Peet schreef op Fri, 27 Aug 2004 21:51:59:


Het wel en niet door plassen lopen is bij mijn paarden afhankelijk of ze het pad kennen waar de plas licht en dus weten dat de ondergrond hard is of dat ze er door de grond kunnen zien. Is dit niet het geval dan voelen ze even met hun hoef of neus of het mogelijk is. Aandraven in een plas die ze niet kennen doen ze dus ook niet.

Piet schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 17:18:

Nu kwam er echter

Super.

Weet nog zo al je vragen vlak voor je Shiny ging aanschaffen. Had jij gedacht dat het zo zou gaan?

Mijn verhaal. Mocht wegens grastekort in mij wei voor een paar weken de pony's in de wei van de buren zetten. Dochter van 7 met onze oude shet (voor het eerst samen het erf af) en ik met de Tinkerhaflinger jaarling (te koop) naar die wei toe. Het stuk over straat ging goed. Op het erf van de buren een groot stuk landbouwplastic en ik denk al: oei gaat dat goed met die meid van me. Zij ziet geen moeilijkheden en banjert zo met pony en al over het zeil. Ik zo bezig met dochter en shet dat ik met Bonny al over het zeil heenben voor ik er aan kan denken. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Terwijl met de oefeningen ze beiden moeilijk doen over het zeiltje van 2 bij 2 die ik dan gebruik. Zal wel op mijn rug te lezen zijn.

auf wiederschnitzel
Elsbeth

Piet schreef op zaterdag, 28 augustus 2004, 17:18:


Gelukkig......zeer herkenbaar Piet. Hoe was het trouwens in Duffel ? Groet, Pien

elsbeth flipsen schreef op zondag, 29 augustus 2004, 16:11:

Nee echt niet, ik had geen idee, denk ik nu achteraf. En dat heb ik nu eigenlijk nog wel es niet. Ik val elke dag van de ene verbazing in de andere. Ik had geen idee dat een paard zoveel, zo snel, kon leren. Ook geen idee dat zo'n jong dier zo'n gevoelig schepsel kan zijn. Dat je er zo mee kan lachen en soms zo veel geduld mee moet hebben.
Ik heb altijd mijn jonge honden zelf opgevoed en dat is ook prachtig, maar op de een of andere manier is dit heel bijzonder........

Dat bedoel ik :)
Piet