eddy DRUPPEL schreef op maandag 13 oktober 2008, 12:56:


Wat heb u nu weer gedaan dan..., te hard aan de teugels getrokken.

Piet schreef op maandag 13 oktober 2008, 12:13:



kleine nuance : als je met een sidepull naar rechts openzet,
bijgevolg een ietsiepietsie trekt, dan voelt het paard dat rechts = trek
maar krijg je gelijk aan de andere kant druk, gewoon door de vandvormige
konstruktie van de sidepull rond de paardenneus.

met een kruisding, krijg je hetzelfde effekt maar dan omgekeerd
je trekt rechts open, het paard voelt door de omloop (met ruis) trek links
en bijgevolg ook druk links


bij zijwaarts naar rechts doe je rechterbeen iets open (de deur !)
daardoor leg je gewicht automatisch op je linker zitbeenknobbel
en ga je ook automatisch je linkerbeen aanleggen :
over naar Pien

Aafke schreef op maandag 13 oktober 2008, 13:00:


Gij gaat dadeLIJK e wa meemaken Met de nadruk op LIJK (zie Urbanus)

Sexueel gefrustreerde Akita Inou ,meningsverschilletje mee gehad .

Piet schreef :

Ja, precies zo.


Klopt wat je zegt, niet omlaag kijken maar altijd vóór je...

Zijn we het toch weer een keertje eens met elkaar

Spirithorses schreef op maandag 13 oktober 2008, 13:57:


Wat uit deze draad weer duidelijk naar voren komt is de tegenstelling in cues, beleerd volgend verschillende overtuigingen. Ze werken allemaal terwijl iedereen iedereen voor zot blijft verklaren.

Wat ik iedere keer nog sterker vind is dat de meeste paarden heel snel leren dat verschillende cues op verschillend tijdstip, of bij verschillende ruitertjes, of in andere outfit, andere situatie zelfs, hetzelfde betekenen. Er hoeft dus niet een complete beleerweg opnieuw te worden afgelegd.

Dát vind ik interessant. Ik heb twee mogelijkheden bedacht hoe dit verklaard kan worden:
1 - de Kluge Hans manier, waarbij het paard gemeenschappelijkheden in de totaalcommunicatie waar neemt (dus af gaat op in feite andere cues dan de geleider/menner/ruiter bewust geeft).
2 - conceptualisering

1 is een ernstige handicap wanneer je 2 wilt bewijzen

Unartica schreef :


Met respect voor het onderzoek van F & I, maar zij rijden zelf niet dagelijks met de sidepull en hebben hem voor zover ik weet alleen voor het onderzoek op de alom bekende 'engelse' trekmanier gebruikt.
Zij zijn bijvoorbeeld erg gecharmeerd van het touwhalster, iets waarvan ik vind (en niet alleen ik) dat het leuk is om wat mee door het bos te klossen, maar voor wanneer je echt wat meer trainingsmatig aan het werk gaat geeft júíst dat ding teveel ruis omdat het losser zit om het hoofd van het paard en de teugels enorm onder de kin van het paard zwabberen.
Ikzelf zou dus pleiten voor een herziening van dit onderzoek.


De platte is heel erg vriendelijk, die heb je enkel leer en dubbelgestikt leer. De enkele zoals Eddy die gebruikt is heel zacht, de dubbel gestikte ook, maar die is iets stugger. Dan heb je de ronde neusriemen waarvan Eddy zegt dat ze omhoog rollen, wat ik weer bestrijd want wij rijden er zelf mee en er rolt hier nooit iets .
Een ronde neusriem heb je van rawhide (witte gedroogde koeienhuid) of rondgenaaid leer, of zacht leer met een harde kern, of stug leer met een harde kern. Hoe zachter het materiaal, hoe zachter het inwerkt. Hoe stugger, hoe harder. Dun geeft meer druk op één plaats, dik verdeelt de druk beter. Een harde kern werkt weer meer in dan een neusriem zonder harde kern. Een harde kern is meestal aan stalen draad waaromheen het leer gevlochten is. Die draad drukt niet op de neus maar dient voor de stevigheid van de neusriem, voordat daar weer commentaar op komt. Er zijn ook makers (in India) die er electriciteitsdraad in verwerken, die zijn dan weer soepel. Daar ook dient de draad alleen als versteviging opdat je niet aan alleen het leer zit te 'trekken' want dat gevlochten leer rekt uit.

Ben net weer bezig nog wat foto's te maken voor in de winkel, oa de rondgenaaide neusriem, die werd hier vanochtend net afgeleverd vanuit Italië. Vanavond of morgen hoop ik ze erbij te hebben in de webwinkel, dat wordt model "Puck'. Maar de ronde werkt dus weer iets meer in dan de platte leren, dat lijkt me logisch, ook al is het heel zacht en buigzaam (zonder harde kern).


Is afhankelijk van het type paard, het karakter, en de trainingsgraad.
Wat voor paard heb je en is het paard 'goed aan de hulpen'?

Eddy zou zeggen: Voor ieder paard dezelfde platte neusriem; ik niet, ik kijk per paard en wat jij nodig hebt in jouw graad van training.


Schuren over de huid van de neus mag het nooit. De huid moet wennen (harden) en in het begin kun je dan gebruik maken van een neusbontje.


Mja, zou ik ook doen.

Greetz, Pien