geweest.
Mijn ervaring met drie paarden is dat ze het idd. prettig lijken te vinden.
Ergens heb ik gelezen dat met een zwaar hoefbevangen paard de trillingen van de rasp niet prettig zijn (Egon?). Lijkt me dat een flex ook hierin vele malen prettiger is voor het dier.

Frans, over dat denaturen van eiwitten...structuurverandering dus.
Ik vroeg me af of je met een flex (of ander elektrisch gereedschap) eventueel 'schade' aan zou kunnen brengen aan het hoornmateriaal wat later misschien van invloed zou kunnen zijn op hoefgroei?

Over die hoekwisselingen: OK. Mij bevalt het prima en het derde paard ziet er echt perfect uit, stuk beter als nr. 1, m'n eigen Chaser dus )
Daar was ik denk ik nog ietwat té voorzichtig... je moet zo'n flex ook even leren kennen. Hout slijpen of metaal schuren is nog even iets anders als een levende paardenvoet.
De Bosch is trouwens eventueel traploos instelbaar.
Alhoewel ik alleen de hoogste, dus snelste, toerental heb gebruikt.

Die nalooptijd is idd. waar. De ene flex wat langer als de andere.
Bosch staat vrij snel stil, maar ik ga zeker weten nog andere merken uitproberen.
Ryobi lijkt een prima model, meer geschikt voor vrouwenhanden)

Stof: ja, gelijk!! kuch, kuch, proest..... wist niet hoe snel ik onder de douche moest komen!

Accu's zijn waardeloos. Heb je 1 paard... OK. Meerdere paarden: hmmmm... nee, zou ik toch electrisch kiezen. Ik ken mezelf.... mijn accu is altijd leeg als ik 'm nodig heb hoor! En natuurlijk weer een apart laadapparaat, die dingen zijn nooit universeel!

Een paard gaat zeker weten 'n keer op de kabel staan. En dan is 220 Volt een risico. Heb ik ook over nagedacht...
Oplossing is misschien een riem van klittenband om je middel of bovenbeen, waardoor ALTIJD de kabel gehaald wordt. Hij ligt dus dan weliswaar achter je op de grond, maar nooit voor of opzij van het paard.
Je hebt de kabel dan altijd opzij aan jezelf, ik zit dus altijd tussen de kabel en het paard zelf. Natuurlijk moet de riem wel draaibaar zijn, afhankelijk of je links of rechts van het paard werkt.

Of zo'n ingekrulde kabel, die meteen terugschiet als je de lengte niet meer nodig hebt.... nog even brainstormen hierover.

Dank voor je reactie en meedenken!

Groet,

Wil.

Wil schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 22:33:


Daar heb ik geen ervaring mee. Ik zou een flex alleen durven gebruiken bij een paard dat volkomen relaxed is, en niet in nood is en dus ieder moment zijn hoef uit je hand kan rukken.


Ik heb hier destijds een discussie over gehad met Cedric Coucke (die is tandarts). Hij vertelde me dat ook bij tandartsen het steeds duidelijker is geworden dat de temperatuur tijdens het boren niet te hoog mag oplopen. De tendens bestaat dan ook om tijdens het boren steeds meer water te spuiten op de boorkop. Ook mijn eigen tandarts heeft dat trouwens bevestigd, noemde dat veel collega's te weinig water gebruiken en hij liever de patient bijna verzuipt. Bij al vrij lage temperatuursverhogingen ontstaat er namelijk schade aan weefsel (voornamelijk door denaturing van eiwitten), die schade is niet direct waarneembaar maar kan in een veel later stadium voor narigheid zorgen.
Dat hoeven geen temperatuursensors hebben wil niet zeggen dat temperatuursverhogingen geen schade kunnen toebrengen. Het feit dat je bij een flex vaak ruikt dat het weefsel verbrandt is een indicatie dat er een forse temperatuursverhoging plaatsvindt, precies zoals je zou verwachten bij snel roterend en fijn schuurmateriaal. Hier is vrij veel frictie in verhouding tot de schurende werking. Schuur maar eens een stuk hout met het ding, zou me niet verbazen als het hout hier en daar zwart blakert!
In dat opzicht is een langzaam schurend apparaat met zo grof mogelijk schuuroppervlak veel gunstiger (minder frictie, meer schurende werking). Eigenlijk moet het zoveel mogelijk op een rasp lijken (dus zeer grof en langzaam bewegend). De comforttrim komt daar meer bij in de buurt dan een flex, en heeft tevens het voordeel dat het schuurmateriaal een langere weg moet afleggen voor het weer terug is en dus onderweg meer tijd heeft om de warmte af te staan aan de lucht. Alle gangbare verkrijgbare schuurbandjes vonden we veel te fijn (teveel warmte-ontwikkeling) dus hebben we speciale schuurbandjes laten ontwikkelen. Als je persee een flex wilt gebruiken kun je wellicht ook ergens speciale lamellenschijven laten maken, een P16 korrel zou optimaal zijn.
Doe in ieder geval de "hout-test", ruik of zie je verschroeid hout, gebruik het dan niet op een hoef!


Dan is dat geen bezwaar voor jou. Maar op cursussen zie ik dat velen al moeite hebben om een rasp vlak te laten werken, dus dan lijkt me een flex-achtig ding minder geschikt.


Ik zou dus gaan voor een lager toerental, en zo grof mogelijk schuurmateriaal gebruiken. Liefst P40 of minder.


Ook dat wordt minder als je grover schuurmateriaal gebruikt en een langzamer beweging toepast (lager toerental).

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


welke machine raad je dan aan als je zonder stopkontakt zit?

joop schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:37:


Zonder stopcontact of andere energiebronnen zul je het moeten doen met je eigen spierkracht. En dan zijn de conventionele gereedschappen nog het beste. Tenzij je graag een fitness-apparaat gekoppeld aan een dynamo wilt meenemen waarmee je dan de flex kunt aandrijven.

De energiebehoefte van machinerieen die sterk genoeg zijn om hoeven mee te kunnen bekappen is dermate hoog dat accu's geen optie zijn. Het vermogen van een lichte flex is zo'n 500 Watt. Bij 12 Volt heb je dus ongeveer 44 ampere nodig. (Watt=Volts*Amperes). Een normale auto-accu is 44 Ampere-uur, dus zou dit in theorie een uur moeten kunnen volhouden. Maar aangezien die stuk gaan als je ze volledig leegmaakt kun je beter rekenen op een half uur. Met twee auto-accu's gaat het al beter, maar ja, om die de wei in te slepen is wellicht zwaarder dan met de hand te bekappen.
Vandaar dus mijn conclusie dat accu's geen zinvolle optie zijn.

Een bezine- of dieselaggregaat zou voldoende stroom kunnen leveren. Maar ook dat is weer zo'n gesleep en zorgt voor extra onderhoud. En uiteindelijk pak je dan gewoon weer de rasp omdat dat minder "gedoe" is.

Vandaar dus onze voorkeur voor de comforttrim. Wij hebben de luchtslang altijd naar buiten liggen, de comforttrim ligt ook meestal buiten (kan in tegenstelling tot electrische apparatuur prima tegen regen, hij roest alleen maar wordt er niet onveilig of defect door), we nemen het paard mee op de achterplaats en kunnen gelijk beginnen. Samen met de lage warmte-, geluids- en stofontwikkeling maakt het dat tot een werkbare oplossing.

Vanochtend hebben we een hoefbevangen paard op locatie bekapt, en dat doen we dan toch gewoon weer met handgereedschap. Er was bovendien toch geen stroom aanwezig. Maar het feit dat zo'n paard toch al gestresst is en steeds de hoeven wegtrekt of dreigt zich te laten vallen maakt handgereedschap sowieso al de beste keus.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:31:


Mee eens! Ik start gewoon een paar maal bij het betreffende dier en kijk naar de reactie.... de laatste heeft zelfs geen spiertrilling gegeven... vind het zelf eigenlijk nauwelijks te geloven. Denk dat de herrie weer iets is wat in ons hoofd zit... en het paard het niet eens interesseert.

Doe ik Frans, die test. Nog even over die eiwitveranderingen, ik zou daar graag meer over willen weten want dit is moeilijk voor te stellen.
Het lijkt mij dat je oppervlakkig schuurt. De laag die normaal bij slijtage ook afgestoten zou worden. OK, er is idd. warmte. Maar: in hoeverre dringt die warmte dan door in het hoornmateriaal en zou daar voor schade kunnen zorgen?
Bedoel je b.v. 1 cm onder het schuuroppervlak (noem maar een zijstraat)?
Daar ontstaan problemen die b.v. dan na 1 maand duidelijk gaan worden?
Wat zouden problemen kunnen worden?
Want gedachteloos door blijven flexen en weten dat er misschien problemen zouden kunnen ontstaan is natuurlijk niet mijn bedoeling.

Een veel lager toerental, een grovere slijpschijf, niet te lang op 1 plek blijven schuren, dus: bewúst flexen kan ik natuurlijk wél toe gaan passen.
Nu kan ik mijzelf dat nog aanleren. Wat al 1 fout van mijzelf dan is geweest: eerst de hieltjes eraf, waarbij ik continu dat ene plekje schuur totdat het op zoolniveau is...
praat je toch over enkele mm in 1 keer eraf schuren.
Kan veranderd worden door dat plekje even doen, verder gaan met de wand, dus in halen gaan schuren, net zoals je idd. met een rasp zou gaan doen...

Dat klopt Frans..... eerst moet je met een rasp recht kunnen schuren.
Als iemand dat nog niet kan, moeten ze dat eerst leren. Iemand zou ook eerst al goed moeten kunnen bekappen met rasp etc. voordat ze het machinaal zouden kunnen proberen. Ik geef toe dat het gemakkelijk lijkt met een flex.... maar dat zal het voor de meesten niet zijn.

Ja, dat kan ik zeker wel doen. Een traploze flex is ook een vereiste.


Wil