marjolijn schreef op woensdag 16 december 2009, 11:09:


Dat is idd niet te hopen-
Wat mij betreft, moet het zo dus iig absoluut niet.

Een hoop gel***l en gezweef, zogenaamde psychische bullsh**
en blootstelling aan een gevaarlijke situatie waarbij interactie wordt overgelaten aan een vrouw die geen benul heeft van paardentaal en daarbij , naast haar bestaande problemen, nog even een extra mislukking krijgt voorgeschoteld.
Vervolgens wordt het nodig gevonden om het paard even te laten zien waar zijn plaats is, terwijl het beest alleen reageerde op voorgaande communicatie.
Het ' laten zien waar zijn plaats is' gebeurt dan dmv tamelijk zinloze acties, waar noch het paard, noch de hulpzoekende ook maar een beetje mee opschieten.
Naast haar bestaande problemen heeft ze aan het eind van de sessie nog een probleem erbij gekregen; angst voor het paard en wrs een gevoel van mislukking.
Triest.

Ennuh... ja, ik heb met gehandicapten en paarden gewerkt als vrijwilligster, maar op een heel andere manier en ja, over psychologie weet ik ook wel iets... heb een tijd psychologie op de universiteit gestudeerd
(maar niet afgerond)

Sandra van Bommel schreef op woensdag 16 december 2009, 11:40:


ik had ook zo mijn vraagtekens bij de manier van werken in het filmpje, maar je ziet hier wel duidelijk wat paarden vinden van die houding van iemand die zo hunkert.....die is niet in beeld, die is oninteressant en krachteloos.
Er is nog niet zo veel bekend over coachen, weet iemand nog meer fimpjes?

Ik heb een vraagje.

Ik lees en hoor veel over cavaletti-training. Dat dit goed zou zijn voor het sterk maken van de achterhand en voor paarden met holle rug.

Maar hoe doen jullie dit in praktijk.

Hoever leggen jullie de cavaletti's in stap - draf - galop?
Op een circel?

En hoe oefen je dan? Ik veronderstel dat een paar keer er overlopen niet voldoende is. Maar hoelang dan of met tussenpozen?

Andere oefeningen???

Groetjes,

Ilse

Sharon Nawijn schreef op dinsdag 15 december 2009, 19:26:


Ik heb net hetzelfde momenteel. Mijn 7 jaar (tot 4 maanden geleden toen ik hem kocht stond hij 4-kant beslagen) loopt ook op eieren, zelfs zo erg dat hij niet meer wil bewegen. Ik ben net een uur bezig geweest om hem 25m verder naar de schuilstal te krijgen, zoveel last heeft hij. Mijn veulen verkiest ook veel vaker de stal. Ik ga nu een groter vlak rond de stal opgevullen met zand zodat het wat makkelijker loopt. Volgende week verplaats ik hen hopelijk naar een andere weide.

Sharon Nawijn schreef op dinsdag 15 december 2009, 19:26:

Mijn 17-jarige, 4 jaar nb, liep altijd gevoelig op het harde en al helemaal over bevroren ondergrond. In september is hij een keer goed op de rails gezet door een Nadenkend Bekapper en nu loopt hij zonder problemen over alle ondergronden. Kanttekening: in de tussentijd is er i.r. vastgesteld en komt hij helemaal niet meer in de wei, daarbij krijgt hij magnesium. Het gevoelige lopen kan dus heel best veroorzaakt zijn door een sluimerende hoefbevangenheid die met i.r. gepaard gaat, mild laminitis.

Mijn 14-jarige, nu voor de tweede maal ontijzerd sinds oktober, loopt als een kruk over bevroren en ongelijke ondergrond. Je gaat ervan huilen. Er is echter niets aan te doen behalve wennen, dus ik laat hem maar gewoon strompelen.
Dagelijks neem ik hem mee voor een wandelingetje aan de hand over asfalt, dat gaat beter en dan laat ik hem draven in de vlakke berm, zodat hij even de benen kan strekken. Ik kan mij nl voorstellen dat plotseling 24/7 opspelende gevoeligheid een fikse aanslag op de spieren is.

van lennep schreef op woensdag 16 december 2009, 10:45:


Elk paard heeft een moeilijkere kant. Dat is een gegeven en niet erg. Je moet het alleen niet versterken, maar proberen te verminderen.
Het kantelen in de nek is een teken dat ze niet 'recht' is, niet symmetrisch. Dit los je op niet door de nek zelf aan te pakken en recht proberen te krijgen (lapmiddel) maar door het aan de achterkant te herstellen. Zodra achter voor elkaar is, volgt de voorkant vanzelf. Iklees uit je beschrijving dat ze een linksgebogen paard is? Dan is het heel belangrijk dat ze vaak en veel buigt naar rechts en meer gewicht op de linkerschouder neemt, aangezien rechts de voorkeurschouder is. Uiteraard vanuit ontspanning, want een gespannen spier overvraagt zich en dan begin je de volgende dag met spierpijn en iets kortere spieren, dus moeilijker.
Ik zou nog veel meer aandacht schenken aan het motiveren van het rechterachterbeen en niet toestaan dat ze zelf de oefening 'frustreert' door het snel linksom te doen. De hals zelf kun je bv aan de hand trainen op souplesse, maar doorgaans is het kantelen van het hoofd een signaal van een minder goed meewerkend achterbeen en geen 'halszaak'.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 16 december 2009, 12:14:

Het is heel duidelijk, maar voordat ze omver gelopen werd had de coach er al mee aan de slag moeten gaan. Bovendien gooi je een paard niet zo uit de box samen met een coachee de bak in. (los van het feit dat paarden niet in een box horen en al helemaal paarden waar mee gecoacht wordt niet)

Ze was waarschijnlijk te veel afgeleid door interviewer en cameraploeg. Overigens schijnt voor dit stukje ik meen 17 dagen gefilmd te zijn. Mogelijk hebben ze nou net de rotste stukjes gesneden. Ik kan me zo voorstellen dat de coach hier zelf ook niet zo blij mee is.

Grappig in dit kader is dan weer wel dat op de website te lezen is dat ze nu wel van de alcohol af is?!

Pfffffffff, Niek heeft weer eens wat.
Hij heeft een flinke vleeswond onder zijn linker achterknie en nog wat oppervlakkige wondjes aan zijn rechterachterbeen.
De oorzaak is niet bekent. We kunnen geen sporen vinden dat hij zich aan een bepaald voorwerp heeft verwond en nu zou het nog door een wildzwijn gekomen kunnen zijn maar dat is gissen. Door de harde bodem zie je geen sporen.
DA is erbij geweest. Toch maar AB gespoten en zilverpray erop.
Het lastige is dat we nu geen stromend water hebben om de wond schoon te spuiten etc. Gelukkig heb je nu geen vliegen ivm infectie gevaar maar ik had tot graag zijn benen even af willen spuiten.
Hebben jullie nog goede tips om in deze tijd van het jaar zulke wonden te behandelen en wildvlees te voorkomen?

Ilma Meijer schreef op woensdag 16 december 2009, 14:16:


als het schoon is zou ik er een laagje wondhelende zalf op doen; met deze koude droogt de wonde anders erg snel uit. om zo weinig mogelijk litteken te krijgen, wordt tegenwoordig aangeraden om de huid gewoon soepel te houden; dus niet meer drooghouden en korsten kweken zoals vroeger

Frans Veldman schreef op woensdag 16 december 2009, 10:47:

Suzanne Graauw schreef op woensdag 16 december 2009, 14:25:


Super!Zet je Ridderkerk erop?

Christel Provaas schreef op woensdag 16 december 2009, 13:36:


En hij lijkt dus te wisselen , want ze was rechtsgebogen...


Oke , even voor mezelf;Dus wel de voltes rechtsom door blijven oefen , en de focus alleen maar op de achterhand , een goed naar het balanspunt toe grijpend rechter achterbeen.. het probleem is , je raad het al wel denk ik , dat ze dan naar binnen valt , over haar rechterschouder , of versneld en niet meer in te houden is , of het verzand in zijwaarts , dus geen gebogen lichaam.
Gisteren met oefenen , een rondje linksom tegen 20 rechtsom , wat haar natuurlijk mateloos frustreerde....


Ze ontsnapt mij dus steeds , en belast haar rechter schouder juist meer doordat ze erover naar binnen valt.
Ik druk haar met mijn hand op de schouder wel naar buiten[moet gewoon een filmpje maken denk ik...] en dan gaat het een stap met de voorhand weer goed , maar komt de achterhand weer niet goed mee.
Ik vind het ook wel erg moeilijk om en dat achterbeen er goed onder te krijgen , en die schouder recht te houden.


Eerst in stap , dat goed bevestigen , en dan in draf neem ik aan?!


Ik sta dan echt verbaast te kijken wat ze allemaal aan het doen is , maar zal proberen kordaat op te treden , en dit niet meer te accepteren.


Dat was precies wat Trudy ook zei...

Maar , past het sprongverhaal [ operatie links] dan nog ergens in dit verhaal?Want ik zie het niet...Sprong lijkt zich verder wel goed te houden.

Thanks voor je input!

Gr Esther

Kynshiri schreef op woensdag 16 december 2009, 14:22:


Met honingzalf!
Wordt ook steeds meer toegepast in het ziekenhuis.

Ik weet dat ze het toevallig ook in brandwondencentra gebruiken , juist om litteken weefsel zoveel mogelijk te voorkomen.

Maar wat naar dat je de oorzaak niet kan achterhalen...

Gr Esther

Hier het zelfde probleem, onze Meg wordt al jaren natuurlijk bekapt en loopt in ene op haar paddock ook alsof ze op eieren loopt, nou ja lopen? ze staat gewoon stil de hele dag, als ik haar meeneem naar buiten loopt ze nog moeilijk op de harde kiezels(echt nooit gehad) maar op het asfalt geen probleem,, zit er hard over te denken om mijn bekapper even te laten komen, dierenarts zie ik niet zo veel heil in op dit moment, Meg gaat al stuiteren als zij haar ziet, en mijn bekapper kent Meg van haver tot gort

van lennep schreef op woensdag 16 december 2009, 10:45:


Sowieso een osteopaat laten komen voordat je verder aan de gang gaat en je lichamelijk dingen gaat vragen die ze niet kan.