Jolanda Linders schreef op zaterdag 9 februari 2008, 22:40:


Zo zie je wat er kan gebeuren in een paar weken.
Je overdenkt dat je misschien een paard moet verkopen om een ander leven te kunnen verlengen Je bent daar, tegen jezelf in, toe bereid en dan ben je plotseling dat paard bijna kwijt.
Nee, eigenlijk heb je dan enorm veel geld uitgegeven om juist dat paard in leven te houden.
Wat moet je een enorme liefde voor je paarden hebben Esther.
Alles blijft bij jou tot het sterft, wat het ook kost he?
Ik heb enorm veel respect voor jou en Dick.

Piet
Het HN project ?
Kijk op HN forum, onderwerp "wie doet er mee"

Piet schreef op zaterdag 9 februari 2008, 23:35:


Wat een dilemmaas zijn het, ik bedacht me in de kliniek stel dat het een Shetlander was geweest van 200 euro, dan had ik het ook gedaan als er een kans was. In een paar minuten gaat er veel door je heen.
Toen Brella werd geboren dacht ik dat het een ezel was, ze kwam gewoon meegelift met haar moeder, niemand wist dat Falka drachtig was. Van het stamboek een dikke boete het was een ongeoorloofde dekking. Via DNA bepaling is ze 'witgewassen" er waren twee kandidaten en geen een ezel.
Na een paar dagen is ze geopereerd aan haar oog, anders had ze haar oog gemist. Toen ze een half jaar oud was heeft Björk haar stukgemaakt omdat Bjork niet begreep hoe de regels zijn. Bret is toen ook weer heel gemaakt, maar iedere keer had ze een kans van 99%. Nu voel ik ijskoud en ik hoop op dat halfvolle glas. Ze is sterk, ze is flexibel, maar mijn grootste angst is dat de stress om uit de groep te zijn haar nekt

Esther schreef :


Maak je daar niet al teveel zorgen over.
Onze Winner is ook zo gehecht aan zijn groep, hij gilt alles bij elkaar en kan niet ophouden met heen en weer te ijsberen langs het hek als BD eens mee op buitenrit is en hij alleen moet achterblijven.
Toen hij twee jaar geleden ook vanwege koliek een paar dagen in de kliniek moest blijven was hij heel heel gelaten, alsof hij merkte dat er even geen keuze was. Hij heeft toen helemaal niet geroepen en was heel rustig.
Toen hij na twee dagen weer praatjes kreeg wisten wij dat het tijd was om hem mee naar huis te nemen.

Sterkte, we denken een je, Es.
Ik vind het grootmoedig wat jij voor je paarden over hebt. Yes!

Liefs, Pien

Spirithorses schreef op zondag 10 februari 2008, 0:28:


Haha ik heb er zelfs rijden met een bit voor over! Maar even zonder dollen Bret is stoicijns, die gaat eerst een paar rondjes rennen als de rest weg is, ze roept dan wat en gaat grazen. Natuurlijk is het waar dat ze niet alleen staat op de kliniek, er zijn meer paarden. Toen Björk ergens anders was waar ook veel meer paarden waren kon je niet haar buurmanIJslander weghalen, dan was het paniek. Zij is door het voerluik gegaan en blijven hangen met haar dikke reet. De hele stal stond nog vol met paarden. Ik hoop dat je gelijk hebt Pien en Bret heeft een heel ander karakter als Björk maar het is wel een paard die iets voor je doet of niet doet. Ze is geen paniekerd die gaat roepen, het is wel een paard die zegt ik wil nu naar huis.
IJslanders zijn echt anders hoor. Toen Ör niet meer bij haar veuls stond stopte ze met leven en eten.

Esther schreef op zondag 10 februari 2008, 0:54:


Ik lees het nu allemaal pas. Wat vreselijk. Je krijgt het wel voor je kiezen met je paarden zeg. Hoe is het vandaag?

Esther schreef op zondag 10 februari 2008, 0:54:


Ik heb vanmorgen wat foto's gemaakt van Bret http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=508
Ze doet het goed. Ze is zelfs boos dat ze een korf om haar kop heeft omdat ze niet mag eten, ze probeert het er af te krijgen. Ze is heel monter en ze ziet er weer uit als zichzelf. We mogen nog niet juichen er kan nog van alles mis gaan maar ik was aangenaam verrast dat ik zag dat ze haar strijdlust weer heeft. Ze heeft wel koorts en ze stinkt enorm van het infuus.
Er is wel oedeem dat kan de eerste dagen nog veel erger worden. Haar bloedneus is over. Het is echt geluk geweest dat we op tijd waren zodat haar conditie nog goed was. Iedereen is echt verbaasd over haar vechtlust.
Ze staat in de intensive care en waar iedereen ook is, ze zien haar altijd. De dierenarts die ons heeft geholpen vind het echt zijn paardje en hij is vannacht zelfs nog naar haar gaan kijken terwijl er de hele nacht mensen zijn. Ik vind dat echt super dat ie dat heeft gedaan. Ook was ie er vanmorgen voor ons terwijl hij vrij is. De operatie was niet makkelijk ze hadden op een gegeven moment echt "jeetje wat nu" omdat ze het er niet uit kregen toch maar blijven proberen en bijna dus moesten ze een stuk darm weghalen. Ze heeft al haar darmen nog!! Wel zijn ze bang dat als ze weer mag eten ze weer reflux krijgt Reflux is dat het eten weer terugstroomt in de maag. Het is nog steeds kritiek, maar hoe ze er bij stond gaf me toch wel hoop ook al mag dat eigenlijk niet, we moeten rekening houden met de 50/50. Maar Bret knokt!!

Esther schreef op zondag 10 februari 2008, 10:55:


Oh, echt erg, hoop er echt het beste van, heb er eigelijk geen woorden voor.
Hoop dat het goed komt, zolang ze maar blijft knokken, heb je meer kans

succes verder, zal het verhaal blijven volgen/lezen