Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:46:


Baladeika is mager. Dat was ze vorig jaar ook, en het jaar daarvoor ook. Ik denk dat zij typisch zo'n geval is van een paard wat net zoals sommige mensen niet snel dik wordt. Na onze vakantie van een maand in september schrok ik toen ik haar zag, toen was ze, zeker voor dat tijdstip in het jaar, beláchelijk mager. Dat is ze in die maand vakantie geworden (was achteraf gezien wel onze eigen schuld). Ze was trouwens nog steeds zo fit als een hoentje, met heel veel energie. Nu is het eind december en nu is ze eigenlijk goed vergelijkbaar met de jaren ervoor, zónder veulen. In de ogen van iedereen die de vette paarden in NL gewend is dus veel te mager.

De enige gezonde manier om haar voller te laten worden is meer training, spieropbouw. Als ik haar probeer vet aan te laten maken zie ik dat terug in de hoeven (doordat ik haar veel te veel moet voeren), zij heeft snel last van een slechtere witte lijn.

En waarom zou ik vet willen? Vet is zwaar, en nutteloos. Het gewicht van het vet staat allemaal op haar hoeven en het doet helemaal níet mee in het mij en zichzelf kunnen dragen. Ook is het kennelijk niet nodig om warm te blijven, gezien het feit dat zij alle koude werkelijk ge-wel-dig trotseert!

Verder is ze zo energiek als een hoentje, als ik zachtjes fluister: "zullen we nog een keer, meisje?" Dan gáát ze weer voluit. Die kracht zou ze niet hebben als ze iets tekort kwam. Ook is ze erg stabiel qua karakter, niet schrikkerig oid dus ik ben eigenlijk gewoon erg tevreden.

Het enige wat eraan scheelt is dat zij niet voldoet aan het beeld wat de Nederlander heeft van een "gezond" paard. Ik vind zelf dat ze wél véél meer spieren op moet bouwen, daarin is ze nu inderdaad iel, dat komt doordat we al erg lang niet meer echt rijden. Maar vet hoef ik niet meer, dat heeft een goede atleet ook niet.

En laatst werd er hier gezegd dat mensen het koud hadden toen ze zo mager waren. Maar ik denk dat de mensen die toen zo mager waren, ook gewoon niet gezond waren, en mager waren doordat ze te weinig aten, of ziek waren of weet ik veel wat. Ik ken nl genoeg dikke mensen die het altijd koud hebben (slechte doorbloeding? Trage stofwisseling?). Ik ken óók mensen die zeer atletisch zijn, bijvoorbeeld een buurjongen die in iedere weersomstandigheid gaat duiken in een NATpak terwijl anderen hun droogpak gebruiken. Als je niet duikt zul je niet weten wat dat betekent, maar ik kan je vertellen, het is kóud als je duikt in natpak, terwijl water- en luchttemperatuur (tijdens aan en uitkleden) erg laag ligt. Hij is erg mager, zijn duik-maatjes zijn veel dikker en die kunnen niet in natpak duiken, dan blijven ze gewoon niet op temperatuur.

Gezonde mensen, fitte mensen die een gezonde dosis beweging krijgen op een dag, veel eten en toch slank blijven kunnen volgens mij dus net zo goed, of beter tegen de kou dan mensen die op hun gat zitten, en niet erg veel eten maar toch een vetlaag hebben. Kijk nou eens naar het verschil man-vrouw. Hebben mannen het kouder dan vrouwen of is het meestal andersom?

Anyway, Baladeika is mager en heeft nergens last van

En dit gaat weer lekker over de bodembedekking in een inloopstal...

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:46:





We hebben er gisteravond nog even over zitten filosoferen, omdat Bala niet bepaald vet is maar het toch niet koud heeft. Hier wat gedachtenspinsels:
1) Werkt vet wel als isolator in dit geval? Je koelt af omdat je huid koud wordt, en het bloed in je huid dus koud terug je lijf in stroomt. Als het vet óp de huid zou liggen zou het heel effectief zijn, maar het zit ónder de huid, en helpt dus niets tegen het afkoelen van de huid.
2) Wáármee voel je kou? Is dat niet je huid? En die krijgt het niet warmer door een vetlaag die erónder zit.
3) Klopt de stelling dat dikke mensen het per definitie warmer hebben dan dunne mensen? (En dan doel ik niet op mensen die door overmatig lijnen een zo'n lage verbranding hebben gekregen dat ze het wel koud moéten hebben). Als ik zo om me heen kijk dan is het net andersom: de altijd bezige dunne mensen hebben het niet koud, maar de "luie dikzakken" wel... Dus ook hier is vet niet zo'n goede isolator.
4) Ik denk dat vooal je verbrandingssnelheid bepalend is voor je warmteproductie. En je verbranding wordt hoger bij a) regelmatig sporten, b) weinig vetopslag, c) niet te weinig eten, d) gewenning aan koude.


Nope.


