Piet schreef op woensdag 13 februari 2008, 7:52:
> Je overvraagt, je stappen zijn veel te groot. Als hij
> al gespannen wordt van een auto mag je niet verder
> gaan, maar eerst dat oplossen.
> hoe ver je tot die weg wilt komen, hoeveel keer je wilt
> oefenen en doe het dan ook zo . Niet meer, niet minder.
> Lukt het niet zover te komen, dan lukt het de volgende
> sessie.
Dat is dus exact wat ik gedaan heb.
Hij stond toen op een wei hier in't straat. (=Doodlopend weggetje, die op drukkere straat uitkomt.) Zoals ik schreef, die leidoefeningetjes en dan als maar dichter naar de weg toe en dan weer terug het weggetje in etc.
En toen reageerde hij dus ook zo op auto's. Zodra er een auto kwam, hals strak en gaat hij overal doorheen. (Sterke pony
) Dat hebben we zo blijven doen. Maar toen stonden ze hier een paar weken en moesten ze weer verhuizen omdat ze geen eten meer hadden. Dus moest hij wel weer over de weg. En toen zijn we dan toch maar met de wortels begonnen om die verplaatsing te doen.
> Je bent ook hier met iets begonnen zonder je te
> realiseren dat van een voerbeloning ELK paard opdringerig,
> brutaal en schooierig en/of happerig wordt.
Happerig was hij al. Al van de eerste dag dat hij hier rondloopt. Dat is niet iets wat hij is beginnen doen omdat ik hem worteltjes gegeven heb op de weg. (Alhoewel ik ook wel weet, dat dat nou ook niet dé manier is om het af te leren.)
> Je hebt de elementaire beginselen van het clickeren
> overgeslagen.
> Je hebt hem niet geleerd waarom hij die beloning krijgt.
> Je hebt hem niet geleerd dat wanneer je een klik hoort ,
> dat het geuid is wat zegt "Dit is het gedrag wat ik
> wil zien, hier krijg je een beloning voor. Zolang je dat
> geluid niet gehoord hebt, krijg je NOOIT een (voer)
> beloning. Het is niet bij me te halen, NOOIT"
Ik claim ook helemaal niet dat ik clicker.
We moesten gewoon een manier verzinnen om hem van de ene wei naar de andere te krijgen zonder ongelukken. En dat lijkt zo wel te lukken.
Ik moest iets hebben waardoor hij z'n hoofd naar mij toe zou buigen (zonder dat ik eraan moet hangen en trekken.) zodat hij zelf kiest om in mijn buurt te blijven. Meer was het niet.
> Je moet voorkomen dat hij 'vies' gaat doen door hem te
> trainen.
> Ik had onmiddelijk op de rem getrapt zodra ik zag dat
> het "voetklemmen" problemen ging geven.
> Hij had de voet ook anders kunnen beetpakken en een jong
> paard nooit het idee geven dat hij zijn voet niet meer
> terug krijgt. HEEL stom van die bekapper. Hij is na een
> half uur weer weg en je hebt geluk als jij niet
> naderhand met de ellende zit.
Ga ik je niet in tegenspreken. Mijn schuld, helemaal verkeerd ingeschat.
Ik heb gewoon niet beseft dat het een probleem zou kunnen zijn. (Hij was net bekapt toen we hem kochten, dus het was zeker niet de eerste keer dat hij een smid zag. Doet heel makkelijk over zijn voeten en had een week daarvoor nog zelf aan z'n hoeven gevijld. )
En ik had de smid zelfs niet verteld dat hij nog zo jong was. Het was pas achteraf dat we beseften dat hij zo reageerde op het fixeren van z'n voet. Maar toen was hij al helemaal in de stress natuurlijk. (En dan blijft hij ook sjotten.)
> Ook een injectie geven kun je trainen, wel zover dat ze
> zelf met haar body naar de spuit toekomt.
Hebben we het al eens over gehad, dacht ik. Maar eerlijk, ik geloof daar niet zo in. Zodra de
DA z'n auto voor de wei parkeert, weet ze al hoe laat het is. Dat heeft met die spuit op zich waarschijnlijk niet eens zoveel te maken.
Waarom ze dit is beginnen doen, weet ik niet. Ik heb haar zo terug gekregen na een verblijf in de kliniek. Daarvoor was ze ook gewoon braaf bij de DA.
Warboel
