Ilona Kooistra schreef op maandag 6 februari 2006, 10:00:


Ik vrees dan ook dat mensen naar hun geld kunnen fluiten, en dat juridische toestanden niets op zullen leveren.

De constructie werkt als volgt:
BV-1 bezit het "intellectuele eigendomsrecht", patenten, etc. Deze BV verkoopt nooit aan derden, maar geeft BV-2 het recht om het middel te exploiteren.
BV-2 verkoopt het middel aan derden, en ontvangt daarvoor veel geld. BV-2 moet echter, om het middel van BV-1 te mogen exploiteren, heel veel royalties betalen aan BV-1. BV-2 is en blijft dus straatarm.

Ga je nu een rechtzaak aanspannen, dan kan dat alleen maar tegen BV-2, want dat is de maatschappij die het middel op de markt brengt. BV-2 heeft echter geen geld, en gaat dus failliet zodra er iemand een claim neerlegt.

Aangezien je als eigenaar van een BV niet hoofdelijk aansprakelijk bent gebeurt er verder niets, mag je gewoon je mercedes blijven rijden, etc. Ook met BV-1 gebeurt niets.

Om je handelspraktijken voort te zetten heb je alleen weer een nieuwe handels-BV nodig. BV-3 werkt precies zoals BV-2.

Als je slim bent, zorg je dat je alvast wat BV's op voorraad hebt. Als je eenmaal een BV hebt is het oprichten van extra BV's toch nagenoeg gratis: BV-1 mag ook financieren, en leent voor 1 dag het oprichtingsgeld uit aan BV-3. Handig, want dan begint BV-3 gelijk al met een schuld.

Hoe ik dat weet? Heb zelf op deze manier gewerkt. Niet om op te lichten, maar omdat ik in mijn voormalige bedrijf veel zaken deed met Amerika, en daar kun je zoals iedereen wel weet zelfs voor een kop te hete koffie een miljoenen-claim aan je broek krijgen. Ik heb gelukkig nooit een dergelijke claim ontvangen, maar ja, better safe than sorry...

Groeten,
Frans

lenard schreef op maandag 6 februari 2006, 10:08:


Termen zoals "energie" zijn duidelijk gedefinieerd in de natuurkunde. Handig, want dan hoef je niet voor iedere soort energie opnieuw uit te zoeken wat er mee bedoeld wordt, en kun je er goed mee rekenen. De energie die een gloeilamp verbruikt is benaderbaar volgens exact hetzelfde model als de energie die het verdampen van een glas water met zich meebrengt.

Als accupuncturisten ervoor kiezen om de term "energie" te gebruiken voor zaken die volgens de algemeen geldende definitie geen energie zijn, tja, dan ontstaat er al snel verwarring.

Als ik magnesium ga verkopen in zakken van 1 kilo, maar me niet hou aan de conventie van wat 1 kilo is, tja, dan krijg je ook verwarring. Dan kan ik wel gaan zeuren dat mensen zich nooit hebben verdiept in wat ik met 1 kilo bedoel, maar of dat nou terecht is...

Het lijkt me dus zeer terecht dat de Universiteit van Wageningen niet opnieuw het wiel gaat uitvinden.
Overigens heeft het werken volgens dit wetenschappelijke model veel meer opgeleverd dan de "alternatieve" benaderingen. Denk nog maar eens aan pakweg honderd jaar geleden, toen we alleen maar zaken als accupunctuur, kruidenbrouwsels e.d. hadden. De mensen werden toen niet bepaald oud, en je had een stuk of tien kinderen nodig om een goeie kans te hebben dat er nog 2 in leven zouden zijn op middelbare leeftijd die dan voor jou konden zorgen. De rest was voor die tijd allang gsneuveld, ondanks de alternatieve geneeswijzen...

Groeten,
Frans

Böske schreef op maandag 6 februari 2006, 11:48:


Het kan ook ALLEEN maar te danken zijn aan het feit dat je geen brokken meer voerde. Baladeika was ook een paard dat aan Seme leed, en moest een groot deel van het jaar in een boett-deken lopen omdat ze anders haar manen eraf schuurde.
Afgelopen zomer heeft ze zonder boett-deken gestaan...
Zonder kuur van Leen Taal.
Toegegeven, Baladeika was drachtig, dus die factor kunnen we nog niet uitsluiten (dat zal deze zomer wel blijken) maar ze kreeg ook voor het eerst totaal geen krachtvoer meer. Inmiddels hebben we van meer mensen gehoord die gestopt zijn met het krachtvoer dat Seme is verminderd of zelfs overgegaan. Ik heb dus sterk de indruk dat DAT de factor is die de verbetering veroorzaakte.

Maar aan het weglaten van krachtvoer kun je als adviesgever niets verdienen. (Kregen wij nou maar 1 euro voor iedere paardenhouder die dankzij ons besloten heeft om geen krachtvoer meer te geven, dan konden we daar ook een leuk feestje mee geven). Het is geniaal van Taal dat hij zijn "middel" heeft gekoppeld aan het weglaten van krachtvoer, want zo lijkt het tenminste nog in veel gevallen alsof het een beetje werkt... Wat dan niet door die 1000-euro kuur komt, maar door het weglaten van het krachtvoer...


