Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 7:45:


Frans ik kan volledig meegaan in je verhaal behalve dat van dat "overgeven " Geen enkele hoefachtige kan overgeven , geen enkele zang of zaadetende vogel kan overgeven .Dit is (bij de zoog/landdieren) enkel de vlees en alleseters .Een honingdas bv leert ook niet van zijn fouten en jaagt/vreet de zéér giftige Cobra waarna hij in een coma valt , en dus zo een makkelijke prooi is voor aaseters .Hij sterft echter niet behalve moest hij der twee of drie kunnen opvreten in een beperkte periode

Mag ik er van uit gaan dat niemand precies weet waar nu precies het gevaar in schuilt? En dat sommige paarden gevoeliger zijn dan andere?
Maar moest iemand het te weten komen, laat mij dan aub iets weten, want ik ben daar toch wel nieuwsgierig naar.

En dat als mijn paarden dagelijks een hele winter lang van 1à 2 takken de schors en kleine twijgjes verorberen en tot nu toe geen enkele last hebben, ik mij inderdaad niet al te veel zorgen moet maken.

@ Nils: hun enthousiasme ervoor is inderdaad wisselend, maar momenteel vinden ze het erg smakelijk. En als ze samen aan één tak trekken krijg je geweldig amusante situaties. Soms vind ik de takken aan de andere kant van de wei terug. Het lijkt soms meer een hobby van hun.

@ Frans: je schrijft dat wilde paarden niet in omgevingen wonen waar bomen staan. Ik ben enkele maanden geleden naar Costa Rica geweest en daar groeiden paarden "gecontroleerd vrij" op. Daar stonden wel heel wat bomen en struiken in het gebied (geen eiken gezien, maar wel een soort spar). De kudde jonge paarden die we tegenkwamen zag er kerngezond uit. Uiteraard heb ik geen idee of er regelmatig paarden sterven.

@ de anderen: Ik ga er ook niet van uit dat ze automatisch weten wat goed voor ze is en ik tracht de wei ook zo "klimopvrij" mogelijk te maken, omdat ik begrepen had dat dit toch hoger op de giftige ladder staat. Toch heb ik er van de week weer ontdekt. Tot hiertoe hebben daar nog niet van gegeten (misschien gewoon niet lekker). Maar aangezien ze al eik eten voor ik wist dat dit schadelijk zou kunnen zijn, heb ik me daar nooit echt vragen rond gesteld. In de "eikeltijd" zet ik wel een stuk af: teveel is teveel.
Bij het weitje aan huis hebben ze toen ze er voor 't eerst kwamen de sparren van de buurman ook "gesnoeid" tot ze er niet meer aankonden. De delen die overhingen dus. Ze hebben er wel een hele zomer over gedaan. De buurman content, want nu zag hij ze beter lopen. Ook daar hebben ze niks van geweten.

Het enige waar ik me echt zorgen over maak is dat 15m naast onze wei een taxusboom (een hele mooie trouwens) staat van zowat 10m hoog en dat we af en toe een heel klein takje in de wei vinden (hij staat op de westkant). Op die plek staat de draad wel verder, en we controleren dagelijks als ze op dat stuk lopen.

Lena

Lena schreef op vrijdag 27 februari 2009, 16:11:


zo is het ongeveer wel


hier in de lage landen zijn er 2 bomen waar je je écht zorgen moet om maken
de taxus en de robinia ((valse) acacia)
je hoeft die twee schitterende bomen daarom niet om te hakken,
maar maak er maar een ruime veiligheidszone rond,
een paard hoeft er echt niet veel van binnen te krijgen
(geen enkel dier trouwens)

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:34:


Niet alleen de smaak, maar ook de geur van de plant natuurlijk.
En die (of andere) plant zal nog wel een paar foefjes hebben om niet gegeten te worden door dieren, waarvoor ze gevaarlijk kunnen zijn.


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op donderdag 26 februari 2009, 23:51:


Verhuizen naar FR, Nils! Hier wordt 2 glazen per dag aanbevolen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 9:00:


De gemiddelde leeftijd van een "paard in 't wild" is toch ook maar een jaar of 10???

Marianne

joop schreef op vrijdag 27 februari 2009, 19:11:


Ow ! dacht dat le petit-sarco daar nu tegenin ging ?

joop schreef op vrijdag 27 februari 2009, 19:11:


ja maar dat zijn "franse "glaasjes = 8 cl

Frans Veldman schreef op vrijdag 27 februari 2009, 10:48:


Precies wat ik al zei toch?


Er is een peer reviewed publikatie over die dit meent te hebben bewezen.
Als je er erg prijs op stelt wil ik wel proberen dat weer op te zoeken.


Het een sluit het ander niet uit.

De trend in evolutionaire logica is nmm wel ten gunste van genoemd (ik meen Zuid-Afrikaans) onderzoek, wat betreft het getrapte leerproces vanuit instinct. Een ingebouwd leerproces is immers flexibeler waar omstandigheden relatief sneller kunnen veranderen.

joop schreef op vrijdag 27 februari 2009, 19:11:


Hier in Pijnacker ook .

Even iets anders,
Ik heb een veulen van 10 maanden in de paddock staan, hij heeft speelmaatjes, krijgt doorlopend hooi en "knaaghout" aangeboden. Hij heeft het hele hek afgeknaagd, hoe kan dit? Ik begreep dat ze op hout gaan knagen door de maagzuren of uit vervelening maar ze staan de hele dag buiten en hebben altijd hooi...

Troy schreef op zaterdag 28 februari 2009, 16:08:


Heeft hij een liksteen?

Marianne

Ja, hij heeft ook een liksteen.

marianne laenen schreef op zaterdag 28 februari 2009, 18:05:

Troy schreef op zaterdag 28 februari 2009, 20:26:


Tja, wij hebben hier ook zo'n exemplaar... die is er nu bijna 4, maar heeft ook altijd overal aan geknaagd... Wij doen nu kippendraad rond de favoriete "knaagobjecten".

Marianne