Esther schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 21:08:


Er wordt niet geslagen met die stick!
Er wordt alleen met het touwtje achter hen rondgedraaid om hen te drijven zoals bij Parelli. Wij zijn geen paardenbeulen.

Nick Altena schreef op vrijdag 25 augustus 2006, 21:52:


OK verkeerd taakgebruik. Ze krijgen in ieder geval niet van de zweep. Indy loopt als tweede oftewel laatste en wordt daardoor dus"meer aangedreven" dan Apache die alles afremt en het op zijn tempo brengt. Met Indy in zijn rug kan je Apache moeilijk aandrijven. Dan zou Indy inderdaad de klappen krijgen. Apache legt zijn oren plat en kijkt erg vies. Steekt Indy hem voorbij dan schiet Apache in galop, steekt weer voor en laat haar weer stappen. Een volledig andere situatie dan bij het eten.

En voor diegenen die nog ongerust zijn, meer dan 3 of 4 rondjes moeten ze niet lopen.

Groeten, Marianne

trea hoex schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 0:55:


Eddy, ik heb dat boek van Hempfling ook en hoopte/dacht dat Apache een "hoeder van het vuur" was. Niet dus?

Zelf ben ik geen goede ruiter. Ik ben als kind begonnen, een paar ongelukken gehad en van thuis moeten stoppen. Drie jaar geleden zijn we naar hier verhuist, midden in 't bos en toen kwam de microbe terug naar boven. Ik ben terug van nul begonnen, met héél grote schrik, in een manège. Dat was daar maar niks en dan ben ik met mijn dochter elke week rustige buitenritten gaan doen in Meerhout. Vorige zomer hebben we dan zelf twee paardjes gekocht Apache en Indy, twee uitersten: Apache, het paard van Sinterklaas en Indy een raket naar de maan. Deze zomer is er nog een jaarling bijgekomen, Sela. Wij zijn alle dagen met de paarden bezig, in het bos rijden maar ook gewoon te voet mee gaan wandelen.
Dus wat kan ik? Gewoon wat buiten rijden, dressuur : O
Vorig jaar october zijn we met natuurlijk bekappen begonnen. Apache liep heel gevoelig, hjij heeft vooraan heel platte zolen en een verbrede witte lijn.
Verder alle boeken over NH gelezen die we konden vinden.
Met grondwerk begonnen maar we bakten er zelf niks van.

Ondertussen kreeg ik Apache helemaal niet meer vooruit. Na honderd keer benen geven (stampen), ging hij in een sukkeldrafje.

Dan iemand leren kennen die level 2 van Parelli heeft en les beginnen nemen. In het begin was dat een revelatie. Maar na een tijdje trok Apache zich meer en meer terug. Ik had hem wel met 4 fases leren rijden: 1 recht gaan zitten en teugels naar boven - 2 benen aanleggen - 3 teugel op eigen rug - 4 pets met de teugel op zijn bil. Dat werkte goed.

Uren geoefend om hem prompt op ho te laten stoppen, met zithulp, zonder teugels. Hem dan enkele stappen achteruit zetten wanneer hij niet echt stopt.
Geen enkele verandering. Hij stopt wel op stem maar stapt altijd nog even verder. Zefde resultaat met wijken voor de benen.

Het gaat ook zonder dat allemaal want buiten is hij echt braaf. Alleen wil hij soms ergens anders naartoe (gras) en dan moet ik hem een paar rondjes laten draaien. Nog heel vervelend is dat ik hem buiten niet van het eten kan afhouden.

Verder heb ik nog een probleem om hem in galop te krijgen. Hij galopeert met zijn voorbenen en draaft vanachter, heel ongemakkelijk. Hij zou dan een fase 4 moeten krijgen maar dan stormt hij echt vooruit.
Mijn dochter kan dit beter, die is heel kordaat.

Dit klinkt allemaal wel heel negatief. Toch is hij een tof paard. Ik ben zelf geen held en heb vertrouwen in hem.

Op de wei is hij helemaal niet gesloten. Hij is daar de body-guard van zijn harem. Hij heeft ook al met een losgebroken hengst gevochten en gaat die niet uit de weg.

