Marleen den Arend schreef op donderdag 24 april 2008, 15:15:


Ik zou in ieder geval wachten tot het veulen vrijwel volledige controle heeft over zijn eigen benen , en tot die tijd zorgen dat hij niet in een weiland staat waar een sloot aan de kant zit , of andere enge gevaarlijke dingen die bereikbaar zijn voor het veulen.
Verder zou ik moeder en veulen op de momenten dat er niemand bij is niet in een stuk land zetten waarbij het veulen plotseling aan de andere kant van het draad terecht kan komen...Ach misschien heb ik makkelijk praten met mun houtwalletje om de wei , maar direct snok erop als een veulen nog niet eens weg kan komen van het draad , ja dat vind ik zielig.
Een week of twee a drie?!

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 24 april 2008, 15:47:


Precies. Ik zie het ook zo.
Veul heeft nog weinig controle over zijn lijfje en kan nét de verkeerde kant opvallen ipv wegvallen/springen van de draad.
Alegría snapt ook nog niet dat die draad haar tegenhoudt, ze gaat nog tegen de druk in, zeg maar

Spirithorses schreef op donderdag 24 april 2008, 19:09:


Ik weet het niet hoor...... ze blijven toch tegen die druk ingaan als ze geen reden hebben om ervanaf te blijven. Er staat geen 220 V op die draad, maar het is net genoeg om ervan weg te willen blijven.

Ik heb geen alternatoef voor die merrie met veulen. Ze is haar leven lang al bevallen in een kudde temidden van de andere paarden. Gaat altijd goed. Maar die greppel is er nu eenmaal en wat is erger...... tik tik tik tegen je neusje, schrikken en weten dat schrikdraad 'eng' is, of in de greppel/buiten de wei komen en niet terug kunnen naar je moeder. Of een moeder die dwars door alle draden beukt en de hele groep belandt op terrein wat niet geschikt is voor paarden......

Hoe erg is dat schrikdraad nu helemaal.... het is voor een blanco veulen toch net zo vervelend als je eerste moeilijke poep, je moeder die in je benen bijt als je aan het drinken bent, de eerste (vul maar in). Zijn het niet wij mensen die schrikdraad beschouwen als zielig?

Ik vind het best lastig.... Ondertussen maak ik me druk over hoe het spulletje de nacht door komt en wat er kan gebeuren als het veulen gescheiden komt van zijn moeder.....

Marleen den Arend schreef op donderdag 24 april 2008, 19:42:


Tsja, iedereen zijn eigen idee, wij zetten eigenlijk wel altijd direct de stroom aan. Het is inderdaad wel even "zielig"om te zien hoe ze de eerste keer een tikje krijgen, maar het respect voor de draden is dan ook direct in orde.
Verder hebben we merries die hun kind de eerste tijd behoorlijk in de gaten houden en dus ook de veulens bij "enge dingen" zoals stroomdraad, vandaan houden, dus dat tikje krijgen ze meestal niet direct de eerste dag.
En Pien.. vind je echt dat een veulen weinig controle heeft over zijn lijfje?
Ik vind ze juist heel handig, lijkt me ook een must voor survival.

lies zondag schreef :

Ja, ze zijn handig, maar de eerste dagen niet, dan donderen ze zó om als ze te hard rennen en scherpe bochten willen maken. Ik vind ze ook nog onbesuisd, erg op zoek naar evenwicht, 'hoe ver kan ik gaan' en onderzoekend. Ik heb foto's waar Alegría tegen het hek in slaap valt of door het hek heen leunt met haar hele lijfje. Moet er niet aan denken dat dan de stroom aanstaat. Ik heb haar ook meermaals onderuit zien schuiven op de weide, die eerste dagen, ze heeft zelfs een koprol gemaakt. Nu zie je dat niet meer, kan ze op tijd afremmen en snapt ze dat ze de bochten niet op topsnelheid moet nemen. Die stroom zou nu inderdaad wel aan kunnen ja.

Overigens in de bewuste nacht toen zij geboren is stond de stroom wel aan en is ze ook onder de stroomdraad terecht gekomen, eronderdoor gevallen en aan de andere kant weer opgestaan. Wij ontdekten haar dus een inloopstal verder. Heeft ze niks van geleerd dus, die stroom. Vandaar dat ik zeg dat ze het bewustzijn nog niet hebben om te weten dat ze er verre van moeten blijven.
Nu, twee weken later zeg ik dat ze haar lijf nu goed kan bedienen in de bochten, loopt niet meer ergens tegenop en waneer mams door het nauwe hekje loopt kan ze volgen zonder in paniek te schieten.

Groet, Pien

Marleen den Arend schreef :

Naja, dat heb ik dus ook, dat zo'n kleintje aen de verkeerde kant terecht komt en niet meer terug kan/durft door de stroom. Zelfs als de stroom uit staat kan Alegría niet terug. En BD aan de andere kant van de draad maar freaken....

Gisteren lag het kleintje te slapen aan de andere kant van de draad en BD bleef rustig haar hooi eten. Ze liep er zelfs voor om door het hekje op haar kind weer op te halen, dus het wordt al minder.

Spirithorses schreef op donderdag 24 april 2008, 21:22:


Dat is heel fijn!

Maar ja.... die greppel

Marleen den Arend schreef op donderdag 24 april 2008, 21:36:


Ik zou meteeen (na enkele uren) de strom aanzetten en zorgen dat de draad niet te hoog is, om te voorkomen dat het veulen er per ongeluk nog wel onderdoor kan, maar dan niet meer terug vanwege de stroom.
Ons veulen kreeg de eerste dag een tik van de stroomdraad en bleef daarna uit de buurt van de draad. Dat was een hele opluchting.
Na een week verhuisden de merrie en het veulen naar een andere wei, waar het veulen meteen in de draad belandde. Kennelijk was er geen generalisatie van de ene wei naar de andere. Gelukkig was er een zwak punt in de draad. Hij brak. Daarna had het veulen altijd respect voor de draden.

Moniek

Anita Cats schreef op woensdag 23 april 2008, 16:02:


Zit ik hier forumachterstand weg te werken en wat zie ik? Proficiat Anita!! Mooi veulen, lange oortjes , supersnoezig!

Vergeet die stress maar gauw. Ik dacht ook dat ik voorbereid was, had ook dat verhaal in m'n hoofd van het belang van tijdig biest binnen te krijgen, had een papflesje en spenen in huis... maar geen zeefje, en dat was wel nodig, ik had Lolita's uier niet schoongemaakt vooraf.

Controleert de DA nog de bloedwaardes van het veulen voor de zekerheid?

Lentegroetjes,
Nathalie