De vraag waarmee deze draad begon (voor hij afzwenkte naar
one rein stop en een leren bit) ging over een paard wat niet voorwaarts wilde. 2 mogelijkheden zijn aangegeven:
>>Fase 1: Energie in je eigen lichaam omhoog en "smile with all
your FOUR cheeks", je kunt ook de kuiten aanspannen maar nog
geen druk zetten op het paard!
Fase 2: Ietsje druk zetten met je benen maar niet veel hoor!
Fase 3: Je zegt iets zoals, kom op oid. Een stimulans
Fase 4: Je gaat met een touwtje jezelf eerst om je schouders
slaan. Mijn paard gaat hier altijd onmiddellijk harder van lopen
( zorg alleen niet dat het angst is! ). Reageert je paard hier
niet op, dan ga je dat touw langzaam maar zeker om je paard " zn
achterkant" slaan. Steeds harder, dan reageert je paard zeker
wel! <<<
En:
>>Volgens mij kun je ook doen met been.
Als je paard niet reageert op been druk je iets meer en
duidelijker, krijg je nog geen reactie klein tikje met zweep
paard krijgt hiermee wel door dat het door moet lopen.<<
De vraag wat nu het essentiële verschil tussen beiden is, is helaas ondergesneeuwd?? Graag zou ik dat horen en dan meteen even uitleg over hoe ik een paard met een touwtje kan slaan en tegelijkertijd er voor zorg dat hij niet bang wordt én hoe zie ik dat?