e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 1:41:


Hoi Egon, zou er niet een verschil zijn tussen een hengst die zijn hele leven bij jou opgroeit in de groep, tussen de merries, dus zo natuurlijk mogelijk, maar jou van veulen af aan als "dominante hengst " ziet en een onopgevoede hengst die met 5 jaar in het trainingsdiepe wordt gegooid ? Ik vraag het me af, zeker als ik kijk naar Navaho, die weliswaar een gouden karakter heeft, maar erg onopgevoed was toen hij bij mij kwam, met ook een berg hormonen die hij niet kan botvieren op die o zo dellerige merries die een draadje verder met hun kont staan te draaien. Hoe zit dat met jouw hengsten , heb jij altijd die aandacht die je wilt ? Ik denk namelijk dat er wel een verschil is.... Pien

e m kraak schreef op zondag, 23 mei 2004, 3:12:


Nou zoals je weet heeft Navaho een spierbevangenheid opgelopen tijdens
het dollen met Cherokee, en dat was maar 1 1/2 uur in de wei, samen. Voor mij DE manier zoals het hoort, zonder inmenging van ons dus. Het probleem zit 'm dus in zijn heftigheid. Niks gewend, heeft bij zijn eigenaar wel een uitloop, staat dag en nacht buiten maar heeft te weinig plek om echt goed te rennen (spierontwikkeling/ conditie/ spelen etc) en te socialiseren, ook al heeft de eigenaar pal naast hem een haflingermerrie staan hoor, en dat gaat wel perfect als zij hengstig is....
Toen hij 'losgelaten' werd is hij redelijk uitgeflipt van plezier overigens. Kreeg door zijn heftigheid de dekking niet geregeld, we wisten dat als we ze een tijdje samen zouden laten het wel zou lukken en hij ook rustiger zou worden. Heus. Maar toen werd hij van het ene op het andere moment echt heel ziek waarbij wij in de eerste instantie aan een hersenbloeding dachten, maar het was dus spierbevangenheid.
Het probleem is nu dat wij het niet meer aandurven om hem erbij te laten, om herhaling van dit te voorkomen, hoe jammer ook. Het is niet mijn hengst en ik heb helaas het gevoel dat ik hem tegen zichzelf moet beschermen.
En de merries wijzen hem daarbij op een niet mis te verstane wijze zijn plek, heeft hij dus sch... aan, hij verkrachtte ze gewoon.Erg spijtig. De volgende keer laten wij hem dekken aan de hand. Dat is wat ik bedoel met "een verschil" , want ik weet zeker dat dit nooit gebeurd zou zijn als hij van jongs af aan in de groep had gelopen en door de merries opgevoed werd. Dus het lijkt soms zo makkelijk om te zeggen : Gooi ze bij elkaar en laat de natuur zijn gang gaan , ook al willen wij dat allemaal, er kunnen onverwachte zaken gebeuren. Ik ben het wel met je eens als je zegt dat hij zijn lusten moet kunnen botvieren en daarna vanzelf rustiger zal worden, maar daar krijgt hij nu de kans niet voor. Ik sta echter open voor oplossingen en nieuwe mogelijkheden, ik wil dat paard nog steeds graag in de groep maar weet niet hoe. Ze staan overigens altijd samen, ze kennen mekaar erg goed, maar nu zit dat draadje er nog tussen. Dus als je met me zou willen meedenken zou dat mooi zijn,Pien

Frans Veldman schreef op maandag, 24 mei 2004, 8:57:


Laat ik het zo zeggen : Wij hebben bewust geen hond ook al zouden wij dat graag willen. Wij hebben een soort van boerderijtje , midden in een oud dorpje, maar onze grond met de paarden ligt 4 kilometer verderop en da's de reden dat wij noodgedwongen vinden dat een hond niet kan. Hij zou dan binnen moeten liggen op het moment dat wij niet bij de paarden zijn, en wij vinden het niks dat we dan een paar keer per dag met het dier moeten gaan wandelen, aan een lijntje omdat het hier natuurgebied is en vol staat met schapen. Ik vind dat onnatuurlijk, en dat is een keuze in het belang van het dier. Als het aan ons en de kinderen lag hadden we er allang een, maar tegen welke prijs ? Omdat WIJ dat zo leuk vinden? En die hond zelf dan ? Pien

kim geyskens schreef op maandag, 24 mei 2004, 13:50:


