fairytale schreef op woensdag, 20 juli 2005, 15:56:


Doe maar niet! Is geen leuk forum, dat bokt. Afschuwelijk zeg. Ik kan niet meer ophouden met zeiken, hoewel ik iedere keer denk: en nu hou ik op....

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=51&t=438692&start=0&st=0&sk=t&sd=a

Gr. Trea

Artrose volgens zakwoordenboek der geneeskunde:
Meest bij ouderen voorkomende degeneratie van één of meer gewrichten, niet berustend op een ontsteking, gekenmerkt door oa. deformatie van het gewrichtsbot, abnormale botwoekering en atrofie van slijmvlies en gewrichtskraakbeen, soms gevolgd door een secundaire ontsteking van het omringende weefsel (banden, pezen, periost=beenvlies), meestal verergerd door jarenlange te zware belasting van het gewricht.

Gr Trea :)

Katrien Ghesquiere schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 10:14:


Ik heb me al opgegeven, en heb nog wat vragen over de huisvesting van de paarden morgen. Maar het tel nr. wat je opgeeft klopt niet, en op email reageer je niet.

Staan de paarden morgen op wei? Of in een paddock (indat geval moet ik hooi meenemen), of moeten ze hele dag in trailer staan.

Ik begrrep dat ik zelf maar 1 uur les heb met mijn paard en de rest is toekijken naar anderen, dus is mijn paard veel werkloos....

Groeten, Trea

Piet schreef op zaterdag, 23 juli 2005, 19:22:


Ja Piet, erg soft, als je bedenkt dat je het met flink schelden en mopperen en slaan ook wel (nooit ) voor elkaar krijgt.

Super toch, dat softe dingen tot grootse prestaties leiden...

Gr Trea

Moet een paard eigenlijk vast staan in de trailer? Als ik haar op z'n parelli erinstuur, is het nl. veel handiger om dat niet te doen. Omdat het paard er eerder in staat dan ik, moet ik aan de voorkant mezelf door het deurtje wurmen om mijn paard vast te binden. Ik heb ook geen ervaring ermee. Vanaf dat we het paard kochten (4jaar geleden) heeft ze niet meer op de traler gestaan. Nu met oefenen parelli, kwam die weer in beeld. Ik weet dus niet of hier wettelijke regels aan zitten, en of het gevaarlijker is om het paard los te laten staan.
Ik kan me ook voorstellen dat het voor een paard in een panieksituatie (bijv ongeluk) safer is, om niet vast te staan.

Maar ik weet het dus niet.

Mijn paarden gaan ook overmatig zweten als ze eropstaan. Is dit angst, opwinding? Gaat dit over naarmate ze er vaker opstaan en er mee mee gereden wordt?

We proberen nu de ritjes maar op te bouwen..... telkens ietsje langer.

Gr. Trea

Moet een paard eigenlijk vast staan in de trailer? Als ik haar
op z'n parelli erinstuur, is het nl. veel handiger om dat niet
te doen. Omdat het paard er eerder in staat dan ik, moet ik aan
de voorkant mezelf door het deurtje wurmen om mijn paard vast te
binden. Ik heb ook geen ervaring ermee. Vanaf dat we het paard
kochten (4jaar geleden) heeft ze niet meer op de traler gestaan.
Nu met oefenen parelli, kwam die weer in beeld. Ik weet dus niet
of hier wettelijke regels aan zitten, en of het gevaarlijker is
om het paard los te laten staan.
Ik kan me ook voorstellen dat het voor een paard in een
panieksituatie (bijv ongeluk) safer is, om niet vast te staan.

Maar ik weet het dus niet.

Mijn paarden gaan ook overmatig zweten als ze eropstaan. Is dit
angst, opwinding? Gaat dit over naarmate ze er vaker opstaan en
er mee mee gereden wordt?

We proberen nu de ritjes maar op te bouwen..... telkens ietsje
langer.

Gr. Trea

trea hoex schreef op zondag, 24 juli 2005, 15:02:


Oeps, verkeerde forum. Heb het even geknipt en geplakt naar paardnatuurlijk. Hier dus maar niet reageren...

ingrid van der post schreef op maandag, 25 juli 2005, 9:50:


Ja dus, het is een tweepaardstrailer mèt schot ertussen.
Het beeld wat jij schetste (auw, heeft ie zeker wel enkele dagen nekpijn gehad??), is dus wat ik ook voor ogen zag, maar niet zeker wist of ze dat wel deden. Omdraaien kan niet, daarvoor is het te smal, maar haar hoofd omdraaien zou denk ik wel kunnen, hoewel ik betwijfel of ze het zouden doen, want het hooinet hangt vóór ze

Gr Trea

Marleen den Arend schreef op maandag, 25 juli 2005, 21:43:


Hoi Marleen (en ook Kristel trouwens)

Ik ben al een tijdje bezig met de thuisstudie-paketten van Parelli, en deze methode is super! Het geeft je heel duidelijk een spiegel. Je paard reageert op jouw lichaamshouding en vanuit die basis leer je verder. De pakketten zijn zeer afwisselend èn uitgebreid. Het is bijna onmogelijk om hierbij vast te lopen. Ikzelf pas de clickermethode van Inge toe op het moment dat ik (naar mijn idee) teveel druk moet gaan uitoefenen. Moet ik even bij zeggen dat ik koudbloeden heb, waar je toch nog wel eens behoorlijk streng tegen moet zijn. Vind ik het persoonlijk niet meer prettig aanvoelen, het druk ophogen, komt mijn heuptasje erbij (met wortelen dan hè). Dat gaat prima samen.
Er zijn vast mensen die nu weer gaan roepen, dat ik het beter andersom kan doen (omdat clickeren vriendelijker is), maar het Parelli ligt mij gewoon beter en kan dit ook beter uitdragen naar mijn paarden, daarom doe ik het zo. Het kan vast ook andersom, ben ik van overtuigd, maar wat jouw methode is/wordt Kristel, moet je toch zelf ervaren.

