Hallo Tinne,

Dat afbrokkelen hoeft niet meteen een ramp te zijn, als ze toch min of meer op de juiste plaats afbreken is dat niet zo erg. Staat je veulen alleen op de wei? Als dat zo is kan je misschien een vriendje (dat niet bang is) erbij zetten zodat hij kan zien dat mensen geen "veulen-etende-monsters" zijn zoals hij nu denkt? Ik denk ook dat het niet slecht is voor jou om misschien iemand te zoeken die je kan helpen "communiceren" met je veulen? Daar kan je heel wat van opsteken en die kan jou bewust maken van jou signalen naar je paardje toe.
Veel succes!

Over het goed overeen komen moet je je niet te veel zorgen maken. Als 2 paarden alleen elkaar hebben zullen ze elkaar al snel niet meer kunnen missen, dat gaat vaak beter dan meerdere paarden. Het is ook heel belangrijk voor je veulen dat het leert "omgaan" met andere paarden en niet alleen met mensen. Hij moet beleefdheids regels leren, angsten overwinnen enz. Denk maar aan kinderen, die houd je ook niet alleen tot ze volwassen zijn om ze dan naar de unief te sturen of werk te laten zoeken, snap je? En wat het gras betreft, als je de keuze niet hebt dan denk ik dat je paardje liever een maatje heeft dan veel gras. Je moet hoe dan ook al veel weiland hebben wil je je paard daarvan kunnen laten leven zonder hooi, dus dan is het misschien beter om een stukje zand paddock te maken zodat de wei gespaard blijft voor de zomer (zo doen er heel veel mensen dan, ook ik)
Misschien is er iemand in de buurt die een pony heeft en ook gezelschap zoekt? Dan hoef je niet perse zelf een pony aan te schaffen, want dat kost natuurlijk ook weer heel wat geld en zorgen.

Martina schreef op maandag 16 maart 2009, 10:00:


Ik kan me perfect voorstellen hoe je je dan voelt, gewoon super content dat er weer een paar mensen verder denken dan hun neus lang is. Hoe meer voorbeelden hoe meer dat het ingeburgerd zal geraken (toch bij een deel van de bevolking hopelijk he)
Groetjes
Sibyl

Tinne Verellen schreef op maandag 16 maart 2009, 9:05:


Super dat hij nu een vriendje heeft, dat zal hem goed doen, kan hij ravotten en allerhande dingen leren zoals Pien al had gezegd.
Ze zullen wel goed overeenkomen, maar dat heeft soms wat tijd nodig. Het is normaal dat de ene zich even heel stoer gaat gedragen tegenover de andere, dat is even wat intimideren om te laten weten dat hij boven hem wil staan, en om te testen hoeveel tegenstand hij krijgt. Nu zal je veulen waarschijnlijk netjes onder zijn gezag blijven, maar als hij wat ouder wordt kan dat omdraaien.
Veel plezier ermee, en ga er maar vaak naartoe, gelukkig is het binnenkort pick-nick weer, neem je gewoon wat koffiekoeken mee en leg je mee in de wei

Groetjes Sibyl

Piet schreef op maandag 16 maart 2009, 10:12:


Beter één zwaluw dan geen he. Maar er zijn er meer he, alleen zijn we wat verspreid haha. Een meisje dat ik overlaatst voor de 2de keer ben gaan lesgeven gaat ook op bitloos over. Heb haar een sidepull laten uitproberen en ze was er helemaal weg van, maar ze zei eerlijk dat ze eraan moest wennen, aan de gedachte, dus ze beseft dat het probleem tussen haar oren zit.
Dus Pien, ik denk dat er binnenkort iemand een sidepull komt bestellen....
Groetjes
Sibyl

Afgelopen zondag moest ik een zadel gaan aanmeten bij een dressuur paard van een ruiter die 1,5 jaar bij een Nederlands olympisch ruiter heeft gewerkt en getraind. Ik was van tevoren al bang dat ik moeite zou hebben mijn mond te houden over hun manier van omgang enz, maar ik heb de stille hoop dat deze tradi ruiter zijn ogen een heel klein beetje zijn open gegaan. Zijn paard had geen drukplekken maar was vreed gevoelig aan zijn rug. De osteopaat beweert dat er niks mis is, maar het beestje spande zich op bij het minste! Eerst met zijn eigen zadel laten rijden, daarna mijn zadels aangemeten. Het eerste wat mij opviel als ik mijn filmpje thuis terug bekeek was het orenspel van het paard. Eerst bijna constant gespannen lichtjes achteruit, en eens het andere zadel flapperende hangende oren hihi, grappig eigenlijk. Enfin, om een lang verhaal kort te maken....tijdens zijn uitprobeer-sessies vroeg hij raad over de scheefheid van zijn paard?!?!? Wat leren die dan in feite??? Dus ik heb mijn kans genomen om tussen het geven van rechtricht-tips en oefeningen in, hem te laten leren luisteren naar zijn paard. Een hele tijd later (en veel paarden-pijn-verhalen verder, hihi) hadden we het juiste zadel en zijn vriend kwam naar mij om te zeggen dat hij (de ruiter dus) het nu heel moeilijk had. Aiai, ik dacht al dat ik kon vertrekken... maar nee, hij was emotioneel omdat hij nu besefte dat hij zijn paard vaak heeft genegeerd en dat hij hem dingen heeft gevraagd die heel moeilijk uit te voeren waren in zijn zadel. Ik moet er volgende week terug naartoe om ook zijn 2de paard te bekijken en daarna zal ik er nog een paar keer zijn om de zadels af te stellen enz, dus ik hoop dat ik die momenten nog kan gebruiken om hun ogen stilletjes open te doen, zonder mij op te dringen. Ik moet niet hopen op een paard dat vrolijk buiten staat, laat staan dat dag en nacht op de wei staat, maar als er in de omgang al iets wijzigt en in de manier van rijden (heb hem aangeraden met dat gespannen paardje geen sporen te dragen en hij vond dat een goed idee)
Misschien allemaal wat te naief, maar ik hoop toch dat het lukt. Het is in elk geval een zaligheid als je die paarden dan toch al met veel meer ontspanning door de piste ziet lopen en dat er niet om de 5 passen met de spoor gecorrigeerd wordt.
Ben zelf benieuwd naar het vervolg....
Groetjes
Sibyl

