Esther schreef op zondag 27 januari 2008, 10:11:


Ik wil er nog een kleine aanvulling op geven, omdat juist de woordkeuze predator en prooidier zo vreselijk fout en kwetsend is. Een predator doodt zijn prooi om te overleven en handelt uit instinct, overlevingsdrang. Als je dan toch al wilt vergelijken met biologie zal de woordkeuze parasiet beter passen, Parasieten zijn geen predatoren, hoewel ze zich met levende dieren voeden. Parasieten zijn namelijk afhankelijk van het voortbestaan van hun gastheer.

Geertje schreef op zondag 27 januari 2008, 11:52:


Ja abs (en het moet stuurlui zijn, niet scheepslui; foutje mijnentwege)

is ok
heb me laten meslepen tot iets waar ik me zelf groen en geel aan erger.
heb er al dik spijt van
is niet mijn normale doen
is ook niet de plaats hier.
ga het ook hierbij laten

Geertje schreef op zondag 27 januari 2008, 11:52:


Even toch nog dit:
"schelden" ? nee, daar kun je me niet van beschuldigen.
Mijn reactie?
Emotioneel.
Waarom?
Als je alles had gelezen ipv eerst te oordelen, had je geweten dat ik midden in die rechtszaak zit momenteel.
Maar ja, als je onrecht is aangedaan, moet je je maar vermannen, is hier de boodschap. Niet zeuren en vooral niet "zielig" doen.
Helaas ben ik maar mens en heb me laten meeslepen door emoties.
net zoals jij, irritatie is ook een emotie....
Maar zoals ik al twee keren eerder aangaf, is het hier niet de plaats. Ik had de reacties die kwamen, kunnen verwachten.
meeleven, empathie en relativeringsvermogen zijn bij sommigen hier heel ver te zoeken. Arrogantie daarentegen....
Maar ja, ik had maar beter moeten weten, het is de tendens hier.
In het vervolg houd ik me ,zoals ik al deed hiervoor, op de vlakte en pik alleen maar op wat enige inhoud heeft.

Isabel van der Made schreef op zaterdag 26 januari 2008, 0:15:


Ik ga hier even op reageren en heb zeker ook recht van spreken...
Op mijn 26e ben ik 's avonds op weg van motorrijles naar het treinstation aangevallen en onder dwang met een 'Rambomes' verkracht. Dit door een geflipte kerel waar de recherche al achteraan zat.

Omdat ik net van motorrijles kwam liep ik heel kuis in een zwarte spijkerbroek met zwart spijkerjack en zwarte laarsen aan. Geen korte rokjes en zeer 'blote' t-shirtjes dus

In tegenstelling tot veel verkrachtingsslachtoffers hier in Nederland ben ik super behandeld door de zedenpolitie!!! (Kan iemand zich de later verboden 'Zaanse Verhoormethode' nog herinneren?)

Enkele weken later hebben ze de dader opgepakt. Ik was één van de eerste slachtoffers die iets in de rechtzaal (te Haarlem) mocht zeggen tegen de dader, wat ik overigens niet heb gedaan omdat ik niet durfde.
Dader kreeg gevangenisstraf met aftrek van voorarrest natuurlijk en daarna TBR (Ter beschikking van de regering).

Ik weet nog dat ik 's nachts vanuit het ziekenhuis werd opgehaald door mijn oudste zus en haar man en de nacht daar doorbracht. De volgende dag wilde ik toch graag naar huis en een vriend heeft een aantal extra sloten op de voordeur aan gebracht. De rechercheurs zijn enkele malen bij mij thuis geweest en toen ik hen vroeg of zo'n dader na zijn straf wel eens wraak op zijn slachtoffers nam antwoorden zij dat dat eigenlijk nooit gebeurde. Zij legden mij uit dat zo'n zedendelinquent (mits een bekende van het slachtoffer wat veel vaker gebeurd!) niet een specifiek slachtoffer uitzoekt. Deze pakt wat hem 'voorgeschoteld' wordt. Kleding, kleur haar, knap of lelijk, het maakt hem niet uit. Het gaat hem om de kick van het hebben van totale macht over zijn slachtoffer.

