Aafke schreef op dinsdag 26 februari 2008, 10:31:


nee, ik zei 'een beetje gelijk' in de zin dat hij niet helemaal ok was...de rest sla ik dan maar over...
Je kunt niet alles op rechtrichten gooien, volgens mij. En daarbij moet je natuurlijk gewoon ieder paard rechtrichten, dit kan iedere redelijke dressuurder vertellen, al gaat het natuurlijk niet altijd helemaal goed.
Een paard wordt ook sloom als het te weinig energie heeft..omdat ie iets mankeert. Maar het is wel eens moeilijk om in te schatten wat er nu toch is..
en al helemaal om te weten in welke fase het is. Uit ervaring weet ik dat helderziendheid vaak in grote lijnen in de richting kán komen, maar 100% juist is het nooit helemaal en dan heeft de één weer meer of minder talent dan de ander. Daarbij komt dat het niet verifieerbaar is, zoals een foto bij de DA. En daarom kan PenS de waarheid niet claimen.
Je kunt dingen niet altijd voor zijn, we doen ons best, en dan gebeurt het toch.
Arme Apache

Eva Saegerman schreef op dinsdag 26 februari 2008, 10:26:


Arme Apache, het had niet mogen zijn.
Veel sterkte Marianne!!!

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 26 februari 2008, 9:45:


Clarissa ? Denk je nu echt dat Gerd en Marianne hierop zaten te wachten !Apache is eigenlijk héél zijn leven TE dik geweest ,niet door zand of ophoping maar door zijn eetlust ! Hij fungeerde zoals Apache nu eenmaal fungeerde ,op zijn gemakje !! Net op het moment dat hij een beetje begint te vermageren en een beetje vloter wordt gebeurt er DIT . Marianne verteld hier over zijn lusteloosheid en zijn gebrek aan eetlust en P&S springt hier onmiddelijk op met een blokkade in de darmen !Nogal wiedes datem geen oogontsteking had niet ? De beste stuurlui staan altijd aan wal . De dag dat je je vriend(in) verliest heb je der echt alles aan gedaan om hem/haar een mooi leven te geven .Gerd en Marianne leven met en voor hun dieren , het enige wat zij nu nodig hebben is begrip en rust om verder te kunnen . Geen opgedrongen adviezen na datum !

marianne laenen schreef op dinsdag 26 februari 2008, 8:18:


Zo erg...

Sterkte Marianne,

Els.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:27:


Goed gezegd.
Marianne, enorm veel sterkte toegewenst de komende tijd. Heb er verder weinig woorden voor, gewoon heel veel sterkte.

marianne laenen schreef op dinsdag 26 februari 2008, 8:18:


Jeetje wat een kippenvel bericht!!!!
Wat ellendig Marianne.
Arme Apache, arme jullie.
Uit je beschrijvingen heb ik - als rechtgeaarde koudbloedliefhebber - Apache altijd een prachtig en bijzonder paard gevonden.
En de manier waarop je dit overbracht getuigde trouwens ook van je liefde voor hem.
Heel veel sterkte met deze grote schok en dit verlies.
Marjolijn

marianne laenen schreef op dinsdag 26 februari 2008, 8:18:


sprakeloos ben ik ook, bang wordt ik er ook van. Zo zijn ze er, zo zijn ze er niet meer..............héél veel sterkte Marianne!
Caatje

marianne laenen schreef op dinsdag 26 februari 2008, 8:18:


Marianne... wat vreselijk voor jullie. Al mijn medeleven komt jullie kant uit, voor wat het waard is. Ik zit hier met een koude rilling aan de computer. Raar maar ik heb het gevoel dat ik Apache ondertussen goed ken, door alle verhalen. Je schrijft het ook zo mooi over hem, nu ook nog... jullie dikke vriend.

Sterkte,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:54:

HUH??? Niet te geloven Marianne! Wat is dat toch voor een afschuwelijk koliekspook dat de laatste tijd rondwaart!
Apache was zo'n speciale, ik heb jullie gevolgd vanaf het eerste moment dat je op dit forum verscheen. Je kon zo leuk over zijn droogkloterigheid vertellen, zo eerlijk over zijn ongezouten karakter, ik heb daar altijd erg van genoten. Godverdorie, 12 jaar is toch veel te jong!
Uithuilen, opstaan en maar weer verder, hoe moeilijk dat ook is. Ik wens je sterkte.

Unquote

Geen opgedrongen adviezen what so ever ! Ben bevoorrecht Apache gekend te hebben. Zaterdag liep hij nog zoals hij altijd liep. Onmogelijk om iets te merken op voorhand. Er zijn nu eenmaal paarden die liever leven om te eten dan leven om te lopen. Ik weet zeker dat als er iemand iets zou gemerkt hebben dat het wel Gerd & Marianne waren. Allebei dagelijks enorm in de weer met de verzorging en het berijden van hun paardjes. Ook names deze weg jullie ginder nogmaals sterkte ! Liefhebster van koudbloedjes & warmbloedjes

Wat erg...
Ik zit hier te huilen, 5 jaar en een maand geleden is onze Princes ook zo plots aan koliek gestorven, ik herken je verhaal en weet hoe veel pijn het doet.
Neem je tijd en laat je verdriet toe, maak een gedenkboekje voor hem of zo. Ik heb nog staartharen van Princes, daar laat ik voor mijn dochter een armband van maken.
Het slijt, het verdriet, maar het gemis blijft.
We wensen jullie heel veel sterkte.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 26 februari 2008, 11:27:


Ho! Ik geef nergens advies, ik ben de laatste die zelfs opgedrongen adviezen geeft, dit vind ik een hele zware beschuldiging, ik vroeg het me alleen maar af, en bij deze dus al beantwoord, toch nog bedankt.