ElkeW schreef op vrijdag 24 februari 2006, 7:56:


Hallo,

de duurste hoefkaptang die ik kan kopen van St-Croix (een hoefsmid weet dat dit pure luxe is) kost rond de 150 euro, de allerallerduurste zijn van GE en die kost 230 euro (ik kan mij die helaas niet permiteren) De goedkoopste kost rond de 50 euro. ( prijzen hier uit mijn catalogus van 2005-2006) Ik denk dat als je een nieuwe koopt voor 75 euro, je al heel goed materiaal hebt voor een semi-pro en een pro. 150 euro voor een tweedehands is pure afzetterij

belinda defraene schreef op dinsdag 28 februari 2006, 21:16:


Als het is om op tocht mee te nemen, koop je best een degelijke grote vijl en je zaagt ze gewoon in twee stukken. 6 euro? Dat kan bijna niet goed zijn... Ik zou opteren voor 20 euro en in twee doen. Kan je tweemaal op tocht

Groeten,

AH Rik

koend schreef op woensdag 8 maart 2006, 20:01:


Als je paard daar heel vaak op loopt, kan het zijn dat de hoeven te snel slijten. Ik ben al twee keer bij zo iemand geweest. Het paard was door zijn zolen gegaan op drie hoeven van de vier. Een pony had twee hoeven kapot.
Bij iemand anders moet er nooit meer bekapt worden, omdat de hoeven gepast afslijten. Maar probeer dat maar eens na te doen.
Als het oude varkensroosters zijn, dan zijn ze ruw en slijten de hoeven te veel. De gleuven zou ik niet zo direct bang voor zijn.

Groeten,

AH Rik

Piet schreef op donderdag 9 maart 2006, 8:01:


Niet echt stalpaarden, maar de wei rond de stallen is een bijna-moeras zodat de paarden gewoon uit ellende enkel maar op het droge kunnen op deze beton. Dus dat maakt het dubbel erg: natte hoeven slijten sneller en op zo'n ruwe ondergrond gaat het dus dubbel hard. Het duurde zelfs een poosje vooraleer ik doorhad dat het paard doorheen de zolen was gegaan door die ruwe ondergrond. Maar er stond ook een bevangen pony, die had dus teveel pijn om te lopen en deze hoeven waren dus niet afgesleten. Pas toen viel mijn nikkel.

gr
Rik

Leuk, zo'n eerlijke discussies tussen de natuurlijke en traditionele hoefverzorgers. Ik volg ze nog steeds met plezier.
Wie mij kent uit eerdere berichten weet dat ik ook als hoefsmid deze discussie gevoerd heb vorig jaar. Uiteindelijk heb ik er uit geleerd. Dat wil niet zeggen dat ik voor 100 % akkoord kan gaan met het idee van puur hoefnatuurlijk, maar ik heb wel veel scherpe kantjes weggehaald uit het traditioneel hoefverzorgen, welke ik dus ook niet voor 100 % blijf volgen. Daardoor heb ik een tussenmethode ontwikkeld: het anatomisch hoefverzorgen.
Het is een hele uitleg, maar komt in het kort hier op neer: als het kan voor mij, dan gaat het paard door het leven zonder hoefijzers. In sommige gevallen kan dat niet (volgens mijn mening) en dan gaat er beslag onder het paard. Maar er wordt niet in het wilde weg een ijzer onder getimmerd. Soms wordt er kunststof gebruikt, soms gaat er slechts tijdelijk een ijzer onder om kalkoenen te kunnen inschroeven, soms is tijdelijk orthopedisch beslag nodig bij probleemvoeten.
Omdat ik vind dat er zoveel hoefverzorgers zijn die zonder achtergrond praten, omdat er weinig info bestaat over alles wat met hoeven te maken heeft, heb ik zelf een boek bij elkaar geschreven.
Het behandelt de gewone hoefverzorging, de traditionele methoden, de andere methoden maar alles op niveau van de gewone ruiter/fokker/eigenaar van pony, paard en ezeltje.
Ik vermoed dat veel overtuigde hoefnatuurlijkers niet weten waarover het gaat als men spreekt over een goed beslag (meestal kennen ze beslag enkel maar uit de slechte verhalen van manke en zieke paarden). Maar daartegenover staat ook dat veel hoefsmeden wel degelijk eens zouden bereid moeten zijn om minstens eens te luisteren naar de standpunten van de hoefnatuurlijk-mensen (die ze niet kennen omdat ze nooit met hoefijzers te maken krijgen)
Ik denk gewoon dat iedereen recht heeft op zijn eigen mening, maar dat beide partijen van elkaar nog veel kunnen leren. Uiteindelijk willen beide soorten hoefverzorgers het beste voor het paard. Maar het ene paard leeft in een ongedwongen natuurlijke omgeving en hoeft geen cent op te brengen (de gelukzak), het andere gaat door het leven als topsportpaard en moet zijn goeie geld dubbel en dik terugverdienen (jammer, maar helaas).
Beide paarden hebben er niet voor gekozen, maar het is wel zo dat ze beide een hoefverzorger hebben die probeert om het paard zo goed als mogelijk te helpen aan de hoeven. Elk op zijn manier.
Ik denk altijd: als ik het niet probeer met mijn methode (zelfs al is ze niet 100 % natuurlijk, verre van) dan komt er misschien een andere hoefsmid die met zijn vastgeroeste ijzeren principes er zomaar een ijzer onder zet. En dan gaat het nog slechter.
Ik kan net zo goed met mijn tussenoplossing tussen twee stoelen vallen: niemand tevreden. Anderzijds ligt er een klein bruggetje tussen natuurlijk en traditioneel. Misschien komen beiden ooit binnen zovele jaren op hetzelfde punt uit.
Daarom heb ik een louter informatief boek geschreven, het kiest geen kant, legt uit wat er is. Het komt in eerste instantie misschien zeer ijzerachtig over, maar er lopen nu eenmaal meer ijzerpaarden dan andere in onze Lage Landen.

