Ja, erg ingewikkeld om uit te leggen, maar ik zal een poging wagen.
Weet je wat, kom mee naar PN, dan zal ik er daar dieper op ingaan.
Pien

Hoi Steef .

Het is juist het ijzer dat de hoef verhindert om breder te worden; het knijpt de hoef samen. Hierdoor wordt de pompfunctie (hoefmechanisme) en de doorbloeding van de hoef ernstig belemmerd.

Hoe jonger het paard beslagen is, hoe ernstiger de versmalling van de hoef!

Paarden die geen ijzers hebben en natuurlijk bekapt zijn hebben dit probleem niet en ze hebben mooie brede hoeven.

Voor een optimale spreiding van de hoef laat je je paard zonder ijzers lopen en zorg je voor voldoende tegendruk in de vorm van regelamatig harde ondergrond.

Het is een fabeltje dat paarden die natuurlijk bekapt zijn smallere hoeven krijgen !

Groet, Pien

Even een uitprobeerselberichtje met de avatar van mijn wegrennende paard....... Pien

Hans Arendse schreef :


Hans, met respect, maar je schrijft zelf dat je de hoeven dusdanig bekapt waardoor de paarden na een jaar nog op dezelfde hoefschoenen kunnen lopen.
Dan houd jij dus de hoef te smal.
e past toch niet de hoef aan de schoen aan? In jouw geval klopt het dan wel degelijk maar dat is niet wat Nick of ik bedoelen.

Wij gaan uit van een situatie die ontstaat nadat je ijzers er onderuit haalt en waarbij de hoef weer gezond moet worden..
Ik denk echter dat je ernaar moet streven een optimale spreiding van de hoef te bewerkstelligen. Met mooi open stralen en breed draagvermogen.

Een paard dat te nauwe hoeven houdt of zelfs nauwer wordt is naar mijn mening niet correct bekapt, of het heeft te weinig harde ondergrond en beweging gehad (bijvoorbeeld dag en nacht in een stal met stro).

Dit is niet zo aardig van je ! Nu doe je net alsof jij de enige expert bent op dit forum. Er zijn meer mensen die zich heel erg verdiepen in het hoevengebeuren, ook al noemen zij zich geen bekapper....

Groet, Pien

Isapaardje schreef op donderdag, 3 februari 2005, 8:21:


Ow, wacht even, is er niet een klein misverstandje aan het ontstaan ? Aangezien ik me ook in deze discussie gemengd heb wil ik het volgende even zeggen :
We hebben het over het 'kleiner worden van de hoeven na Natuurlijk Bekappen".

Als ik schrijf over het kleiner worden heb ik het over het enger , nauwer worden van de breedte van de hoef en als ik jullie zo lees heb je het over korter worden in de toon, in de lengte dus.

Ik denk dat dit een heel verschil uitmaakt in onze discussie.
Want ja, de toon wordt vaak korter en dus lijkt de hoef kleiner.

Hoe Nick erover denkt weet ik niet , maar ik kan me voorstellen dat dit ook voor hem geldt. Groetjes, Pien

coewem schreef op maandag, 7 februari 2005, 11:10:


Hallo Coewem, sorry, maar ik vind dit een beetje een wazig bericht. Ten eerste zou ik je willen vragen in Nederlands te schrijven zodat het voor iedereen verstaanbaar is, en ten tweede zit je op het hoevenforum van Hoef Natuurlijk. Als je nu deze vraag eens omzet in het Nederlands en vervolgens op www.paardnatuurlijk.nl post krijg je zeker antwoord.
Succes. Tot ziens op PN. (Paard Natuurlijk) Groetjes, Pien

Karin schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 16:51:


Ik weet niet of het zo snel al kan, Karin, maar normaalgesproken groeit de hoef ca 1 cm per maand. De nieuwe hoorn is te herkennen doordat het vanaf de kroonrand wat verdikter naar beneden groeit.
Zou dus nu een cm of 2 kunnen zijn.... Klopt dat ongeveer? Groet, Pien