Maar goed om even korter te gaan dan mogelijk is: Eddy heeft sec gezien gelijk! De statistieken geven aan dat mensen die al eens eerder als slachtoffer in een relatie hebben gezeten eerder geneigd zijn tijdens een nieuwe relatie weer in zo'n zelfde situatie terecht te komen!

Een voorbeeld is mijn oudste zus. Haar eerste man mishandelde haar. Een vriend daarna sloeg haar ook. Nu is ze al jaren getrouwd met een op zich okee kerel maar wel weer een man die behoorlijk veel invloed over haar heeft maar gelukkig voor zover ik weet geen losse handjes heeft!

Mijn zus klaagde ook altijd dat de 'bitches' (van dat kaliber vrouw ben IK dus... ) van vrouwen wel altijd leuke mannen hadden (die ook bij hen bleven) en dat zij de verkeerde trof wat uiteindelijk ook altijd weer stuk liep. Mijn zus is een erg afhankelijk type vrouw. Toen zij 'alleen' was (had van haar eerste man een dochtertje) wilde ze ook altijd graag dat ik kwam logeren, ze had een grote hekel aan 'alleen' zijn. Ik daarentegen juist niet. Ik kan mij prima alleen vermaken! Dochtertje werd in die periodes ook altijd bij mij of mijn moeder afgeleverd zodat mijn zus kon uitgaan (lees: op mannen jacht). Overigens is mijn zus verder een schat van een vrouw hoor! Tis niet allemaal negatief....

Ook heel opvallend: mijn zus heeft nog jaren nachtmerries gehad door haar eerste huwelijk! Dan werd ze midden in de nacht gillend wakker!!! Ik heb na mijn verkrachting nooit maar een seconde over die affaire gedroomd! Zodra ik merkte dat de verkrachter me liet leven en niet dat mes langs mijn keel haalde na afloop was de verkrachting voor mij direct 'afgesloten'. Ik was in leven gelaten en dat was het allerbelangrijkste!!!!
Natuurlijk heb ik er wel wát dingetjes aan over gehouden maar niet zo ernstig als veel andere slachtoffers...

Maar om weer even op het fenomeen 'slachtofferrol' terug te komen; het HOEFT dus niet zo te gaan, als het slachtoffer de vicieuse cirkel maar weet te doorbreken!

Isabel van der Made schreef op zaterdag 26 januari 2008, 0:15:

Allereerst: wat vrezelijk!!!!! Maar is je moeder vermoord door een bekende of een vreemde?

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 26 januari 2008, 8:38:


Dat klopt. 'Mijn' verkrachter is in zijn jeugd ook slachtoffer geweest namelijk! Dat heeft hem 'verknipt'. Wat Eddy hierboven beweert slaat niet op mijn 'geval' maar deze man heeft behalve aanranden en verkrachten van onbekende vrouwen ook zijn 2 echtgenotes en kinderen geestelijk en lichamelijk mishandeld!

Even iets om over na te denken:
Zijn echtgenote ten tijden van de aanrandingen en mijn verkrachting heeft ondanks dat hij hiervoor veroordeeld is gezegd toch bij hem te blijven. Dit in de hoop dat zij hem 'bij' kon staan en zijn gedrag mee kon helpen in goede banen te leiden... (Weet niet of ze het heeft kunnen waar maken.)

Is dit onbegrijpelijk van haar of juist moedig? Zou ze juist van hem moeten walgen of is het terecht dat zij hem een 2e kans wil geven?

Elzaliene Proost schreef op maandag 28 januari 2008, 15:51:


Zolang ze blijft loopt ze minder gevaar, dat is het hele punt waar het om gaat. De vrouwen met lef die lopen risico. Zij doorbreken het als het om geweld in de relationele sfeer gaat door weg te lopen. Zij verdienen steun en geen veroordeling dat het eigen schuld is. Wat ik een paar maal al aangaf, er kan ook geweld zijn door op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats te zijn. Het is generaliserend om te schrijven dat je de slachtofferrol zelf creeert. En het heeft NIETS met biologie te maken.

