Esther schreef op woensdag 13 februari 2008, 16:45:


Esther, wij kennen elkaar niet, maar geloof me, ik leef mee. Fantastisch!!
Groet, Elly

Elisa schreef op woensdag 13 februari 2008, 22:59:


Al die lieve berichten helpen denk ik mee, voor Bret, maar ook voor ons. We zijn er nog niet maar ik ben zowiezo vreselijk trots op de kleine dame die zo knokt!
We hebben er echt steun aan!

Groet Esther

Super goed nieuws!!
Als ze zo'n vechtertje is zal het nu de goede kant wel opgaan.
Succes nog en vertroetelt ze maar goed.
Groetjes

Och , wat ben ik blij , en opgelucht!!
Kom net thuis van mijn werk , en het eerste wat ik deed was even kijken hoe het met Bret gaat , en het gaat de goede kant op , JOEPIE!!!
Ik blijf duimen op een goed vervolg , en laat Bret maar lekker boos blijven!
Es , ik vind het ontzettend knap dat je de lezing gewoon helemaal zelf gedaan hebt.
Slaap lekker!!

Gr Esther

Esther schreef op woensdag 13 februari 2008, 20:13:


Geweldig meid! Wat zul je overigens moe zijn.. of dat komt nog na zoveel emoties.

Het zal nog wel even spannend zijn hoe ze hier uitkomt.. maar dit heb je in ieder geval. Geniet van elkaar, wees er voor elkaar.

Sterkte meid en hoop van harte dat het nu goed blijft gaan!

Wat een vechterspaard! Nog eventjes en ze maakt de hele kliniek onveilig met zoektochten naar lekkers, en ieders hart daar is vast al gestolen
De stress van die eerste dagen, waarin het alle kanten opkan... dat het maar snel voorbij gaat.
Misschien kan het je opbeuren om te zien hoe Cesar nu al weer is, één maand na de operatie:
http://www.youtube.com/watch?v=jo0WL2YRp9w

Fijn voor je Esther dat het nu weer bergop gaat met haar.
Hopelijk gaan jullie vanaf nu alleen nog meer verder de goede richting op.

Veel sterkte!
Irene

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 14 februari 2008, 10:05:


OOOW wat hoop ik dat Bret volgende maand ook weer zo is, en wat is Cesar nu pseudo he met al die racestrepen. Die buik en nek zien er niet uit. Maar hij speelt super! Zo te zien ook geen gratenpakhuis. Is hij erg afgevallen trouwens?
Ik ben nu net wakker vanaf vrijdag amper meer geslapen.
Bret had ieders hart al gestolen omdat ze echt geen pijn of koliek meer liet zien zaterdag. Je kunt haast wel stellen als ze zaterdag die reflux niet had gehad toen ze nog thuis was en de DA kwam je echt niet meer aan koliek had gedacht. Het is gewoon dat ik zag dat ze shockerig was maar er was geen enkel signaal meer van koliek te zien. Ik was ook zo blij dat de dierenarts toen bij ons en bij Bret is gebleven tot er vervoer was. Het is zijn paardje geworden. Zelfs s'nachts is ie nog wezen kijken bij haar ( terwijl er de hele nacht bewaking is) en op de vrije dag. Over een kwartiertje bel ik weer en ga er straks weer heen, maar ik ben blij dat ik weer wat heb geslapen.