Wie interesse heeft in het boek: meer info op www.hoefschoenen.be

Veel groeten, (ik blijf de discussie volgen maar doe wat ik denk te moeten doen.)

AH Rik

Frans Veldman schreef op donderdag 16 maart 2006, 22:03:


Kijk, nu we toch bezig zijn: dit heb ik er uit geleerd door naar de natuurlijk bekappers te luisteren: een bevangen paard hoeft geen ijzers om te genezen. Ik heb er al vele beslagen met speciaal beslag, nu raad ik iedereen af om te beslaan. Maar dan moet de eigenaar wel bereid zijn om elke 10 dagen die hoeven te laten behandelen (en dat kost geld natuurlijk) De meeste eigenaars willen de hoeven niet zelf doen, daarvoor betalen ze een hoefverzorger.
Maar anderzijds denk ik wel dat een breuk van een beentje in de hoef, of een hoefwandbreuk, wel tijdelijk onder beslag moet. Met de nadruk op tijdelijk. Zodra het verantwoord is, kan het ijzer er af.
Al je dit niet met me eens bent, dan laten we de volgende keer jouw gebroken pols niet in het gips zetten. Eens kijken hoe het er uitziet na zes weken. Hij zal wel aan elkaar gegroeid zijn, maar hoe?
Dus geef je paard ook de kans om dat gebroken beentje te laten spalken met een goed beslag. Maar dat wil nog steeds niet zeggen dat ik alle paarden beslagen wil zien. Integendeel.

AH Rik

Ilona Kooistra schreef op donderdag 16 maart 2006, 22:15:


Ja, je bent een kei! Ik breng het morgen naar het postkantoor. Je zal tevreden zijn.
Zo'n beslag moet bestaan uit een licht ijzertje, zonder al te veel nagels vastgezet worden, maar moet wel over enkele grote lippen beschikken. Daarmee wordt het hoefmechanisme eventjes stil gezet. Schrik je van? Dat moet, 't kan niet anders. Anders blijven die botdeeltjes over elkaar schuren, ontwikkelt zich een kalkaanslag, een artrotische ring en maak je kans dat het paard nooit meer goed stapt of loopt. Of dat het weeeeeken zal duren eer alles weer aan elkaar gegroeid is (maar misschien niet recht).
Maar eerlijk is eerlijk: na het herstel mag van mij dat ijzer er best weer af. Het probleem stelt zich dan vaak dat het paard zijn gezonde hoef overbelast. Daarom is een beslag te verkiezen, zodat het herstelproces zo snel mogelijk gaat en de ene voet geneest en de nadere zo kort mogelijk overbelast wordt.
Logisch toch? Zo simpel is het.