Groeten, Marianne

trea hoex schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 18:55:


Ja Trea, dat doe ik nu ook! Met het clickeren doet hij nu al het wijken en het inbuigen boterzacht. Dus hij kan het wel. Maar in het zadel weet ik me met het clickeren niet goed raad. Dat komt nog wel.
Ik ging er van uit dat Apache een sloom, onderdanig paard was.
Apache stond vorige zomer op een wei met drie merries. Hij mocht niets!
Hij stond altijd apart, mocht niet mee in de inloopstal. Hij was een doetje. Stond vol beten, zielig...
Deze zomer staan onze paarden, Apache, Indy en Sela op een andere wei, met 8 tinkers, alles door elkaar: 2 grote ruinen, 2 merries met veulentjes,
een jaarling merrie en een jaarling ruin. In de wei ernaast, met een bufferstukje ertussen, staan een hengst en een merrie.
Apache ontpopte zich tot een ander paard... respecteert de merries maar jaagt alle ruinen weg. Hij fungeert als body guard voor de voortdurend hengstige Indy en Sela die naar de hengst staan te lonken.
De hengst is dan een keer uitgebroken en Apache had wel 30 lelijke beten;
Hij gaf gewoon niet af en zette zich als een schild voor Indy en Sela. De hengst mocht er niet bij.
Toen zag ik wel dat er veel meer in hem stak dan ik dacht. Indy en Sela zijn zijn harem, er mag geen andere bij.
Op zijn strafste momenten mogen ook de moeders en hun veulens niet zonder hem gaan drinken, de drinkbakken staan op zo'n twee meter van de hengst. Hij houdt alles in de gaten. Wat een macho voor een ruin!

Groeten,
Marianne

epona schreef op zaterdag 26 augustus 2006, 21:52:


Hallo Ina,
Thuis in de paddock is er aan Indy niets te merken. Ze heeft wel een sterke drang naar de wei. Komen we daar aan, hop staart omhoog, 100 kleine plasjes en langs de draad paraderen en naar de hengst staren. Dat ze het zo vaak heeft komt volgens mij door die hengst. Vorige zomer hebben we helemaal niet gemerkt dat ze ook maar één keer hengstig was.
Op Apache heeft het wel invloed want die heeft niet veel rust op de wei maar de anderen trekken er zich niets van aan.
Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 0:11:


Bedankt voor al jullie reakties.
Apache is dus beleefd met voedsel en heel voorzichtig. Als hij een minuut ingebogen blijft staan, of toch bijna een minuut, is dat omdat ik hem dat vraag en hij heeft er dan geen probleem mee.
Wat hij wel doet is vanalles aanbieden als hij me ziet, hoofd naar beneden,
mijn hand zoeken om te targetten, over de grond schrapen enz.
Ik wil graag een echte clikkercursus volgen maar vind er geen. Wij hebben ook geen trailer dus dat is ook een probleem.

Zondag ben ik met hem buiten gaan galoperen. Dat ging eigenlijk heel goed.
Alleen de eerste keer moest ik een fase 4 geven (dat is dus moeilijk voor mij want ik denk altijd dat ik hem pijn doe). Daarna sprong hij altijd bij fase 2 (licht kuiten aanleggen) in galop.

Het is wel zoals Eddy zegt dat zijn gallop vooraan begint en niet vanachter. En dat ik hem "in een gat " laat vallen. Hoe moet ik dat dan wél doen?

En met zijn hoofd in het gras duiken, dat is dus met touwhalster, niet met bit.
Met bit kan ik hem langs één kant terug omhoog krijgen. Maar het is niet alleen gras, het is alles met een groene kleur.

Groeten,
Marianne

Nick Altena schreef op maandag 28 augustus 2006, 22:04:


Bedankt voor al de interessante reakties.
Ik wil nog even zeggen dat Apache niet onbeleefd is met de voedselbeloningen. Hij is zelfs voorzichtig. Ik geef de beloning altijd wel van mij weg. Wat hij wél doet als hij me ziet is vanalles beginnen aanbieden, hand proberen te targetten, hoofd naar beneden, over de grond schrapen...
Maar dat doen de twee anderen ook. Maar ze krijgen alleen iets als we eerst iets vragen.

Verder klopt het wel wat Eddy zegt over dat "in galop vallen". Ik doe de teugels naar voor/boven en waarschijnlijk ga ik dan zelf ook wat naar voor hangen. Hoe moet het bij hem dan wél?

