Eva Saegerman schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:26:


Niet zo moeilijk: hij loopt liever over het strand te rennen...

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:27:


Waarom?
(ik snap wel waarom hoor maar zeg jij het es)

Eva Saegerman schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:32:


ja zeg! Omdat dat veel leuker is dan stomme oefeningetjes moeten doen in de bak. Dat vind ik zelf ook hoor, en de oefeningen die ik nu nog met hem doe, doe ik dus lekker buiten. Maar er zijn nu eenmaal mensen die het wel leuk en belangrijk vinden om in de bak dressuuroefeningen te doen. Vandaag nog zei iemand dat letterlijk tegen mij. Omdat die oefeningen belangrijk zijn om haar paard soepel te houden en omdat haar dat tijdens het buitenrijden niet lukt. Wat doe je dan, als je paard er onderuit probeert te komen? Ja, dingen verzinnen die je paard wel leuk vindt en die ook nog goed voor hem zijn. Maar niet iedereen is daar even creatief in en zeker instructeurs op een manege niet.

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:39:

Wat doe je dan, als je


Dat bedoel ik dus! WIJ moeten dingen verzinnen die wel motiverend genoeg zijn voor het paard om het wel te doen. Oefening niet te moeilijk maken,wachten tot de tijd rijp is om dat te vragen wat je wilt trainen, voldoende belonen, enz.

Voila, en hier vinden we elkaar terug

Liesbet schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:24:


Een kwestie van je eigen paard kennen, situatie zo goed mogelijk inschatten en beetje geven en nemen denk ik. Denk maar niet dat mijn paard het leuk vond toen ik net begon met mijn rechtricht oefeningen! Haar conditie was al slecht na zolang stilstaan en dan ook nog eens die moeilijke oefeningen doen! Maar ja, wel noodzakelijk om haar weer lekker in haar lichaam te krijgen. Helaas kun je dat niet op die manier uitleggen aan je paard, dat moeten ze zelf ervaren (en gelukkig heeft ze dat ook ervaren en zoekt ze steeds meer zelf een prettige houding op).

Als haar reactie was geweest om te blijven bokken om er onderuit te komen (in haar geval was het overigens pats boem, terug naar stap of halthouden: 'dit kan ik niet hoor!') had ik haar niet gestraft, geen druk verhoogd maar de oefening gewoon net zovaak opnieuw gedaan tot ze het deed zonder te bokken (waarschijnlijk een stapje terug gedaan ook, om het makkelijker te maken).
Persoonlijk prijs ik haar dan de hemel ik en ga ik iets doen wat zíj leuk vindt.
Om haar tegemoet te komen heb ik me ook verdiept in het werken aan de lange lijnen, zodat het makkelijker was voor haar om de oefeningen uit te voeren, doordat ze mij niet ook nog eens hoefde te dragen.

Ander voorbeeld is het bokken wat ze met buitenrijden deed. Ik had al een tijdje geen fanatieke buitenritjes meer gemaakt omdat ze daar nog niet voldoende conditie voor had. Toen dat wel weer kon werd ze bij iedere fanatieke draf of galop zo enthousiast dat ze 'joepiesprongetjes' ging maken. Een bokje hier en daar van enthousiasme kan ik wel hebben, maar ze maakte het wel heel bont op een gegeven moment. Dan is het voor mij toch écht terug naar stap en stoppen met galopperen, want op die manier kan het niet, je kunt niet bokken alsof je los rent terwijl ik er op zit! Wanneer je stopt met bokken kunnen we wél een stukje voluit. Reken maar dat ze dat snel begreep.

Ook al is het dus het teken van 'dit vind ik te moeilijk', 'dit begrijp ik niet' of juist 'dit vind ik superleuk' en zijn het gegronde redenen, mijn idee is iets anders (overigens ga ik er met alles wat ik zeg vanuit dat de oorzaak 'pijn' al is uitgesloten)

Sieta schreef op donderdag 21 februari 2008, 14:59:


Precies, dat is ook wat ik bedoel. Soms zul je toch er even doorheen moeten, ook al vindt je paard het niet altijd even leuk. Maar om dat op te lossen zonder dwang, vergt wat creativiteit en veel geduld denk ik. En dat bokken tijdens de buitenrit, ken ik ook. Vooral als het bijvoorbeeld een tijd gevroren heeft en hij wat minder heeft kunnen rennen. Dan is het feest! Joepieee, bokbokbok! Dan ga ik ook terug naar stap en opnieuw proberen tot hij normaal kan galopperen.