Groeten,

AH Rik

J. Pelgrim schreef op donderdag 16 maart 2006, 23:47:


Ik denk wat ik weet hoe Anton zich nu ook moet voelen. Ik heb het hier ook allemaal al meegemaakt. Het is onmogelijk om onpartijdig te zijn, maar het is ook niet mogelijk om iemand helemaal over de streep te halen.
Ik wil voor die zo onverzettelijk overtuigde natuurlijkers (en dat strekt tot bewondering dat jullie zo bezeten zijn daardoor, het komt veel paarden ten goede) nu de vraag eens andersom stellen. Waarom lopen nog zoveel paarden op ijzers? Als alles beter was, waarom nemen jullie niet je rasp en gaan overal natuurlijk bekappen? Je vraagt aan de hoefsmid dat hij jullie mening uitdraagt. Waarom ga je die niet zelf uitdragen? Je legt de bewijslast verkeerd denk ik (als er al iets moet bewezen worden)
Er zijn nu eenmaal minstens twee strekkingen.
Net zoals de ene altijd met het openbaar vervoer wil en de andere altijd met de wagen. Dat blijven hopeloze discussies, we kunnen er niet uitkomen.
Maar dat weet je natuurlijk wel als je hier op dit forum komt, het ij-woord mag niet uitgesproken worden...

AH Rik

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 4 april 2006, 21:11:


ik heb een monster van dit product mogen uittesten en het zal zijn nut wel hebben om rotstraal te helpen voorkomen, maar zo zijn er nog vele middelen. Er staat nergens op de verpakking dat het rotstraal geneest. En dat doet het dus ook niet.
Ik vind het heel onhandig werken, zeer plakkende zalf. Dat is wel goed voor de hoeven, maar blijft ook aan je handen kleven.
Ik heb een poging gedaan om het te gebruiken, maar het valt me tegen.

AH Rik

Ilona Kooistra schreef op woensdag 5 april 2006, 19:19:


Wil iemand zo vriendelijk zijn een diepvrieshoef in de lengte door te zagen en te kijken naar die witte lijn, Fred heeft echt wel gelijk hoor. Ik zaag af en toe zo'n kwalijke hoeven door, onlangs hebben we er zo eentje helemaal gedissecteerd om aan de studenten aan te tonen waar wat zit. Jullie doen dat op cursus toch hopelijk ook? Anders weet je niet waar je wat kan tegenkomen bij het bekappen.

Zodra die hoeven geprepareerd zijn,(geef me nog een week of drie) maak ik daar foto's van en dan stuur ik je ze door. Misschien kunnen ze gepubliceerd worden voor de niet-anatomisten.

AH Rik

Fred schreef op vrijdag 14 april 2006, 0:39:


Er lopen de dag van vandaag veel meer paarden rond met symptomen van HKO dan met echte HKO. De DA kan met de beste wil van de wereld op RXfoto's niet aantonen dat er HKO in het spel is, maar toch vertoont het paard alle symptomen ervan. Dan gaat het meestal (als hoefverzorger) ook iets vlotter om het paard van deze pijn af te helpen, maar of je dan HKO geneest ....??

AH Rik

Eva Saegerman schreef op vrijdag 28 april 2006, 22:54:


Ondertussen heeft Eva iemand gevonden uit de buurt, heb ik haar al gebeld om te helpen, maar dat hoefde gelukkig al niet meer. Binnenkort kan ze het zelf leren bij dé Piet (zoals ze zelf zegt)

Groeten,

AH Rik

Spirit schreef op maandag 12 juni 2006, 12:38:


Je kan ook gebruik maken van een eenvoudige hout- of metaalvijl. Die staat dan wel in verhouding met dat veulenhoefje, vooral qua scherpte.

AH Rik

trea hoex schreef op donderdag 17 augustus 2006, 9:07:


Een tijdje terug had het merk DEWALT zo eentje draadloos. Maar de werktijd van zo'n accu is slechts 20 minuten. En da's wat weinig natuurlijk. Maar ik heb voorlopig toch maar weinig problemen met kabels en zo, zowel voor dremel als flex. Maar draadloos is wel handiger, akkoord.

Verder nog wat vragen aan de gebruikers van de flexen. Dragen jullie een stofmasker en een bril? Wel doen hoor, ik maakte al een en ander mee aan m'n ogen.

Groeten,

AH Rik

ja hoor, je leest het goed. Op stap met twee paarden en een huifkar. Dat doen de twee moedigen: Tina en Alexis. Ze stappen ongeveer 20 km per dag, een klein stukje zonder maar het grootste stuk met hoefschoenen aan. En dat gaat prima tot nu toe.
Wil je hun verhaal volgen? Wil je foto's zien? Misschien wil je ze wel aanmoedigen?
Het verhaal is te lezen op www.hoefschoenen.be en dan klik je maar bij "op weg..."

http://www.hoefschoenen.be/karrekeonderweg.htm

Groeten,

AH Rik

ps Voor diegenen die ooit het verhaal van Romantique volgden, ik heb het paard weer terug gezien en bekap het nu weer. Hij is prima, nog wat kort in zijn draaiende beweging op linksvoor, maar dat heeft te maken met een oude beenkwetsuur, niet met zijn hoeven.