Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 13:24:


Om te janken toch??? Hier idem hoor.... net aan 3-jarige Luso hengst... 3 jarige Haflinger... en daar gaat dan gewoon 80 kilo opzitten. Je kunt kletsen als Brugman, zo'n dier moet nu eenmaal werken voor de kost, dús wordt ie ingereden. Ook een leuke: opzadelen en eerst eens tig rondjes door een roundpenn of manegebak jagen. Totdat ze bekaf zijn en dan opstappen. Evenwicht is vér te zoeken, ze donderen zowat om! Wat een mentaliteit zeg...

M'n hoela! Ik heb het 'r helemaal mee gehad hoor!

Groet,

Wil.

joop schreef op maandag 14 september 2009, 14:32:


Ja... wat je zegt. We lijken de bekende druppels op de gloeiende plaat.
Races van 2-jarigen..... tsjonge......

Wil schreef op maandag 14 september 2009, 15:18:


Weet je, ik ben er echt van overtuigd dat het ooit allemaal anders zal zijn. Dat de geldende norm dan het PN van nu is.

Ik zie om mij heen wat het allemaal doet, hoeveel we al kunnen uitdragen, hoe er geluisterd wordt, veranderd, bewust nagedacht etc.
Als ik alleen al kijk naar de belangstelling van het bitloos rijden, hoe bijvoorbeeld ons bedrijfje groeit: zonder bit, -zweep, -sporen, -ijzers, met alleen maar scharrelpaarden waarbij de mensen in de lessen ook leren over natuurlijk paardenhouden, echt, dat komt wel goed.

Kwestie van tijd. De tendens is al gezet

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 15:28:


Zolang er geen kindertjes kunnen lessen...
Zou dat je volgende stap dan niet kunnen zijn?
Voorkomen dat ze terecht komen bij maneges en daar dingen zullen leren die pas weer na veel strijd afgeleerd kunnen worden.
Ben al een mooi poosje bij het kleine bedrijfje van een Orun instructrice aan het trainen en oh-en, omdat ze me raad vroeg en zo baalde van kreupele paarden en alle andere voorkomende narigheid dat ik zo'n beetje de heleboel daar aanwezig indirect heb kunnen omturnen.
Indirect, omdat zij iedereen nu les geeft, zoals ze zelf les krijgt.
Nu loopt alles zonder bit en zonder ijzers en krijgt mijn kleinzoon op Rambo, een van de grote zwarte shets, les van haar.
Vorige week zijn eerste vrije galop, vanavond volgende les.
Misschien toch eens overwegen Pien?
Daar moet het toch beginnen?

Piet schreef op maandag 14 september 2009, 15:56:


Je mag niet vergeten Piet dat mensen het ook zelf moeten WILLEN om ZO met paarden om te gaan Net zoals er zoveel honden hun leven slijten in een ren van 4 op 4 terwijl er een perfekt onderhouden gazon van 100M² rond ligt ,zijn der nog ongelofelijk véél mensen die DAT beest in de stal gewoon zo houden omdat het wel even makkelijker en toegankelijker is dan in een grote weide en daar de mest gaan uithalen .De zweep is er bij omdat hij /zij dikwijls niet wil doen wat de ruiter wil en je gaat toch geen jaren klooien met je blootsvoetse paard als je der simpelweg een ijzer kan onder zetten en ermee wegwezen ? Je kan stellen dat het met de kinderen begint maar als je de ouders (vanuit hun overtuiging) mee hebt ,geven zij dan ook niet de goede boodschap door aan het kleine grut ? Ik kan me bv niet voorstellen dat één van mijn klanten zijn kinderen naar een manege zou sturen om leren paard te rijden

Piet schreef :


Ik ben het volledig met je eens dat kinderen de paardenhouders van de toekomst zijn en dat er kinderlessen moeten komen.
Maar niet bij ons.
Kinderen horen spelenderwijs te leren met kleine pony's, die hebben wij niet. Ik vind (onze) paarden te groot en te heftig voor kinderen.

Ondanks het feit dat ik zelf 4 kinderen heb wil ik geen kindermanege zijn waarbij in de weekenden en de vakanties om 9 uur 's ochtends de auto's voor de poort stoppen, deuren opengaan en kinderen gedropt worden waarbij wij de hele dag als bewaarschool mogen functioneren en ze 's avonds weer worden opgehaald. Al die kinderen die de hele dag om mijn paarden heen hangen, lopen te tuttelen, 1000 keer te borstelen etc.
Piet, hoe belangrijk ik kinderlessen ook vind; ik moet er niet aan denken en krijg er de kriebels van.

Wij krijgen wekelijks vragen voor kinderlessen maar die sturen we allemaal door naar de ponyclub op de St Pietersberg. Daar loopt een prachtige kudde ijslanders, daar is een plek waar kinderen in een leuke en ongedwongen sfeer op makkelijke paarden zonder zadel kunnen leren rijden, gewoon lekker op wandelingen in het bos. Zo hoort het naar mijn mening ook!

Ik denk dat wij juist een van de weinige plekken zijn waar uitsluitend volwassenen (14 plus) rijden. En dat wil ik eigenlijk wel graag zo houden.

Greetz

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 16:19:


Jonge volwassenen krijgen ook weer kinderen en zo werk je er toch aan mee dat er hoop is op een betere toekomst voor de paarden.

