muriel schreef op dinsdag 29 januari 2008, 10:42:

Het heeft ook te maken met beroepsgretigheid (weet even geen ander woord).
Toen Buck na 8 maanden kreupelheid werd opgegeven en ik hem met AdB weer aan de praat kreeg, heb ik de uitbehandelde dierenarts aangeboden om de videoband die ik ervan had gemaakt, te bekijken. Ik dacht dat zij daar wel benieuwd naar zou zijn en dat het haar beroepskennis zou vergroten. Zij heeft nooit meer gereageerd.
De huis- tuin- en vaccinatiedierenarts heeft mijn nb-boek geleend. Om haar beroepskennis te vergroten.

Wil schreef op dinsdag 29 januari 2008, 13:12:

Ben je er ooit achter gekomen waardoor die bolle zolen waren ontstaan?

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 29 januari 2008, 9:19:


Ik ben daar redelijk zeker van, al wil ik wel nuanceren.

De spatijzers bij Papillon zijn aangebracht op advies van mijn toenmalige DA met bevestiging van hoefsmid. Deze zijn er terug afgehaald in Merelbeke, maar de behandelende prof (of was hij nog assistent - dat weet ik niet zeker) beslistte wél om orthopedisch beslag vooraan te laten zetten. Deze ijzers zijn er in Merelbeke al onder geplaatst.
(Zowel spatijzers als orthopedisch beslag bleken foute keuze)

Ik heb gezien hoe anders, véél grondiger, met véél geduld en zachtheid voor het paard, de onderzoeken bij Papillon werden uitgevoerd in Merelbeke. Ik mocht er zelfs bij zijn en kreeg in zéér verstaanbare taal uitleg over elk detail van het onderzoek - ter plekke, en met 20 studenten erom heen. Echt waar, heel boeiend. En het nam mijn ongerustheid weg. Want dan denk je als leek: "Hier wéten ze ten minste waarover ze praten. Hier neemt men de tijd om het allemaal uit te zoeken, tot op het bot (letterlijk dus)".
Dan kàn ik niet meer twijfelen over hun kennis, toch?
Het was een wereld van verschil ten opzichte van het onderzoek van de eigen DA. (NB.: De eigen DA heeft mij nóóit doorverwezen naar Merelbeke. Ze was er aanvankelijk zelfs een beetje door in haar achterwerk gebeten).

Ik wil best aannemen dat DA-en niet alles weten. Maar wààrom dan weigeren ze pertinent in te gaan op elke bezorgde en/of kritische vraag van gewone paardeneigenaars met betrekking tot het natuurlijk aanpakken van hoefproblemen?
Als ze het al niet weten, dat ze dan verdomme zelf ook eens een second opinion vragen, bij mensen met een andere invalshoek.
We hebben het hier over levende wezens, (paarden in dit geval). Het doel van elke paardenarts is de gezondheid van deze dieren te verbeteren.
'Gebrek' aan kennis is, een 'te veel' aan kortzichtigheid. Wetenschap is nooit volledig, en zal altijd te kort schieten. Maar pertinent weigeren een zich belangrijk deel van reeds verworven inzichten te eigen maken, is een inbreuk op de doelstellingen van de medische wetenchap op zich.

Eigen DA versus Merelbeke, ik scheer zeker niet alles over dezelfde kam.

Herman,
"Enkel zij die het onzichtbare zien, kunnen het onmogelijke doen."

Herman schreef op dinsdag 29 januari 2008, 8:51:


tja op een uitvinding neem je een patent
en om dat patente patentje te verzilveren zet je het te koop
en dan koopt de olielobbie het en legt het in de koelkast.........
een koopje gewoon !

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 29 januari 2008, 9:19:


en dat is in alle beroepen zo !

Herman schreef op dinsdag 29 januari 2008, 13:55:


Omdat ze er niets over weten? Da's nu niet bepaald iets wat deel uitmaakt van de opleiding. Hoefbeslag daarentegen...
Hoe ze er hier tegenover staan weet ik niet, maar kan wel al wat vermoeden. Eerst moet dat in tal van wetenschappelijke artikels 'objectief' beschreven zijn vooraleer men dat voor waar gaat aannemen. Tot zolang wordt dat als dubieus beschouwd en "houdt men zich beter niet bezig met zulke praktijken". Aan de unief primeert immers de wetenschap, bijna alles staat in het teken daarvan.

