Piet schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 12:21:


Hallo,
Zeg dat wel......
Monique

Peter Donck schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 13:23:


Hallo,
Ik weet het, er wordt wat afgeknoeid om het 'ideale' paard te fokken. HYPP en navicular disease: Enige tijd geleden las ik tot mijn verbazing dat de AQHA in het verleden heeft toegelaten dat met hengsten gefokt wordt die erfelijke ziektes doorgeven, zoals Poco Bueno en Impressive. Nou, fraai hoor! En alles omwille van de geweldige bouw van deze hengsten. Ik heb wel eens halterpaarden gezien die zo zwaar gespierd zijn, dat ze nauwelijks gereden kunnen worden, omdat de spieren in de weg zitten. Tegenwoordig heb je wel verschillende types quarters, zoals de genoemde halterpaarden, reiningpaarden en pleasure paarden, de laatste zijn dan ook veel minder gespierd. Maar goed, teveel is niet goed. Mijn paard kan gelukkig wel goed bewegen, maar die wordt ook niet speciaal getraind om spieren op te bouwen en ze krijgt ook niet van die onzinnige poedertjes e.d. Mijn paard kan in de zomer op gras en hooi leven, in de winter krijgt ze wel wat krachtvoer, dus als ik dat zo hoor doe ik het nog niet zo slecht.
Erg zeg, die gevolgen die je opnoemt. En dat alles tenkoste van zoveel mogelijk spieren. Als de prijzenkast maar gevuld is......
Zoals ik al eerder schreef, ik heb haar niet vanwege de spieren gekocht. Ik wilde niet eens een quarterhorse en meedoen aan wedstrijden al helemaal niet. Ik dacht zelf aan een Haflinger(mix) of Ijslander(mix), ik wilde gewoon een betrouwbaar rustig paard, niet al te groot (heb korte beentjes) en dat heb ik in haar gevonden. Ze heeft gewoon een geweldig karakter, we passen bijelkaar. Ik denk dat je met de laatste opmerking bedoeld die mensen te mijden die gericht fokken op spiermassa en daarmee een mooi paardenras de vernieling inhelpen.....? Wat zijn trouwens ingefoktequartaloosas? (leuk scrabbelwoord)
Groeten,
Monique

Peet schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 14:04:


Hallo,
Tja, zij weten het zo goed, he? Ik moest mij ook niet inbeelden dat de stalling gekoper werd als mijn paard minder voer zou krijgen.
In de zomer viel het nog wel mee, dan kwam ze veel op het weiland en kon ze ongeveer 5-7 uur per dag grazen en bewegen, maar in de winter de hele dag op stal, met 1 uur luchten, net als in de gevangenis.... Mijn paard kreeg trouwens een hangbuik van het krachtvoer. Overtollige energie viel wel mee, ze is uit zichzelf erg rustig.
De hoeveelheid hooi is inderdaad erg magertjes in pensionstallingen, mijn paard had het altijd binnen een mum van tijd op. Bij mij knabbelt ze de hele dag door (gras of hooi) en is heel rustig en tevreden. Ik ben blij dat mijn paard bij mij achter het huis staat. Geen vervelende bemoeials meer, die niet weten waar ze het over hebben!!
Groeten,
Monique

Peter Donck schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 14:23:


Hallo, Peter,
Dank voor de uitleg. Ik weet niet veel van appalousas en ik ben er ook niet zo weg van, vanwege de schaarse manen en staart en de vele stippen (als ik er een tijdje naar kijk heb ik het gevoel dat ze bewegen). Op wedstrijden worden zelfs hair-extensions gebruikt om de wel erg schaars door de natuur bedachte exemplaren toch wat meer haar te geven (kun je gelijk in partner-look, paard met paarse lok, baasje met paarse lok, levert wie weet ook nog punten op....)
Groeten,
Monique

Peter Donck schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 15:13:


Hallo, Peter,
Mooie foto's. De appalousas die ik gezien heb waren helaas niet zo rijkelijk voorzien!
Monique

Marlies schreef op woensdag, 10 augustus 2005, 18:47:


Hallo,
Dankjewel! Zal vanavond uitgebreid borstelen.
Groeten,
Monique

Marlies schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 19:45:


Hallo,
Gisteren uitgebreid geborsteld (tot groot genot van Indy). Het stof en de schilfers zijn fijn en licht, dus dat zou volgens jouw beschrijving ok moeten zijn. Volgende keer pak ik toch weer mijn paardestofzuiger, ik heb namelijk altijd wat last van de stof (hooikoorts). De stofzuiger vindt ze trouwens geweldig, is mag zelfs bij haar oren.......
Groeten,
Monique

Esther schreef op donderdag, 11 augustus 2005, 22:39:


Hallo,
Als ik met mijn paard bezig ben en ik zeg niets, dan kijkt ze vreemd naar me. Duurt het te lang, dan komt ze voorzichtig op me af om te kijken of ik niet in slaap gevallen ben......
Ze moet schijnbaar van mij een bevestiging hebben dat ik er 100% mee bezig ben en ze het goed doet. Woorden begrijpt ze heel goed, voor lof is ze erg gevoelig. Komt ze bij het longeren (altijd zonder longeerlijn) te dicht bij me, reageert ze op 'naar buiten', zonder dat een beweging nodig is. Ik heb wel een longeerzweep in mijn hand, maar die gebruik ik alleen af en toe ter ondersteuning bij bijvoorbeeld achterwaarts gaan. Ook handig om een lastige vlieg van haar lichaam te wippen.....
In de loop der jaren hebben we een eigen taal ontwikkeld, voor een buitenstaander wel wat lastig. Een mengelmoes van Nederlands, Engels, klanken en gebaren. Ik herinner mij nog goed aan het verbaasde gezicht van een kennis (een goede ruiter) die haar ondanks duidelijke hulpen niet vanuit draf in gallop kreeg. Het toverwoord was namelijk 'pscht'. Voor mijn paard is het dan blijkbaar een principe kwestie: Ik ken jou niet, je gebruikt niet de juiste commando's, dus ik doe ook niets. Beginners is een ander verhaal, dan is ze erg voorzichtig en doet veel moeite te achterhalen wat die persoon bedoelt.
Groeten,
Monique

Esther schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:05:


Hallo,
Ja, ik ben een medebrabbelaar. Degene die mijn paard ingereden heeft, praatte ook altijd met haar, dus ik heb dat gewoon overgenomen.....
Ik heb een keer gehoord dat paarden door het goedbedoelde gebrabbel van baasje/vrouwtje door de bomen het bos niet meer zien..... Dat heb ik uitgeprobeerd: Brabbel ik tegen haar en noem terloops het woord 'appel' worden gelijk de oren gespitst. Ze likt haar lippen en krijgt een verwachtingsvolle blik in haar ogen. Ze kent ook het woord 'in de stal' (handig, als ik de waterbak moet schoonmaken, vreselijk kriebelig, dat gesnuffel in je nek.) Ook in een hele woordenbrij draait ze zich bij 'in de stal' om en gaat op stal staan. Maar ze reageert ook op handbewegingen, ze loopt in de richting waar ik heen wijs, of komt op de beweging van 1 vinger naar me toe. Ze stopt uit volle galop als ik mijn hand omhoog doe. Toch geweldig dat ze zo goed opletten en hun best doen ons te begrijpen! Sinds kort hebben we een nieuw woord 'loket' (de schuld van mijn vriend): dit is de keukendeur en daar komen de appels e.d. uit. Op het raam zit standaard een neusafdruk van haar....
Groeten,
Monique

Nick Altena schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 12:39:


Ook gefeliciteerd van mij!
Groeten,
Monique

Kristel Vanden Boer schreef op vrijdag, 12 augustus 2005, 16:57:


Hallo,
Ik longeerde altijd met longeerlijn, en de meeste tijd bond ik me zelf langzamerhand vast. Ik was meer bezig met die lijn dan met mijn paard. Toen ik mijn longeerlijn een keer was vergeten, moest ik wel zonder (of een halfuur terugrijden). Ik het geluk dat mijn paard een ontzettende drang heeft bij mij te blijven, ik moet alleen zorgen dat ze op gepaste afstand blijft. Daarvoor gebruikte ik eerst een longeerzweep waaraan ik een in stroken geknipte ritselende plastic tas gebonden had. (Een zweep maakt namelijk geen enkele indruk op haar, ze weet dat ik haar ook met bijvoorbeeld mijn elleboog een por kan geven als ze raar doet, dus een zweep is niet iets om je druk over te maken). Slaan doe ik niet met een zweep, ik raak haar soms corrigerend aan. Het geritsel van de plastic stroken maakte haar erg attent, waardoor ze goed op mij lette en ook op verzoek wat ruimer om me heen stapte. Ik ben begonnen haar kleine cirkeltjes om me heen te laten draaien en haar langzaam naar buiten te drijven. Tegenwoordig zet ik haar gewoon in de bak, en ze houdt meestal keurig de juiste afstand aan. Ik laat de zweep met haar meelopen ter hoogte van haar achterbeen, moet ze langzamer worden breng ik de zweep naar haar schouder, moet ze stoppen, wijs ik met de zweep naar de grond, achter uit is licht wapperen voor haar borst en neus, echter steeds ondersteund met monderlinge commandos (ben een brabbelaar) en veel prijzen en beloning (ook wel met voer). De ritselende zak gebruik ik nu niet meer. Misschien heb je hier wat aan? Veel succes, longeren is moeilijk.......
Groeten,
Monique

janna schreef op maandag, 15 augustus 2005, 10:37:


