Idunn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 9:39:

Nee niet mee eens. Een paard met zoolperforatie zal niet op die zool gaan staan. Dus je kunt dan wel natuurlijk gaan bekappen, maar je zult denk ik ook je paard op moeten laten staan. En staan op een open zool betekent toch infectie gevaar. Schoenen zouden een oplossing zijn.

Maar ook Frans zegt op deze site dat een hoefbevangenheid met een X-aantal graden hoefbeenskanteling te verhelpen is. Dus ik vraag me af, wat is X-aantal graden en wat als het er boven komt.


Nee volgens mij klopt dit ook niet (heb veel over bevangenheid gelezen .

De ringen moet je niet wegvijlen, daarmee beschadig je sowieso de glazuurlaag van de wand. Ze groeien eruit (weet ik uit eigen ervaring) zodra de stress weg is in de hoef dmv natuurlijk bekappen. Dus tot dusverre gaat het goed, maar ik weet niet of je weet wat een hoedenrand is aan het hoefbeen, maar daar heeft volgens mij wel degelijk de groei van de hoef mee te maken. Het is eigenlijk een verwaarloosde bevangenheid geweest met hoefbeenskanteling. De hoef is niet goed "bekapt" geweest daarna en het hoefbeen gaat zelf dan corrigeren bij de punt, daar groeit naar voren een punt aan. De witte lijn zal daardoor gaan verbreden en je moet hier wel rekening mee houden. Haal je zoals toen bij Isabella het toongedeelte weg om druk weg te halen en het hoefbeen weer evenwijdig aan de wand te krijgen, dan zal dit met een hoedenrand niet lukken, je komt heel snel uit bij die aangegroeide punt.

Groeten,
Ingrid

antheman schreef op woensdag, 12 januari 2005, 9:43:

Dat laatste lijkt me sowieso niet aan te raden uiteraard .

Ik vraag dit niet voor mijn eigen pony (gelukkig niet), maar laatst is een haflinger van een kennis van me afgemaakt omdat er geen redding meer was vertelde die man me. Hoefbeen was door de zool gekomen en paard verging van de pijn. Dat is in mijn kennissenkring al nr. 3 die hiervoor is afgemaakt. Ik zou zo graag daarom willen weten of er wel hulp geboden kan worden.

Een pony van deze 3 is met ijzers en zolen behandeld; hij schreeuwde het soms uit van de pijn. De andere stond al jaren op blote voeten, is met natuurlijk bekappen en hoefschoenen "behandeld" door dhr. Smit maar het werd ook erger met de dag en is ook afgemaakt.
De laatste is direct afgemaakt omdat die man niet wist welke behandelmethode nu wel of niet zou helpen (hij kende voorgaande verhalen ook). Dit was vorige week en heeft me zo aan het denken gezet.

Ik kreeg van iemand die op PN had gereageerd de vraag of natuurlijk bekappen ook bij haar pony kon die een hoedenrand had en nog dagelijks met pijnstillers wordt behandeld omdat het dier nog zo'n pijn heeft.

Groeten,
Ingrid

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 10:39:


Ja maar het een sluit het ander toch niet uit? Schoenen zijn misschien een goede oplossing idd. Heeft niks met de bekapping te maken verder...


Aha...ik had al een heel verhaal getypt en toen ging ik nog eens jouw verhaal lezen, en nu snap ik het pas.
Is dat zo? Groeit er aan het hoefbeen een punt? Dat heb ik nog nooit gehoord....

Saskia

Idunn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 11:33:

Ja er groeit een punt aan. Ik wist dit ook niet, totdat in 2002 het vermoeden bestond dat Isabella zoiets had. Dus ga je lezen.
Ik moest toen röntgenfoto's laten maken zodat de hoefsmid kon bepalen in hoeverre hij eventueel weer wat van de toon af kon halen. Echter geluk voor mij, er was toen geen bevangenheid te zien, wel een te dunne zool.

Heb er niet meer aan gedacht, totdat er laatst op PN een berichtje stond over een pony die dit had. En daarom ging ik er weer over nadenken. Ja wat dan? Niemand reageerde ook op PN, dus ik verwacht eigenlijk hier ook niet.

Vandaar dat ik echt hoop dat Frans wat weet.

Ik ga het ook verder navragen bij andere natuurlijke bekappers, oa mijn eigen bekapper die ook nogal veel weet.

Want ben nu zelf ook benieuwd geworden. Die punt kun je niet meer van het hoefbeen afhalen, dat mag duidelijk zijn. Ik zal je vanavond als ik thuis ben een foto mailen (zal het plaatje uit het boek inscannen) dan kun je zien wat een zgn. hoedenrand aan een hoefbeen is. Praat wat makkelijker .

Groeten,
Ingrid

Het lijkt een beetje op het probleem van Jo haar paardje. Met dat verschil dat wij nu dus inderdaad een probleem hebben door die scheur. Ik leg het hele verhaal toch even voor:

Mijn Shire heeft een scheur in haar hoef (rechtsvoor) die bovenaan begint. Dat heeft ze al zolang ik haar heb. Door aan de onderkant een V-tje te maken houdt de smid er de spanning van af.

