Van natgemaakt hooi krijg je geen natte mest hoor. Ze drinken dan gewoon minder.

Joehoe?

Sandra, je doet het nooit voor iedereen helemaal goed. Het is al met al kl*te genoeg. Als ze met geweekt hooi, magnesium en beklappen niet opknapt, zou je denken dat het geen 'gewone' hb is. Wat is het dan wel?? Ik snap je wanhoop. Zet haar in de wei en dan: god zegene de greep.

Jean Mclean schreef op maandag 7 april 2014, 9:28:


Zo'n situatie vind ik -met alle respect- dierenmishandeling. Zó lang dooremmeren met een zwaar bevangen paard waar je de oorzaak niet van kunt detecteren, zou verboden moeten worden. Ook als zo'n pony er uiteindelijk weer bovenop komt, want dat weet je tevoren niet. Is die hel dat waard?! Ik vind van niet.
Zoals Jet zeer terecht zegt: Sandra en Shakira zijn OP. Het is klaar. Respect voor de beslissing om de pony uit haar lijden te helpen en respect dat Sandra niet blijft doordrammen met lapmiddeltjes (in dit geval) als magnesium en pijnstilling.

Myriam schreef op maandag 7 april 2014, 11:13:


Ik zeg sorry voor ik een mug doodsla.

Zet je da voor het blok en eis een andere aanpak. De ingeslagen weg leidt de verkeerde kant op.

Bokken en steigeren kunnen een gelijke oorzaak hebben. Beide zijn uitingen van verzet, van niet meer voorwaarts willen/kunnen. De bouw van het paard en de kracht in de achterhand bepalen of het bokken dan wel steigeren wordt: de een zet de rem op de sterkere voorhand, de ander op de sterkere achterhand.
Hoe pakt de trainer het aan en met welke optoming rijdt die? Wat vindt het paard van deze trainer, hoe gedraagt zij zich bij hem?

Geef het meer tijd. Op een gegeven moment is de aanwezigheid van het nieuwe paard een bestaande situatie en wordt ze niet meer gezien als indringer. In de wei is overal eten, dus meer afleiding. In de paddock is alles rondom voer veel beladener, omdat het gedoseerd verstrekt wordt. Meestal zijn deze ruzies voergerelateerd.

Toen mijn superbrave paard in de paddock de nieuwkomer in elkaar schopte, heb ik ze 4 maanden uit elkaar gehouden alvorens het draadje weg te halen. Daarna was de aanwezigheid van de nieuweling een status quo geworden; je kunt dat zien aan het gedrag: zoeken ze elkaar op en hoe bejegenen ze elkaar.
Geef het de tijd die het nodig heeft.

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 8 april 2014, 8:09:

Waarom zou je in hemelsnaam iets terug moeten betalen, wie bepaalt dat? De kosmos??

Ik denk dat iemand die vaak kneuzen opvangt, ondervindt dat hij kneuzen aan het opvangen is.

Laat het los, je hebt het maximale gedaan. En laat je niet uit het veld slaan, vang straks gewoon weer een paard of pony op, als de frustratie om S weggetrokken is. Het bestaat namelijk echt, domweg en gratis zonder terugbetalingsregeling genieten van je paard (ook als het een licht kneuzingsgehalte heeft).

Magnesiumbloedtest is erg onbetrouwbaar, staat op deze site.

Coralie schreef op vrijdag 11 april 2014, 17:53:


Ook in Frankrijk?
Nou ja, het kan sowieso geen kwaad als je tijdelijk overdoseren zou.

Die is er al een heel tijdje niet meer dacht ik.

Waldo50 schreef op maandag 14 april 2014, 18:37:


Ik herken mij niet in dit profiel.


Leuk geformuleerd, maar niet waar. Op andere dan PN-fora zijn de paarden ook steeds ziek en onderweg. Ziekte en gezondheid is nu eenmaal een interessant onderwerp waarover je niet snel uitgetypt bent. En over paarden die gewoon floreren bij de paardgerichte wijze van houden, schrijft men nu eenmaal weinig; het gewone is niet boeiend.


Dat ben ik dan weer met je eens, ook de rokerige kroeg-vormgeving mag wel een opfrisbeurt.
Anders einde verhaal...? dat denk ik niet. Men komt en men gaat, het is een organisch gebeuren en het houdt zichzelf in leven.

MarshaBart schreef op dinsdag 15 april 2014, 22:51:

Anderen schrijven dat er toch niets aan te doen is, dus ik ben benieuwd naar hoe dat stukje niet werkende slokdarm behandeld is, Marsha?

Syam schreef op dinsdag 15 april 2014, 18:45:


Mijn paard Buck (22) komt uit de Franse Pyreneën en kampt sinds hij op zijn 4e bij mij kwam wonen met spierstijfheid; hij was nooit helemaal soepel. Ik heb door de jaren heen vanalles geprobeerd om de spierpijn te bestrijden, vit. E met en zonder selenium gesupplementeerd, magnesium, totaalsupplementen, detox, afvalstoffenafdrijvende kruiden, veel beweging, weinig beweging, weinig gras, arm hooi, periodes met nul toevoegingen, massages, you name it. Tweemaal bloed laten onderzoeken, behalve wat verhoogde cpk vond de da niets afwijkends. Ik reed en rijd best veel, dus hij kreeg voldoende beweging. Hij lijkt insulineresistent dus wordt al zijn hele leven daarnaar gemanaged.
Maar ondanks kritisch management en ondanks de supplementen bleef hij altijd wat te stijf naar mijn zin. Toen dat 4 jaar geleden in het voorjaar weer verergerde, zodanig dat de eerste 20 minuten draf pijn ging doen aan mijn ogen, heb ik Chinees-holistische praktijk Den Hoek ingeschakeld. Zij stelden mbv de lecherantenne ziekte van Lyme vast, waarschijnlijk ooit opgelopen in Frankrijk. Dat zou ook de verklaring kunnen zijn voor het eeuwig stijf blijven ondanks correct management.
Hij is behandeld met o.a. acupunctuur, een weerstandsnosode en een detoxkuur en sindsdien is hij blijvend opgeknapt. De Lyme bacterie is uiteraard niet weg te krijgen, maar hij heeft er geen last meer van. Blijkbaar is zijn lichaam toen goed op de rails gezet en weet hij zichzelf gezond te houden. Geen spierpijn meer, niet meer stijf en de eerste draf ziet er meteen goed uit. Al 4 jaar lang.
Ik zou de mogelijkheid onderzoeken om zo'n traject in te gaan, want jarenlang rommelen met supplementen is slopend.