Yep, that's her..... BD. (Heb je al in je mailbox gekeken ?) Pien

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 24 mei 2004, 22:21:


Ja, kan ! Van huis uit ben ik lactatiekundige, en ik kan alleen maar over mensen spreken, maarja wij zijn ook zoogdieren dus wat de melkproduktie betreft zal het wat vergelijkbaar zijn. Een vrouw (merrie) die al eens een baby (veulen) aan de borst (uier) heeft gehad kan relacteren, dus opnieuw melk produceren. Dit kan alleen als er reeds eerder gedronken is. Heeft te maken met hormonen (ojee, nu moet ik ff diep gaan graven) : Prolactine bij de mens en of dat bij een paard ook zo heet weet ik niet. En nadat de baby (veulen) van de borst (uier) af is blijft dit hormoon nog een tijdje 'oproepbaar" , kijk naar het melken van koeien,zolang er vraag is, blijft het aanbod. Zelfs als ze al een tijdje 'droog' staat. Dat verklaart het plotselinge optreden van melkafgifte, en dat kan al gebeuren door het zien, ruiken, likken, zoeken van het veulen naar de uier. Het allermooiste bij de mens is dat de voeding zich dan ook aanpast aan de leeftijd van de baby, bijvoorbeeld wat antistoffen en voedingswaarde betreft. Ik verwacht dat dat bij het paard niet anders werkt.
Tja, de natuur heeft het weer eens mooi geregeld,toch ???? Pien

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 0:15:


Hoi Isable, weet je 100 procent zeker dat je hond nooit eerder drachtig geweest was ? Of misschien schijnzwanger ? Er is een plotselinge daling (bevalling) van progesteron (zwangerschapshormoon) voor nodig om prolactine (melkaanmaak) aan te maken. Pien

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:32:

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:32:


Fiesiejat zeg.... Hij ziet er impressing en al heel stevig uit op de foto,jeetje.

Dus eh....volgend jaar een veulentje van Bala ? Weet je, soms moet je dus inderdaad dingen gewoon doen om te zien hoe ze uit kunnen werken.Je kunt wel met je hoofd blijven beredeneren maarja dat hart he.
Nu maar te hopen dat de strijd gauw gestreden is tussen de heren, en dat Jack jou een beetje helpt met opvoeden.

Maarja, jij leest dit bericht natuurlijk helemaal niet want jij zit de hele tijd in de wei.... Veel plezier !!!! Pien

Frans Veldman schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:33:


Ach, mijn paarden staan de hele dag op de wei maar 's avonds haal ik ze naar de paddock, daar staat nog een spriet gras her en der en daar moeten ze het bij mij mee doen, tot de volgende ochtend, dan gaat de wei weer open. Ze hebben dus ook niet echt veel te eten 's nachts, krijgen nu absoluut geen hooi bijgevoerd en alles gaat prima. Ik zou er ook voor kunnen kiezen ze op de wei te laten's nachts maar met name Cherokee ziet er wel errug drachtig uit terwijl Navaho zijn werk helemaal nog niet gedaan heeft. Dat zie ik niet zitten, dus is dit de oplossing. Ze staan dus met een paar happen gras van 20.00 tot 09.00 uur in een zandpaddock. Risico op zandkoliek ? Ja, maar mijn paarden hebben het zo verschrikkelijk goed en zijn dit al heel lang gewend, bovendien : wat denk je dat daar op die ranches in bijvoorbeeld de VS in Texas gebeurt, of misschien bij Peter in Andalusie, denk je dat iedere cowboy met pakken hooi gaat lopen sjouwen omdat zijn paarden in een zandpaddock staan, zonder eten ? ? En jij dan Peter ? Bij jou is het toch ook zanderig, voer jij dan bij? Pien

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 25 mei 2004, 23:32:


Dat had je niet moeten zeggen van dat KI, nu zit dat in mijn hoofd.... Wat dacht je van een mooie betekenisvolle Indianennaam ? Pien

e m kraak schreef op woensdag, 26 mei 2004, 1:14:


Egon, heel leuk, vraag me af of er veel bij tekst nodig is, dit zegt al genoeg. Wat mij betreft mag je de site zelfs uitbreiden met veel meer pagina's, ik vond het jammer dat het bij 3 stopte. Pien

Isabel van der Made schreef op woensdag, 26 mei 2004, 11:08:


Ik moet toegeven dat ik hier ook anders over ben gaan denken. Als ik naar Navaho kijk die frusty alleen staat te zijn.... Heeft ook zijn weerslag op het trainen,totaal niet bij de les enz. Ik heb er meer en meer moeite mee dat hij niet gewoon lekker in de groep mee mag, alleen maar omdat hij ballen heeft!
Zoals jullie weten is hij niet van mij en heb ik verantwoording naar zijn eigenaar te dragen en die heeft dan ook besloten dat Navaho na de dekking van de merries gecastreerd gaat worden en dan gewoon in de groep meemag. Ik vind het wel moeilijk maar steun de eigenaar die ook voor een stuk sociaal contact kiest voor zijn paard. Ik blijf erbij dat het een heel ander verhaal is wanneer je hengst van jongs af aan in de groep is opgevoed. Heb ik ook meerdere keren vragen over gesteld op het forum maar nog geen enkel antwoord op gehad.
Zoals hier vaak geschreven wordt is het alsof ruinen per definitie ongelukkig zijn omdat hun ballen eraf zijn. Ik heb daar mijn twijfels over, hoe weten jullie dat dan zo zeker ?
We spreken hier we over een 5 jarige Arabier die tot 4 weken geleden in een paddockje stond van een onwetende eigenaar, en diezelfde eigenaar maakt nu een gigantische ontwikkeling door wat betreft het kijken naar zijn paarden, en hij ziet in dat hij veel te laat begonnen is met zijn hengst te socialiseren en op te voeden. Nu is dat zo'n megaklus dat ik de beslissing van de eigenaar van harte toejuich!!!! Pien

Egon: Ja, als jullie het om wat voor reden dan ook niet kunnen, zit er


Pien : Dit ben ik niet met je eens, een hengst zal veel langer dorgaan om zijn leiderschp op te eisen dan een merrie of ruin.

Egon :"als jullie het om wat voor reden dan ook niet kunnen" bedoel ik

Pien : Nee, dat zou te makkelijk zijn, ik heb hier ook te doen met een stukje veiligheid !!!! Bovendien heb ik meerder malen gezegd dat ik de hengst tegen zichzelf wil beschermen,juist omdat hij niet gesocialiseerd is. Wel eens een hengst gezien die ondanks het aftrapen van de merries, blijft doorgaan met zijn achtervolgingen, met alle gevolgen van dien? Zo erg dat wij een dierenarts moesten laten komen.

Vandaag kwam hij klaar toen ik, voor de allereerste keer op zijn rug zat. Ja, sorry hoor, waar was hij nou mee bezig ? Met mij of met de merries die ik buiten zijn zicht/reuk had staan. Inderdaad : ZEER GEFRUSTREERD !!!!

Ik zou zeggen : Kom hem maar met eigen ogen bekijken. Vandaag was hij overigens een doetje, ik heb echt voor de allereerste keer op zijn rug gezeten, het was fantastisch, hij gedroeg zich heel keurig. Weet je Egon : Die band tussen hem en mij is super. Het is alleen een hormonenkwestie, dat maakt het geheel juist zo jammer. Pien

Hoe groot was het oppervlak waarop al die hengsten werden gehouden ? Waren daar merries bij ? Pien

En heb je dan ook gezien hoe in die landen met de paarden en hengsten in het bijzonder wordt omgegaan ? De -in onze ogen- meest vreselijke bitten om ze maar in bedwang te houden. Ja, hallo, zo kan ik het ook : een hengstenketting, stangbit, stok als ze zich misdragen, dagenlang opsluiten zonder water om hengsten te 'breken'.... Je hoort toch hoe Huertecilla spreekt over de omgang met paarden in Andalusië. Het zal daar wel allemaal niet voor niets zijn, maar dat is niet onze methode; wij willen leiderschap op een heel andere (NH) manier bewerkstelligen, toch ? Doen wij dan iets fout ???? Pien