Dank u dank u...
Met wat planning zou ik toch is tot bij u moeten geraken he

Een tijdje geleden heb ik een paard gezien met een bult op de schoft (kwam door een zadel dat te laag lag!!! Het lijkt alsof de schoft (die nogal hhog lijkt omdat er geen spieren aan weerszijden zijn natuurlijk) een extra ronding heeft. Dus halverwege lijkt er een wervel of 2 wat meer uit te steken. Het voelde ook echt hard als wervel aan. Ik dacht aan een soort chronische ontsteking? Kan een ontsteking zo hard worden en is die dan nog te verhelpen?
Ben benieuwd.... Hopelijk weten jullie hier wat van...
Groetjes
Sibyl

Ik weet hoe wervels eruit zien, heb een jaar anatomie achter de kiezen, maar wat bedoel je precies met de uitsteeksels zijn verplaatsbaar maar de wervels zelf niet?
De uitsteeksels zijn een onderdeel van de wervel, het deel dat dieper ligt is het wervellichaam met daartussen nog een "brug" en aan weerszijden nog uitsteeksels? Of bedoel je dat de uitsteeksels wat kunnen kantelen wat de indruk geeft van verplaatsing zonder dat het wervellichaam zich verplaatst? Of begrijp ik je niet goed? Als het geen verplaatsing van bot (wervel) is, kan het dan een soort ophoping van iets zijn ten gevolge van een ontsteking? Bah, ik moet er niet aan denken hoeveel pijn dat beestje heeft moeten verdragen!!!!

Patricia ter Haar schreef op woensdag 18 maart 2009, 16:35:


Telgang (in draf) is inderdaad meestal het gevolg van het vasthouden van de rug, maar in stap is het volgens mij eerder het te lang maken van het lichaam, ik bedoel hiermee dat de "brug" die je paard zou moeten maken met zijn rug er nog niet is en er meestal te veel voorwaarts geduwt wordt in stap. Ik heb deze ervaring gehad met een Ijslander die ik een tijdje in training had. Ik heb eigenlijk helemaal niet aan die "telgang-stap" gewerkt, maar ik besef nu met erover te denken dat hij dat nu niet meer doet, nu hij zijn rug correct gebruikt. Laat hem rustig en niet overhaast stappen zodat zijn rug geen "hangbrug" wordt. Snap je?
Groetjes
Sibyl

Gaat het eigenlijk om een Ijslander?
Hou bij het rijden constant in je gedachten dat hij zijn rug omhoog naar je zit moet brengen, zonder effectief iets te doen, gewoon aan denken en hem de tijd geven zijn rug omhoog te houden.
Veel succes

Patricia ter Haar schreef op donderdag 19 maart 2009, 7:51:


Dat zijn inderdaad grote paarden met in hun jonge jaren een groot "slungel-gehalte" in hun bewegingen , dus het heeft alles met balans te maken vermoed ik, net zoals ook Pien zei. Rustig laten werken maar ook niet te traag, vergelijk het een beetje met evenwicht op je fiets als je het nog niet kan. Je moet een beetje snelheid hebben om in gang te geraken en recht te kunnen fietsen, maar als het te snel gaat in het begin kan je nog niet alles samen coördineren verlies je je evenwicht
Sibyl

Anja Seijn schreef op donderdag 19 maart 2009, 0:22:


Als ik zo'n lange tekst zie staan scroll ik vaak door omdat ik geen tijd heb en toch alles even wil "doorbladeren" maar jou verhaal is echt leuk om te lezen! Echt heerlijk om te zien hoe je zelf stapje voor stapje alles afbouwt en er nu ook van kunt gaan genieten (nog meer met dit zalige weer natuurlijk). Toch zalig als je die paarden paard ziet zijn buiten zonder al die tralala he. Niet evident om zo te veranderen in omgang. Velen zijn er te bang voor en blijven liever vastgeroest.
Veel plezier nog en in naam van uw paarden: DANK JE WEEEEEEEL!!!!

Wij zijn gewoon te zacht, in het vervolg gewoon goed doordrammen aan de longe, een bijzetteugeltje erbij en laten lopen in de krul. Als je er dan op kruipt en dezelfde krul handhaaft met je teugels heb je een netjes lopend paard, niet waar Pien? Leer jij dat nu niet op school? grrrr
Hoe was je examen trouwens in je mooie outfit? Of moet die nog komen?

Super he, als je mensen warm krijgt voor deze manier van werken. Ik hoop inderdaad dat ze het roer hebben omgegooid omdat ze er al langer over dachten en niet gewoon omdat ze zich laten "ompraten" want dan zijn ze even goed weer omgepraat in de andere richting. Maar we zullen er maar vanuit gaan dat hun ogen zijn opengegaan en dat die niet meer dichtvallen!