Frans Veldman schreef op zaterdag 20 december 2008, 21:07:


JA Frans maar eerlijk ,'t klopt ni , echt ni !! na ervaringen van honderden paarden over toch een twintigtal jaren ! 'T kloppppppppppppppppppppt echt niet !!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 20 december 2008, 21:50:


Paarden die balletjes schieten ,hondjes die stokjes oprapen , muisjes die radjes lopen !!!! Olifanten die op hun slurf gaan staan voor publiek , gaat er voor iemand een lichtje branden of is dit nog te ver van huis ??? Slaapwel equiplay toyzzzzerrrrrs .BBBBrrr I shiver !!!!

Ilona Kooistra schreef op zaterdag 20 december 2008, 22:01:

O knoopjes met één touwtje (normaal een rond knoopje met twee

Ilona , jij vraagt maar één controle !! de beperking om niet te snel te gaan !! en dat zal het zo een beetje zijn ! Er bestaat nog meer acher de einder dan dat !!! Op de rest ga ik niet in hoor !!

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 0:23:


Wie zei dat ook al weer en dik jaar geleden ?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 21 december 2008, 1:11:


Ik - langer dan 1 jaar geleden overigens
Dingen die en licht moeten zijn en snel moeten kunnen lossen kun je het best van koord maken.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 21 december 2008, 1:02:


Heerlijk, die meer en meer ontdekte meerwaarde van een paard!
Waar staat geschreven dat je met zo'n beest alleen mag oefenen om in de toekomst koeien te vangen, stieren te ontwijken of oorlogje te voeren?

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Ilona Kooistra schreef :

Theoretisch gezien zou dat het mooiste zijn maar in de praktijk is er een heleboel méér waarmee je rekening moet houden dus je kunt nooit voor de volle 100 % alleen op je geïnstalleerde cues vertrouwen:
Persoonlijke dingen van je paard op dát moment (wind, koude, irritatie, blijdschap, temperament, etc).

Ik denk dat het maar voor weinigen weggelegd is om écht zonder iets te kunnen, en dan meestal als je kritisch gaat kijken zie je dat die persoon alleen in een omheinde omgeving rijdt, of altijd alleen rijdt, misschien niet galoppeert, of misschien alleen riching huis galoppeert, alles in vertrouwde patronen.

BD bijvoorbeeld, is een van de meest gevoelige paarden die ik ooit onder mijn kont had. Die rijd ik moeiteloos voorop in de groep op buitenritten met een halsring. Maar ik weet precies wat, waar en wanneer ik met haar wil/kan/moet. Zo makkelijk als ze is, toch heeft ook zij momenten waarop haar temperament het over wil nemen en zij een stuk minder 'toegankelijk' voor mijn hulpen is. Het zijn overigens altijd de meer rengalop-achtige omstandigheden waarop ze dit uitprobeert. Vandaar bijvoorbeeld ook dat checken waar ik een paar dagen geleden over schreef. Voor háár is dit absoluut van toepassing. Eén millimeter méér en ze is effe weg. Zo braaf als ze is, haar renbaan intinct blijft altijd aanwezig.

Indy bijvoorbeeld is nog láng niet toe aan een halsring, die is nog veel te ongebalanceerd, energiek, bezig met hárd willen gaan (mag dus niet van mij). Ze is nu bijna 6 en ik denk dat ik tot minstens een leeftijd van 10 jaar nodig heb voordat ze wat begint te 'zakken' en zover is dat ze onder alle omstandigheden bij mij kan blijven.

Terwijl Spirit nu al zo goed aan de hulpen is (en dat ook leuk vindt) is dat ik het met hem wel al heel jong kan gaan uitproberen. Die blijft wel bij me, daar kan ik op vertrouwen.

Het ligt dus ook heel erg aan het paard.

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef :


Ik denk dat de mensen die er tevreden over zijn voornamelijk die rijders zijn die altijd met bit, neusriem en sperriempje reden. Dan is het paard die beknelling (sorry, kan het niet positiever omschrijven) al gewend en wéét het dat het daar toch niet onderuit kan.
Ik heb mijn vingers eens onder het kingedeelte van zo'n kruislings leren en biothaan hoofdstel gelegd en toen iemand aan de teugels laten trekken en weer loslaten; het ding reageert door heel erg te knevelen, de druk laat te langzaam los maar blijft dan nóg voor zeker de helft aansnoeren.
De rondgevlochten touwdingesen zijn de enigen die een betere release hadden maar dan nog komt je niet tot 100 % kin release.

(Isabel) Jij schreef ook dat de ronde neusriemen bij de sidepulls zo hard zijn, maar ook daarin zijn verschillende modellen en 'hardheden'. Volgens mij heb jij indertijd de "Bombita" gehad en die is vrij stevig inwerkend ja, vind ik ook.

