e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


Hoi, Egon,
Wij (dochter en ik) hebben het level 1 pakket. We zijn m.n. met de spelletjes bezig geweest.
Eerder is het dure en het starre opvatten van het programma al opgemerkt waardoor ik denk dat daarmee communicatie (tweezijdig) ondergraven word.
Wat wij merken is dat het opvoeren van druk het paardje onzeker maakt. Juichen maakt hem bijzónder wakker en leergierig; meer ontspannen waardoor hij weer makkelijker leert.

Met de fases ophogen kijken we dus erg uit..... tis een erg jong dier en kan gaan mokken bij opgehoogde druk (staken dus; kop laag, ogen recht vooruit, witte randjes zichtbaar = foute boel)
Pas als je het kontakt hersteld hebt (aaien, afleiden, kleppen) issie weer gericht.

We doen niet alleen parellie maar ook klassieke dressuur (heel zachte vorm van leren en gymnastiseren) voor Daan (paardje) gelden daar dezelfde spelregels; opvoeren van druk geeft onzekerheid; vrágen en juichen geeft meedenken resp enthousiasme tot meer.

Illustratie: Ik verzorg hem nu (dochter is weekje weg)maar ben nog bijzonder onzeker maar vertrouw hem wel bijzonder. Alle dagen geeft hij braaf zijn hoefjes; vandaag was geklooi. Hij slingerde zijn benen heen en weer; met name naar voren van zijn linkerbeen. Ik kon dat been haast niet vangen.
Tegelijkertijd keek hij me trouwhartig aan en tilde een voor een zijn hoefjes op doch dus de verkeerde..... Ik zag dat hij me niet aan het uitproberen was; hij snapte mij niet meer en ik hem dus niet. Iemand riep wel dattie me aan het uitproberen was maar het beeld klopte niet.
Gestopt en andere dingen gaan doen.
Als laatste nogmaals geprobeerd; na één slinger vang ik dat hoefje en vervolgens geeft hij me alle hoefjes in de voor hem bekende volgorde.
Ik had de druk kunnen opvoeren (fases) maar iets zei me dat dat fout was want er waren mogelijke oorzaken:
- heel veel steekvliegen
- plekjes aan zijn benen die jeuken
- verwarring omdat ik nog niet zo goed in vangen ben
- én ik realiseerde me later dat juliette onder het woord 'voetje"bezig was geweest hem voetje te leren geven (zoals poot bij hond)
Lástig dus.....
Dezelfde sessie heb ik hem vlekkeloos een stappie achterwaarts geleerd te zetten als ik hem een worteltje geef. kostte 2 worteltjes; de overige 5 zette hij op voorhand zichzelf achteruit.
Groetjes
Ellen

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 18:05:


Welkom, hier ben ik ook benieuwd naar. Zelf doe ik het ook, maar andere methode's ben ik altijd in voor.
Trouwens als je op mijn iste kijkt dan zie je ook dat ik ct gebruik voor mijn nieuwe hengst. Dit dan op woordje gooeed. en dan met hand aanraken. Dit ben ik gaan doen omdat hij zo vast zat en zo zonder dwang hem kon los werken.

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 9 augustus 2004, 19:13:


Dit zadel zou waarschijnlijk ook om de schouders klemmen, maar dit is vergelijking met drukken op de schof minder erg. Een zadel deken met uitsparing zou niet zo heel veel helpen ben ik bang. Ik denk zelfs dat hij van achteren naar voren kiepert. Leen haar is een zadel uit of laat haar van iemand anders een zadel lenen om dan zowel het paadr te helen en haar te laten voelen dat haar zadel niet goed zit en dus niet fijn rijd. Als ze dan een ander zadel gaat kopen, laat haar dan iemand komen passen of dat ze er zelf naar de winkel gaat met paard zodat ze geen miskoop weer koopt.

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


ik ben er zeker van dat wanneer ik parelli zou volgen ik het gemakkelijker zou hebben dan nu. Ik kan er echter over de inhoud van de parellimethode geen overwogen oordeel over hebben omdat ik me er niet echt in verdiept heb ,behalve dan het voorgaande en het feit dat ik niet zie dat het opvoeren van druk de meest sympathieke vorm van leren is.
Ik ben er principieel op tegen. Kijk er dus alleen vanaf de buitenkant tegen aan. Ik weiger me te voegen naar een gelikt Amerikaans marketing systeem, waarin ik mijn paard iets moet leren volgens de wet van de middelmaat. Er is zo verschrikkelijk veel kennis te vergaren via allerlei andere (goedkopere) wegen. Uit de eerste hand, door met mensen te communiceren. Mensen die praktijkvoorbeelden kunnen laten zien en het hoe en waarom aan je uit kunnen leggen.Via internet, uit boeken. Ik wil fouten kunnen maken, die ook leren weer recht te zetten, er over nadenken wat ik doe en waarom ik dat moet doen. Mijn paard is een uniek wezen, ik ook en met vallen en opstaan worden we goed op onze eigen unieke manier.
Piet

josien schreef op maandag, 9 augustus 2004, 21:37:


Nou dat paard heeft een jaar geleden een nieuw veelzijdigheidszadel gekregen. Het is overigens een manegepaard. Dus van zadels passen en ruilen is geen sprake. Er ligt nu een normaal wollen deken al onder het dek, maar met dit weer werkt dat denk ik alleen maar averechts. Het dier moet het geld verdienen, dus kan niet op rust, helaas. Kan ik ook wel weer begrijpen aan de ene kant, aan de andere kant is het beter als een paard gezond meeloopt omdat je nu de kans steeds verder vergroot dat het alsnog uitvalt op den duur.

