Christel Provaas schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 14:11:
> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 14:04:
>
>> Gea R schreef op dinsdag 20 oktober 2009, 13:56:
> getraind? Wat maakt dat uit? Wat doet het ertoe?
> Als
bitloos dan zo'n superieure rijstijl is, dan zijn de
> paarden met een bitverleden juist gehandicapt. En is hetgeen ze
> tonen juist extra knap.
Is geen tegenwerping ,is een vaststelling .
WAt het ertoe doet ? Dat het een onderdeel zou moeten zijn van elke toeschouwer zijn
bitloos verleden om te kunnen herkennen HOE er in het verleden is gewerkt met de paarden .Er zouden véél minder oeh een ahh's klinken
Het is geen handicap hoor ,het is dikwijls zelfs een voordeel .Een paard dat (zodra vroeger de stang werd opgenomen) aan de benen werd gereden gaat doorgaans met strakke kin en kaak door het rijdende leven en trekt zijn buik op bij elke aanleg van het "nu zachte been" (kijk eens hoe mooi hij verzamelt) sommigen blijven dit héél hun leven lang doen . Als ik dan dit hafflingertje (????) zijn zijgangen zie uitvoeren en letterlijk zijn oren platleggen samen met staartzwiepen elke keer de zachte kuit de flank raakt DAN weet ik dat dit paardje zijn rijtechnische achtergrond tradi is en niet zacht was .Het feit dat hij enkel zachtheid heeft gekend bij Honza siert de mens als trainer Maar het verleden sleep je mee zonder dat dit een hinderpaal moet zijn daarom .
Een paard dat enkel zachtheid heeft gekend in zijn leven gaat op een been reageren met één oortje naar achteren aan die zijde bv (yep baas kem u verstaan ) .Een paard dat nooit een bit heeft ingehad kan zelfs tijdens het zwaarste werk een ontspannen smakkend kaakje laten zien (met af en toe een hanglip zelfs
Dus mijn reactie heeft niets afwijzends in zich gewoon constaterend en hopen dat de mensen hun ogen stillekes opengaan
Warboel
