Frans Veldman schreef op woensdag 10 juni 2015, 12:09:
> Dus, als iemand zegt: "ik vind het leuker om te werken met beloning dan
> met straffen" dan ben ik het daar hartgrondig mee eens.
> Maar als iemand zegt: "leren werkt niet (goed) op basis van bestraffing"
> of "wegnemen van een onaangenaamheid" dan ben ik het daar hartgrondig
> mee oneens.
al doende leert men, dat weet iedereen. Maar leren door schade en schande is iets heel anders dan leren door beloning. Het werkt namelijk anders op niveau van de hersenen. Als je een kind wil leren dat 2+2=4 kan je beter gebruik maken van leren door beloning (bv goed cijfer, stempel in schrift) . In de hersenen komen dan de juiste hormonen vrij die leren mogelijk maken (serotonine, dopamine). Iets leren kan daardoor ook als iets aangenaams worden ervaren. Leer je dat de kachel heet is doordat je je vingers eraan brandt gebeurt er iets heel anders en komt een stresshormoon op gang (adrenaline) en zo leer je dat je beter kan vermijden de kachel aan te raken. Adrenaline geeft een onprettig gevoel.
Door te leren met beloning wordt door de hormonen in de hersenen het plezier in het leren verhoogd, een effect dat bij adrenaline niet plaats vindt. Je kan dus gerust een kind iets leren vermijden (brutaal zijn, laat thuis komen enz enz) maar het werkt anders, en bij paarden ook.
Als je hersenen iets leren met beloning en dus de bijbehorende hormonen worden de gegeven anders opgeslagen in je hersenpan en zijn ze op een andere manier beschikbaar.
Warboel
