charset="US-ASCII"
Content-Transfer-Encoding: 7bit

charset="US-ASCII"
Content-Transfer-Encoding: 7bit

Ik heb eens naar juridische aspecten gevraagd op bokt. Er waren wel
degelijk mensen die me goede info gaven. Niet iedereen over een kam
scheren dus.

@nita

www.geocities.com/gangenpaarden/voorwoord.html

www.paardnatuurlijk.nl

elke keer nog geen kwartier! (Ik ben 1.65 en weeg 52 kg.) Als onderdeel van
het hele africhten. Waar maak je nou weer uit op dat ik de uurtjes er al op
heb zitten, ik heb NERGENS zoiets gezegd.

Sorry onduidelijk uitgedrukt. Ik bedoel rijuurtjes op andere paarden, in
voorgaande jaren, niet specifiek op Arabesk.

en ponys met 2,5 of 3 jaar ingereden en ze hebben echt niet allemaal een
doorgezakte rug op hun 10e. Dan zouden hele maneges volstaan met kromme
paardenruggen. Veel paardjes worden ook gewoon gelukkig oud.

Hier zal ik je even uit de droom helpen, de gemiddelde slachtleeftijd ligt
rond de 7 a 8 jaar. En dan doel ik op paarden die voor de ruitersport
bedoelt waren maar wegens fisieke klachten om zeep geholpen dienen te
worden. (hm, zal bron zoeken/navragen)

africht met 2,5 en met 3 al compleet zware training geeft, krappe figuren
rijden in de bak etc. Elke dag een uur zwaar werk. Dat is heel wat anders
dan 3x per maand vijf minuten erop.
Wat jonge paarden in de wei doen regelen ze zelf. Als het paard er dan geen
zin meer in heeft mept ie vriendje-lief wel weg. Wij beheersen niet de
kwaliteiten de lichaamstaal van het paard dermate te lezen dat we zulke
grenzen niet overgaan. En ik heb ook jonge paarden ingereden (4,5 jarigen)
en heb mezelf hier altijd erg bewust in te kort voelen schieten.
Bovendien, wat heeft het voor nut om er 3 keer per maand 5 minuutjes op te
gaan zitten? Ik zie niet in wat je daarmee berijkt. Train hem liever sterk
door grondwerk, handpaardrijden enz enz wat je ook aan onbalaste beweging
kan verzinnen en ga hem als je hem inrijd goed inrijden. Als ie er fysiek
klaar voor is gewoon goed doen. En dan bedoel ik niet direct een uur per
dag, maar wel zo vaak en zo lang dat het trainings en leertechnisch nut
heeft. Bijvoorbeeld 3 keer in de week 10-15 minuten ofzo.

vervelende reacties wel.

Ik ben hier fel op. Het doet me zo een pijn die jonge paarden onder de
ruiter te zien. Mensen hebben gewoon niet door wat het met het lijf doet. En
dat zie je nu niet, maar pas als het dier versleten is of andere problemen
heeft.
Ik heb geen zin om over een jaar of 10 tegen jou te zeggen "zie je nou wel".
Niet voor Arabesk, maar zeer zeker ook niet voor jou.

Groetjes Karin

Hoi,
Titel slaat misschien niet direct op wat ik precies wil zeggen, maar dit verhaaltje komt voort uit dingen die ik net las op het forum. Over hoe mensen in het "normale" paardenwereldje denken over NH (zoals ik geloof Fitna zei: denken dat het mensen zijn met tijd te veel).

Nou dat deed me denken aan onze oefeningen met die huifbedpony's op de manege. Iedereen komt kijken. En na 5 minuten is iedereen verdwenen; jeetje dat is saai. Die staan daar een beetje die pony's te aaien ... dus dat mocht niet meer daar in de binnenbak (je weet wel, we konden de straat op).

Maar nu hebben we de circling game gedaan (of hoe jullie die ook noemen). Soort longeren, maar dan zonder zweep en alleen met focus en druk. He raar, nu wordt men ineens geïnteresseerd. Want het is toch vreemd dat die pony's zomaar ineens stoppen of zomaar ineens gaan lopen of een tempo hoger gaan en dat zonder zweep of woorden.