Ik heb ook een situatie meegemaakt, maar ik walgde van deze persoon, heb ook geschreeuwd, wat ik kon.
Wat mij niet onging is dat je als vrouw niks tegen een man kan.
Hun kracht is vele maal sterker.
Maar ook ik, heb niet mijn spullen gelijk gepakt, en er zijn meerdere dingen gebeurd die eng waren.
Ik had toen geen kids, maar als die in het spel waren geweest, is hun veiligheid het belangrijkste.
Hij belde mij een aantal mnd geleden, via mijn ouders mijn telefoonnr. gekregen (die weten hier ook niks van).
Ik heb hem vriendelijk te woord gestaan, maar zij dat ik een ander leven had en het zo wilde houden.
Wat er is gebeurd vergeet je nooit meer, en vormt je.
Ik was dus erg op mijn hoede met wat ik tegen hem zeg en hoe.
Elke situatie is anders,
Maar Ik merk dat je als moeder de veiligheid van je kinderen voorop stelt, dat is het aller belangrijkste!
Als hier (horeca) iets vervelends gebeurd is het eerste waar ik aan denk; mijn kindjes!
Kan me echt niet voorstellen dat je iemand, je kinderen iets aan zou laten doen!
Verder schat je in hoe iemand is en probeert daar subtiel (ik tenminste, en mijn situatie) te handelen.

Anita Cats schreef op maandag 28 januari 2008, 16:23:


Jaren geleden heb ik me met veel moeite aan een geweldadige relatie ontworsteld en ben kort daarop door mijn ouders op vakantie gestuurd om weer een beetje bij te komen.

De eerste week heeft iemand van de plaatselijke westernclub geprobeerd mij te verkrachten terwijl ik in de tipi die ik met een vriendin deelde vuur wilde maken voor de nacht. De rest van de groep zat 50 m verderop bij het kampvuur plezier te maken met veel lawaai. Schreeuwen had geen zin. Ik heb hem met een blok hout bewusteloos geslagen.

Ik ben nog steeds op mijn hoede en zal dat wel blijven ook. In mijn geval was ik ook niet echt aantrekkelijk aangekleed: Spijkerbroek en laarzen en een rare slobbertrui omdat het 's avonds wat fris was.

Anita Cats schreef op maandag 28 januari 2008, 16:23:


Kijk op jou uitleg wil ik best nog reageren omdat je de woorden laat staan zoals ze der stonden en er geen sinterklaasverhaaltjes aan verder breid ! Ik heb gezegd dat een slachtoffer word gecreeerd en dat IS ALTIJD zo , je WORDT alleen slachtoffer van je eigen stommiteiten/Onoplettendheid bvb . Je zet een ladder tegen de muur maar alvorens je der opstapt merk je dat ie eigenlijk zeer wankel en in drassige grond staat !!(Bwaah hij zal wel blijven staan zeker ) met elke stap dat je hoger zet word de mogelijkheid groter dat je "slachtoffer" word van je achteloosheid . Dit voorbeeld is met zeer grote beeldspraak en de nodige fantasie mooi terug te brengen naar omgaan met dieren !!
Je creeert een slachtoffer in bijna al de andere gevallen die niet te wijten zijn aan je eigen achteloosheid en dat zijn der héél véél . Vel passionele slachtoffers werden gecreert en geboetseerd door voorvallen in het verleden .
Een klein persoonlijk voorbeeldje waarmee ik niemand pijn doe !
Mijn vrouw Hilde is een fijn klein madammeke , komt uit een gezin waar er nauwkeurige op de wet word gelet en meneer de agent/pastoor.burgemeester/dokter altijd met respect word behandelt en er word gedaan wat er werd gezegd !!
Toen Hilde jong was (is ze nog trouwens !!! ) werd ze héél regelmatig gepest door "bully's" die groter sterker enz.. waren en dus niet alleen OMDAT zij kleiner was bvb . Maar omdat er in de maat werd gelopen , braaf werd geweest , er werd geluisterd want anders kwam je der niet in het leven !!
Jaren later komen we zo één bully tegen . Kerel had een beetje gedronken en begon zijn oude methode uit te halen . Net voordat ik wou rechtstaan .Heeft HIlde hem voor het ganse Café heel "netjes" lik op stuk gegeven OP ZO'N MANIER dat hij letterlijk met zijn mond vol tanden stond !!Toen is zij naar de deur gestapt en heeft die wagenwijd opengezet met de boodschap dat hij nu wel mocht beschikken !!Slachtofferrol werd omgedraaid !!Hilde bleek niet meer het "kneusje" van vroeger ZIJ was blijven groeien , HIJ was blijven steken !!
Je kan vuur spuwen met je handen , slaan met je ogen en kleineren met je gedachten. Je kan iemand doen beven van angst zonder hem aan te raken enkel door de belofte van ... Een slachtoffer word bijgevolg altijd gecreeert (door omstandigheden /uitlokking/personen enz ..)
Behalve in allereerste geval hierboven , je eigen schuld dus !!
En Anita één ding ben ik niet met je akkoord : Je kan wel iets tegen een man ongeacht zijn sterkte ik heb 15J mannen en vrouwen opgeleid in zelf verdediging in mijn school . Drie vrouwelijke leerlingen daarvan waren aangerand , 2 door bekenden die zijn vrijgesproken !! Laten we zeggen dat deze dames ZELF de zaken hebben rechtgezet !!