Maar jij denkt dus dat zo'n dek niet veel zin heeft onder een normaal zadel?

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


Deed. Ik ben ermee begonnen als 'laatste redmiddel' toen de verstandhouding tussen pride en mij écht gevaarlijk werd. Mijn doel was toen om weer te kunnen rijden met hem. Ik ben t/m stage 4 ofzo gekomen van level 2 maar ik ben er niet meer actief mee bezig. Althans, niet de lesboekjes volgen etc, in mijn dagelijkse omgang met pride/paarden volg ik nog zeker wel de principes. Ik ben ermee gestopt omdat kort gezegd mijn doel bereikt was. Hiermee bedoel ik zeker niet dat ik nu alles wel weet maar gewoon, de lol was eraf en het volgen van de lessen werd meer een soort van 'moeten'. Ik heb de pakketten inmiddels ook al verkocht. Maar toch, ik heb er zeker géén spijt van!!!!!! Het is het beste dat ons is overkomen en ik vind het jammer dat ik zoiets niet eerder heb gedaan. Ik heb sinds een paar dagen een jaarling merrie en ook haar ga ik weer op die manier beleren. En tzt ook zo inrijden. Ik ben heel benieuwd hoe dat zal gaan omdat zij in weze 'blank' is en bij pride was gewoon al heel veel verpest. Maar wie weet krijg ik er met porsche wel weer zoveel lol iin dat ik verder ga, geen idee............
Ik vond het overigens ook het geld dubbel dwars waard, een zeer goede prijs/kwaliteit verhouding.
De sterkte punten: de zelfconfrontatie. Heel moeilijk soms maar wel zeer leerzaam. Ik heb vooral geleerd om niet boos te worden en meer na te denken waarom een paard reageert zoals het doet en wat ik kan doen om mijn bedoelingen duidelijk te maken.

Zwakste schakel,...... hmm....... de lessen/clinics zouden misschien wel wat goedkoper mogen Ongetwijfeld zijn die kosten er nu eenmaal maar het weerhoudt mij ervan om door te gaan. Het zou fijn zijn als dat wat toegankelijker werd allemaal.

Nu scheelt het denk ik wel dat ik makkelijk uit een boekje leer, beter dan dat iemand mij iets voordoet. Als ik iets lees kan ik het al helemaal voor me zien/voelen en dat gevoel bij mijn paard weer terugvinden. Dus dat past juist bij mij. Maar ik kan mij voorstellen dat als iemand het beste leert als er wat voorgedaan wordt dat het dan wat lastiger zal zijn.

John Lyons spreekt mij ook zeer aan, ik heb daar nu diverse oefenboeken van en ik denk dat dat iets beter bij ons past.

cornelie

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 9 augustus 2004, 22:20:


Als ze het zadel dekje niet goed omhoog trekken dan wel. Waar precies zit trouwens de plek. Boven op de schoft neem ik aan of niet. Je kunt zelf is kijken hoe het zadel licht als het iets meer naar achteren word gelegt in combinatie met een uitgesneden zadel deken die precies om de schoft heen hoort te liggen. Zo kan er niet veel fout gaan als het voor iedereen duidelijk is hoe het dekje hoort te liggen en het zadel in het midden.

Moeilijk z'n paard die toch zo braaf mee loopt. Probeer de mensen die hem rijden er ook bij te betrekken. B.v. voor een les met z'n alle is kijken wat dat paard nu heeft en hoe ze met z'n alle hem het fijner kunnen maken en de plek proberen weg te krijgen. Men leert wat bij en het paard is er blij mee. Natuurlijk moet de rij instructeur hier aan mee werken. Men rijd toch paard omdat men van de paarden houd en niet omdat men dat gehobbel zo lekker vind?

Misschien kunnen ze met z'n alle sparen voor een djel pad of waarschijnlijk nog beter maar wat raar een western pad er onder.

succes

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:


Ik doe Parelli wel. vind het erg leuk om te doen en ik vind het prettig dat ik nu iets heb wat mij wat meer vastigheid geeft. Ik kan in de boekjes vaak zien waar het fout gaat, waarom en meestal ook wat ik eraan kan doen. Zoniet, dan val ik Eddy Modde (ned instructeur) weer lastig
Parelli geeft heel veel duidelijke uitleg over leuke oefeningen.

Ik gebruik niet altijd zijn methode om iets te bereiken, maar dingen zoals fases vind ik wel heel goed. het leren dmv verhogen van druk, zit me soms wel een beetje dwars. Ik probeer vaak om hetzelfde te bereiken dmv een beetje clickertraining (ik lok het gedrag uit en beloon heel uitbundig, bv met hals laten zakken op druk).