Het is nooit een probleem geweest, tot nu. Nu heeft ze een hoefzweer door een opening die deze scheur toch veroorzaakt heeft. (je ziet het spoortje zwart naar binnen inderdaad zo lopen).

We zijn dat nu aan het behandelen (open gemaakt - spoelen etc.). Maar als het straks over is moeten we een goede oplossing gaan zoeken.

Nu opperde de veearts misschien toch hoefijzers voor om die scheur bij elkaar te houden... En daar heb ik dus helemaal geen goed gevoel bij. (Ze heeft nog nooit ijzers ondergehad.) Nu ben ik wel zo reëel om te zeggen wat moet, moet. Maar ik zou toch eerst graag andere ideeën, argumenten of oplossingen willen leren van mensen die er meer verstand van hebben dan ik.
Ik las hoeflijm? - je hebt wel met een kilootje of 1000+ te maken, dus de krachten zijn enorm.

Ik heb een foto online gezet, waarop te zien is dat de scheur vanuit de kroonrand komt.



Alvast hartelijk dank voor iedere reactie.
Marjolijn

marjolijn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 12:51:


Als er ontstekingen beginnen te ontstaan klinkt het toch wel redelijk ernstig. Als je echt twijfelt over dat speciaal beslag denk ik dat je best nog eens een andere dierenarts laat kijken. Misschien heb je hier ook iets aan: http://www.hoofcare.nl./frame_pagina/hoornwandscheuren_index_pag.html
De website heeft niets met natuurlijk bekappen te maken, maar de beschrijvingen en foto's van zowat alle mogelijke hoefproblemen zijn zeer uitgebreid.

Groetjes,
Elke

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 8:13:


Haha, het waarom zal ik hieronder zeggen...


Waarom ik dit dan niet zo betrouwbaar vind is het volgende,

Als je bekapt zoals op deze site en dus de zool aan houd heb je met een aantal problemen met meten op deze manier te maken.
Die zool kan bijvoorbeeld wel eens helemaal niet gelijk zijn aan de zijkanten.

Dit zou nmm. alleen opgaan als je op de hoef een lijn kan trekken van achter naar voor, dus door het midden van de straal, dan zouden beide helften van de hoef exact gelijk moeten zijn.
Een soort spiegelbeeld dus maar dat is natuurlijk nooit het geval.

Dan ga ik naar de kromming in de kwartieren kijken...als je latje dan ook maar een beetje scheef ligt klopt jou beeld niet meer..ofwel de plaats waar beide eindjes van dat latje de hoef raken zouden exact gelijk moeten zijn.

De hielen zou je ook eerst exact op moeten meten of die wel even hoog zijn..dus of je niet een kant een milimeter lager hebt gevijld dan de andere...

Als ik onder de hoef kijk moet de straal gewoon wat boven de denkbeeldige lijn tussen de hielen uitsteken.
Is dit erg veel dan kun je er wat af halen. Is het niet zo heel erg veel dan slijt dit vanzelf weg en is de straal altijd lang genoeg.
Alleen wanneer je met het oog al goed kan zien dat de straal te kort is zou het kunnen zijn dat het de grond niet raakt.
Das dus eigenlijk wat een hoefsmid doet..

Of weet je wanneer je die hoef in de hand hebt hoe ver die hoef straks vervormd als er gewicht op komt? Ik niet hoor..

Als jij op jou meetwijze maar 3 milimeter onder dat latje zit met die straal dan denk ik dat als je paard staat die straal wel op de grond komt hoor.
Ik zou me daar maar niet zorgen om maken.


Haha ik vond die inkt ook al wat vreemd ja...


Gr. Nick

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 8:13:


Zag dat je er nog een vraag inverstopt had.
Die straal kan natuurlijk wel scheef zijn? waarom niet?
Als dit voorheen eens scheef is afgesneden(door hoefsmid) en je die vorm hebt aangehouden bijv.?
Het kan natuurlijk ook zijn dat de hielen niet exact even hoog zijn maar dat kan ik niet zien.


Gr. Nick

Hoi.

Ik heb de foto gezien.
Ik zou het twee scheuren vlak naast elkaar hebben genoemd.

Ook ik zou niet aan ijzers beginnen, omdat het paard ze nog nooit gehad heeft.

Wat ik zo denk is: dat ik de hoef laag zou houden, de naad schoon blijven maken (eventueel met azijn en water), mustangrol bijhouden en het paard veel laten lopen/bewegen in natuurgebied.

Ik wacht nu op nieuwe (scherpe messen) en dan zet ik mijn hoofdlamp op en ga het meer bijhouden.
Ook het samen wandelingen maken, meer doen.

