Michiel schreef op vrijdag 11 januari 2008, 10:47:

ja idd! bedankt voor de tips!

Piet schreef op donderdag 10 januari 2008, 19:10:


Wat is het verschil?


Ja!


Niét


De opdracht was blijven doorlopen.


Ja. Charlot en paard waren lekker aan het wandelen. Paard staakt, daardoor komt er spanning op leidtouw. Spanning op leidtouw is onaangenaam voor paard. Charlot doet niets, beloont niets, wacht gewoon af. Paard stopt het staken en volgt Charlot verder. Druk op touw is weg.
Paard is beloond. Waarom dat nog eens bekrachtigen?


Ja.


In elk geval


Ik had me afgevraagd waarom paard staakt en afhankelijk van de oorzaak zus of zo getraind.

Heeft paard ergens schrik van? Zoek uit van wat en clicker naar het enge ding. In dat geval zou ik nooit druk aanhouden op leidtouw, maar paard *op zijn tempo* laten kennismaken met het enge. Stressreducerend trainen.

Heeft paard een ander paard gezien, achter zich, en wilt hij er perse heen?
In dat geval, zoals ik hierboven beschreef.

Heeft paard pijn op de strook waar die loopt door de nog niet herstelde zool nav hoefzweer? Vraag paard niét voorwaarts, maar zijwaarts, de berm in en loop daar verder.

Is paard zijn aandacht steeds afgeleid en staakt die daarom? Aandacht vragen door een andere oefening te vragen, en dan de rest van de wandeling de aandacht bij je houden.

Enzovoort...


Charlot en paard zijn lekker aan het wandelen. Paard staakt, om gelijk welke reden. Charlot vraagt voorwaarts, paard gaat voorwaarts en Charlot beloont. 100 m verder ... Paard heeft zin om iets lekkers te verdienen en denkt na hoe hij dat lekkers de vorige keer hefet gekregen. Ah ja, stilstaan, en dan, even later weer verderstappen. Paardje staakt. Baasje vraagt vooruit, paardje doet het en krijgt wat hij wilt, iets lekkers.
50m verder... zelfde fenomeen. Paardje staakt. Charlot heeft, terecht, het gevoel dat paardje het overneemt van haar. Dat het paardje is die beslist wanneer er stilgestaan wordt. Charlot noemt het dominant gedrag maar schrijft het toe aan de methode clickeren. Ik zeg dat ze gedeeltelijk gelijk heeft, het IS dominantie, paardje neemt het over van charlot, maar niet te wijten aan de methode clickertraining, maar aan de manier waarop Charlot de clickertraining ingezet heeft. Het is Charlot die echter van het staken een leuk "hoe verdien ik een snoepjes-spel" gemaakt heeft, niet de methode.

Net zoals, als Queenie en ik gaan wandelen en we komen een balk tegen, waarop queenie promt haar voeten neerzet, en me aankijkt "heee verdien ik nu niets", beloon ik ook niet, ik heb dat niet gevraagd, ik vraag doorlopen (en zal in men hoofd es goed lachen omdat ze toch zo vindingrijk is ). Als ze dan doorloopt, zal ik eens een "good girl" zeggen, maar geen voedselbeloning, want daar was het Q dan net om te doen. Als ze blijft doorlopen zal IK op een bepaald moment (bv na 15 min) eens bridgen, haar laten stilstaan en voedselbeloning geven. En ondertussen krijgt ze zoveel "good girls" als ze wilt, onderweg.

charlot van r schreef op vrijdag 11 januari 2008, 9:38:


Als ze steeds op een vaste plaats staakt dan heb je msischien te maken met "locatie-trainingssydroom" Zoals Piet al zei, elke seconde, nog maar kijken naar je paard, gewoon naast je paard staan, hooi geven, enz, is trainen, leren, conditionering. Toen je voor de eerste keer op die plaats geconfronteerd werd met staken en dat met clickeren hebt opgelost door te bridgen om het moment dat je paard terug een stap vooruit deed, dan heb je je paard op dat moment beloond voor het opnieuw vooruitgaan. Goed gedaan. De volgende wandeling passeren jullie terug diezelfde plek. Heee, hier was vorige keer, op deze locatie iets te verdienen, hier hebben we een spel gespeeld. Effe vertragen, effe rondkijken, wat was het ook al weer? Voor je het weet staat je paard stil. Ze staakt. Jij vraagt opnieuw voorwaarts en je paard doet braafjes wat je vraagt en wordt daarom beloond. Derde wandeling. Heee hier is die leuke plek weer! En zo maak je dat je je paard geleerd hebt dat er op een bepaalde plaats "gespeeld, getraind, of wat dan ook, iets dat hij kan verdienen" gebeurt.

