AMA schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:16:


ja mevrouw ik wacht nog even op antwoord van iemand, maar zal wel goed komen.

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:30:

KNIP

Ok, dank u wel meneer
was maar bang dat de mails weer niet naar behoren werken...

van lennep schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:03:


De aanname hier is dat je je paard kunt tegenhouden met je elleboog, en dat het korte touw je paard belet om de andere kant op te lopen. Dit zijn nou net zaken die eigenlijk al langer minder effectief zijn gebleken. Even iets meer kracht van het paard, en je ligt eronder, of sleurt er achteraan.

Hoe dichter het paard bij je loopt, hoe minder controle je hebt: 1 woeste stap is dan genoeg om jou uit evenwicht te brengen.

Ok, ik realiseer me net dat dit paard geopereerd is en geen zijwaartse bewegingen mag maken, dus in deze situatie kan een afwijkende aanpak noodzakelijk zijn.


Het gaat me vooral om de bijbehorende argumentatie. Het touw is voor de communicatie, niet om macht uit te oefenen. Op deze manier zijn we bij grondwerk precies waar we 5 jaar geleden met rijden waren. Het bit was bedoeld voor controle, en communicatie was een bijzaak.


Dat geldt ook bij het bitloos of met bit rijden. Er zijn zat trainers die vinden dat je een bit nodig hebt voor de noodzakelijke controle. Toch?


Er is zoveel meer mogelijk om een paard op de grond te besturen, dan een touw nodig hebben voor de controle. Sommige mensen hier op het forum doen moeite om uit te leggen dat je met een lang touw, achterhandbesturing, het aanleren van bepaalde reacties aan jezelf e.d. ieder paard onder controle kan houden, zonder daarbij te hoeven vervallen in touwtrekkerij.


Ik heb geen idee wie jouw trainer is en wat hij je in twee jaar heeft geleerd. Tsja, dit hoor ik ook vaak van mensen die jaren een trainer hebben betaald en rondrijden met bit en hulpteugels. Maar moet ik dan maar zeggen omdat ze veel geld hebben betaald dat het rijden met bit en hulpteugels ok is?

Kijk ook nog eens even naar de filmpjes die al een paar jaar op deze website staan. Waarbij ik Harisha los naast me mee laat lopen in ieder tempo (zelfs achteruit), in galop naar me toe laat komen, etc. Zoiets is gemakkelijk in twee jaar te leren.

Het geeft me wel inspiratie om eens een artikel te gaan schrijven (wellicht met filmpjes) over hoe gemakkelijk je een paard op de grond kunt besturen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:16:


Ik denk dat jij dat perfect zou kunnen berekenen, maar misschien ook wel niet als je rekening moet houden met de spieren die anders belast worden. En het is niet alleen het daar bevestigen wat helpt, maar ook het door mij beschreven vervolg erop.

Dit hele onderstaande stuk is onzin en demagogie, zeker als je daarvoor opmerkt dat wanneer je een merrie uit de wei haalt je haar eerst moet omdraaien omdat het anders glijden en skieen wordt. Je hebt haar dus niet geleerd te blijven staan en te wachten. Het gaat alleen op als je werkelijk nog nooit een paard hebt moeten verhoeden verder te lopen.

Het is zoals Inge in haar laatste bericht schreef.


Als ik het over drukloos heb, dan heb ik het over trainen. Dan heb ik het niet over een paard wat ik niet eerst getraind heb te doen wat ik wil, maar wat ik hier en nu moet tegenhouden.
Wat mij betreft stop ik met deze discussie.

van lennep schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:03:


Ik realiseer me net dat dit nogal ongezouten kan worden opgevat. Dat was niet mijn bedoeling. Het ging me meer om de argumentatie daarbij, en met grondwerk bedoelde ik natuurlijk niet allerlei leuke dingen die je met je paard kan doen, maar de elementaire besturing op de grond.

Het valt mij vaak op bij mensen die "vanuit niets" beginnen met klikkeren, dit hele grondwerk-gebeuren niet helemaal meekrijgen. Gewoon omdat de focus op klikkeren ligt, maar er geen compleet "besturingssysteem" wordt aangeboden. Hoe je een wegschietend paard automatisch op de cirkel parkeert en vandaaruit weer alle controle terugkrijgt, e.d. zit gewoon niet in de methode verweven. Voor mensen die vanuit een grotere ervaring met paarden aan klikkeren beginnen zal dit gemis natuurlijk nooit opvallen en tot uiting komen.

Bij een systeem zoals Parelli (je kunt die "taal" ook leren met klikkeren!) wordt eerst ingebouwd hoe je je paard vooruit, achteruit, links, rechts etc. kan laten gaan, hoe de cirkel het punt is waar alles om draait, en vanwaaruit je altijd weer terug naar de basis kan, etc. Het wordt een automatisme om zo te handelen, en het werkt dan ook verbluffend goed in situaties waarin het paard schrikt e.d. En dat is wat ik bedoel met "elementair grondwerk". Hiermee kun je elk paard, hoe sterk ook, onder controle houden, zonder dat je daarvoor een krachtpatser hoeft te zijn of het touw aan de zijkant hoeft vast te maken.