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 15:28:


Ik ben er ook van overtuigd dat steeds meer mensen niet meer geinteresseerd zijn in tradi stallen met paarden in boxen, ijzers en dressuur lessen in de bak. Bij het plaatsen van opvangpaarden hoor ik heel vaak dat mensen hun paarden al zo natuurlijk mogelijk houden of erg geinteresseerd zijn in deze manier van paarden houden. De opvangpaarden mogen nooit beslagen worden en dat vinden mensen eigenlijk nooit een probleem. Ze moeten ook bitloos bereden, dat valt niet altijd zo makkelijk, maar men kan toch begrip opbrengen voor de argumentatie.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 16:12:


Dit zijn vaak kindertjes van mensen die ooit zelf les hebben gehad, maar zelf helemaal niet (meer) rijden. Of die zelf nooit les hebben gehad, niks met paarden hebben en doodsbang van die vreemde wezens op 4 poten zijn.

Wat is het verschil tussen je kind op voetbal doen, of judo?
Helemaal niks, contributie moeten ze overal voor betalen.
Je zal ze de kost moeten geven, ouders die hun kind op rijles doen omdat er een vriendinnetje ook op zit.
Dan is het maar net bij wie ze terecht komen.

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 16:19:


Ah, maar als je een prima doorverwijzing hebt is het toch ook goed?

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 15:28:


Het tegengaan van dierenleed begint vooral bij onszelf. Als mensen om ons heen zien hoe wij met dieren omgaan zonder te fanatiek te reageren op nieuwschierige commentaren, houden we de discussie open. Mensen gaan stilaan nadenken en zelf eens uitproberen. Ik zie het overal om me heen.
Op de commentaar: Ja, maar die Spanjaarden zijn de braafste boven al. Dus die kunnen makkelijk bitloos. Laat Amaroc een prachtig bokfestijn zien in de piste als hij slecht gehumeurd is, terwijl ik al glimlachend blijf zitten en hij niet onder me vandaan loopt. Twee vingertjes, niet meer. En laat Enno tijdens een spurt uit angst voor een ander op hol geslagen paard op een generale repititie zich onmiddelijk stoppen BITLOOS. Iedereen zijn adem stopt ... nee hoor niets aan de hand Dit was een paard dat op hol sloeg zonder stop met bit ooit. Neen dit zijn geen doetjes hoor!
De commentaar: Ja, dat bitloze is wel hun ding (Rock en Enno) vond ik een groot compliment. Toch is dit elk paard zijn ding, niet?!
De enige echte dooddoener: als je hem niet kan houden steek je er een bit in! Voor de rest staat de discussie open, niet? Als mensen zich luidop bedenken dat ze hun eigen paarden op onze manier niet zouden kunnen stoppen, antwoord ik ludiek: 'dat zit tussen een mens zijn twee oren'. De discussie is op gang, de hersenmolens draaien op volle toeren. De volgende is de stap dat mensen zelf dingen gaan uitproberen.
Dus en ondertussen? verandert de mentaliteit om ons heen ... in de positieve zin ... beetje bij beetje ...

eddy DRUPPEL schreef :

Ow nou bij ons wel; er rijden hier ook ouders waarvan de kinderen (nog) op tradi maneges rijden of net begonnen zijn, simpelweg omdat de leeftijdsgrens bij ons op 14 jaar ligt en niet omdat de ouders dat zelf zo graag willen. En als het spul 14 is stapt het over naar ons.

Groet, Pien

joop schreef :


Ja, ik zie het ook allemaal zo somber niet in, hier precies hetzelfde met de TweedeKans Paarden. Ook steeds meer cursisten die hun paarden reeds buiten en in groepsverband houden zonder ijzers. Oké, nog niet iedereen durft zonder bit en veel paarden gaan 's nachts nog wel op stal maar er is bekendheid, er wordt nagedacht en mensen komen hier vragen (leren) hoe ze zaken anders kunnen aanpakken.
Vragen kunnen we beantwoorden, we kunnen ze laten zien hoe wij onze eigen paarden houden, dat we ze allemaal zonder ijzerwerk en op een heel andere manier kunnen rijden, dat ze makkelijk zonder ijzers kunnen, ja ook op het harde. Dat is het voordeel van een manege als de onze, ze kunnen het zelf komen ervaren/uitproberen en dan blijven ze wel hangen.

98 % van onze klanten waren al overtuigd voordat ze hier kwamen. En we zien ook steeds meer Belgen. België is een grote inhaalslag aan het voeren. 5 jaar geleden was het 90 % Nederlanders, nu is dat 50 % Belgische en 50 % Nederlandse klanten. Het gaat goed zo.
Het zaadje is geplant....

Met de groeten van Pien

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 17:01:


Mooi, Pien!

Spirithorses schreef op maandag 14 september 2009, 15:28:


Tuurlijk, dat geloof ik ook. We proberen allemaal ons steentje bij te dragen tot een leefbaarder paardnatuurlijk paardenland.
Alleen wordt je er zo af en toe moedeloos van. Gisteren kwam ik weer zo'n geraamte tegen. Ik vraag me dan altijd af waar de oorzaak ligt, of dat mensen het nu gewoon niet willen zien. Of er geen geld is voor een beetje voer?
Dacht dat mijn Chaser mager was.... eh, die is nog een vetklep vergeleken bij deze merrie... maar wél ieder jaar een veulen natuurlijk.
Nou Pien..... soms denk ik dat sommige paarden beter dood zouden kunnen wezen. Als ik zo'n gratenpakhuis zie staan, zonder enige reserve's, zonder een sprietje eten en dan zo uitgemergeld.... dag in en dag uit aan een stom touw..... ben ik eventjes heel erg depri ja.
Ik moet gewoon niet kijken.... maar kan het niet laten he?
Deze merrie is de moeder van alle Haf's waar ik nu mee bezig ben.
Verkopen willen ze haar niet.... dus er zal niets veranderen aan haar omstandigheden. Uitgeluld.... je kunt helemaal NIETS.

Frustie Wil.