Ik denk dat mijn probleem voor een groot deel aan mezelf ligt omdat ik me altijd moet overwinnen om een fase 4 te gebruiken. Ik ben daarin echt geblokkeerd. Zondag heb ik één keer op zijn gat gepetst. De hele rit is hij dan bij fase 2, licht kuiten aanleggen, in galop gesprongen.
Wij hebben bijna de hele rit gegalopeerd, even gestapt, weer gegalopeerd en een beetje gedraafd. Geen mogelijkheid om te eten! Apache werd niet moe en volgens mij vond hij het plezant. Bij het lopen hoor je ook nooit zijn ademhaling. Indy begint te briesen en te snuiven en die hoor je ook ademen.

Gisteren heeft Apache in de wei nog staan bokken als een jong veulen.
Wam, bam, met alles de lucht in

Groeten, Marianne

Omdat mijn laatste antwoord steeds verdwijnt begin ik hier opnieuw.

Bedankt voor alle interessante reakties.

Eddy, wat betreft het "in galop naar voren vallen", dat klopt helemaal.
Ik doe de teugels naar boven en naar voren. Waarschijnlijk komt mijn bovenlichaam dan ook meer naar voor. Hoe doe ik het dan beter wel om hem vanuit zijn achterhand te laten vertrekken? Want dat doet Apache eigenlijk nooit.

Wat betreft de voedselbeloningen: Apache is beleefd en voorzichtig, geen probleem. Hij begint wel spontaan vanalles aan te bieden wanneer hij me ziet: hoofd naar beneden, hand proberen te targetten, schrapen, voetballen. Dat doet hij dus allemaal graag. Dat inbuigen zal hij nooit spontaan doen. Maar hij krijgt alleen iets wanneer hij iets doet wat ik vraag en ik geef de beloning altijd van mij weg.

Dat hij met zijn hoofd in het gras duikt en ik hem er niet uit krijg is alleen met een touwhalster. Met een bit krijg ik hem er aan één kant uit. Eigenlijk is het andersom: ik hou hem tegen wanneer hij trekt. Als hij pijn in zijn mond voelt, veroorzaakt hij het zelf. Volgens mij heeft hij helemaal niet veel pijn.
Maar, buiten duikt hij niet alleen naar gras... Hij lust alles wel. Onze composthoop vindt hij ook interessant, en het kippeneten en de mezenbollen
(met plastic netje).
Zou ik om dat eten te verhinderen een fase 4 mogen gebruiken? Dus een pets op zijn kont?

Daar zit dus bij mij een ingeboren rem. Ik kan dat heel moeilijk terwijl dat bij Apache blijkbaar wel werkt bij het rijden.
Zondag heb ik hem één keer een pets op zijn gat gegeven en de rest van de rit heeft hij heel vlot en gemakkelijk gegalopeerd bij fase 2.
Als ik hem meer laat lopen heeft hij ook minder tijd om te eten.

Bij het te voet van de wei halen heb ik het volgende geprobeerd:
Apache aan leidtouw, ik met een carrotstick. Ik zeg "HO" hij stopt, ik zeg "DOWN" hij doet zijn hoofd naar beneden. Ik zeg dan "YES" en hij mag dan eten. Wil ik verder gaan dan vraag ik eerst met mijn leidende hand, geen reaktie, dan pets ik met de carrotstick op de grond achter hem.
Stopt hij tussendoor dan begin ik direct met de carrotstick.

Groeten, Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 15:45:

Eddy dit snap ik totaal niet, moet de achterhand omhoog gebracht kunnen worden door een gewichtsverplaatsing naar achteren?
Gaat een paard normaal niet sneller als je naar voor leunt en trager als je naar achteren leunt?
Als ik van jou was zou ik zo snel mogelijk een
Wat bedoel je met een vermomde zweep Eddy? Of ik nu een stok of een zweep of een carrotstick of een zwierend touw gebruik...
Bedoel je dat Apache er bang van zou worden?

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 29 augustus 2006, 18:49:


Eddy, nog een paar vragen.
Ben niet blond maar wel dom. Wat is eigenlijk een PRE hengst?
En met dat vocaal commando bij de 4 fases, waarom in vervanging van de 4de fase en niet van de 1ste fase?

Groeten, Marianne

epona schreef op woensdag 30 augustus 2006, 22:36:


En hoe je ook met hele kleine dingen gelukkig kan zijn.
Vandaag stond mijn slome Apache, de "dikke" van Hempfling, alleen uit op vreten en rust, aan de andere kant van de paddock te slapen. Ik kom naar buiten en ga aan de andere kant van de paddock staan. Apache komt naar mij en gaat naast mij verder dutten. Dat vind ik al tof.
Ik vind dat zelfs super.