Groet, Pien

Piet schreef op zondag 21 december 2008, 8:04:


Inderdaad, Piet ... met een ruiter op je rug of voor een kar kilometers vreten, ook erg natuurgetrouw!
Katten spelen uit zichzelf met balletjes (ja, ik weet dat het zogenaamde prooien zijn), honden komen een stok brengen en "vragen" of je ze alsjeblieft weg gooit zodat zij er achter aan kunnen zitten ... Wat is hier mis mee? Als een paard er zichtbaar plezier in heeft om achter een bal aan te zitten, wat dan nog? Zonder dwang met de keuze de bal te laten voor wat het is? Niks mis mee! Dit heeft toch geen moer te maken met een olifant in een circus of wel soms?

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 9:34:


Ja, Pien, dat kan, ik had moeten schrijven, de ronde neusriem die ik had voor Opal op de sidepull was veel te scherp voor haar.

Opal deed het trouwens prima op het Cook hoofdstel, dus het is niet het kruislingse systeem wat bij haar het probleem was. Volgens mij is de release ook helemaal niet zo langzaam bij het beta hoofdstel van Cook, maar niet echt belangrijk om daar een welles nietes spelletje over te beginnen.
Feit is dat de release gewoon zo snel mogelijk moet zijn, en ik vind de side pull daar inderdaad heel goed voor. Maar dan moet ik er een andere neusriem op doen. Een zachte brede (ook al wordt de druk niet verdeeld )
Nu train ik haar met stalhalster en wat de volgende stap wordt, dat zien we dan wel weer.

Frans Veldman schreef op zaterdag 20 december 2008, 20:41:


Zoals jij het omschrijft lijkt het me idd geen probleem. En ik denk dat als er geen rem op je paard zit dat je moet loslaten en niet moet proberen af te remmen met de step.
Zit er trouwens een handrem op de step of helemaal geen rem?

Anja Seijn schreef op zondag 21 december 2008, 9:35:


Ach laat druppel toch in zijn eigen potje droogkoken.
Ik begrijp niet dat iemand die kinderachtige sneren van hem nog serieus neemt. Hij maakt alleen zichzelf belachelijk.

Ik denk dat onbelast spelen met je paard, hoe je dat ook doet, erg belangrijk is voor zowel physiek als mentale ontwikkeling.
Dit filmpje
http://uk.youtube.com/watch?v=GpGjlXomH5Y
vond ik op de site van die equitoys.

Spirithorses schreef op zondag 21 december 2008, 9:34:


Dat knevelend effect herken ik ook, vooral bij die goedkope versie cook-a-like. De neusriem is onderdeel van het kruislingssysteem. Jeen is altijd met een bit gereden, opgeleid als tuigpaard en echt beresterk. Ik heb eerst de cook-a-like versie geprobeerd, hij moest er aan wennen en had de neiging te gaan "hangen". Ik vond het zwaar rijden en vond inderdaad de release zeer mager. Bij het echt Dr. Cook hoofdstel zitten er ook ringen aan de neusriem, die wel kan sluiten en dus geen onderdeel van het kruislingssysteem is. Om Jeen het bit af te leren, hij is erg op zijn mond gereden, bevestig ik de teugels aan deze neusriem en oefen heel veel met afwenden, gebroken lijnen lopen etc., waarbij ik mijn handen beweeg alsof ik op een fiets zit en mijn gewicht iets verplaatst, heel licht. Als we naar rechts willen, til ik mijn rechterhand iets op zodat hij voor Jeen nog duidelijker is, er wordt niet getrokken.
Dat is voor mij de reden geweest de cook-a-like versie in de hoek te hangen en een degelijk Cook hoofdstel aan te schaffen. Ik zat met de cook-a-like versie regelmatig over de hals van Jeen heen te hangen om het kruislingssysteem los te trekken. Dan kun je maar beter met een goed passend halster rijden.

Isabel van der Made schreef op zondag 21 december 2008, 9:52:


Kijk eens wat een mooie voorwaartse-neerwaartse bewegingen het dier maakt, volledig in vrijheid! Vervolgens vertragen en afwenden, waarbij prachtige buigingen getoond worden! Fantastisch.
Dit is toch gewoon leuk om als afwisseling te gebruiken bij het longeren in plaats van bijzetten etc.? Het dier had ook de keuze in het filmpje, ruimte zat namelijk, om te denken: leuke bal, ga er zelf maar achter aan zitten!

Anja Seijn schreef op zondag 21 december 2008, 9:35:


Ik heb een poosje geleden hier http://www.alprovi.nl/alprovi/grote_ballen.htm een bal gekocht voor mijn shet. Omdat een paardenvoetbal te groot is voor hem heb ik een 'plus'bal gekocht van 75 cm (27,50 euro). Deze is ook anti-burst en is tot 300 kg. getest.
Deze firma adviseerd wel om de bal zo hard mogelijk (tot de aangegeven grote) op te pompen i.v.m. het bijten erin.

De paardenvoetbal is in twee maten 95 en 120 cm. De juiste grootte bepaal je door de hoogte tot aan de borst van je paard op te meten.