Ik ben met Chip tot half level 2 gekomen, maar ben nu opnieuw begonnen met een paard en dus weer terug bij level 1.

de overzichtelijkheid, goede duidelijke uitleg in de boekjes en video en de leuke (gevarieerde) oefeningen en variaties daarop.

ik ben van mezelf niet zo creatief en Parelli stimuleert dat niet echt, vind ik. Ik heb gauw de neiging blindelings de boekjes te volgens en zoals linda al zei, het paard uit het oog te verliezen. Dat heb ik sinds kort bij mezelf ontdekt (oeps) en denk dat dat wel een gevaar is bij Parelli.
Daarnaast ken ik een meisje die ook "parelli" doet, maar dit nmm helemaal verkeerd aanpakt. Gebruikt de fases verkeerd en als strafmiddel, slaat bepaalde (nmm belangrijke) oefeningen over omdat ze ze saai vind (zoals follow the rail, sidewaysgame) en gebruikt parelli om haar paard gehoorzaamheid af te dwingen. Van een "NH-gevoel" is verder weinig sprake vind ik dan. Dat vind ik ook gevaarlijk aan het programma, omdat je veel dingen ook verkeerd kan inte(r?)preteren. Maar zoiets heb je natuurlijk zelf in de hand.

Piet schreef op maandag, 9 augustus 2004, 14:37:


Eh... op het etiket van MCPA ( voor Jakobskruiskruid) staat dat het 't gras niet aantast......

Marianne

e m kraak schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:21:

> Hoever ben je al gevorderd?

Ik ben nu bijna twee jaar ermee bezig en ben eind level 2 ong. Ben afgelopen weekend nog op cursus geweest bij Eddy (instructeur)


Dat het je als persoon veranderd, dat het je paard veranderd, op een positieve manier. Mijn paard is nu zo veel vrolijker, slimmer en lichter en sneller in zijn reacties dan hij vorig jaar was. Je gaat altijd vooruit, er zijn altijd weer nieuwe oefeningen maar de basis blijft hetzelfde. De eerste drie levels zijn eigenlijk voor jezelf en je maakt (ondanks de uitgebreide boekjes) nog zo veel fouten. Als de eerste paar levels heb doorlopen dan ben je gewoon zoveel beter met paarden dan dat je eerst was en dan gaat het met een nieuw paard alleen maar beter. Ik vind de verandering die je als "paardenpersoon" doormaakt het sterkste punt


Wat al vaker gezegd is...je hebt veel creativiteit nodig, knowledge is nothing without imagination, en ik denk dat het daar vaak fout gaat. Door cursussen te volgen, met andere PNHers te oefenen naar demo's te gaan etc etc kun je dat probleem naar mijn mening goed ondervangen. Samen spelen is zo veel leuker!

Groetjes Maaike

Esther schreef op maandag, 9 augustus 2004, 17:48:


Hoi Esther en alle andere,
Ik ga het vragen.
Ik heb inmiddels een briefwisseling met Den Haag en zal daar deze vraag ook stellen.
Je hoort het nog.
Groetjes Nick

Malenka schreef op maandag, 9 augustus 2004, 18:59:


Als je zelf op het paard zit, het paard vervoert jou, is er geen verplichting.
Als jij het paard vervoert in de trailer dus, is er wel een verplichting.
Dat gaat dan om de chip en/of het DNA.
Een paspoort zelf is meen ik al langer verplicht.
De prijzen van het paspoort varieren per stamboek, er zijn ook stamboeken die lidmaatschap verplicht stellen, of eisen dat het paard op naam wordt gezet. Dat mag volgens mij niet.
Als je een papierloos paard hebt is het allemaal wat makkelijker, maar een paard met papieren is verplicht bij betreffende stamboek, en daar komen dan veel verschillen in prijs.

groeten Esther

*****************
Kan er geen gelpad onder? Misschien mag je die van iemand lenen. Ik weet niet wat duurder is, een sjabrak maken of een gelpad kopen (de goeie zijn nogal duur).
;_)

Marianne schreef op dinsdag, 10 augustus 2004, 0:26:

Ja..... stom van mij niet nagedacht over het middel, was waarschijnlijk in de war met Roundup.
Maar neemt niet weg dat het gebruik van een sproeikapje geld en het millieu spaart.
Piet

Als Marc er geen tijd voor heeft doe ik het wel, maar dat kan pas over een paar dagen... In het kort dan, want wat ik erover kan vertellen duurt wel wat meer dan één pagina... Nu zit ik te wachten op 12 kindertjes en 6 ponies die de volgende dagen hun eerste stappen in horsemanship-land komen zetten .
Egon, je komt er vast zelf wel op. Zoals ik het doe: het begint met achteruit (nee! Geen yoyo-achteruit! ). Er zijn "directere" mogelijkheden, maar die vanuit achteruit heeft de meest dressuur (in de zin van gymnastiserende) -waarde. Ik weet niet welke manier Marc gebruikt.

met vriendelijke groeten,
Inge

http://www.cremebrulee.be/inge