Paarden herinneren zich dat heel goed.
Drie keer ben ik met Queenie langs de straat op dezelfde plaats wegwerken-kegels tegengekomen. Twee keer heb ik op die exacte plaats gevraagd de kegels omver te gooien. De derde wandeling was het donker en wilde ik doorlopen, ik dacht er zelf niet aan om naar de kegels te kijken. plots blijft Q staan, neusje voor de kegels, en hups daar ging de eerste de grond op. Ja ja Ze had zich herinnert dat op dié locatie iets te verdienen valt. Heb ik dat beloond? Nee tuurlijk niet, ik had het niet gevraagd. In tegenstelling daarvan heb ik haar wel gevraagd verder te lopen. Heb ik dat beloond, met de beloning die Queenie zo graag wilde verdienen op dat moment, nl voedselbeloning? Neen, ze kreeg wel een "good girl" en ze stapte netjes verder. Het was meer een gewoonte geworden aan een bepaalde locatie verbonden. De volgende wandelingen keek ze niet meer om naar de kegels, behalve als ik haar de cue gaf om de kegels om te stoten.

Paard linkt sommige trainingen aan een locatie, omstandigheid, enz.
Aan jou dan om ervoor te zorgen dat de cue jouw lichaamstaal is, of een woord, of een ander signaal en niet de locatie of omstandigheid.

zal

Ook hier een voorbeeld van locatie-trainingsyndroom. Als je elke keer je paard, als beloning, op die ene plaats even laat grazen, omdat die toch zo flink gewandeld heeft, en dan es een keertje niet, dan is het "mogen" gras eten geen beloning meer, maar een evidentie geworden, een "verworven recht". Als je dan es een keer niet wilt dat er gegrazen wordt, dan neem je het "verworven recht" als het ware weg, en wordt het niet mogen grazen een straf.

Ik heb die fout ook gemaakt. Ik ging met Q wandelen en elke keer als er een auto passeerde en Q bleef netjes stilstaan tot de auto voorbij was, dan mocht ze even grazen. En blijven staan deed ze dan wel graag de volgende passerende auto's want dan werd ze beloond met lekker gras. Maar op een dag vond ik dat ze eigenlijk "gewoon" moest blijven staan, omdat ik dat zo wilde, ook zonder gras als de auto voorbij was. Auto passeert, queenie wilt grazen, ik hou haar op en zeg "neen". Wat gebeurt er? Queenie bokt, iets dat ze zelden doen. Ze was kwaad. In haar raap geschoten. Als een bepaalde situatie (auto passeren in mijn voorbeeld) ALTIJD beloont wordt en ineens niet meer, dan is de beloning een evidentie geworden, en niet iets extra, je mag eens grazen, en als dat wegvalt een straf geworden.
Ondertussen staat Q netjes stil bij elke auto, tractor, enz die passeert, zonder gras "gewoon" omdat ik het vraag en Q beloond wordt met een "good girl" ipv gras.

Zo zie je, opletten met situatie en plaatsgebonden beloningen.


Niet toelaten! Tenen trappen, voeten stampen, hoofd afwrijven, de pas afsnijden, voorbij steken, allemaal dominatiegedrag dat ze blijft doen, omdat jij het toelaat en daarmee de dominantieverhouding nog eens versterkt wordt.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 11 januari 2008, 13:59:

Wat is de reden om haar in het engels toe te spreken als ze iets goed gedaan heeft?

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 14:36:


Is geen reden voor , hoeft ook niet .Je gebruikt de taal, intonatie en stem die jou het beste past . Waarbij je je comfortabel voelt dit is dan jullie taal ,we gebruiken bevoorbeeld allemaal wel is Pygmees zonder dat we het weten .

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 14:36:


zoals eddy zegt, de enige reden is omdat het me goed op men tong ligt
kan net zo goed chinees zijn, maar das moeilijk te onthouden hoor.
goed zo, zeg ik ook wel eens, dat snapt ze ook wel

Christel Provaas schreef op vrijdag 11 januari 2008, 14:36:


o ja trouwens, ik hoorde Goog giirrrlll voor de eerste keer bij Pien en het is nooit meer uit men kop geraakt, net als ja jaaa jaaaaa jaaaaaa als het de goeie richting opgaat; het "bijna goed zo" signaal, zeg maar