Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 8:23:


Nee, Piet, ik vind het verder volkomen onhandig. Ik heb het Conrad ook altijd zo zien doen dus ben ik dat zelf gaan uitproberen maar er is geen meerwaarde, tenzij je altijd naast het paard loopt en je je paard als eerste laat lopen zoals bij Conrads' methode. Maar indien je het paard uitsluitend rechts laat lopen gaat jouw verhaal wel op.

Het gaat draaien als je aan de andere kant moet gaan lopen, en dat hele leidverhaal zoals Frans dat beschrijft ervaar ik precies hetzelfde.

Bij het rijden zitten de teugels aan weerszijden (sidepull). Omdat ik op Indy hoger zit zou het touw, als ik eraan zou trekken (áls ik al zou trekken) het hoofdstel verdraaien en het hoofd mee omhoog nemen, zeker bij een klein dupke als Izzy.

Er is nog een belangrijke reden voor mij om het verder niet aan de zijkant te knopen: Ga maar eens een heel stuk meewandelen met iemand die het paard zo leidt: Dan zul je zien dat die paarden zelden recht lopen, maar ze lopen met het hoofd heel erg naar links. Daarmee kweek je niet rechtgerichte paarden die uit hun eigen spoor lopen
Je haalt ze uit balans daarmee.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 3 maart 2009, 8:46:


Conrad zijn paarden en de mijne stappen op de vraag 'ga ' als eerste en gaan daarna lopen waar ze horen en dat is niet voorop.

Maakt niet aan welke kant je je paard laat lopen, een juiste positie is one click away.


Echt onzin Pien. Een paard moet geleerd worden schuin achter je te lopen, met zijn hoofd naast of naast/achter je. Je wilt jezelf toch niet op de 'veulenpositie' laveren denk ik. Dan bepaalt de moeder waar je heen gaat.
Altijd is er dan een los doorhangend touw- niks hoofd naar links, ik hoef met niemand mee te lopen om dat te weten- maar tijd genoeg om te reageren als een paard er om de een of andere reden vandoor wil en dat tegen te gaan.

Ik ook altijd touw onder hoofd. Gewoon omdat dat het simpelste is.
En een làng touw, want als een paard voor me wegschiet dan doe ik wat Frans doet: de achterhand van me weg. Hoe? Door diréct *naar opzij*, àchter het paard door te lopen, ttz als je aan de linkerkant van je paard loopt naar rechts.
Gaat hij er vandoor, niet proberen tegen te houden (dan ga je dus skieën of branden) maar net als bij karate de snelheid van het paard tégen hemzelf gebruiken waardoor hij zichzelf uit evenwicht brengt. Als ik dan snel naar rechts loop dan loopt het paard plots tegen het einde van het touw aan en gaat z'n hoofd onherroepelijk naar links, waardoor hij zichzelf omkeert en ineens met twee ogen naar jou staat. De lengte van het touw helpt bovendien doordat het dan die achterhand mee wegduwt. Kost geen kracht, alleen alertheid.

Verder vind ik het dan wel het meest pràktisch als mn paard schuin achter mij loopt, maar voor de rest heeft mijn positie niks te maken met hoe mijn paard mij ziet (of hoort te zien). Het is niet omdat ik dicht tegen z'n achterhand loop, in "veulenpositie", dat hij niet moet gaan waar ik wil, potverdrie.

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Hihi,

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Zoals ik al zei, als je denkt het touw aan de zijkant vast te moeten maken, dan ontbreekt er enig elementair grondwerk-inzicht. Een paard tegenhouden doe je niet door aan het touw te gaan trekken, met of zonder hefboomwerking, punt uit. Zoals Piet al aangaf is je positie ten opzichte van het paard cruciaal, nou kun je die positie min of meer corrigeren door het touw op een asymmetrische plek vast te knopen, maar beter kun je zelf zorgen dat je niet op een machteloze positie komt. Daar heb je een grondwerktaal voor a la Parelli, en je hebt bovendien je eigen voetjes. Ik mag aannemen dat het geen openbaring is dat je bij een wegschietend paard niet mee gaat rennen in zijn richting (hoewel, als je denkt een touwtrekwedstrijd te winnen denk je misschien ook wel een hardloopwedstrijd te kunnen winnen ), maar haaks op zijn richting wegbeweegt. Op die manier blijf je het paard altijd voor, en uiteindelijk cirkelt hij dan om je heen: Hij rent, jij staat stil, het touw staat haaks op het paard. Vanuit die positie heb je alle controle en kun je je paard laten uitkuren, of je drijft zijn achterhand weg waardoor hij met zijn neus naar je toedraait. Crisis opgelost.
Uiteraard moet je touw daar dan inderdaad wel lang genoeg voor zijn.