Herman, we moeten eens een pint gaan pakken, of eens een wandelingetje doen door de Herseltse bossen met de horsies. Zal je eens uitgebreid vertellen hoe het reilen en zeilen der aan toegaat.

Wil schreef op dinsdag 29 januari 2008, 13:12:


Dan was de hoefwand gewoon omhoog geschoven. De kroonrand is flexibel genoeg. We zeggen altijd naar beneden gezakt, maar dat is eigenlijk moeilijk aan te nemen. Het hoefbeen komt los en de woefwand kan dan niet anders dan omhoog door de druk naar beneden van het hoefbeen. Als het daarbij niet kantelt (of eigenlijk de hoefwand naar voren wordt gedrukt, lijkt de voet normaal.
Kan natuurlijk nooit zo zijn, want dan heeft een gezond paard geen platte of zelfs bolle voetzolen.

Ik heb inmiddels al heel wat veeartsen en studenten op cursus gehad. Hun commentaar is onveranderd "Wat ik hier op 1 dag geleerd heb, heb ik in mijn hele studietijd niet geleerd"

In eerste instantie ligt het dan ook nog weer niet aan de DA's maar aan de 'Heren Professoren' die hen opleiden.
Hoewel je natuurlijk heel wat kunt leren door de ontwikkelingen te willen zien. Geen enkel vak kan zonder bij en nascholing.
DUS daarom volgen ze een cursus bij HoefNatuurlijk en leren ze Natuurlijk Bekappen.
En het mooie is: die DA's zijn daarna nooit meer dezelfde

.

Christel Provaas schreef op dinsdag 29 januari 2008, 13:20:


Het is geleidelijk aan, met de loop van de jaren ontstaan.
Met verschillende hoefsmeden.
Mijn eigen idee: een zool die tot bloedens toe, dus keidun, steeds wordt uitgekapt, zal heel snel weer nieuwe lagen maken.... Tot aan bol toe.
Vicieuze cirkel krijg je dan... Doordat de bolling steeds erger wordt, zul je steeds vaker moeten bekappen/beslaan. Anders loopt is op z'n bolle zolen.

Toen ik eenmaal natuurlijk ging bekappen zijn die bolle zolen zijn naar plat gegaan..... en nu normaal hol. Ik snij absoluut nooit in zijn zool en heb al de pest erin als ik p.o. de rasp er overheen haal.

Het zou ook kunnen zijn dat hij toch ooit een sincker heeft gehad.... ik weet het niet.
Maar dan hadden we dat toch op die röntgenfoto's moeten zien.....
Die, zit ik nu weer te bedenken, ergens in februari gemaakt zijn.....

Piet schreef op dinsdag 29 januari 2008, 17:30:

Dat kan ook zijn Piet, zoals jij het uitlegt....
Ach, hij heeft ook jaren lang met eendensnavels rondgelopen.
Achteraf zeg ik dat hij vele malen hoefbevangen is geweest. Veel vaker als ik geweten heb. In meer of mindere mate.

Wil schreef op dinsdag 29 januari 2008, 18:09:


sjuust!

Piet schreef op dinsdag 29 januari 2008, 17:30:
?? Kun jij dit als hoefbevangenspecialist die alles leest en weet zonder lijfelijk op bijscholingen aanwezig te zijn, dit eens uitleggen aan een bescheiden, maar kritische hoefsmid ?

Ben je jezelf aan het overtuigen ? Beweer je nu net dat iemand die een ééndagscursus gevolgd heeft bij jou, meer weet over hoeven dan een dierenarts ?

Ik hoor het je graag zeggen...

Groetjes,
Fred
--
www.cabcalor.be - Hippopodist
Hoefkliniek

Fred schreef op dinsdag 29 januari 2008, 20:19:


Klinkt erg he? Maar vraag het maar na aan bijvoorbeeld Afke Abma, zij is dierenarts, heeft de cursus bij ons gedaan en vertelde dit ook!

Ze zei letterlijk dat ze door deze cursus (en het mm-pakket uiteraard!) meer wist van hoeven dan door haar opleiding tot dierenarts. Niet zomaar een beetje meer maar echt VEEL meer.

Ze vond het zelf ook heel ernstig, er wordt naar haar zeggen bijzonder weinig aandacht aan de hoeven besteed. Dat is overigens niet iets van haar in het bijzonder, we horen het steeds.