Frans Veldman schreef :


Hoi Frans, ik moet even wennen aan de nieuwe opzet maar ik zie er zeker de voordelen van dus dat komt wel goed.
Mijn enige vraag is of je de sterretjes voor de nieuwe berichten iets dikker zou kunnen maken, ik kan ze met moeite zien, en ik hoop maar dat dat aan mijn wazige beeldscherm ligt
Groet, Pien

Onze nieuwe halfquarter Winner heeft behoorlijk gevoelige voorvoeten op het moment.

Al jaren van de ijzers af maar tot vorige week traditioneel bekapt.
Toen hij bij ons kwam had hij te lange hoefwanden en lange steunsels.
Ook waren zijn voorhoeven ongelijk van lengte. De rechter was veel steiler dan de linker, bovendien was er een heel stuk van de wand en de straal afgebroken van die hoef.

Winner heeft altijd op zachte zandgrond gelopen en bij ons is het alleen maar verhard, dus ik denk dat hij in de eerste dagen dat hij bij ons was door die lange steunsels en de stenige bodem een zoolkneuzing heeft opgelopen.

De grond hier is zo keihard, alleen maar grind, beton en kiezel.
Er zijn dagen dat ik tijdens een rit van een paar uur geen enkel onverhard weggetje ben tegengekomen, met uitzondering van een strookje ongelijk gras in de berm. De meeste van onze andere paarden gaan er normaal overheen, ik let er niet eens meer op op wat voor ondergrond we lopen, het is toch altijd hard.

Gek genoeg stond Winner niet zo heel erg op hoge hielen, en we hebben hem met een paar dagen tussenpozen in de juiste stand kunnen zetten.
Hij loopt nu echt niet lekker op het harde.
Op de zachte grond uiteraard veel beter.
Het heeft even wat tijd nodig en ik maak me er niet ongerust om!

Wat me nu weer opvalt is dat je niet altijd de garantie kunt geven dat een voorheen traditioneel bekapt en onbeslagen paard met niet al te hoge hielen geen last zal ondervinden van zijn eerste natuurlijke bekapping.

Ter vergelijk : Cherokee heeft jarenlang ijzers gehad en zij had echt laarzen van hielen.
Zij heeft echter geen dag gevoelig gelopen na haar eerste natuurlijke bekapping.
Ik merk dat het niet altijd voorspelbaar is hoe een paard zal reageren.

Groet, Pien

susan garritsen schreef op zondag, 13 februari 2005, 13:01:


Ik zie onze paarden erg balen van de enkelhoge modder.
Ze komen niet weg, en vooral 9 1/2 maand drachtige Holly heeft het h e l e m a a l gehad nu. Ze kijkt met de dag sjaggerijniger.

Om ze nu toch wat stevige en droge grond te geven hebben we de buitenbak permanent opengegooid zodat de paarden de keuze hebben tussen de paddocks met inloopstallen en de zanderige bak ,die overigens wonderbaarlijk droog blijft met dit snertweer, zal wel komen doordat het licht berop loopt. Maar waar het het hardste waait omdat het open veld is.
En waar staan ze nu ? : Juist : In de bak, met de kont naar de wind en de regen.

Overigens geen spoortje van mok en te zachte hoeven nu.
Ik denk dat het ook komt doordat ze het zand hebben om effe op te drogen. Ik maak me er niet zo'n zorgen over.
De doorbloeding van de hoeven is goed, de hoeven voelen lekker warm en mooi stevig. Zelfs Winnertje loopt weer prima!

We denken er wel over om nog een stuk te gaan betegelen of om een strook vuursteen te laten storten.

Groet, Pien

susan garritsen schreef :


Vuursteen of silex is een heel scherp gesteente als het breekt.
Hiervan maakten de prehistoriers al vuistbijlen.
We twijfelen een beetje of het inderdaad zo goed voldoet.
Als je er een flinter afslaat is het net zo scherp als een scalpel.

