Uiteraard heb ik een paspoort voor elk van mijn paarden!
Met chip, juiste beschrijving en definitieve uitsluiting voor de slacht.

In Italië gebeurt alles met het rijksregisternummer.
Je kan hier zelfs niet eens in IKEA kopen zonder dat nummer te vermelden...
Big brother is watching you!

De enige garantie die je paard heeft om niet in een slachthuis te eindigen, is die je er zélf aan geeft: wanneer jij jouw paard tot zijn laatste adem bij jou houdt.

Al de rest is wishful thinking...

Volgens mij wordt hier niet tegen geprotesteerd omdat het sop de kool niet waard is...
Degenen wiens paarden niet in de voedselkringloop zullen terecht komen (zoals de meesten onder ons) zijn niet georganiseerd om samen tot een protest te komen.
Daarenboven is het allemaal niet zo heel erg of moeilijk om een paspoort voor je paard te hebben en eenmaal je het in orde gebracht hebt, is alles ok.

Het is een kost die je uiteraard altijd liever niet hebt maar op een totaal van wat een paard kost is dit een peulschilletje...
Ik steek mijn (weinige) energie liever in mijn paarden dan in een protestorganisatie voor een administratieve aangelegenheid waar ik wellicht toch niks kan tegen doen.

Trouwens hier in Italië heb ik nog véél meer administratieve geplogenheden moeten ondergaan, die nog meer zinloos zijn en waar ik me ook niet kan tegen verzetten...
Eigen schuld dikke bult, moest ik maar niet naar hier verhuizen zeker?
Want zoiets als een eengemaakt Europa, forget it!

Ik zou bioron.nl eens contacteren.
Die weet nogal wat over dat soort dingen.

Ik heb gelezen dat WD40 ongedierte van bij paarden weghoudt omdat ze niet houden van de geur...
Waarbij men beweert dat een van de basisingredienten visolie is.

Ik geef het maar mee voor wat het is, maar denk toch dat ik het dit jaar eens ga proberen, indien het weer eindelijk eens beter wordt en er terug beesterijen aankomen...

http://www.bobistheoilguy.com/forums/ubbthreads.php?ubb=showflat&Number=1937286

Voor mij is het met een paard zoals met een hond: eens je die hebt is het voor het leven. Er moeten al vreselijke dingen gebeuren vooraleer ik mijn paarden ooit zou verkopen...

Ik heb ook ooit vreselijk getwijfeld over een van mijn paarden, in een boze bui zelfs gezegd dat ik hem wegdeed. Tot er een koper kwam opdagen die zelfs 6x de prijs wou geven die ik betaald had en ik besefte dat ik mijn paard dan niet meer kon vrijwaren van slechte ervaringen (lees: terug verder kapotrijden op springconcours). Toen was hij opeens niet meer te koop! Grinn

Ik heb hem nog altijd, omwille van zijn probleem (hanetred) is hij dan maar in pensioen gegaan op 7jaar oud.

Om te beginnen ben ik het er niet mee eens dat het niet 'klikt' met je paard omdat je hem niet de baas kan en/of er niet kan op rijden.
Het 'klikt' niet als jij vindt dat jouw paard zich niet gedraagt volgens wat jij zou willen... misschien kan je dan proberen iets anders te willen of het op een heel andere manier te vragen?

Omwille van mijn eigen (on)gezondheid rijd ik al meer dan 5 jaar niet meer met mijn paarden, misschien zal ik het nooit meer kunnen (al blijf ik hopen). Een ervan, Tachat, is invalide en al 10 jaar 'op pensioen' bij mij.
Verpieter ik mijn paarden dan???

Mijn paarden zijn gelukkig dat ze mogen paard zijn, ze staan in hun eigen kudde, hebben weide, hooi, water en gezelschap. Heel af en toe, als mijn krachten het aankunnen, gaan we wat aan de hand wandelen. Maar dat is echt maar heel af en toe...

Mijn paarden zijn een heel grote kost en brengen me niks op... economisch tenminste. Ik kan er niet op rijden en het ligt me fysiek zwaar om ze te kunnen houden. Heel de situatie 'klikt' dus niet voor mij, maar dat is niet de fout van mijn paarden!
Ik denk er niet aan om ze weg te doen, zelfs niet als het zou zijn bij iemand waar het veel beter mee 'klikt'! Al zou ik het leuk vinden om zo iemand te vinden die dan met mijn paarden wil komen spelen, maar ze verkopen: JAMAIS, NEVER, NOOIT!

Noem het bezitterig, dominantie van mijnentwege, jaloezie, koppigheid, wat dan ook: zolang we niet samen omkomen van de honger omdat er geen geld meer is blijven mijn paarden mìjn kudde, kunnen ze samen blijven in hùn kudde zodat ik enkel mezelf kan verwijten indien er hun iets slechts overkomt. Omdat ik dat laatste altijd zal proberen te vermijden.

Voor de rest zijn ze gewoon lekker samen paard!

Dank je Christel, het komt recht uit het hart...

Curcuma is een natuurlijke ontstekingsremmer en heeft vooral bij artrose-aandoeningen heel goeie resultaten. Het werkt ook pijnremmend bij vele gewrichtsaandoeningen.