Ik heb nog nooit met het Arabieren-spul hier, en veulens enzo, een situatie gehad waarin het paard voor me uit wegrende en ik moest gaan skieen of touwtrekken. En geloof maar dat er in die jaren heel wat aan "paniek"-reacties zijn geweest hoor! Of gewoon een hengst of veulen die vreselijke haast kregen om naar de merrie te gaan. Altijd is door alertheid en kennis hoe je een paard bestuurt de situatie om te zetten in een "circling game". Dan heb je een stuiterend paard om je heen, maar zonder gevaar voor losrukken. Ik moet het eerste paard nog tegenkomen dat zich los weet te rukken.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Inge Teblick schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:51:


Wonderlijk hoe ingepompte zaken verhinderen om er zelfs maar nuchter over na te denken.
Hij moet er zelfs niet eens van doorgaan en toch gebeurt het, potverdrie.
Ook ik werk altijd met een touw van een dikke drie meter, nu kan dat van jou best nog langer zijn, maar als je tegen zijn achterhand loopt kun je een paard niet leiden, je kunt hem niet eens laten weten welke kant je op wilt, je leidt niet maar volgt.
Bovendien heb je dan al de helft van de lengte verbruikt. Dat betekent dat er dan wel heel weinig tijd en lengte overblijft om achter je paard om te stappen en zo zijn hoofd rond te vragen.
Hoe je het dan ook wend of keert, het zal een flinke ruk aan dat hoofd geven om een paard wat snelheid gewonnen heeft te laten omkeren. Ik zeg niet dat het niet werkt, maar vind het verre van optimaal.
Terwijl als je paard schuin achter je loopt met het touw aan de ring opzij en je merkt dat hij er vandoor gaat door langs je te stuiven, alles wat je hoeft te doen is je hand om te pakken en naar buiten te stappen om hem te buigen en terwijl je daarna naar de achterhand stapt heb je zonder rukken, vloeiend, je paard rond je. Geen twee geschrokken ogen die je aanstaren, maar rustig vragen om te stoppen en daarvoor te belonen.
Zelfs al gaat hij er niet vandoor, maar loopt ie in een trainingsfase hinderlijk voor je uit te scheuren aan het leidtouw is rond je vragen voor niet Clickeraars of Parellinaars een manier om om te vertellen dat dat niet precies is wat je wilt zien.

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 9:32:


Ik wil het jou wel eens zien doen, een merrie hier uit de wei halen, glibberige ondergrond, een hengst die er bovenop wil springen, en een veulen dat graag mee wil. Poortje open doen, merrie erdoor laten en ondertussen met de poortgreep strak houdend beletten dat er paarden onbedoeld mee naar buiten glippen. Merrie wil doorlopen, maar jij moet ondertussen ook nog een paard terugsturen en het poortje dichtdoen.
Ergens zal er in dit verhaal iets foutgaan. Wat?

Zodra het gewenste paard door het poortje is moet je het betreffende paard omdraaien, want anders wordt het skieen, of de merrie slaat uit naar de hengst en jij staat er tussen. Met de merrie omgedraaid kun je de poortgreep dichtdoen. Maar nu zit het touw aan de verkeerde kant! Als de merrie nu nog 1 stapje doordraait en dan wegwil, dan kom ik in een situatie waarin de teugel links vastzit en ik schuin rechts achter het paard sta. En dat is pas een benarde positie!

Jouw gesuggereerde oplossing: "de juiste positie is one click away". Probleem alleen is dat ik op dit moment een leidtouw, EN een poortgreep in mijn handen heb. Nog afgezien dat ik het moment waarop de wei nog open is en er drie dansende paarden rondom me staan niet het meest geschikte moment is om aan een halster te freubelen, vinden onze paarden het ook absoluut niet prettig als ik de poortgreep vlak naast hun hoofd hou (en dat wil ik eigenlijk ook wel zo laten).

Gevolg: Merrie maakt gebruik van de onhandigheid om weg te schieten, veulen en hengst denderen het hek door erachteraan, en jij blijft gewikkeld in afrastering en leidtouw achter...

En dit was alleen nog maar de weide-ingang! Dan volgen nog de poort, de nauwe ruimte tussen auto en muur, etc.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:39:


Eigenlijk vergeet ik er nog bij te zeggen dat, hoewel ik automatisch mijn lange touw gebruik, je dat hiervoor helemaal niet nodig hebt. Ook een kort touwtje is lang genoeg.

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:48:


Misschien je paarden leren zich te gedragen?

Piet schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:51:


Sorry hoor, beetje flauw misschien. Maar ik word er melig van.
Zelfs al zit in zo'n situatie het leidtouw even aan de verkeerde kant, wil dat nog helemaal niet zeggen dat je de werking kwijt bent, dat is pas als je het paard de ruimte geeft het hoofd van je weg te draaien.
Lees nog eens wat Muriel schreef......

Frans Veldman schreef op dinsdag 3 maart 2009, 10:36:


Ik heb nu een stuiterbal die niet mag stuiteren , en toch moet die naar de bak , en weer terug naar de stal.
Daarbij vind ik het handig dat als het nodig is , ik het touw heel kort kan nemen , en mijn elleboog tegen de hals kan zetten , om zo te voorkomen dat het paard voor me komt , of me op de hielen loopt.Vooral voor mijn eigen veiligheid.Ik hoef niet naar het paard te kijken .

Het maakt niet uit waar je het touw vastmaakt. Volgens mij is beide methodes niet fout. Het ligt er maar net aan welke trainer je betaald hebt...
Zo zijn er mensen die zweren bij de touwhalsters , en mensen die dat niet prettig vinden om mee te werken.

Ik vind het zelf een beetje ver gaan om te zeggen dat de mensen die het touw aan de zijkant bevestigen , het ontbreekt aan elementair grondwerkinzicht....dan heb ik dus twee jaar lang voor niets getraind , en mijn trainer betaald? Laat mijn mannetje dat maar niet horen!!!

Gr Esther

Ik heb een paard dat bij vreemde leiders 100% zeker het gedrag vertoont dat hierboven werd omschreven.
Vanuit het niéts plots omdraaien, op een lopen zetten, etc
Bij mij gebeurt het nog zelden, een keer per jaar is veel, maar wie het hier eens wil uitproberen of zijn methode werkt is welkom

Ik trakteer daarna op spaghetti