Moniek schreef op woensdag 9 juli 2008, 20:45:


Mooi en duidelijk gesteld, zo denk ik er ook wel over hoor. Met kinderen is het eigenlijk net hetzelfde. Als iets moet gebeuren dan is de kordate manier soms de kortse pijn. Nu denk ik dat wat Eddy doet, het paard leren dat je zijn tong en hem in zijn mond aanraakt een goede oefening is die in geval van moeilijke inname van medicatie zijn voordelen kan hebben.
Myr

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 9 juli 2008, 22:56:


Ik ben het 100% eens met wat Eddy hierboven schrijft!

Marianne

Plan? Dit misschien: http://www.synalia.com/articles/trainBTM.html . Invalshoek is iets anders dan wat je zou verwachten. Is eigenlijk voor dingen zoals ontwormer en zo - misschien kan je vloeibaar munt vinden Es. Niet teveel tegelijk, munt geeft, denk ik, snel een "ik heb genoeg"-gevoel in de mond. Met een ontwormspuit zodat de associatie anders wordt dan uit de hand eten.

amar schreef op donderdag 10 juli 2008, 2:11:


Dit is geen berichtje aan iemand persoonlijk. Bovenstaande berichten zijn een weergave van een vrij algemeen denken.

Kordaat optreden...De weg naar mishandeling is ongelooflijk kort. Hoe vaak is er achteraf geen spijt nadat je weer kalm geworden bent en een hele situatie nog eens overdenkt. "Had ik dit nou niet anders aan kunnen pakken"? Hele tv programma's zoals bv. The Nanny hebben die gedachte als basis.
Als mijn paard staakt op een spoorlijn en er komt een trein aan, dan sla ik hem eraf, omdat er op dat moment geen andere oplossing is.
Nee, er wordt eigenlijk bedoeld " ik weet geen andere oplossing dus sla ik hem eraf."
Precies hetzelfde waarom kinderen klappen krijgen.
Hij luistert niet, dus geef ik hem een tik. Luistert ie nog niet,dan sla ik harder, want eigenlijk weet ik geen andere oplossing.
Het is niet zo gek, want vader en moeder wordt je vanzelf, daar hoef je niks voor te leren. Hoogstens heb je dat voorbeeld zelf ondervonden omdat jezelf ook geslagen werd. Misschien dat je vroeger op zo'n moment nog wel eens gedacht heb: "zo wil ik later mijn kinderen niet opvoeden, ik word nooooit als mijn vader en moeder....... Maar ach, het was het enige rolmodel dat je had en ook jouw kinderen zullen het zo doen. Het gedrag zal varieren van een tik tot soms pure mishandeling, afhankelijk van hoe kwaad ze zich hebben laten maken, of misschien lag het aan dat glaasje wijn.
Met een paard is dat niet anders, je hebt in ieder geval geleerd dat je de buitenkant zo kunt behandelen dat je daar van A naar B mee kunt rijden. Voor de rest geldt hetzelfde kordate optreden, zoals bij je kind, je hond en andere huisdieren.
Schelden doe je als je geen andere woorden meer hebt, slaan als je geen andere oplossing meer hebt.
Is dat de schuld van een kind? Of van een paard? Moet je die meppen omdat jij kennis te kort komt? Of moet je zien dat je jouw opvoedkunde bijspijkert?

Wat Eddy schrijft in een nogal heftig stukje vind ik vreemd.
Het is namelijk zo logisch.
Alle dingen die een paard doet en niet zou moeten doen hebben als oorzaak dat mensen proberen om op een diervriendelijker manier met hun dier om te gaan. Hadden ze voor de agressieve en dominante methode rolmodellen te kust en te keur, om te leren anders met je paard om te gaan moet je de rolmodellen zoeken met een lantaantje.

Beter dan te roepen 'er deugt geen moer van' zou je die mensen moeten stimuleren om, om het even welke , lessen te nemen, zolang die lessen maar aansluiten bij hoe ze zelf met hun paard om willen gaan.

Piet
hoof issues are man made; not genetic

Piet schreef op donderdag 10 juli 2008, 8:07:


Kordaat optreden...De weg naar mishandeling is ongelooflijk kort

Hoe je het ook draait of keert: kordaat optreden en mishandeling zijn toch echt twee verschillende dingen. Zelfs al zouden ze zich op een geleidelijke schaal (de weg is kort) bevinden. Warm en koud bevinden zich ook op een geleidelijk schaal, kunnen in elkaar overgaan, maar voelen toch echt heel anders aan.
En om nu uit vrees voor het ene, het andere dan maar uit de weg te gaan......beperkt je mogelijkheden.

Moniek

(O ja, en ieder voorbeeld gaat ergens mank.)

Als je je gezond verstand gebruikt is de weg er tussen onoverbrugelijk lang!!
Er is nog een zee van verschil tussen mishandeling en kordaat optreden!!
"Sorry vriend het moet ff nu" is nog een grooooooooot verschil met "ik ram het pilletje door uw stroot". iK snap niet waar mensen dit vergelijk halen en in welke mate dit respectloos is!!

amar schreef op donderdag 10 juli 2008, 2:11:


Het noodzakelijke (pilletje) koppelen aan iets aangenaams ! Paard vind zijn tong aanraken namelijk helemaal niet onaangenaam "alleen kent hij dit uiteraard niet !!! En what one doesn't know....................dus leer hem haar dit kennen met een aangenaam smaakje deraan natuurlijk en whoeps daar gaat pilletje !Niks gewelddadig of respectloos aan

Bart en Blue schreef :

Eens. Dan is het al respectloos dat we onze paarden laten chippen, inenten, vastzetten etc. Moet ook gebeuren en is niet te trainen - wél de randvoorwaarden. De vraag is: Hoever ga je.