Esther schreef op maandag 28 januari 2008, 15:59:


Da's wat ik bedoel: in mijn geval was het "op het verkeerde moment op de verkeerde plaats", m.a.w. het was niet iets wat ik had 'uitgelokt'.

Ik durf niet te beamen dat vrouwen die blijven minder risico lopen... Geweld kan tenslotte helemaal verkeerd af lopen. Ook in omgekeerde zin trouwens: de vrouw verdraagt het niet meer en dood de man die haar mishandeld. En niet elke geweldadige man zal zijn vrouw achterna blijven jagen als ze vertrekt. Kijk maar naar de eerste man van mijn oudste zus...
Wij hebben vlak in de buurt een 'blijf van mijn lijf' huis. Daar is het enkele jaren geleden helaas mis gegaan. Er zat een allochtone vrouw met haar kinderen ondergedoken. Helaas wist haar (ex)man haar te vinden en heeft haar toen ze daar de deur uit liep dood geschoten. Echt klote zoiets.

Het zelf creëren van de slachtofferrol is niet letterlijk te nemen. Dit zal vaak onbewust gaan. Niemand is vrijwillig slachtoffer van psychisch of lichamelijk geweld. Of je moet masochistisch zijn...
Wel kan ik mij situaties voorstellen waarbij het slachtoffer door de bedreigingen niet weg DURFT.

In het geval van mijn vader was het denk ik de weg van de minste weerstand. jarenlang 'verdroeg' hij het geestelijke mishandelen waar mijn moeder zo goed in was omdat hij de stap om weg te gaan niet KON zetten. Er denk ik tegenop zag verder ALLEEN door het leven te moeten. Mijn moeder was ook de gene die de hand op de knip had en alles regelde. In dit geval kun je wel degelijk stellen dat mijn vader zichzelf onbewust in de slachtoffer rol heeft geplaatst. Ik en mijn 2 zussen hebben op gegeven moment geprobeerd hem bij onze moeder weg te laten gaan. Maar het is niet gelukt, met als gevolg dat onze moeder razend op ons was, wat ons op dat moment weinig kon schelen overigens. Is verder heel complex verhaal dus laat ik het verder rusten. Laat ik alleen nog zeggen dat de lucht tussen ma en ons de dochters uiteindelijk wel wat opgeklaart is... Maar wij, de dochters, hebben voor onze eigen geestelijke gezondheid wel wat meer afstand van onze ouders moeten nemen.

Ook een discussie punt trouwens: uitlokking!

Is nog een film over gemaakt met Jody Foster in de hoofdrol, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal in de USA.

Stel dat een meisje/vrouw nogal 'wulps' (lekker ouderwets woord ) gekleed naar een kroeg gaat, zich ook wel degelijk 'uitdagend' gedraagt naar de aanwezige jongens/mannen toe...
Het aanwezige mannelijk geslacht raakt wat oververhit en denkt dat de vrouw in kwestie wel in is voor een partij 'rollebollen'.