De paden van D'n Observant en het Enci-bos op de St. Pietersberg zijn ermee bezaaid, maar in combinatie met bosgrond. (Vlak bij jou in de buurt...).
Als we al steentjes uit de witte lijn peuteren na het rijden zijn dat altijd flintertjes vuursteen.

Onze paarden gaan er nu in een gloeiende galop overheen maar dat is wel de vuursteen die al ingelopen/ingereden is op de bospaden.

Een vriendin van ons heeft het via via gekocht van iemand die bij de Enci werkt, als ik mij niet vergis. Ik zal haar eens vragen.

Ik denk overigens niet dat je met deze steensoort kunt voorkomen dat je bak een zwembad wordt, tenzij je er een heel dikke laag van aanbrengt.
Maar indien niet vermengd met (bos)grond heeft het echt heel scherpe uitsteeksels. Groet, Pien

Nee, absoluut niet.
Als je het wilt gebruiken kun je er het beste een strook van maken waarover de paarden moeten lopen om aan hun drinkwater bijvoorbeeld te geraken, en zodoende hun hoeven te harden. Zo puur en onvermengd is het niks om echt op te rijden of de paarden te laten liggen/rollen.
Groet, Pien

Isapaardje schreef op zondag, 20 februari 2005, 13:29:


Het zijn diezelfde vee-artsen die zeggen dat paarden die de harde weg opgaan ijzers onder moeten hebben dus wat een vee-arts zegt maakt op mij niet veel indruk. Het is ook de vee-arts die zegt dat stalrust onontbeerlijk is wanneer een paard ziek is.....
Ik vind een vee-arts goed om bevallingen te doen en infectieziekten te bestrijden, voor de rest denken ze mij over het algemeen veel te traditioneel.


Wat doet een ijzer nu aan een breuk? Het enige wat het mij lijkt te doen is de hoef inklemmen en de bloeddoorstroming afknellen....
Kan me meer voorstellen bij gips of een andere vorm van fixeren van de breuk zelf.


Veel van de problemen ontstaan nog steeds door ijzers.
En een hoefzweer bestrijd je nog altijd het beste door natuurlijk te bakappen. Holly had er 4 toen ze ijzers onder had.
Maand nadat ze natuurlijk bekapt was , was alles over, nooit geen last meer van gehad.
Groet, Pien

Isapaardje schreef:



Een ijzer is nooit strict noodzakelijk. Een ijzer is strict onnoodzakelijk.
Een bekapper die toch denkt in termen van oplossingen met een ijzer is geen natuurlijke bekapper maar op dat moment een hoefsmid.
Of gewoon een bekapper. Maar geen natuurlijke.
Het gaat om de denkwijze.


Waarom niet? We hebben het hier over natuurlijk bekappen, en we willen dat duidelijk is wie dat wel doen en wie niet, of wie alleen maar de term natuurlijk gebruiken omdat dat beter staat bij de massa.

Stel, je hebt geen ervaring in natuurlijk bekappen en je laat zo iemand komen bij je paard en die iemand zegt : Ja, kijk, ik ben wel een natuurlijke bekapper maar voor dit probleem moet je echt wel even een tussenoplossingsijzer hebben", hoe zou jij het vinden als je achteraf hier hoort dat dat ijzer helemaal niet nodig geweest was? Dan zou je je toch flink bij de neus genomen voelen omdat hier op de site wel staat dat die bekapper 'natuurlijk' werkt.....
Ik ben blij met de scheiding. Nu kunnen mensen zelf beslissen hoever ze durven gaan.....
Groet,Pien

annekebenik schreef op dinsdag, 22 februari 2005, 15:04:


Hoi Anneke, kijk maar eens op : www.rafanteunis.be
Raf is Strasser Hoofcare specialist en als je hem belt doe je hem maar de groeten van mij. Pien