Het is net als met mensen denk ik: Er zijn types die niet dik te krijgen zijn (hoi Nick!) en mensen die, ondanks alle dieetpogingen, al dik worden bij het zien van eten. Ongetwijfeld kun je "dunne types" wel dik krijgen, door ze 3xdaags een bak patat te voeren, als tussendoortjes slagroomtaart (al dan niet onder dwang), en ze binnen op te sluiten zodat ze niet al te veel kunnen bewegen.
Ik denk dat velen het met me eens zijn dat deze manier van dikker maken ten koste gaat van de algehele gezondheid, en dat je beter gewoon kan accepteren dat er dikkers zijn en dunnerds.
Bala is een "dunnerd". Interessant is dat het niet erger wordt nu ze een veulen zoogt, dus hieruit kun je concluderen dat het geen gebrek aan voedsel of voedingsopname is, maar dat haar "slankheid" bij haar hoort, dat ze door haar lichaam precies op dat gewicht wordt ingesteld, zogend, sportend, of niets doend.


Oh, enne, onze ervaring is dat, net als met de vacht, dat er een jaartje overheen gaat voor het beter wordt. Khani was vorig jaar ook een gratenpakhuis, maar doet het nu perfect! Evenals Jack, die ooit ook broodmager bleef, maar er nu gezond uitziet.

Groeten,
Frans

Sadler-Altena schreef op zaterdag 31 december 2005, 8:44:


Bedankt voor de uitleg.

Loes

Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:17:


Het komt misschien ook wel omdat Bright alleen staat. Paarden in een groepje houden elkaar warm omdat ze bij elkaar in de buurt staan. Zij is natuurlijk is helemaal in haar eentje. Ik zal blij zijn als het veulen er is. Heeft ze tenminste wat gezelschap.
Ik heb net je site bekeken. Ziet er hartstikke mooi uit!

Groetjes, sandra

, zolang

Mijn ondervinding ook. Ze gaan ook niet onder bomen staan, wel een eindje weg in de schaduw, en dat is eigenlijk wel logisch want het zijn uiteraard prooi-dieren en van boven je hoofd kunnen allerlei leeuwen en tijgers op je springen. Mary

Spirithorses schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:35:



Jaren geleden kreeg ik ooit een paard van iemand, ik had netjes in de stal en buiten zand neer gegooid, De eigenaares kreeg zo'n wat een beroerte toen ze dat zand zag;
"dat mag niet, daar krijgt ze koliek van, dat is niet goed voor paarden ". Dus heb ik al dat zand weer eruit moeten halen.( heel wat kruiwagentjes).

Loes

Piet schreef op dinsdag 27 december 2005, 22:25:


Het is moeilijk te zien, zonder de hoef in de hand te hebben, hoe het precies is. En daar komt nogmaals bij, ik ben geen dierenarts en heb geen medische opleiding. Mochten de stralen zich niet goed ontwikkelen en grote gaten blijven ontwikkelen, dan rest er niet anders dan een ervaren paardenarts te consulteren over het fenomeen. Het is niet de oplossing, maar men moet er voor waken "kwakzalverij" te ontwikkelen. Bij twijfel en zeker als het paard er pijn van ondervindt, niet te veel zelf uit"dokteren".
Er kunnen gevallen zijn waar we geen weet van hebben. Maar ik blijf erbij een goede doorbloeding (en geen krachtvoer geven) is zeer belangrijk.
De genezing begint van binnenuit. Van buitenaf kunnen we dit proces begeleiden. In 2006 gaat het lukken!

Fred Emmerig, Sneek

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:24:


Ik ben één van die dikkerds (arme Bright) en ik moet toegeven dat ik in de tijd dat ik zo slank was rookte als een schoorsteen. Daar heb ik niet bij stilgestaan maar het vernauwd behoorlijk de bloedvaten. Het zit hem vast in het roken. Want dat doe ik al veertien jaar niet meer.
Bala is toch een arabier? Bij arabieren zitten de aderen toch dichter onder de huid dan bij andere rassen? Misschien kan ze daarom beter tegen de kou terwijl ze niet erg dik is.

Groetjes, Sandra

Piet schreef op zaterdag 31 december 2005, 9:08:


Of NIET in de buurt van eten. Ik verbaas me erover hoe slim ze zijn. Khabal wint dat overigens met stip. Hij is steeds in staat om de plek te vinden waar de minste wind staat, en als hij niet eet gaat hij daar staan. Wij hebben nu een stel van die hele grote ronde balen in de bak staan, tweehoog en dat vindt hij ideaal: kun je mooi achter gaan staan als het irritant hard waait

Ik zou eigenlijk hoge palen in de grond willen slaan, en daar een boomwal in maken. Het is namelijk zo dat een enigszins lucht-doorlatende schutting veel beter werkt dan een compleet dichte schutting (ivm wind die er anders overheen "valt").

