Marianne schreef :

Laat ik je een voorbeeld geven waarvan ik iedere keer weer versteld sta:

Zoals je weet rijden er veel verschillende mensen op mijn paarden. Het is voor hun niet altijd leuk om hotsende klotsende stuiterende beginners op hun rug te hebben, dat spreekt voor zich. Ik respecteer mijn paarden daar in door dit soort lessen niet langer dan een half uur te laten duren, en ik observeer of de paarden er nog goed mee wegkomen.

Nu zijn er nou eenmaal momenten dat het paard aangeeft dat hij er een beetje genoeg van heeft.
Dat mag, want ik kan het me levendig voorstellen !

Wat ik dan doe is het volgende en het werkt altijd:
Ik noem de naam van mijn paard, zeg mijn 'magic word' en vraag (wijs) hem op die manier om nog even door te gaan, waarna rust volgt aan het eind van het rondje. Als beloning voor het doorgaan mag ie stappen aan de lange teugel.
Desbetrefende paard weet dat er altijd op zo'n moment aan het eind van het rondje rust/relief komt.
Ik blij (rondje toch afgemaakt), hij blij (stoppen op een goed moment) en weer een belangrijke les voor de ruiter.

Dus door op voorhand te belonen/motiveren 'sleep' ik hem er nog even door, en door hem aan het eind van het rondje te laten stoppen laat ik zien dat ik hem serieus neem.

Ik weet zeker dat, als ik dit niet zo zou doen, ze niet voor me zouden willen blijven werken. Dit is de interactie tussen mij en de paarden. Ze kijken me dan ook veelvuldig aan, en op die blik MOET ik wel reageren.

Groet, Pien

Gaat het niet verder dan dat?
Echt niet?

Tiens...

Mijn paarden kunnen staan doezelen in de zon, genieten van een appel, elkaar krauwen op de schoft, schuurtjes slopen, voetballen en plastic zakjes schudden, en springen IN de piste als ik met een van de anderen bezig zijn. Mijn paarden houden zich eigenlijk alleen met "wijken voor druk" bezig als er moet gegeten worden... een vers ontdekt stukje gras, eerst willen drinken, een dochter die met wortels afkomt...

met vriendelijke groeten,
Inge (die blij is dat haar paarden wél emoties hebben en dingen "fijn" kunnen vinden)

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 14:48:


Nou een bloemetje is altijd wel leuk maar met vrijheid hebben we het dan over onvoorwaardelijke liefde :) ??? elkaar vrijlaten hoeft niet perse negeren te zijn...maar in waarde laten als beloning? Tja! ik denk op dit punt het wel met elkaar eens te zijn....en verder Ik vind nl dat jij altijd wel heeeel erg ver gaat LOL maar het stimuleren van de bloedsomloop dat bedoelde ik ook met fysiek en letterlijk gezien........pfft en het blijft errug simpel !!!

Marianne schreef op maandag, 22 november 2004, 14:37:


Dat denk ik dus ook. Mijn paarden beleven er echt plezier aan om te 'werken' en wachten echt op het volgende dat ik ze ga vragen. Er komt geen voer aan te pas en erg lichamelijk ben ik ook niet met de paarden. Persoonlijk denk ik dat paarden klopjes haten (let maar eens op hoe ze kijken als zo'n mens weer eens klap-klap-klap op de nek slaat, soms zelfs zie je het hoofd met een ruk een stukje omhoog bewegen wat bij paarden betekent dat ze iets niet fijn vinden) en dat aaien... Jack moet er zowiezo niet veel van hebben (behalve als ie jeuk heeft) blijft het liefst bij je staan maar wandelt weg als je begint te friemelen. Harisha vindt het wel prima maar heeft er ook geen overdreven belangstelling voor.

Mijn paard komen graag naar me toe, zonder dat ik ze ooit voer geef of ze veel aai. Ze doen ook alles en lijken de interactie met mij gewoon leuk te vinden.
Is belonen vaak ook geen antropomorfisme?

Als kind vond ik het gewoon leuk om de auto te wassen. Andere kinderen (van de buren) kregen voor alles een gulden, en verrekten het na een tijdje om nog maar iets voor hun ouders te doen als er niet een gulden bijhoorde. Zou dat bij paarden ook niet zo kunnen werken? In plaats van dollartekens in de ogen worteltekens in de ogen?

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef :

.... ik knip in mijzelf, want ik wil even iets aanvullen:


MAARRRRRR, het is niet de bedoeling dat het paard uit eigen beweging gaat stappen , zo van : Ik ga alvast want ik mag toch zo stappen....
Niet dus. Als ie dat zou doen zou hij toch nog een rondje extra moeten.
Ik vind wel dat hij op mij moet wachten.........