Ik ook niet. Er zijn weinig mensen die op deze manier hebben onderzocht of het werkt of niet. De reden voor ons om te stoppen was dat bleek dat er geen duidelijkheid kon worden gegeven hoe selectief het middel alleen de ongewenste parasieten doodde. Het is niet zo moeilijk om met kruidenmengsels parasieten om zeep te helpen; met Jacobskruiskruid lukt dat ook (geen paard=geen parasiet). Reden voor ons om een kruidenmengsel te geven was het idee dat dat minder slecht zou zijn voor het paard, maar als daar geen informatie over te vinden is, wat is het nut er dan van?


Ah, hier boven al geantwoord. Het hele seizoen nagenoeg vrij van Seme-verschijnselen (ik schrijf "nagenoeg" omdat we wel een tijdelijke lichte irritatie van de manekam hebben waargenomen, maar blijkbaar niet ernstig genoeg voor Bala om er aan te gaan schuren). We zijn benieuwd hoe het haar komend seizoen vergaat.

Groeten,
Frans

Peet schreef op maandag 6 februari 2006, 15:16:


Even uit mijn hoofd: f=m*a.
Maw: de kracht is afhankelijk van het gewicht en de snelheidsverandering die plaatsvindt, van die massa. Het eerste is gemakkelijk, het tweede is lastiger. Als het paard star zou zijn als een blok beton, dan kijk je naar de hoogte vanaf waar de "landing" wordt ingezet, en met behulp van de formule voor de valversnelling weet je dan de snelheid op het moment van impact. Een paard is alleen flexibel, en een deel van de energie wordt geabsorbeerd en in de tijd uitgesmeerd door het doorveren van benen e.d.
Om het precies te bepalen moet je uitgaan van een bewegingsmodel en precies timen waar en wat er beweegt, hoe zwaar ieder onderdeel is, etc. Het gaat er dus maar om, hoe precies wil je het weten? Je moet ook nog rekening houden met trillingen die optreden en voor plaatselijk hoge piekbelastingen kunnen zorgen.

En wat wil je precies weten? "De klap" heb je ook niet afdoende gespecificeerd: is dat de kracht in zijn algemeen, of de druk per cm2 hoefoppervlak, of de kracht die op de spieren komt, of wat?

Groeten,
Frans

Peet schreef op maandag 6 februari 2006, 20:04:


Oh, die 1000 kilo komt van informatie die ik elders weer heb gevonden, ik weet niet meer of dat van de hoefschoenen-fabrikant kwam die metingen heeft uitgevoerd, of van een van de andere websites die op de linkspagina staan.
Persoonlijk lijkt me die 1000 kilo veel te weinig, ik denk dat die kracht vele malen hoger is dan dat: als je onderweg een weegschaal neer zou leggen en het paard walst er al dravend over heen dan denk ik (vooropgesteld dat die weegschaal het aankan) je kortstondig een veelvoud te zien krijgt van wat het paard weegt.

Hoe je nu kan meten hoeveel de hoef kan hebben? Je brengt me op een leuk idee! Benodigd is een hydraulische pers, en dan kijken hoeveel "gewicht" je kan overbrengen. Zelf heb ik een houtkloofmachine, en die gaat tot 7 ton. Kadaverhoef ertussen, en vervolgens kunnen we het hoefmechanisme in optima forma aanschouwen! Alleen jammer dat die "bijl" er niet af kan, dus daar moet nog iets tussen gezet worden. Of heeft iemand toevallig de beschikking over zo'n garagepers waarmee wiellagers/fuseekogels,etc kunnen worden in- en uitgeperst?

Ik wed dat die hoef bij 7 ton gewoon heel blijft (ik schat dat die 7 ton redelijk overeen komt met de kracht waarmee het paard neerkomt na een sprong op een harde ondergrond.) Iemand andere ideeen?

Groeten,
Frans

Peet schreef op maandag 6 februari 2006, 20:35:


Die staan in de grafieken die door Marquis zijn verstrekt. In het boek, en ook ergens op de website geloof ik. En waarschijnlijk ook bij Marquis zelf (heb daar ook ergens een rapportage gezien, met een paard volgehangen met sensoren enzo, best interessant om eens te bekijken.

Groeten,
Frans

jose schreef op dinsdag 7 februari 2006, 19:58:


Wat is volgens jou het verschil? (Behalve iets als "zij wonen daar, en wij wonen hier")


Alles is te vergelijken. Ook appels en peren. Ook al is de uitkomst dat ze verschillend zijn. Je kan altijd nog beschrijven wat de verschillen zijn.

Frans

jose schreef op woensdag 8 februari 2006, 10:52:


Mijn punt is dat het heel nuttig is om ze te vergelijken. Het zet je aan het denken...


Precies. En dan vraag je: Wat is het verschil? En dan zeggen ze "die lopen veel meer". En dan zeggen wij "Precies!"... En dan volgt er een nadenkende stilte, en dan vragen ze "Dus als wij onze paarden meer beweging geven dan...". Je hebt hem!


Ik merk altijd dat we dan op 1-0 voorsprong staan. En misschien hebben wij meer ervaring met deze discussie dan jij?

Jammer dat je de vraag niet wilde beantwoorden...

Groeten,
Frans

Peet schreef op donderdag 9 februari 2006, 22:39:


Ja, ik had het al ontdekt, de bezoekers van bokt druppelden al binnen. Binnen 1 uur na publicatie al meer dan 50 bezoekers. Gaat wel erg snel...
Zelfs de emailberichten komen al binnen.

Ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren.


Tsja, het heeft wel wat moeite gekost...

Dank je!
Groeten,
Frans

Hoefsmid Rik schreef op donderdag 9 februari 2006, 23:49:


Zie "the good, the bad, and the ugly" in het stukje over Ivanhoe. Wij gedragen ons professioneel en met respect, maar de heren van Nassau hebben een andere houding...


Er is geen "afspraak" of zo. Maar wij dragen gewoon uit waar wij voor staan, en hebben niet de behoefte een bepaald iemand af te kraken of zo.


Lijkt mij ook, maar is nooit gebeurd. Het was denk ik een prestige-kwestie; iemand die natuurlijk ging bekappen in zijn straat (als ik het goed begrepen heb) en op de manege waar hij zijn werk doet...


Dat heeft van Nassau haar aangepraat.


Klopt.


Bedankt!

Groeten,
Frans

Fred schreef op vrijdag 10 februari 2006, 10:28:


Ik vind de achteloosheid waarmee mensen chemicalien en gifstoffen over hun paard uitsmeren schokkend...
Het klinkt bij mij als ziek zijn, en vervolgens zonder te weten wat je hebt naar de apotheek gaan en ieder pillenpotje uitproberen...

Ik zou niets doen, behalve dan uitzoeken wat het is, en pas daarna handelen.
Al die gifstoffen maken het alleen maar erger. Vooral Sebacil is echt tuig, ik meen inmiddels slechts verboden, en contact met de menselijke huid wordt ten stelligste ontraden...

Groeten,
Frans

Myriam schreef op vrijdag 10 februari 2006, 11:11:


Dank je!


Hoe meer positieve verhalen, hoe beter het is.


Omdat we de indruk kregen dat de email-actie niet bij iedereen even goed valt hebben we hem van de pagina verwijderd.

Je kan natuurlijk nog altijd je eigen fantasie gebruiken als je een mailtje wilt sturen (email-adres staat nog wel ergens op de pagina, en ook op haar website).

En inderdaad, een "standaard"-email heeft waarschijnlijk minder nut dan individuele mailtjes e.d.

Groeten,
Frans

Christel Provaas schreef op vrijdag 10 februari 2006, 11:34:


Die houding hadden wij ook, een jaar lang...

Maar hoe lang moet je weer vragen krijgen van cursisten, via-via horen dat iemand wel op cursus wilde komen maar geannuleerd heeft toen ze die onzin van Esther zag, etc.? Dan weer een artikel dat je door de neus geboord wordt. De schade die zij veroorzaakt is immens. (En dan doel ik niet alleen op financien, maar ook aan de paarden die nu nog op ziekmakende ijzers staan en anders al natuurlijk bekapt hadden geweest).

Een jaar later wordt die website nog steeds geupdated, staat dat bokt-onderschrift er nog... Op dezelfde manier als waarop ze geobsedeerd in die hoeven aan het snijden was is ze bezig met haar lastercampagne. Het houdt gewoon niet op.

Na een jaar is het welletjes vonden wij.

Groeten,
Frans

Facts schreef op vrijdag 10 februari 2006, 23:30:


Die hoeft niet te rekken, en zal ook niet rekken. Net zo min als dat jouw eigen pezen moeten rekken als je andere schoenen aandoet. Of wanneer je je arm anders houdt. Aan de pezen zitten namelijk... spieren. Het zijn de spieren die afstandsverschillen overbruggen, de pezen zijn alleen maar de verbindingstouwtjes.


Is voor zover wij weten nog nooit voorgekomen bij een paard dat natuurlijk bekapt wordt. Wel tijdelijke gevoeligheid aan de hoeven, maar peesproblemen niet.


De praktijk wijst toch anders uit.


Bedenk ook dat we er naar streven de verandering geleidelijk te laten plaatsvinden. Tussen twee traditionele bekappingen kan er ook al een behoorlijk verschil optreden (de hoeven groeien tussentijds nou eenmaal) en dat geeft ook niet direct problemen.

Verder is het ook niet zo dat natuurlijk bekappen automatisch een verandering van stand inhoudt.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op zaterdag 11 februari 2006, 18:20:


Exact. Daarom doen wij ook niets met DVD's, behalve dan in het multimedia-pakket, maar daar zit ook een boek bij en dat kopieert niet zo lekker.


Je verkoopt er maar een paar van, en binnen no time is een veelvoud ervan in omloop, en gratis te downloaden van internet.


Yep. Dom en kortzichtig.

Groeten,
Frans