Hallo,
"Hko" is ook al eens bij mijn paard geconstateerd, toen ze weer eens onverklaarbaar kreupel was. Mijn toenmalige dierenarts constateerde "hko", dat moest het zijn, want ze kon al het andere uitsluiten en adviseerde mij daar eens goed over na te denken, want ze zag het duister in. (lees: slacht). Het bleek gelukkig weer eens een diepliggende hoefzweer te zijn.....
Als ik oude videobeelden terugkijk, zie ik dat mijn paard niet vlak en vloeiend loopt, neus in de lucht, met haar rechter achterbeen maait ze naar buiten, met haar voorbenen ook. Ze huppelt meer dan dat ze echt loopt, alsof ze zo weinig mogelijk contact met de grond wilde. Toen haar hoeven anders (natuurlijk) bekapt werden, veranderde langzamerhand haar houding. Ze loopt nu veel vlakker en maait niet meer zo erg, haar hoofd draagt ze ontspannen en natuurlijk.
Bij mijn paard lag de in veel te steile en nauwe hoeven. Dat arme beest heeft jarenlang pijn gehad, geen wonder dat ze niet vlak kon lopen. Haar pezen zijn nu duidelijk zichtbaar, glad en sterk; haar benen waren in het verleden altijd iets gezwollen, haar pezen waren niet mooi glad, ik kon een soort van knopen voelen.
Als ik alles nuchter bekijk vindt ik het geen gek idee dat er misschien wel twee oorzaken voor "hko" bestaan, een die zijn oorzaak vindt in de hoeven en een in een verkeerde manier van rijden. Daarom vindt ik het al naar gelang de oorzaak ook logisch dat er twee oplossingen voor bestaan. Ik denk echter wel dat je die twee niet los van elkaar kan zien: Doordat de hoeven pijn doen, gaat een paard anders bewegen. Een paard beweegt niet goed (verkeerde manier van rijden), en krijgt pijnlijke hoeven.
Ik vindt het geweldig er mensen bestaan die niet alles klakkeloos overnemen zoals Frans en Ilona, en zich afvragen of het beter of anders kan. Paarden met "hko" hebben nu tenminste de kans weer normaal te gaan functioneren, hetzij met anders bekappen hetzij met anders rijden! Niet om mensen aan te vallen, maar moet daar nou zo verbitterd over gediscussieerd worden? Frans en Ilona / meneer de Bodt benaderen "hko" ieder op hun manier en hebben succes. Dat is voor onze paarden toch het belangrijkste? Ik vindt het jammer dat er van die ellenlange discussies ontstaan, je verliest erg snel het overzicht.....
Groeten,
Monique

janna schreef op maandag, 15 augustus 2005, 18:09:


Hallo,
De discussies op dit forum zijn werkelijk niet meer te volgen........
Deze site gaat toch in eerste instantie over natuurlijk bekappen en op een natuurlijke manier met paarden bezig zijn? Toch logisch dat Frans en Ilona daarin dan ook de oplossingen zoeken? Het is toch hun site? Waarom moeten ook methodes waar zijn niet/niet helemaal achter staan zonodig op deze site? De heer de Bodt zou het waarschijnlijk ook niet leuk vinden als mensen hem steeds weer natuurlijk bekappen onder de neus wrijven en zeggen dat dat op zijn website moet. Je hoeft elkaar toch niet vanalles op te dwingen?
Mensen vliegen elkaar in de haren, de ene discussie volgt op de andere..... Er wordt zoveel gediscussieerd dat het belangrijkste uit het oog verloren wordt: het welzijn van het paard. En daar draait het toch om?
Ik ben het over diverse onderwerpen zeer zeker niet eens met Frans en Ilona, maar ik pas alleen dat toe, waar ik wat mee kan. Ik ga over de rest dan ook niet discussieren, daar heb ik geen tijd voor en geen zin in.
Ik ga liever leuke dingen met mijn paard doen.....
Feit is dat mijn paard dankzij deze website zonder pijn kan lopen en dat na jaren van ellende. Ik vond dit forum eerst erg leuk, handige tips, ervaringen van anderen waar je wat mee kunt.......
Zoals ik al eerder geschreven heb, het zal mij een worst wezen wie er gelijk heeft, laat ieder die methode gebruiken die werkt, maar hou toch op met die zinloze discussies. Waarom schrijven er niet meer mensen over de ervaringen die ze hebben sinds ze natuurlijk bekappen?
Ik vindt er zo niets meer aan.....
Groeten,
Monique

Hallo,
Sinds oktober 2004 ben ik bezig met een hoevendagboek, waarin ik met tussenpozen van enkele maanden foto's en verslagen opneem hoe de hoeven van mijn paard zich ontwikkelen.
Ik zou het erg interessant vinden te horen of er mensen zijn die ook zoiets aangelegd hebben en welke bijzonderheden jullie gedurende de overgang naar meer natuurlijke hoeven tegengekomen zijn.
Groeten,
Monique

Tamara Spruit schreef op dinsdag, 16 augustus 2005, 11:10:


Hallo,
Sta volledig tot je beschikking.....
Ik zal mijn vriend vanavond even lief aankijken, misschien dat hij de komende dagen tijd heeft mijn hoevendagboek op zijn website te zetten.
Groeten,
Monique