van lennep schreef op vrijdag 27 november 2009, 17:21:


Ik denk dat het weer gister ook een rol speelde , Ik heb rodeo gereden met een paard dat nooit bokt ??? Dr moeder moest tijdens de wandeling ook ff spetteren, maar niet aan t touwtje trekken, he..?
Ik reageer dan niet altijd, maar vind het wel geweldig om al jullie verhalen te lezen en de fotos te kijken. Jij hebt ook wel een stel geweldige dieren zeg...
Volgende x weer beter hoor...Je bent echt wel goed bezig als ik het zo lees.
Groetjes Marlies

ess schreef op zaterdag 28 november 2009, 8:08:


Schol onder haar hol? Als dat een mep betekent, ga dan maar gauw gevechtssport trainen want je zal harder en harder moeten schollen en jou vroeg of laat moeten verdedigen ook.

Tuurlijk gaat je paard te trailer op met een schol onder haar hol.
Als ik jou met een mes streel ga je ook springen hoor van die hoge plank in het zwembad; maar wanneer ga je de volgende keer tegenstribbelen? Onderaan de trap om bioj de plank te komen, toch? Dan streel ik je weer met mijn mes hoor. Ah neen, maar dan heb jij het gezien: dààr vecht je terug, dààr kan niet veel gebeuren, en je zet alles op alles om op dié plek reeds te ontkomen om de trap op te moeten. Maar dan haal ik mijn kettingzaag boven en haal er mee uit naar jou. Wedden dat je gaat? En de volgende keer, als ik met mijn kettingzaag onderaan de trap sta te zwieren? Probeer je dan niet al voor je onderaan de trap komt, niet op die plek te komen door te ontsnappen angs de kleedkamers? Tuurlijk wel!
Maar zwemmen is zo leuk vind ik, dus gaan we lekker door, ah ja, nu weet jij tenminste wat de bedoeling is en ik laat je ook met rust hoor, na dat je gesprongen hebt, maar wat heb jij werkelijk geleerd dan?

Waarom heb je de tips die je hier kreeg niet ter harte genomen? Je zou je paard kunnen leren zwemmen zodat hij geen schrik meer heeft om te springen!

Komaan, doe je best!

Merel Stoffers schreef op zaterdag 28 november 2009, 1:12:


Dat zijn elastische banden die aan weerszijde van onder de voet kruislings op de schouder gaan. Je wordt door deze banden gedwongen in de juiste houding te gaan zitten, anders zitten je hakken achter je oren. Je voelt een enorme weerstand van die banden. Als je een tijdje met deze banden hebt geoefend en je doet diezelfde oefeningen zonder die banden, dan "zakken" je benen. Héél apart.
Het lijkt erg veel op de equisimulator van Heather Moffett's "Verlichte Rijkunst". Ik ken dit apparaat, heb er een aantal keren opgezeten. Als het dezelfde is gaat hij alleen in beweging als je de juiste bewegingen maakt. Ik vond de mechanische bewegingen niet lijken op de bewegingen van een echt paard. Het heeft mij weinig "ahaaaa" gebracht!

Piet schreef op vrijdag 27 november 2009, 20:21:


Helemaal eens met Piet, als eerste de ijzers eronderuit en zo sober mogelijk voer. Magnesium eventueel met bietepulp geven, ook eventueel de asperine. Ik zou artichok bijgeven voor de lever en vanwege het bute gebruik, het bevoordert de afvoer van stoffen die ongewenst zijn. Wat de Mg betreft: ik heb het al zo vaak zien werken: meteen beginnen met aanbevolen dosis.
We spreken niet over suikerziekte maar over insuline resitentie, IR. Echte diabetes is bij paarden veel zeldzamer dan IR.
In de himalaya steen zit voornamelijk zout, je kan ook een pure zoutsteen nemen.

Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Ik zou haar, als je die mogelijkheid hebt, een paddock als "basis" bieden, eventeel met schuilmogelijkheden. En dan van daaruit heel langzaam opbouwen. Het opbouwen kun je beter te voorzichtig doen dan dat er problemen van komen. Ik deed altijd eerst een dag of 3 een half uur. Als dat goed gaat opbouwen naar 3 dagen van een uur. Dan weer 3 dagen van anderhalf uur. En zo steeds verder. Als blijkt dat ze tijdens die 3 dagen toch niet helemaal goed erop reageerd, geef je haar niet meer tijd op het gras, maar kijk je even aan hoe het gaat.
Zodra ze helemaal gewend is zou je de paddock als "basis" kunnen laten vervallen. Zijn er ook nog weide of paddockmaatjes voor je paard?

Groetjes Jolanda

ess schreef op zaterdag 28 november 2009, 8:08:


Heel hard vind ik een ander verhaal, wel duidelijk en consequent.
Gebruik gewoon de lijn.
Ik heb het bij een paard hier(wilde alles zonodig alleen doen) maanden met lichte druk geprobeerd. Belonen voor wat goed ging. Dat doe ik nog steeds, maar ze had net iets meer nodig. Die lijn werkt prima. Heb hier ook geen problemen meer, paarden gaan er zo in, geen stres of wat ook. Het is gewoon even duidelijker/resoluter. Geen geouwehoer. Als een paard flipt dan vind ik het een heel ander verhaal! Daarom is het observeren erg belangrijk.
Rust resoluut consequent, en uitvoerig belonen.
Langzaam aan heb je steeds minder druk van de lijn nodig, daarna is alleen er liggen al voldoende. Tot je alleen nog maar iemand nodig hebt even een hand op de kont etc.