In het geval van de film waren er meerdere mannen die dit wel zagen zitten en het eindigde dan ook met een groepsverkrachting.

Ik persoonlijk vind dat het slachtoffer, want dat is ze wel degelijk, het zeker enigzins heeft uitgelokt. Maarrrrrr.... ook al staat iemand van het door jouw aantrekkelijk bevonden geslacht je op te naaien, wat geeft jouw het recht de bevrediging van de opgeroepen gevoelens af te DWINGEN, als de verleidende persoon terug krabbelt?! NEE is ook DAN altijd nog NEE! PUNT! Geen discussie mogelijk!!!

Je kunt als opgehitst persoon hooguit je verontwaardiging verbaal uiten. Op méér heb je simpelweg geen recht!
Als een meisje/vrouw er voor kiest wulps gekleed over straat te lopen, is dat geen vrijbrief voor hiervoor gevoelige personen om haar sexueel lastig te gaan vallen! Het is haar goed recht erbij te lopen zo ze wil!!! Zelfs als ze het wel degelijk doet om de aandacht te trekken...

Nou weet ik niet hoe de statistieken zijn op het gebied van vrouw-verkracht-man. Het lijkt mij ook moeilijk om een man (die dus echt niet wil) te verkrachten. Zal dat mannelijk lid toch echt eerst stijf moeten worden! Bij ons vrouwen zit die 'ingang' er nou éénmaal en ook al is de vrouw niet 'bereidt' dan kun je jezelf altijd nog met geweld naar binnen dringen. Dat er dan het één en ander kapot gaat, jammer dan... Zo'n slap geval naar binnen prakken wordt toch een stuk moeilijker. (Sorry voor de woordkeuze maar het geeft het 'probleem' wel goed weer denk ik.)

Stel dat ik een voor mij sexueel zeeeer aantrekkelijke man tegen zou komen, waarbij de bouw van zijn lichaam en bepaalde onderdelen zeer smakelijk in beeld zijn... Ook al sta ik op kookpunt; als deze man mij sexueel niet 'moet' heb ik gewoon geen recht om het dan maar te nemen!!!! Maar ja, nogmaals die statisieken, ik denk gewoon dat een vrouw alleen al door het ontbreken van kracht niet makkelijk een man kan dwingen tot sex.

Overigens: het mishandelen van mannen door een vrouw schijnt vaker voor te komen dan wij denken/verwachten! Dat is wél bewezen. Mannen schamen zich hier echter veel meer voor, want tsja, WELKE MAN laat zich nou door zijn 'wijf' in elkaar trimmen?!!! Dus geven ze er liever geen ruchtbaarheid aan.

En dan heb je nog GEESTELIJKE mishandeling... Daar was mijn moeder goed in, vooral naar mijn vader toe.

Pfoe, heel verhaal... Maar snappen jullie wat ik bedoel?

Anita Cats schreef op maandag 28 januari 2008, 16:23:

...KNIP...
...KNIP...

Helaas heb je ook hier uitzonderingen op. Neem de moeder die haar kind voor leugenaar uitmaakt, als het kind aangeeft dat papa of 'oom huppeldepup' vieze dingen met hem/haar doet! Het schijnt dat zo'n moeder vaak zo gek op de viezerik is dat ze het niet WIL geloven. Want gelooft ze het dan moet ze de man waar ze zo gek op is de deur uit trappen en zelfs aan geven.

Ook oma's kunnen in zo'n geval goed in ontkennen zijn naar hun man toe als het om hun kleindochter gaat...

Of de moeder die haar vriend haar kinderen laat mishandelen zelfs helaas tot de dood erop volgt. 'Sta erbij en kijk ernaar' is niet ondenkbaar. (Meisje van Nulde).

Maar jeej, laten we maar ophouden... Vind het alweer genoeg ellende.

Ik denk dat ernstige manipulatie en/of té afhankelijk zijn een grote rol in al deze onverkwikkelijke kwesties spelen. Naast toeval...