En dan is men ineens wel geïnteresseerd, want het lijkt wel een trucje wat we doen !! (hahahaha dat is pas humor dit hoor).

Groeten,
Ingrid

Karin schreef op Thu, 30 Sep 2004 16:39:55:


Maar ik vind wel dat je hier wat ver in gaat. Zoals frans ook eerder vaak heeft gezegd, zijn er ook in het wild zat merries die met een leeftijd van 2/3 jaar drachtig raken. En die slepen dat gewicht de hele dag mee.
Daarnaast lijkt het me helemaal niet erg om paarden langer door te laten lopen dan dat ze zelf in de wei zouden hebben gedaan (in het wild lopen ze ook vast een stuk meer dan in ons weitje van enkele ha, en dan over zwaar terrein). Een kind van 12 die naar school fietst met tegenwind, had ook liever met de bus gegaan maar moet toch stevig doortrappen. Zou dit dan voor mensen ook nadelige gevolgen hebben voor de toekomst? Moeten alle kinderen met een muffe bus naar school want ze mogen hun ongesloten groeischijven niet belasten? Wanneer een kind 3 keer in de week met vriendjes voetbalt, is er niemand die het heeft over ongesloten groeischijven en overbelasting.


Groeten // Fitna

Frans Veldman schreef op donderdag, 30 september 2004, 14:29:

Hai Frans,

zoals jij beschrijft te zijn begonnen met Harisha klinkt me toch wel een stuk paardvriendelijker in de oren, dan wat ik me voorstel (en misschien heb ik het wel helemaal mis, en heb ik een foute voorstelling) bij Arabesk.
Eerst een jaar grondwerk en dan voorzichtig beginnen met zadel en wat van je lichaamsgewicht erop, is toch wel wat anders dan in de 1e maand dat je je jonge paard hebt, erop willen stappen zonder krukje, dus hangen aan het zadel, en dan maar meteen ook draven, wat Arabesk (hier bedoel ik het paard) ook nog niet aan kan, want hij raakt uit balans.

En als ik de luxe had van beginnen met een jong paard, zou ik wachten, tot elke prijs willen voorkomen dat ik schade veroorzaak. En die kans bestaat. Daar kunnen we lang over twisten, - voor mij zou een artikel als dat wat op de BHA site staat, voldoende zijn om het ‘welzijn’ van mijn paard mijlenver voorop te stellen.

Verder ben ik het met Karin eens, dat ik het nut niet inzie van die paar minuutjes erop zitten, zeker niet als de vertrouwensband tussen paard en mens nog niet optimaal is.

Hoe dan ook, ieder zijn eigen mening.

Groet,
Isabel

# 11120 is het nummer van het bericht dat je wat meer vertelt over wat er op 3 juli gebeurd is. Was ik toen nog heel dom van gedachte dat ik het schoftuig een weekje moest laten voor wat het was, inmiddels zijn we bijna 3 maanden verder. Voor de mensen die het nog weten: begin van deze maand was ik zover dat ik met de punt zijn rug kon krabben. Vandaag is het me voor het eerst weer gelukt het ding op zijn rug te leggen........ 4 keer erop en eraf en met de singels aan twee kanten tegen zijn buik bengelen. Let wel, met een los paard he, niet aan een leidtouw, dus hij kon weg als hij de druk te groot vond. Ik heb het idee dat ik nu het ergste gehad heb, maar kan me nog gemakkelijk vergissen natuurlijk, want het aansingelen ben ik nog niet aan begonnen.Maar goed, ik beleef dit als een persoonlijk succes, het heeft me tot nu toe veel kracht gekost om het aan het paard over te laten of hij het tuig wilde accepteren, ja dan nee. Ik ben er dan ook van overtuigd dat het aansingelen uiteindelijk ook wel zal lukken en dan heb ik toch mooi een trauma bij hem uitgewist, zonder enige dwang. Inmiddels heb ik over zulke zaken veel meer gelezen en is het allemaal niet zo onschuldig als dat ik eerst hoopte . Het had kunnen leiden tot nooit een zadel opkrijgen of niet in te spannen voor een kar e.d. Een aardig gezegde in deze : vertrouwen komt te voet maar gaat te paard.
Piet