Verwacht echter niet dat het op 1-2-3 zal in orde zijn want het is een kruid en heeft zijn tijd nodig.
Ik gaf mijn paard ongeveer een goeie soeplepel per dag door wat bietenpulp.
Laat hem stilaan wennen want het heeft wel zijn eigen smaakje, al lusten mijn paarden het allemaal zonder probleem.

Een alternatief zou kunnen zijn dat als je weet waar het probleem zich bevindt, dat je daar koolbladeren rond draait en deze telkens 12 uur laat zitten. De bladeren verwijderen (composteren) en herhalen.
Dit is een écht natuurmiddel, koolbladeren hebben de kracht om vuil uit het lichaam te trekken, werkt ook bij mensen trouwens, vooral bij al wat slijmen betreft (vb exceem ed) maar ook infecties.

Je kan ook ondersteunend werken met homeopathie.
Hepar sulfur is het eerste waar ik dan aan denk omdat dit het homeopatisch antibioticum is. Wellicht in combinatie met arnica om de goede doorbloeding te verzekeren.
Maar zelf test ik dit altijd kinesiologisch vooraleer ik dit geef.
Misschien ken je wel iemand die je daarbij kan helpen?

Ik hoop voor jou en voor je paard dat je toch een remedie kan vinden.
Het is niet fijn om te zien dat je paard pijn heeft.
Maar hem daarom laten inslapen... ik weet niet.
Ik heb ook een paard waarvan ik vermoed dat die regelmatig pijn heeft maar zolang hij goed blijft eten en zijn rangorde niet verliest (hij is hoofd van de groep), geeft hij voor mij aan dat hij toch liever nog doorgaat.

Ik ben zelf ook chronisch pijnpatient... en blijf toch ook nog altijd doorgaan zelfs al heb ik al momenten gehad dat het kantje/boordje was!

hoe het juist werkt... ik zou het niet weten!
Maar blijkbaar werkt het wel zeker.

Een buurvrouw van mij wist er veel meer van, maar sinds mijn verhuis naar Italië heb ik nu dus andere buren.

Zij heeft geen paarden, dus kan hier niet reageren, maar ik zal haar eens aanschrijven om hier meer info over te krijgen.

Inmiddels al effe gegoogled:
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/38829-koolblad-als-eerste-hulpmiddel.html

http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/Gartten%20der%20Gesundtheyt/64.%20witte%20kool.htm

Ik vrees dat ik je de fysiologische verklaring niet kan geven...
Hetgeen niet betekent dat het daarom niet kan werken!

Hier nog iemand anders die wat meer vertelt over de geneeskracht van de kool : http://www.astrologie.ws/kruiden/groenten.htm

Zelf lig ik er niet van wakker of ik het begrijp en kan uitleggen. Er zijn zoveel zaken die ik niet begrijp of kan uitleggen...

Kan me ook niet veel schelen, als het werkt!

Jet van Gulik schreef op zondag 7 april 2013, 21:48:


En toch kan ik die eigenaren begrijpen...
Mijn Tachat is ook invalide (zware hanetred) en ik word dagelijks geconfronteerd met mijn niet-kunnen-helpen waarbij ik heel regelmatig twijfel of hij nu pijn zou hebben of niet. Wie zal het me trouwens zeggen of dat zo is...

Heel regelmatig vraag ik me af of ik er goed aan doe om hem te houden en of het niet beter zou zijn voor hem om hem te laten inslapen. Soms sta ik erbij te janken van ellende als ik hem zo moeilijk zie bewegen!

Voorlopig heb ik toch beslist dit niet te doen zolang hij goed blijft eten en hoofd van de groep is. Maar toch komt die twijfel zò dikwijls weer...

De meeste andere mensen hadden hem al lang laten inslapen (in het betere geval) of naar de slacht gebracht...
Het is een afwegen van ellende voor dier en mens en daarenboven ook of je het zowel emotioneel als economisch allemaal nog wel aankan.

Ik zal er alleszins nooit iemand voor veroordelen, ik weet hoe moeilijk een dergelijke beslissing is!

Els Kleverlaan schreef op maandag 8 april 2013, 11:20:


Els, je neemt me de woorden uit de mond...
Jean, je kan NIET oordelen over iemand die je niet kent en waarvan je niet eens een fractie weet van waar die mensen al door gegaan zijn!
Er zijn inderdaad wel mensen zoals jij beschrijft maar van het beetje wat ik al las, hebben deze mensen echt al wel wat moeite gedaan om hun paard beter te maken.

Verder kunnen wij zelf wel alternatieve geneeswijzen aanvaarden (of zelfs prefereren, in mijn geval), toch kan je mensen die dat niet doen niet zomaar veroordelen. Al zeker niet wanneer je niet eens wéét wat ze al gedaan hebben!

Dat is soms het spijtige op dit forum dat mensen heel snel oordelen en veroordelen ipv zich gewoon te richten op informeren en trachten te helpen.
Het eerste helpt geen zier, integendeel.
Het tweede daarentegen, daar kunnen we allemaal van leren.

Laten we ons aub daartoe beperken.

Je moet nergens van uitgaan Jean, je moet vooral niet veroordelen zonder te weten...

I close my case!