kim schreef op woensdag, 26 november 2003, 19:15:


Hmmmm, ligt eraan hoe de omstandigheden zijn denk ik. Meestal wordt een veulen de eerste 2 a 3 jaar opgevoed in een kudde, maar als je veulen nu alleen staat bij je, tja..., dan is het misschien wel een goed idee. Ik heb altijd zo mn twijfels over vroeg beginnen met veulens. Natuurlijk is grondwerk altijd heel goed, een voorbereiding op het latere inrijden. Alleen 8 maanden tja... dat weet ik niet zo goed. Linda, hier op de lijst heeft ook nog een erg jong paardje en doet ook parelli met dr. Ik weet niet op welke leeftijd zij is begonnen maar misschien kan zij je helpen?! Een ding weet ik wel, Parellien met je paard is heel erg goed , dus als je het niet nu doet, doe het dan later maar doe het iig!!! Vooral bij jonge paarden, heb je later zoveel plezier van

Groetjes Sophie

Sophie Vonk schreef op woensdag, 26 november 2003, 20:23:


Hoi Sophie,

Bedankt voor je reactie!
Ze staat nu met een ander veulen en wat oudere paarden in een kudde.
Ondanks dat ik haar wel zo veel mogelijk veulen wil laten zijn neem ik haar wel 3 of 4 keer in de week even apart om wat leuks met haar te doen zoals balkjes lopen of een stukje langs de weg aan de hand. Volgen aan de leadrope doet ze erg goed, de rope hangt altijd gebogen, dus druk op haar halster is bijna niet nodig. Volgen en halt houden doet ze dan ook goed door mijn lichaamstaal en stemgebruik. Ik merk aan haar dat ze dit erg leuk vindt en daarom ook mijn vraag of ik al meer met haar kan doen...

Misschien zijn er anderen die nog tips voor me hebben?!

Groetjes Kim

kim schreef op donderdag, 27 november 2003, 13:25:


---Hoi Kim,

Klinkt al errug goed zeg! Als je veulen het principe van druk kent, kun je al best wat meer van haar vragen. Bedenk wel dat jonge paarden nog niet zoveel concentratie-vermogen hebben dus houd er afwisseling in. Ikzelf ben met mijn paard Tamara begonnen met Parelli toen ze 2 jaar was, ze kon echter bijna niks (voetjes optillen, in paniek raken bij druk, steigeren e.d.). Dankzij Parelli is ze nu een stuk rustiger geworden en zo te lezen ben jij met je paardje al aardig op de goede weg! Je kunt zeker al meer met haar gaan doen, een jong en vooral slim paard zal gauw verveeld raken bij dezelfde oefeningen en je wilt natuurlijk geen paard dat BORING! denkt als jij aan komt lopen
Zie verder bericht 2!

Met Parelli kun je een heel eind komen met het grondwerk, je kunt je paardje nu al voorbereiden op het latere zadelmak maken (bijvoorbeeld door bepaalde bewegingen e.d.) zodat je er later zo op kunt stappen.
Tamara is nu inmiddels 3,5 jaar en na goede voorbereiding kon ik zo op haar stappen, geen gebok of weerstand, ze stond zelfs op rust!
Is dus ook al iets om aan te denken, aan een dekje laten wennen, de leadrope om haar buik doen, op en neer springen naast haar e.d.
Met Parelli zijn er tal van mogelijkheden!

Veel plezier en als er nog vragen zijn, hoor ik het wel!

Groetjes,

Linda

Linda schreef op donderdag, 27 november 2003, 20:07:


Van Parelli weet ik niet zoveel. ik heb zelf Natalie Penquitts boeken uitgeplozen en mijn gezonde verstand gebruikt.
Ik zou veel blijven wandelen en dan rare situaties opzoeken, bijv bouwputten, bruggetjes etc. Misschien kun een keer wat pionnetjes neerzetten en hier door slalommen. Of stilstaan en achterwaarts. Of tussen de pionnen halthouden en dan een voetje laten geven.
Neem een keer een paraplu mee! Of en radio. Erg goed voor het vertrouwen. Gewoon lekker spelen en geen druk erop.
Over een tijdje kun je gaan fietsen met haar. En als ze 2 is, als handpaard meenemen.
Succes,

hester

Hoi Hester,

Waarom kan je een paard pas op zijn tweede als handpaard meenemen?

Emania

Hoi allemaal!

Ik wilde me even voorstellen als nieuw lid.

Ik ben 20 jaartjes jong en sinds kort wonend in Amersfoort waar ik met mijn paardje heerlijk de bossen in kan...Dus Hester misschien kom ik je nog wel een keertje tegen....
Ik mag genieten van een haflingertje al bijna 6 jaar lang. Meneer is deze zomer zeven jaar geworden en heeft nog steeds even veel humor als toen hij 1 was.
Ik volg momenteel een opleiding tot integrated instructrice. Een methode die ervan uit gaat dat een paard de spiegel is van de mens, lichamelijk, psychisch en spiritueel.

Hoop dat ik hier veel bij kan leren,

Met vriendelijke groet,

Emania

emania schreef op vrijdag, 28 november 2003, 10:23:


Hoi Emania,

Welkom!! Ik woon in Baarn ( erg dicht dus ) en heb ook een haflinger Adonis. Die opleiding lijkt me erg mooi! Zou je er misschien iets meer over kunnen vertellen

Groetjes Sophie

Hoi.