Groeten, Marianne

Piet schreef op donderdag 31 augustus 2006, 19:48:


Heel heftig allemaal.
Met al mijn respect.

Sela heeft vlugger vuil aan haar ogen dan onze andere paardjes.
Een beetje "natter", misschien lijkt het op meer "tranen".
Kan het door de vliegen komen? Die worden er wel door aangetrokken. Hoe maken we haar ogen het beste proper?
Gewoon met water of met iets anders?

Groeten, Marianne

Geertje schreef op zondag 10 september 2006, 21:17:


Ik herken hier voor een groot deel mijn paard, Apache in (een koudbloed).
Heel braaf en rustig als alles naar zijn zin gaat: niet in de bak rijden en buiten niet te ver van huis en liefst overal eten en paardjes kijken en mest controleren.
Na drie maanden Parelli met hem geprobeerd te hebben (met lessen) heb ik
Parelli maar gelaten voor wat het is (met spijt). Ik bouwde helemaal geen band met hem op, integendeel, Apache sloot zich helemaal voor me af.
Hij nestelde zich in de druk en ging een dutje doen. Als hij me zag aankomen begon hij te zuchten en te geeuwen. Met touwhalster ging ook niet, niet binnen en niet buiten. Hij sleurde gewoon mijn schouders uiteen.

Ik ben dan met veel vooroordelen begonnen met clickeren. En jawel, dat vindt hij wel leuk. Als ik buitenkom kijkt hij naar mij en als ik zeg "kom" en daarbij mijn hand toon, dan komt hij naar mij. Ook op de wei. Dat is natuurlijk heel tof. Maar, het is moeilijk voor mij om dit met het rijden te combineren.
Als ik opstijg wil hij niet meer blijven stilstaan, hij wil steeds "targetten" voor een beloning.

Verder blijft hij bij het rijden proberen. Bij het rijden gebruik ik nog wel de 4 fases. Fase vier is een pets met de teugels op zijn kont. En daar reageert hij eigenlijk heel goed op. Dus dat houd ik zo maar. En clickeren in het zadel doe ik NOOIT.

Bij grondoefeningen kan hij met het clickeren héél goed wijken voor druk (de 7 games van Parelli). Zonder de voedselbeloningen, dus puur Parelli doet hij het helemaal niet terwijl hij het wel kan.
Dus ja, hij doet het eigenlijk alleen voor het eten. Maar ja, dat is wel beter dan alleen uit angst.

Hij wordt natuurlijk bekapt. Met voedselbeloningen lukt dit in amper in een half uur. Zonder voedselbeloningen gemakkelijk een uur.
Apache heeft hoefschoenen. Om die aan te krijgen moet je ook engelen- geduld hebben. Apache blijft gewoon als een standbeeld staan. Soms moet ik me omdraaien om hem geen "sjot" te geven.

Vorig jaar stond hij op de wei met 3 merries en was hij een sukkel. Nu staat hij met een gemengde groep van 11 paarden. Hij heeft zich ontpopt als een echte macho....

Je bent echt niet de enige die in de knoop ligt met "hoe moet ik met mijn paard omgaan".

Marianne

bianca jansen schreef op zondag 10 september 2006, 23:31:


Achter ons op de Vraeghoeve worden Arabieren gekweekt. De veulens worden over heel Europa verkocht en gaan tot 5000,00 euro en meer.
Die paardjes staan ALTIJD buiten, wel met een inloopstal. Ook de veulens die in maart geboren worden en vaak nog in de blubber en natte sneeuw staan. Ze hebben nog nooit een ziek paardje gehad... dus!

Marianne

Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:54:


Vorig jaar: Apache 24/7 op de wei, zonder schuilstal want mocht er van de de merries niet in. Apache moddervet, zomereczeem, opgezwollen van de beten.

Dit jaar Apache heel voorzichtig op de wei; voor de rest in de paddock, hooi gerantsoeneerd. Arme Apache? In mei ietsiepietsie te lang op de wei en licht hoefbevangen. (Hij eet nog verder terwijl hij ligt). Een maand heel gevoelig gelopen.

Nu: Apache niet meer zo dik, geen zomereczeem, loopt beter enz.
Hij zou ook wel liever altijd op de wei staan maar dat wordt gewoon zijn ondergang. Spijtig maar helemaal natuurlijk kan voor hem niet. En soms is dat voor mij moeilijker te verteren dan voor hem.

Marianne