Nog een leuk voorbeeld over het anders denken.
Een jaar geleden is Isabella op hoefschoenen gegaan. In het begin kreeg ik vanuit de kenniskring tegengas. Dat was dus helemaal niets. Die dingen bleven niet zitten, gingen snel kapot. Ach ze kraakten het helemaal af. Maar sommigen waren toch wel wat geïnteresseerd, zouden zelf wel willen, maar ...
Nu een jaar later zijn die "tegengassers" al weer een heel eind bijgedraaid. Want het schijnt dus te werken tot hun grote verbazing. En ze tonen meer interesse. Ook hoefsmeden tonen interesse. We hebben al eens mensen gehad die door dhr. Smit naar ons waren toegestuurd om te komen kijken.
En ik maak dan ook een mooi praatje over het natuurlijk bekappen en bijhouden van de hoefjes voor zover ik het weet dan he
. Maar 1,5 geleden had ik die hoefschoenen nog nooit gezien en liep Isabella nog op ijzers.
Onderweg krijgen we ook veel vragen. Mevrouw; zijn dat nu schoenen? Of zijn dat nu die dingen waar je zoveel over hoort. En hoe werkt het, en hoe ziet het eruit. En waarom geen hoefijzers? We zijn net zo'n promotie team af en toe. Maar over het algemeen luisteren mensen erg geïnteresseerd en zeggen ze uiteindelijk, ja er zit wat in. Ze vinden het ook paardvriendelijker.
Paard natuurlijk niet, want een ijzer vinden de meeste mensen veel natuurlijker voor een paard dan een schoen, maar paardvriendelijker vinden ze het wel, want die nagels vinden veel mensen maar weer eng.
Dus hier is het verschil in beide termen goed aan te geven merk ik nu ook.
Groeten,
Ingrid