Nee, bij het voorbeen vraag ik rustig en voorzichtig haar voet.
Ze brengt haar neus er helemaal bij en dan krijg ik haar voet.....die blijft bewegen.
En ik hou hem toch echt laag, net boven de grond.

Achterbeen.
Ik strijk haar eerst over haar billen en zak dan al strijkend af naar beneden.
Zodat ze weet waar ik ben.
Dan pak ik rustig haar voet vast en vraag.
Woep, dan schiet die voet omhoog.
Dan blijf ik niet eens vasthouden.
De laatste paar keer trok ze niet zo hoog op, maar kwam haar hele gewicht mijn kant op.
En de laatste keer.................hapte ze naar achteren.

Maar ik kreeg ook ergens een tip over massage.
Been masseren en als ze ontspant(op de andere drie benen staat), haar prijzend toespreken en dan haar voet iets oplichten.
Ik zal toch iets moeten.

Hoi Emania.

Welkom!

Staat je paard bij de Treek in de buurt?
Mooie omgeving heb je dan uitgekozen.

Zo te lezen kunnen wij eerder een hoop van jou leren.

Ik sluit me aan bij de vraag of je iets meer over je opleiding kunt vertellen.

Joke.
(Ex-Keietrekker).

Hoi Emania.

Welkom!

Staat je paard bij de Treek in de buurt?
Mooie omgeving heb je dan uitgekozen.

Zo te lezen kunnen wij eerder een hoop van jou leren.

Ik sluit me aan bij de vraag of je iets meer over je opleiding kunt vertellen.

Joke.
(Ex-Keietrekker).

Hoi,

Ik sta inderdaad vlakbij de Treek, tenminste ik ga vandaag Whopper verhuizen naar zijn nieuwe stalletje. Waar we tegen de bosrand aan zitten. Jippie Jippie Jee!

De opleiding die ik volg gaat er over hoe mens en dier met elkaar communiceren, zowel lichamelijk als spiritueel is hier veel in mogelijk. We leren hoe je kan werken met energie en de zeven chakra's. We werken onder andere met methodes als centred riding, alexander techniek, TTouch, en de gedachtengang van Mary Wanless ( het boek rijden met gevoel). Verder geeft iedereen er een eigen 'Swung' aan. Iedereen heeft zijn eigen idee over hoe je 'goed' moet paardrijden, en voor iedereen is zijn eigen methode de gene die het beste werkt.
Als jullie meer info willen staat er een korte samenvatting op de volgende website: www.hofstedeoostrijk.nl

Groetjes
Emania

Als ze ontspant omdat je dr been masseert, vindt ze dat blijkbaar fijn. Dat is comfort voor haar, iets dat paarden heel erg graag willen, ze doen er alles aan om aan discomfort uit te komen. Jij stopt met iets fijns zodra zij ontspant, maar zij wil juist dat je dat fijne blijft doen. Dus zal ze niet meer gaan ontspannen. Terwijl jij toch echt wil dat ze ontspant, omdat dat het gewenste resultaat is, toch?! Dus ik denk dat je het anders moet doen. Masseren is opzich erg goed, maar je moet er niet mee stoppen als ze ontspant. Je hoeft ook niet zozeer haar rustig toe te spreken, want zo gaan paarden ook niet met elkaar hebben als de een de ander wil duidelijk maken dat ze iets goed hebben gedaan. Ik zou verder gaan met knuffelen, zoals paarden dat onderling ook met elkaar doen, maar dan niet alleen het been maar het hele lichaam. ( tenminste als zij je al toelaat haar overal te aaien) Dit is dan een teken dat ze het goed heeft gedaan. Je kan best het been met rust laten, dat is het idee van comfort en discomfort. Jij zit aan het been, zij geeft het gewenste resultaat, en jij stopt ermee. discomfort > resultaat > comfort. Alleen het nadeel is, dat wat hier discomfort zou moeten zijn, comfort is.

Het is een beetje vaag, maar ik zou het zo doen denk ik, anders gaat het misschien averechts werken en dat wil je al helemaal niet.
Ik hoop dat je er wat aan hebt,

Groetjes Sophie

Hoi Sophie.

Ja, ik snap wat je bedoelt.

Als ik haar masseer, ze licht haar voet en ik pak het.
Dan zal ze de volgende keer juist op dat been gaan staan, want dan ga ik door met masseren tot ik een ons weeg.

Ik mag haar +/- overal aanraken.
Dat scheelt per keer een beetje.
Wat ik nog niet bij haar gevonden heb, is het plekje waar ze van gaat kwijlen(bij wijze van spreken).
Voor haar broertje is dat tussen zijn voorbenen, dan strekt hij zijn nek uit en oei oei oei , vind dat zo lekker.
Bij Liselill, geen idee!
Ik merk het niet aan haar.

Dat voetje lichten en wat nou de beste manier is.............?
Ik zal weer gaan vogelen om er achter te komen.

Beste
Na 15jaar ben ik sind september opnieuw begonnen met paardrijden, samen met mijn oudste zoon.
Nu lees ik vaak over horsemanship en dergelijke.
Kan er mij iemand inwijden in deze materie.
Wat is de invloed op het rijden? Op foto's zie ik meestal westernzadels... is het een andere manier van rijden?
Je zoet ik weet nog niet veel en wil er alles over weten!
Wie vertelt er mij alles over?
Groeten
Marc