Gr Trea

Diestelmans Liesbet schreef op dinsdag, 26 juli 2005, 10:31:


Oh wat erg... Je kind verliezen is het ergste wat er is. Een ouder hoort zijn kind niet te overleven, punt. Gelukkig heb je je dieren, die jou kunnen steunen zoals je eerder al schreef. Ik wilde dat ik meer voor je kon betekenen.

Heel veel sterkte,
Trea

Jennifer Koning schreef op woensdag, 27 juli 2005, 21:02:


Ik heb het nieuwe level 1 pakket van Parelli (2005), en het level 2 pakket. In beide pakketten kom ik die 'rustperiode' nergens tegen...
Ben nu ook wel benieuwd dus.

Gr Trea

Isabel van der Made schreef op maandag, 1 augustus 2005, 1:26:


Volgens mij ligt het ook aan het paard. Enya (de bonte) zal nooit iets van mij aannemen zonder er eerst uitgebreid aan te ruiken en als het niet bevalt neemt ze géén hap (vertrouwt ze mij dan niet (antropodinges gedacht) of is het overlevingsinstinct?)
Amy, de grijze, neemt meteen een megahap als ik iets voor haar neus houd. Is het dan vies (banaan haha), spuugt ze het weer uit, gaat flemen en kijkt mij inderdaad vreemd aan (zo van; 'hoe kun je'!)

De draver en IJslander van mijn vriendin hebben taxus gegeten (geheel vrijwillig, niemand bood het aan) en zijn daardoor gestorven. Da's dus behoorlijk dom van een paard....

Huertecilla schreef op maandag, 1 augustus 2005, 11:19:


Whow, ga je daarmee naar buiten?? Het is natuurlijk machtig mooi als het kan, en waarom ook niet? Ben benieuwd. Laat je effe weten hoe het ging?

Groetjes, Trea

janna schreef op maandag, 1 augustus 2005, 13:38:


Ik ben het wel met je eens Janna,
het lijkt me het verstandigste wat je kunt doen; een paard als één geheel zien. Botten, pezen, spieren, zenuwen, bloedvaten, hoeven, het zit allemaal aan hetzelfde lichaam. Daar komt ook de term Holisme weer opduiken (de leer, dat de werkzaamheid van een organisme groter is dan de som der werkzaamhedenvan de samenstellende eenheden.)
Het is logisch dat ook alles aan dat lichaam gezond moet zijn, als er iets uitvalt werkt het hele organisme niet meer naar behoren.
Spiertraining is een belangrijk onderdeel van een paard gezond houden, evenals een goede hoefverzorging.

Groetjes, Trea

alice de beer schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 17:35:


Hoi Alice,
mijn man en ik hebben de cursus ook gedaan en wel op 15 mei dit jaar. 2 dagen later zijn de ijzers bij onze twee paarden eronderuitgegaan en zijn we zelf gaan bekappen. Al heel snel bleek, dat mijn man het wel heel leuk vond, maar er heel laconiek onder was. Ik maakte me sneller druk om dingen zoals bijv. een randje hier of daar, of iets wat er anders uitzag dan in het boek, en wilde dan alles tot in de puntjes uitgezocht en nagekeken hebben. Mijn man had sneller iets van; a joh, dat komt wel goed... Ik wilde al heel snel mijn man niet meer laten bekappen, en deed alles zelf. In de eerste week is er een natuurlijk bekapper bijgeweest om de grote veranderingen te doen en te kijken naar de kwaliteit van de hoeven. Ik merk wel dat ik steeds meer 'los' kan laten, dus niet meer zo staar naar de plaatjes in het boek, maar naar de hoef zoals die voor me ligt. Ik durf nu te zeggen, héé die hielen zijn dan wel zoals in het boek, maar voor mijn paard nèt ietsje te laag. Gisteren is de natuurlijk bekapper nog eens komen kijken, op mijn verzoek, omdat ik bang ben op sommige vlakken teveel of juist te weinig te bekappen, zonder dat ik dat in de gaten heb, en er zodoende langzamerhand veranderingen optreden zonder dat je daar erg in hebt. En eigenlijk viel het mee. Het enige wat ik niet gezien had, was dat de randjes van de hielen (achter naast de straal) de neiging hebben naar binnen te prikken (onder de straal) en ik moest dus een snede maken naast de straal richting hoefballen, zodat de straal vrij kan uitzetten, zonder dat er in geprikt wordt door de wand.
Als ik hem niet meer had laten komen, en zelf doorgegaan was (met de zelfverzekerdheid die mijn man heeft), was dàt waarschijnlijk voor problemen gaan zorgen.

Dus, of jij er geen aanleg voor hebt kan ik niet beoordelen, ook ken ik jouw bekapper niet, maar ik weet wel, dat het een geruststelling is, zolang je je nog onzeker voelt over dingen, om ze laten controleren. Dan hoef je het nog niet op te volgen, maar heb je wèl een eye-opener. Want als je tweifelt, en je hebt niemand om raad aan te vragen, blijf je er toch over piekeren en ga je alle eventuele kwaaltjes afschuiven op jouw bekapping, terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn...