Ingrid den Ouden schreef op zondag, 22 februari 2004, 22:12:


Ja nu je 't zegt.. eerst had ik bij verschillende teksten op de site vaak een fotootje bij de naam van de afzender. Die zijn allemaal weg en ik heb tegenwoordig alleen maar een wit blokje met een rood kruisje in de hoek. Vroeger zag ik altijd de 'bonte' van Linda ( viel me op want mijn merrie is ook zo'n super-bontje) en diverse van anderen, maar nu niet meer.. alleen vandaag opeens weer wel bij de mail van Harriët en haar mooie Shire?
Volgens mij is hier werk aan de winkel voor Frans!

Ggroets, M.

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 22 februari 2004, 22:20:


Alle leden staan toch op de ledenlijst van deze site? Zie hiernaast en zoek onder de naam..

M.

Goedemorgen meiden,

Ik begin maar even een nieuw draadje over de computer-problemen c.q. lijst, met verwijzing naar alle mailtjes die sinds gisteren daarover binnenkwamen!

Toen ik op dit forum verscheen, werd bij het aanmelden gevraagd of de berichten wel of niet per e-mail doorgezonden moesten worden. Dat leek mij handig, dus heb ik daar ja op gezegd. De stroom berichten kwam al gauw op gang en ik heb toen vanuit mijn Outlook-programma in XP op een aantal gereageerd.
Na verzending ontving in dan inderdaad meteen allerlei ‘foutmeldingen’ (meestal 2 of 3) – bij controle ( even naar de site zelf gegaan), bleek mijn mailtje wel keurig op de lijst te staan. Vanaf dat moment heb ik foutmeldingen maar gewoon weggeklikt.

Intussen ben ik overgegaan op een ander e-mail adres met een andere provider omdat alle Paardenmails aanvankelijk tussen mijn ‘werkmails’ terecht kwamen en dat vond ik on-overzichtelijk. Sinds ik via Superweb mail, krijg ik géén foutmeldingen meer, maar kan ik ook geen berichten meer beantwoorden via Outlook!!

Ik heb er nu voor gekozen om gewoon de site op te gaan en via het kopje discussie-forum naar de berichten toe te gaan. Dan krijg je ook tenminste meteen te zien of er wel nieuwe berichtjes zijn. Wil ik nu een berichtje beantwoorden, dan schrijf ik de tekst eerst even in Word ( althans, als het zo’n lang verhaal is als dit), schakel weer terug naar de site, haal overbodige tekst weg en kopieëer mijn reaktie vanuit Word naar het berichtblok, en dan op verzenden. Geen probleem en geen foutmeldingen.

Wat betreft de vermeldingen van onze e-mail adressen: als ik de ledenlijst aanklik en even geduld heb totdat de namen tevoorschijn komen, dan zoek ik b.v. “Petra” en vind dan haar gegevens. Ik snap dus niet dat Ingrid die dan niet krijgt!
Het zelfde is ook het geval als ik de naam die naast het bericht staat (links) aanklik: je krijgt dan een pagina waarop de betreffende persoon een aantal dingen ingevuld heeft ( e-mail enzovoorts) en in sommige gevallen een toelichting die de persoon zelf heeft ingevuld. Dat werkt allemaal prima… Met ‘pijltje terug’ kom je dan weer in het bericht zelf.

Het is wel wonderlijk dat ik nu opeens weer alle plaatjes krijg! Gisteren dus niet!

Groets, Marianne

Ook maar even een nieuw draadje ivm de vele berichtjes.

Ik geloof niet dat men in BIT het verschijnsel ‘hoefschoenen’ persé wil afkraken omdat het nieuw is; Er wordt geen uitspraak gedaan in de zin van ‘wie in een hoefschoen aanschaft is niet verstandig bezig.. ik krijg door mijn werk talloze ‘paardenblaadjes’ en vind eigenlijk dat BIT vaak het meest ‘open’ is voor nieuwe ideeën. Voor zover ik weet heeft geen ander Nederlandstalig blad al eerder aandacht besteedt aan ‘ natuurlijk bekappen’, op ‘blote voeten laten lopen’ of ‘hoefschoenen’. Er wordt ook niet gezegd dat je je paard beter op ijzer kunt zetten, alleen worden wel de ‘mogelijke nadelen’ onder de loep genomen,en daar worden dus kanttekeningen bij gemaakt.

Bij iedere test kun je natuurlijk vraagtekens zetten, vooral ook omdat er in dit geval maar met één paard getest is en de tijdsduur waarmee het paard er mee gelopen heeft, relatief kort is. Als ik een paard bandages omdoe, loopt-ie de eerste paar minuten ook wel ’s wat vreemd. Toch ben ik het wel met de stelling eens dat een ijzer of hoefschoen na korte tijd gewoon ‘goed’ moet zitten. Als je na een dag nog steeds pijn in je tenen hebt vanwege je nieuwe schoenen, dan had je misschien toch beter een maatje meer kunnen nemen. Natuurlijk kun je beargumenteren dat iets moet ‘inlopen’ maar de vraag is dan waar je voor kiest: een tijdje pijn lijden totdat het materiaal ‘meegeeft’ of meteen de juiste maat nemen en geen pijn lijden!

Overigens, de hoefschoenen van de BIT-test waren allemaal ‘kant-en-klaartjes’ en dus geen op maat gemaakte schoenen. Vanuit dat gegeven vind ik het verstandig dat BIT de mogelijke nadelen ook aan bod laat komen en een waarschuwend woord laat horen omdat niet iedereen op de hoogte is van het feit dat je via b.v. de Fa Smit een schoen op maat kunt laten maken. En als de ‘willekeurige koper’ niet beter weet dan vind ik het niet zo slecht als iemand er wat kritische kanttekeningen bij plaatst – van negatieve ervaringen leer je vaak nog meer dan van goede, en het zet iemand tenminste aan het denken! En omdat onze paarden nog steeds niet kunnen zeggen ‘Ma, het doet pijn’ moeten wij proberen te voorkomen dat ze gaan laten zien dat iets niet goed is!

Mooi verhaal van Ingrid van een paar dagen geleden en voor haar en Isabella natuurlijk super dat ze nu uiteindelijk iemand gevonden heeft, die de voetjes van haar shetje wel behoorlijk behandeld en goed met het paardje omgaat.
Toch heb ik wel een kanttekening bij haar verhaal en dat is de uitspraak over Fernand: eerst uitproberen op eigen kudde en dan, voor het geld, ook andere paarden gaan bekappen. Wat is daar nu eigenlijk mis mee?

Een mens moet ergens beginnen nietwaar, en een ‘opleiding’ alleen is niet altijd een garantie dat iets goed is. Ik kan je achter elkaar personen noemen die, als autodidakt
(dus zelf-ontdekkend) fantastische resultaten behalen, gedreven door hun talenten en door hun ambitie om ergens het naadje van de kous te willen weten. En dan spreek ik niet alleen over de paardenwereld, Ik ken daar genoeg mensen die een Deurne- of Warenberg (Duitsland) opleiding hebben, zichzelf Bereiter of Bereiterin mogen noemen en desondanks ‘horken’ zijn! Daar tegenover ken ik zat ruiters die geheel en al op eigen kracht de ontdekkingsreis aangegaan zijn en indrukwekkende paardenmensen zijn geworden!

Nee Ingrid, ik vind jouw opmerking wel wat te negatief en doet Fernand te kort.
Ik zal heus niet beweren dat hij geen fouten kan maken- dat doen we allemaal en niemand heeft de wijsheid in pacht. Maar.. ik zou in jouw geval wel degelijk zijn advies serieus genomen hebben – niet door het meteen te laten uitvoeren maar wel door een aantal andere VAKmensen er naar gevraagd te hebben hoe het nou precies zit.
Wel ben ik met je eens dat als iets niet goed ‘voelt’ , je alle reden hebt om je verder in een advies te verdiepen. Ons ‘gevoel’ geeft vaker dan dat we het hebben kunnen beredeneren al aan dat er iets niet klopt!

Iedereen kan van mening verschillen en een probleem op ‘eigen wijze’ benaderen. Dat, vind ik, moet je respecteren en je ook verdiepen in de standpunten van een ander. Als je het er niet mee eens bent, okay, dan blijf je bij je eigen mening en dat is goed. Maar, om dan een ander door een afwijkend standpunt meteen het stempel op te drukken dat-ie maar wat aanklust, vind ik niet fair!

Dit is geen aanval op jou hoor! Ik wilde ’t alleen maar even kwijt!
Groet, Marianne

henny wittenaar schreef op maandag, 23 februari 2004, 15:22:


Ho, ho dames! In het openbaar ( en dat is deze site tenslotte) namen noemen kan vervelende consequenties hebben hoor!! We zitten nog wel niet in de Amerikaanse toestanden maar als iemand kwaad wil kan hij of zij via de juridische weg al een heel aardig eindje komen op weg naar "laster" . Mijn advies: als je namen wilt uitwisselen, doe dat dan liever in een wat minder makkelijk toegankelijk medium als dit. Een privé mailtje is beter!
Misschien overdreven maar je weet maar nooit!
Groet, Marianne

Melanie schreef op maandag, 23 februari 2004, 15:22:


Hoi Melanie!

Kijk dat vind ik nou 's tof, dat iemand ziet dat het anders kan en niet de schuld bij het paard legt als er iets niet lukt. Goedzo meid, dat is het allereerste begin om beter met paarden om te gaan!

Ik denk dat er op deze site een hoop kennis is waar je wat aan kunt hebben dus vraag maar zoveel als je wilt! We staan allemaal voor je klaar!
Wat wel een goed idee is, is om eerst eens wat over de omgang ( op de NH-manier) met paarden te gaan lezen en als je de kans hebt om eens bij een clinic of iets dergelijks te gaan kijken. Een dure cursus volgen kan inderdaad lang niet iedereen, maar een boek zoals b.v. de Paardenfluisteraar van Monty Robberts geeft al een heel goed zicht op het verschil tussen de manier waarop je niet en wel met paarden omgaat. Hij schrijft over de methodes van zijn vader en de weg die hij heeft afgelegd om de andere manier te ontdekken. Volgens mij zou dat wel wat voor jou zijn om te vergelijken! Als je eenmaal goed door hebt wat je wel of niet kunt verwachten van je paard, en begrijpt wat hij/zij wel of niet kán omdat het u eenmaal een paard is, dan kun je verder gaan duiken in de verschillende NH-methodes.
Veel plezier op je ontdekkingsreis - we zien je vragen vanzelf wel komen!

Groetjes, Marianne

Beste allemaal,

Wat mij betreft de laatste duit in het zakje; ik ben het met Bart eens, de meeste smeden doen hun werk naar beste kunnen. Niemand zal echt bewust je paard willen verpesten en ik denk dat het een goede communicatie al veel kan helpen! De beste smid kan eens een fout maken, net zoals de beste ruiter – we zijn maar mensen.
Ik heb wel eens eerder geschreven, als ik hier een nieuw paard op stal krijg en er moet een smid bij komen, dan overleggen we en bespreken de mogelijke problemen van tevoren. En dan nog kunnen we ons allebei vergissen, maar daar horen we dan van te leren. Iemand die zich bij mij zou presenteren in de sfeer van ‘zo is het, en niet anders en verder je kop houden”, die komt er bij mij niet in – ( dat geldt niet alleen voor de smid hoor!! – ik wil graag overleg en zal altijd proberen de mening van een ander te respecteren. En ik vraag honderdduizend keer om uitleg – net zolang totdat ik ’t snap. Voelt het dan toch niet goed, jammer, even goede vrienden maar dan scheiden daar de wegen!
Als laatste: bij échte probleemgevallen zoek ik met zoveel mogelijk mensen contact om allerlei visies naast elkaar te zetten. En dat is in de lijn van wat Bart zegt: van elkaar kun je veel leren!

Groetjes, Marianne

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 23 februari 2004, 17:47:


Hoi Ingrid,

ik was niet beledigd hoor!!! Alleen kan ik dankzij mijn juridische kennis wel inschatten dat het 'openbaren' van bepaalde dingen je wel 's behoorlijk kunnen opbreken, al heb je 100x gelijk! Maar goed, einde discussie.

Nu moet je toch echt die BIT van deze maand gaan kopen, want afgezien van de hoefschoenen en de shetten, staat daar ook een artikel in dit keer over het oppakken van de training na de winterstop!!!! Dus, spoed je naar de winkel. Overigens, mijn aanbod geldt nog steeds hoor, als je 't blad niet kunt krijgen dan leg ik 't graag even onder de kopieermachine en stuur je de artikelen per post!

Groetjes, Marianne

cornelie schreef op maandag, 23 februari 2004, 18:10:


Ik kan me er wel wat bij voorstellen! Even een gek verhaaltje 'tussen-door': een tijd geleden had ik echt last van 'onrustige benen' - dat manifesteerde zich vooral als je rustig in een stoel zat en dan kreeg ik echt de neiging om de hele tijd met m'n benen te wiebelen, een soort onrust die volkomen onbewust was! een vriend van mij is arts en die riep, neem 's wat extra magnesium in - je eet behoorlijk onregelmatig. Zo gezegd, zo gedaan: en ja hoor, ik voelde me meteen héél véel beter en de onrustige benen waren weg! Maar, en dan nu weer terug naar de paarden: ik heb hier ook een fries op stal gehad, nou - zúúr, sjagerijnig.. niet te kort! Zag er verder prachtig uit, goed in 't vel, goede conditie. De oplossing? Geloof 't of niet: extra magnesium! En na korte tijd bleek 't een schatje van een peerd te zijn!

Groets, Marianne

Hoi allemaal,

het magnesium dat ik destijds voor het paard gebruikte was een poeder en kreeg ik van de DA. Ik had er voor de duidelijkheid wel bij moeten zetten dat het tekort aan magnesium dmv bloedonderzoek aangetoond was, dus ik ben niet zelf gaan experimenteren.

De Paardendrogist verkoopt ook een heleboel produkten waarin extra magnesium zit ( ik heb geen aandelen hoor) - dus daar zou je ook eens kunnen informeren.

Weten jullie waar ook veel magnesium in zit? BANANEN!! Als je wilt uittesten of 't mogelijk een magnesiumtekort is en je wilt niet meteen bloed laten prikken, dan kun je ook dagelijks een stuk of twee banaantjes geven. Mijn paarden zijn er hartstikke dol op - als ze de kans krijgen, vreten ze zelfs de schil! Dat laatste sta ik niet toe vanwege eventuele chemische spuitmiddeltjes en insecticiden - je weet maar nooit in de tropen!

Groet, Marianne

Henny schreef:

Verder Marianne was jij dat geloof ik die extra vit. E toevoegde aan het voer van jouw friezen? Je zou nog een keer doorgeven wat je precies geeft? Ik weet niet of je dat al gedaan hebt. Het zou kunnen dat ik het per ongeluk gemist hebt.

Ja, miijn schoonmaakkuur was als volgt:

Drainage Compositum ( De Groene Os) 2 x daags 20 druppels ( 2 weken)
Neutradex, 1 x daags 30 ml. gedurende twee weken
Vitamine E + Selenium E ( in één oplossing) gedurende twee weken dagelijks één drukje op de pomp ( het is eeen gel in een pompflesje)

Dit alles over het voer verdeeld ( bij voorkeur in de ochtend want ze gaan er nogal van plassen en bij mij gaat de club na de ochtendvoeding meteen naar buiten, kunnen ze lekker daar piesen!). Wel in de gaten houden of de huidspanning in orde blijft ( veel plassen kan leiden tot uitdroging, dus ook water in de bak of wei zetten). Ik neem aan dat je weet hoe je dat controleert( die huidspanning)?

Ik vind 't altijd een beetje eng om medicijnen te adviseren dus is het misschien wel verstandig om er even een telefoontje aan te wagen met je DA. De mijne is zo'n lieve meid, die kan je altijd tijdens het ochtendspreekuur even bellen zonder dat ze meteen een rekening stuurt!

Groets, Marianne

henny wittenaar schreef op maandag, 23 februari 2004, 21:07:


Kiezelzuur ken ik wel als minerale grondstof, maar wordt volgens mij in Nederland niet in zelf-doe middelen verkocht. Wist je dat vroeger nitroclycerine en kiezelzuur vermengd werd - je kreeg dan dynamiet!! Misschien had Sandra's paard ( zie andere mails) teveel kiezelzuur! Grapje..

Marianne

Ilona Kooistra schreef op maandag, 23 februari 2004, 22:09:


Hoi Ilona,

haal jij dan ook mijn 'dubbele' vermelding uit de ledenlijst? De vermelding met mijn achternaam erbij, mag weg!

Groetjes, Marianne

danielle schreef op dinsdag, 24 februari 2004, 15:07:


Hoi Daniëlle,

Bedoel je nu eigenlijk dat het paard je ‘voorbij’ loopt? En jij wilt dat-ie achter je blijft lopen? (Leiden aan de hand) ??

Als dat zo is, dan de volgende tip:

Veel mensen maken al de eerste fout door hun paard ‘te kort’ vast te houden aan het halster-touw. Laat ’t maar gerust met een boogje doorhangen. Als je links van het paard loopt, touw met de rechterhand vasthouden. Het overige deel van het touw heb je in je linkerhand. Als je nu gaat lopen, flink vooruitstappen maar niet aan het halstertouw sjorren, het paard gaat vanzelf wel mee in je beweging. Beloon: braaf!
Gaat-ie je nu bij het lopen voorbij, dan meteen met het stuk touw in je rechterhand een slinger voor z’n hoofd geven ( niet het paard slaan, in de lucht) en je zegt: Terúg! Houdt-ie meteen in ( want ze schrikken ervan), meteen weer brááf!

Je paard een paar passen achteruit laten gaan terwijl hij loopt- dat lukt niet, een paard loopt niet graag achteruit ( uit zichzelf) en omdat je ‘m dan eerst moet stil zetten, snapt-ie niet dat achteruitgaan iets met voorbij lopen te maken heeft. Met het touwtje een slinger geven, is sneller.

Je commando ‘Terug’ luid en duidelijk zeggen ( niet schreeuwen) en er vooral geen verhaal omheen houden – één woord is genoeg! Dus niet: Hé toe nou joh, dat wil ik niet ga nou ’s terug.. want daar kan een paard niks mee.

Door middel van het touwtje geef je het paard aan wat jouw ‘ruimte’ is en dat je niet wilt dat-ie dat zomaar binnentreedt. Een paard wat lekker de baas voorbij loopt, heeft dus bepaald weinig respect voor z’n baasje.

Als je ’t paard éénmaal geleerd hebt met het touwtje ( het kan ook met een korte rijzweep, maar touw is zachter!) dan is de volgende stap het paard duidelijk te maken dat volgen ook betekent dat hij op jou moet letten. Dat betekent:

Met het paard lopen en dan sta je opeens abrupt stil. Het paard mag niet doorlopen!!
Meteen blokken met het touwtje voor z’n neus op met je elleboog. Na een paar keer zul je zien dat hij je goed in de gaten blijft houden en in de tussentijd zoveel respect heeft gekregen dat-ie er niet meer over denkt om je voorbij te lopen!

Succes, Marianne