Frans Veldman schreef op donderdag, 30 september 2004, 14:29:


Beste Frans, ben blij dat je nu toch als beheerder weer eens hebt laten horen wat hier de bedoeling is :)

Uiteraard weet ik ook wel dat de praktijk steeds weer niet uit een zwart/wit situatie bestaat maar uit een schakering van grijzen. Toch zijn er dingen die ik stomweg niet verstandig vind om uit te dragen of ook maar op in te gaan, zoals jij vindt dat ieder hoefijzer er 1 teveel is (is ook zo, maar behoudens DA-diagnose "fixatie" nmm, dus zal er vooralsnog een enkele veterinair specialist op dit gebied nodig blijven).

Daarnaast kan ik me prima voorstellen dat medegebruikers zich ook elders oriënteren... waaruit met grote kans van slagen verschillen naar voren komen met wat bijv. op Bokt wordt beweerd of aangeraden. Toch mag ik aannemen dat de meesten hier oprecht begaan zijn met hun paarden. Ik kan daarin alleen maar aanraden: "mensen, ga zelf nu eens onbevangen logisch zitten nadenken. Niemand anders, ook wij niet, kunnen dat voor je doen al was het maar omdat iedere situatie, ieder paard en iedere mens verschillend is".
Laten we ons bij het handvest proberen te houden.

Groeten, Egon

marjolijn schreef op Thu, 30 Sep 2004 16:00:04:


Dank voor het opzoeken - in het verhaal op deze webpagina kan ik me voldoende vinden. :)

Groeten, Egon

Fitna schreef op donderdag, 30 september 2004, 17:06:


Fitna,
ik heb het onderstaande gecopieerd uit het BHA artikel:

".... wat je waarschijnlijk wél veroorzaakt is structurele schade aan de rug. Arabieren bijvoorbeeld vererven vaak zwakke tussenwervelligamenten, die dus sneller zullen meegeven zonder de bescherming van de verbeende groeiplaten. Maar alle paarden, van eender welk ras, hebben die groeiplaten (en al die andere tussenwervelverbindingen) die nu eenmaal met het gewicht mee-georienteerd liggen...
Een jong paard weet vanuit z'n instinct dat ruitergewicht hem fysiek beperkt. Hij zal verstijven, en z'n rug met jouw gewicht erbij bij elkaar proberen te houden door z'n spieren en benen te spannen (én z'n adem in te houden). Zolang z'n skelet niet in staat is het gewicht te houden, zullen z'n spieren (die nog niet genoeg getraind zijn) dat in de plaats proberen te doen - gevolg: vroegtijdige spierschade. Want daar zijn ze niet voor gemaakt. En hoe minder die rugspieren kunnen ontspannen, hoe moeilijker het voor 'm is om tot ontspannen zelf-dragen te komen: een vicieuze cirkel die maar traag doorbroken kan worden. "

Een merrie is niet van de ene op de andere dag hoogdrachtig, het lichaam heeft de tijd gehad om zich aan het steeds grotere gewicht aan te passen.
Spelende kinderen is als spelende paarden, ze hoeven alleen maar met hun eigen lichaam rekening te houden.
Maar in landen met kinderarbeid, waar kinderen met zware lasten sjouwen, zijn de schadelijke gevolgen van een te zware belasting op te jonge leeftijd duidelijk aanwezig.
groet,
Isabel

Piet schreef op donderdag, 30 september 2004, 17:23:


Wow, super Piet!! En zo snel... Toen ik je Zaterdag aan het werk zag met Shiny en schofttuig had ik dat nooit verwacht. ZOals hij wegvluchtte toen alleen de riemen op rijn rug lagen, echt doodsbang voor dat ding. Echt geweldig! Volgens mij heeft hij een hoop geluk gehad om bij jou terecht te komen, het is een sensibel paardje dat bij mensen die doordouwen heel wat trauma's zou zijn opgeopen...
Geweldig!
Ebby