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ik gaf geplette gerst, want dat was het enigste op het moment wat ik veilig kon pikken van de koeien.
Afgelopen maand ontdekte ik een graansilo die paardenvoer verkocht, "hele granen", ik ben er gelijk opaf gestuift, 3 uur rijden heen en terug, en jammer genoeg had ik geen grote auto, dus ik kon niet veel meenemen.
Gisteren had ik een grote auto besteld, om daar weer naar toe te gaan.
Helaas ging dat niet door en kreeg een auto voor 'n uurtje, ik moest dus ergens anders naar toe,uit noodzaak heb ik toen maar weer pellets gekocht voorlopig voor deze maand.

Loes

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:56:


Ja dat is zo , denk maar aan bv de elzenhagen rond boomgaarden.
Een windsingel is nooit winddicht. Maar ja, ik ga toch mooi geen stenen uit de muren van de schuur halen :)
Dan gaan ze er maar wat dichter achter staan.

Sandra Boshuizen schreef op zaterdag 31 december 2005, 10:11:





Wat me wel opviel toen ik Shadow eens uit een natte sneeuwstorm haalde om te gaan rijden, is dat het groepje paarden niet de moeite nam om de 200 meter naar de schutting te lopen. Hun graasplek was immers 200 meter daar van verwijderd. Als een schutting binnen 100 meter moet liggen om gebruikt te worden, dan is ook dat niet de moeite van het bouwen waard. Een winterdichte heg om elke wei is wel heel mooi natuurlijk.

Enerzijds is er dus verschil tussen paarden, óók al zijn ze in 3 jaar tijd uitgehard en hebben een dikke tinkervacht. Met die verschillen zou ik rekening houden. Anderzijds is de ene beschutting de andere niet. Dat tentje dat onlangs gelinkt werd, lijkt me meer voor een mens om onder te schuilen en er te poetsen tijdens slecht weer, bijvoorbeeld.
Veel paarden hebben wellicht genoeg aan een goede heg/bosrand. I zou wel eens foto's willen zien van schuilstallen die gebruikt worden Zonder voer als lokker natuurlijk. Die succesvolle schuilstallen zijn interessant ! Ze staan misschien met de opening naar het zuiden. Ze zijn misschien half open? Of ze zijn alleen succesvol doordat de wei klein is, en de paarden er wel 20 meter voor willen lopen

Natuurlijk is het mooi als je paarden niets nodig hebben. Anderzijds blijft het mooi te werken aan de ideale omgeving met heuvels, heggen, open water, zand. steen en gras, vrije toegang tot het erf, etc.

Michiel

Hoi, ik ben normaal niet een echte poster op forums maar ik wil toch even reageren op het droes verhaal met een kleine waarschuwing. Afgelopen zomer verzorgde ik de paarden van een vriendin die een vakantie had gepland. Een aantal paarden had op dat moment droes en ondanks dat ik ook dagelijks mijn eigen paarden moest verzorgen heb ik besloten haar paarden toch te verzorgen omdat ze haar vakantie echt verdiend had.

's Ochtends had ze nog een dierenarts gebeld die haar verzekerde dat het niet nodig zou zijn dat hij weer kwam kijken en dat paarden niet dood zouden gaan aan droes. Echter, toen ik bij de paarden langs ging werd het mij al snel duidelijk dat ik met een van de shetten daar wel rekening mee moest gaan houden. Dus mijn eigen dierenarts gebeld en het verhaal verteld. Ze zei zo snel mogelijk langs te komen en ze was ook snel ter plaatse, toch nog twee dagen cortico-steroiden geprobeerd met lichte verbetering van de benauwdheidsklachten maar daarna al rap weer een terugval. De eerste dag al was het dier er slecht aan toe, wankelen op de benen als ik hem daartoe vroeg, waarna ik al direct dacht: Had ik hem maar laten liggen. Hij deed zijn mond open en probeerde met kracht lucht naar binnen te krijgen. Na twee dagen is de shet alsnog naar de kliniek gegaan waar ze een opening in de keel hebben gemaakt zodat het dier kon ademen.

Ik hoop dat het in dit geval niet zo ernstig is, maar wil wel waarschuwen niet te gaan wachten, en als je twijfelt, er op aandringen dat er een dierenarts komt als jij het nodig vindt.

Groetjes Joost

Quote: Opvallend: je komt geeneen ruiter tegen nu buiten

Hier wel deze week al een keer of drie gereden in het bos ook meerdere sporen te zien dus wij waren niet de enige ruiters...

Vanmorgen nog even van de laatste sneeuw genieten maar de rit door een ijzelbui maar weer afgebroken (jammer)...

Pascal

Iedereen een Goed 2006 en veel Natuurlijk Paard plezier gewenst.......

Bedankt, mensen, voor jullie reacties.
We denken erover om de ruimte maar te laten zoals die is en geen inloopstal te maken. Het zijn tenslotte ijslanders en die kunnen wel wat hebben. Waar ze nu staan eten ze binnen en staan buiten. Ze kunnen ook altijd de beschutting van de schuur zoeken en er staan bomen. Wel 24 uur per dag hooi ter beschikking lijkt me goed. Al met al veel natuurlijker en een leuke bijkomstigheid is dat het voor mij ook minder werk is.

Groet,
Ineke