Elzaliene Proost schreef op vrijdag 13 februari 2009, 18:51:
> Voorlopig er niet meer op. Was om het weer even te 'proeven'. Ben lichamelijk en geestelijk nog niet zo ver. Tegen die tijd zal ik ook Peppermint eerst vanaf de grond voorbereiden... Ook zij is er al te lang 'uit'.
>
> Dus Michiel: stapje voor stapje. Vaak 1 terug en tussendoor rust! Dan gaat het lukken hoor! Ze moeten het in dat koppie ook bij kunnen houden.
Op dit moment is het voor mij allemaal zwart/wit, het voelt alsof ik gedwongen ben om Piet zijn "uitsluitend positieve aanpak" over te nemen. En je weet hoe gruwelijk dat is
Going with youre horse is er niets bij, daarbij kun (en moet) je nog altijd gehoorzaamheid opeisen, als het paard zo dom zou zijn iets anders op te eisen. Nu ben ik overgeleverd aan de willekeur van Luna. Een stop bij het hek betekend dat we niet naar buiten gaan. Dat is de wijsheid van dit moment.
Aan de andere kant, is al dat pushen en overhalen van een paard om te doen wat ze eigenlijk niet wil, zo'n beetje het domste wat je kan doen! Ook als het wel lukt verlies je het echte contact, de spontaniteit, het uitbundige, de uitstraling van lijf en gedrag. Het sloofje loopt wel mee en hoopt zo snel mogelijk weer thuis te zijn in haar wei.
Ik heb nu al een week griep, past wel bij de training crisis waarin ik zit. Daarvoor een week in de bak gewerkt, zonder leidtouw. Luna roept al vanuit de paddoc als ik aankom. Eenmaal vrij gaat ze eerst rollen en gaat uitbundig uit haar dak, indien nodig. Ik loop wat rond en ze rent naar me toe nu en volgt spontaan. Ik ct haar op elk enthousiast meegaan met me. Het spel shasing the tiger maakt haar wel heel erg enthousiast, daar schrik ik nog van. Ik pak het volgende week allemaal weer op. De site van Art of Natural Dressage, heb ik echt wel nodig om niet te veel fouten te maken op dit voor mij nieuwe pad.
Groet, Michiel
Warboel