Een zwaargebouwde Dølepaard weegt ongeveer 600 kilo, per hoef....150 kilo.
Jij moet dan helemaal wel een kolos hebben.

p.s. ik wacht met smart op het mulitmediapakket.
Misschien ligt daar de oplossing in. :)

jo schreef op woensdag, 12 januari 2005, 13:53:


In mijn traditionele hoevenboek wordt steeds kunsthars omschreven bij het dichtmaken en opvullen van scheuren en gaten (en ja dan wel hoefijzers erbij, maar als je die hoefijzers wegdenkt, is het kunsthars misschien toch ook bruikbaar?)

Groeten,
Ingrid

Isapaardje schreef op woensdag, 12 januari 2005, 11:45:


Ja graag...ik ben erg benieuwd naar die foto. Aardig dat je het even doormailt
Idunn is in het verleden ook 2x hoefbevangen geweest (bij vorige eigenaresse) dus het onderwerp heeft ook zeker mijn interesse!

Saskia

Idunn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 15:07:

Ik heb wat problemen met mijn mail, maar als het goed is heb je al wat foto's ontvangen. Ik zal die van dat hoefbeen even moeten opzoeken. Ik heb zoveel informatie ooit verzameld (nog zonder internet, uit blaadjes e.d) dat ik even moet zoeken, maar ga nu eerst even met mijn eigen paardje bezig zijn .

Ik zal Frans de foto's ook mailen. Heb het idee dat hij hier niet echt meeleest op dit moment.

Groeten,
Ingrid

marjolijn schreef op woensdag, 12 januari 2005, 12:51:


"Luchtleggen" heet dat. De SMID doet/deed dat ook in combinatie met beslag.

Eerlijk gezegd kan ik de redenatie dat je er zo spanning vanaf haalt niet volgen.
Spanning wordt net goed opgebouwd en overgedragen vanuit andere delen.
Het werkelijke probleem is nmm anders: door een dergelijke hoefscheur ontstaat door beweging alsmaar weer frictie, wat dan weer de scheur in stand houdt. Om een genezing te initiëren zou je dus vooral fixatie willen.

Maar eerlijk gezegd zie ik aan deze hoef foto ook niet erg het natuurlijk bekappen af (kan natuurlijk aan de foto liggen).
De natuurlijk-bekappen-logische weg om spanning van de hoefwand te halen is een mustangroll perfect bij te houden. Daar heb je dus minstens een jaar werk aan. MOET je ZELF doen, tenzij je rijk genoeg bent je smid 2x wekelijks te laten komen opdraven.

Dan blijft over het probleem van de fixatie. Voor ik daar zelf op in ga zou ik eigenlijk Frans zijn mening ook wel eens willen horen (want we hebben over dit onderwerp ook nog een nooit afgemaakte prive-mail draad waarin hij mij bestrijdt dat voor fixatie-gevallen therapeutisch beslag nodig kan zijn, maar niet met een andere oplossing komt )


Als al, dan lukt dat alleen met speciaal therapeutisch maatbeslag met extra lippen enzo. De ellende is dat je meteen de rest van de hoefmechanismen daarmee grondig vernielt.


Glasvezel en urethaanlijmen zijn ook erorm sterk (de zwakke schakel is eerder het hechtingsmateriaal "hoorn"). Waar ik meer geïnteresseerd in ben is wat dan als mechanisch model (kraanframeconstructie? kruismat?) de meest optimale manier van fixeren is.
Ik weet het ook niet - wil graag bijleren. Dit soort problemen overstijgt natuurlijk wel totaal het spectrum van "standaard natuurlijk bekappen"-hoefonderhoud.


Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag, 12 januari 2005, 15:57:


Vooropgesteld ik heb mijn twijfels of een scheur die vanuit de kroonrand naar beneden groeit wel te verhelpen is. Fixatie is zoals Egon zegt de beste oplossing. Ik kan het aan de foto niet goed zien maar als de scheur aan de voorkant zit kun je wel hoefijzers gebruiken. Aan de zijkant zal een hoefijzer het hoefmechanisme te veel belemmeren.
Andere goede oplossingen zijn:
Aan weerszijden van de scheur een gaatje schuin naar de scheur toe boren en er een hoefnagel inslaan die er aan de andere kant van de scheur weer uitkomt. De nagel goed omhalen en aantrekken. Bij zo een grote scheur als op de foto denk ik wel 2 a 3 nagels te gebruiken.
Ipv nagels kun je ook met ijzerdraad de beide delen naar elkaar toe trekken. En het geheel met polyesther fixeren. Polyesther hecht goed op een ruw gemaakt oppervlak van de hoef.
Groet
Hans

Havank schreef op woensdag, 12 januari 2005, 16:24:


Vastzetten met hoefnagels?? Zelfs een gewoon ijzer aan een gewoon hoef blijft geen twee maand vastzitten met twee keer zoveel nagels..
Door het hoefmechanisme, zeker in een gescheurde hoef die nog breder beweegt, komen die er volgens mij zo weer uit. En gezien een ontsteking zeker te vermijden is zou ik de hoef in de buurt van de scheur niet perforeren met hoefnagels.
Als het probleem echt vanuit de hoornrand ontstaat is het volgens mij alleen daar op te lossen. Dat zal een dierenarts moeten doen dus.