En nogmaals, ik vind het wat vreemd dat op een forum waar de nadruk zo ligt (lag?) op "drukloos" er gesproken wordt over hefboomwerkingen bij touwen aan de zijkant van het halster, meer te vertellen te hebben, etc.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:38:


Geen kracht , alleen door het contact word ik als het ware op de goed plek gezet.Het korte touw zorgt ervoor dat ik het hoofd bij me kan houden zonder dat ik aan het touw moet hangen.De elleboog gaat mee met de beweging van de hals van het paard , elleboog zit aan mij vast , dus ben ik minstens net zo snel als het paard , en soms sneller...omdat ik ook niet stilsta in mijn leerproces.
Dit is lopen met voordurend contact , wat ik niet wil!!!maar soms momenteel niet anders kan!
Vandaag ging het bv prima , en had deze manier helemaal niet nodig.
Ik ben afgestapt van de verbale cue voor Ga , en Ho , en Terug bij Namkje.
Lange lijn , en zij moet mij in de gaten houden om wat voorn beloning dan ook te krijgen.[pffff eindelijk iets gevonden wat lijkt te werken]
Hoofd de andere kant op? ik sta stil , ze loopt door maar merkt dat ik niet meeloop.Krijgt het gewicht van het touw aan een kant van haar hoofd , en draait die kant naar me toe.En dan , of ik draai me 180 graden om , en loop de andere kant op , of Namkje moet zichzelf weer in de goed positie manouvreren , dus naar me toelopen , en om me heen , zodat ze weer aan de goede kant van mij staat.

Dit zijn nou net zaken die eigenlijk al

Dat valt reuze mee. Door de steun van je elleboog tegen de hals ben je niet snel uit evenwicht.
Nogmaals , dit is niet de normale gang van zaken , maar dat is een woeste stap in mijn richting ook niet.


Communicatie is in de ''woeste'' situaties niet mijn eerste gedachte nee , das veiligheid voor paard en mens.


Ik heb bewust voor een trainer gekozen waarvan ik eerst gezien heb hoe die werkte.
Tijdens mijn trainingen met hem is hij ook nog enigzins veranderd in trainingstechnieken , maar de basis blijft hetzelfde.De bevestiging is veranderd.Veiligheid voor paard en mens staat nog steeds voorop.


Ja , en?
Omdat ik dat ook kan met mijn paarden [ behalve het naar me toe laten galoperen , het gaat nu alleen nog maar in draf] , maar de andere manier heb gebruikt , zou ik niet goed zijn in het elementaire grondwerk?
Maar dit is weer een hele andere discussie trouwens....


Gr Esther

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 11:59:


Pfff , gelukkig.


mmmm , weet ik niet...
Ik denk dat mijn trainer zou zeggen dat je dat inderdaad niet nodig hebt , als je het clickeren zo goed kan als hij.
Ik ben blij dat ik me in noodsituaties ook nog goed kan redden zonder clickeren , alhoewel ik een goede reactie van het paard dan wel beloon met een snoepje


Ik durf te beweren dat mijn paard , net als bij de one rein stop , een automatisme heeft ontwikkeld om de goede [lees makkelijke kant voor de mens ] kant te kiezen , doordat het touw aan die kant is bevestigd.
Maar ik kan natuurlijk ook zo geclickerd zijn door het paard?!

En als ik zo ver was met mijn paard dat ik geen druk hoefde te gebruiken , nooit , tja , dan deed ik echt alles zonder halster of touw.
Ik vrees wat dat betreft dat ik hier nooit uitgeleerd zal zijn....

Gr Esther

Esther,
het lijkt mij in jouw geval veel efficienter om het onder vast te maken.
Als ik druk geef wil ik dat ze terugkomt in haar beweging, als ik het aan de zijkant vast zou maken dan heb je geen terugwerkende invloed, maar je trekt de hals naar je toe paard gaat eerder draaien, en je wilt ook met je elleboog weer wegduwen.
Naar mijn idee ben je dan dubbel zo moeilijk bezig.
Hou het paard recht en de druk aan de voorkant moet er voor zorgen dat ze vertragen of halthouden.
Op jouw manier geef je het paard iedere keer weer de kans om te ver naar voren te lopen en veranderd er niks aan de situatie.
Gaan ze te hard, Nee Terug en iedere keer weer terug zetten.
Zalitha is ook aardig fris nu en ik vind het prachtig hoe ze toch reageerd.
Het is de laatste dagen al zo ver dat als ik vertraag zij ook vertraagd.
Maar dat komt niet uit de lucht vallen.
Ik kan niet wachten tot Lies komt, zij is al aardig ver in Parreli.
Ik zit er zo is verder over na te denken ik zou zelf dus niet aan de zijkant vastmaken.
Ik snap dat je dat zo geleerd hebt, maar het is wel goed om te varieren en kijken wat nou eigenlijk goed of beter werkt.
Make sense?
Anita

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:32:


Geen onzin Piet ,het gewicht van een slot aan een touw kan voor een paard al voldoende zijn om hem/haar de hele tijde die kant te laten opbuigen .Daarom gebruik ik ook geen slot en daarom bevestig ik ook niet aan de zijkant !! Als je een paard wil dat bij de <minste teugel/beendruk gaat wijken dan ben je fout bezig als je vind dat je links moet bevestigen als je links loopt en het paard moet dan rechtdoor blijven lopen !!

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Niks karate ,aikido meid ! .