Unartica schreef op zaterdag 28 november 2009, 11:11:


Hey,
Mijn paard stond bij zijn vorige eigenaar ook altijd op stal en kreeg zelfs bijna nooit hooi (alleen veeeel krachtvoer) en ik heb die toen in 1 keer op de weide gezet, namelijk op een weide waar (toen door de droogte) superkort gras op stond. Zodat hij heel de dag kon knabbelen maar nooit grote hoeveelheden kon eten die tot koliek zouden kunnen leiden.
Nu ik heb mijn paardje dus nog maar een half jaar dus overgang winter-lente kan ik je geen tips over geven..

ess schreef op zaterdag 28 november 2009, 8:08:

Een goeie schol onder het hol ... en dan "op stal" als grootste beloning ... ???

_______
Herman

http://en.wikipedia.org/wiki/Pete_French_Round_Barn

een wildwest reproduktie van de klassieke "manege"

ess schreef op zaterdag 28 november 2009, 8:08:


Ik snap om eerlijk te zijn niet precies waarom je hier om tips vraagt als je toch precies weet hoe je het wilt...
En liever heel hard bent... Dat zijn de meeste mensen hier juist liever niet namelijk... Wel duidelijk en consequent... En ook streng als het moet...
Maar dat is in mijn ogen iets heel anders...

Maar goed, het is je gelukt... Ik hoop dat het volgende keer ook nog lukt...

cindy altorf schreef op zaterdag 28 november 2009, 0:54:


De site is knullig helaas. Wat doen die kalenderfoto's ertussen?
Gedegen begeleiding op een equisimulator kan helpen in het ontwikkelen van een goede zit. Wanneer je correct beweegt vanuit een goede rompstabiliteit (sorry voor dat woord), 'mee' bent en in balans zit, blijft het mechanische paard taktzuiver bewegen en gaat er geen energie verloren. Achter de beweging zijn of tegenhangen wordt onmiddellijk afgestraft; het ding houdt er dan meteen mee op. Dit gevoel van takt en 'mee' zijn kan je helpen wanneer je daarna weer op een echt paard rijdt.

Anja Seijn schreef op zaterdag 28 november 2009, 9:30:


Aha, weer wat geleerd, bedankt voor je uitleg. :)

Joels schreef op vrijdag 27 november 2009, 12:35:


Hallo,

Ik heb een gelijkaardige situatie meegemaakt. Mijn ruin stond 24/24 op stal. Hoogstens één keer of 2 keer per week een uurtje buiten, nooit gras, vooral krachtvoer.

De overgang heeft zo'n maand geduurd (van 1 mei tot begin juni). Begonnen met een uur per dag op de wei, en dit langzaam opgebouwd. De mest werd nauwkeurig in het oog gehouden, als het wat platter werd, dan werd hij weer wat vroeger binnengehaald.
Op de plaats waar hij toen terecht kwam werd al veel meer hooi gevoerd en in verhouding minder krachtvoer.

Hij is toch wel een half jaar echt mager geweest (maar wel erg actief), je zag hem echt invallen (echt niet mooi om naar te kijken), terwijl ons andere paard dat we toen kochten en wél al veel op de wei kwam er wel goed uitzag.
Hij kreeg bietenpulp bij en ook nog steeds krachtvoer, maar dat hielp in die periode precies niet veel.
De 2 de winter lukte het ook nog niet zonder deken (de eerste kwam het nog niet bij ons op om het er niet op te leggen).
Op dit ogenblik staan ze beiden enkel op hooi, en zelfs niet meer continu omdat ze te dik zijn (zelfs onze zogende merrie).

Onze ruin heeft dus echt wel een overgangsperiode doorgemaakt, om zijn spijsvertering te laten wennen (in die periode had ik nog nooit van PN gehoord en zat ik echt met de idee dat we niet goed bezig waren).
Nu weten we gelukkig beter en we hebben nog geen seconde spijt gehad (hoewel we in deze periode wel eens zuchten als we in de regen en modder mest aan het ruimen zijn)

Dus doe het rustig aan, en weet dat het tijd vraagt. Observeer je paard goed en volgens mij kunnen ze het op termijn allemaal. Volgens mij maakt het niet zo veel uit in welke periode dat je begint, zorg er gewoon voor dat je het gras langzaam opbouwt, en geef hem onbeperkt hooi (dat deden wij niet).

Groetjes, Lena

joop schreef op zaterdag 28 november 2009, 9:50:


Rocky red liksteen is ook zonder calcium, verkrijgbaar bij de Welkoop winkels. Bespaar je het geld van ijzers en foto's, hoefbevangenheid heeft alleen tijd, verstandig voeren en geduld nodig! En vooral geen buut meer geven,zooo slecht.

Maartjen schreef op vrijdag 27 november 2009, 22:25:

Bedankt voor het meedenken!
Hij heeft nu inderdaad een erg dikke vacht. We stapten eigenlijk alleen nog maar, dus zweten deed hij nog niet. De eerste keer dat hij dit gedrag vertoonde was toen hij nog geen dikke vacht had. Maar toen was het op de terugweg, nadat we een stuk gedraafd hadden.

Ik denk dat irritatie door stiksels/tuig/randjes nu de meest voor de hand liggende optie is.. Ik wacht de onderlegger af en hou jullie daarna op de hoogte (wordt wel volgende week voor we tijd hebben om te mennen)!