Voor mij ligt er een wereld van verschil tussen 'hup, nu effe niet zeuren en neem dat pilletje', en 'ik sla je met de zweep als je die pil nu niet neemt'.

Ieder van ons komt wel eens in stuaties waarin jij en je paard een meningsverschil heben, waarin hij iets wil dat jij niet wilt etc. Om nou altijd maar lief, meegaand en aardig te blijven reageren....

Mijn nieuwe hengst Macho is op het moment ook in een testfase, hij begint hier nu wat te aarden, krijgt behoorlijke praatjes en probeert op allerlei manieren terrein te winnen, en ik moet me elke keer bedenken of ik dat wel wil en wat ik anders zou willen. Er is niks in mij dat toegeeflijk is wanneer hij zijn eigen wetten probeert te stellen, afleiden helpt soms niet (hij kent heel wat trucjes en probeert je op een snelle maniert te overbluffen), maar aan het werk zetten is nog altijd de beste optie. En soms gaat dat hard tegen hard wanneer híj begint. Daar heb ik geen enkele moeite mee. Er wordt door mij niet geslagen, wél druk gebruikt. Op zijn beurt mag hij niet sleuren wanneer hij een leuke merrie ziet, niet over mij heen lopen, me niet opzij rammen etc.

Ook heeft hij in zijn drukte enkele weken geleden op de weide een felle beenwond opgelopen en die wonde moet elke dag verzorgd worden, of hij dat nou leuk vindt of niet.
Anders geneest het slecht, krijgt hij een ontsteking of wild vlees en dat mag niet gebeuren.

Jij pijn, ik jou helpen, jij niet aanstellen. Moet nou eenmaal. "Oke", zegt hij dan en hij laat z'n hoofd zakken. "Doe maar". En hij geeft zich aan je. Dat heel he l e m a a l niks met disrespect te maken.
Gewoon een feit.

Cut and dry. Is niet zo moeilijk, heeft weer met intentie en uitstraling te maken.

Pien

Piet schreef op donderdag 10 juli 2008, 8:07:


Beter dan te roepen 'er deugt geen moer van' zou je die

Er zijn zat genoeg mensen die met hun paard "gewoon niet willen omgaan " Piet, die der willen over praten, er willen naar kijken .Dit zijn de mensen die een beetje meer nodig hebben om effektief tot daden over te gaan want diep weg is dit wat ze willen !Op een rustige manier ,ontspannen buiten kunnen met hun paard en genieten .Als ik dan berichten binnenkrijg van sessies van één uur voor 120€ en dat het paard zich na één jaar nog niet laat opzadelen !Tja dan krijg ik de kriebels,laat zeggen dat ik dan een beetje heftig word .De slachtoffers zijn legio hier hoor ,je moet er zelfs niet achter zoeken !

Spirithorses schreef op donderdag 10 juli 2008, 9:44:

AMEN

Verschil tussen kordaat zijn en mishandeling vind ik heel groot.
Bij kordaat zijn doe je wat gedaan moet worden omdat het nu eenmaal moet, kordaat maar zonder enige woede/angst,... Net zoals bij een kind; je mag boos zijn, huilen,... maar je mag me geen pijn doen, dit moet en daarna krijg je een belonining.

Bij mishandeling of "kordate" handelingen waar je later spijt van hebt speelt frustratie, woede, angst veel emotie mee, en dat staat je in de weg en juist dat doet afbreuk aan het vertrouwen dat het paard in je heeft.

Inge Teblick schreef op donderdag 10 juli 2008, 8:00:


Bedankt Inge, hier heb ik wat aan. Opgeslagen en uitgeprint. Vloeibare munt had Muriel voor me, in een spuitbus, die gaan we inzetten als ze weer voedsel accepteert.. Door dat spuitbus idee kwam ik er achter dat ze pepermunt wil, daar ben ik dus al mee aan de slag gegaan en net heeft ze een stukje wortel geaccepteerd!! Eerst veel wantrouwen, tastharen weer alle kanten op maar ik kon er voor yessen toen ze het nam, toen ben ik ook gelijk gestopt. De verleiding was groot om door te gaan, maar vanmiddag doen we het gewoon nog een keertje.
Aan het eten krijgen gaat dus lukken. Die methode staat mij stukken beter aan dat haar kop omhoogtrekken en geweld.

Esther schreef op donderdag 10 juli 2008, 10:49:


Yes!

Gudrun schreef op donderdag 10 juli 2008, 10:14:


Niet voornamelijk het gebrek aan kennis om niet gewenst gedrag op een andere manier op te lossen?
Als je de oplossing kent, dan is er geen frustratie,woede, angst of emotie
Piet

hoof issues are man made; not genetic

Bart en Blue schreef op donderdag 10 juli 2008, 9:26:


Gelukkig snap ik het wel. Ik ram geen pilletjes door strotten ik los dat liever netjes en voor altijd op. Nix geen aangeleerde hulpeloosheid. Die manier van trainen is voor mij onaanvaardbaar.